Σε εγρήγορση βρίσκονται το τελευταίο διάστημα τράπεζες και «κόκκινοι» δανειολήπτες, οι μεν πρώτες για να προλάβουν να ρυθμίσουν μεγαλύτερο μέρος από το προβληματικό τους χαρτοφυλάκιο, πριν αυτό καταλήξει υπό τη… σκέπη του νόμου Κατσέλη, οι δε δεύτεροι για να γλιτώσουν το σπίτι τους από τον πλειστηριασμό, εν όψει και της περαιτέρω αυστηροποίησης του παραπάνω νομικού πλαισίου.
Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, μέσα σε μόλις ένα μήνα -και συγκεκριμένα από τις 29 Νοεμβρίου (οπότε και ξεκίνησαν επισήμως οι e-πλειστηριασμοί) έως και το τέλος Δεκεμβρίου- οι ρυθμίσεις των δανείων αυξήθηκαν κατά 20%, τάση η οποία αναμένεται να ενισχυθεί περαιτέρω όσο θα… ρολάρει η σχετική διαδικασία.
«Η αύξηση αποδίδεται τόσο στην πρόθεση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων να επαναφέρουν στο… πράσινο ένα σημαντικό ποσοστό "κόκκινων" δανείων πριν αυτά "οχυρωθούν" πίσω από την προστασία του νόμου Κατσέλη, όσο και στη σπουδή μερίδας οφειλετών να κατεβάσουν το ακίνητό τους από την πλατφόρμα e-auction, μιας και επίκειται η αυστηροποίηση των κριτηρίων υπαγωγής σε νομικό καθεστώς», τονίζουν οι ίδιες πηγές.
Αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), το 9μηνο του 2017 το σύνολο των ρυθμισμένων ανοιγμάτων (Forborne) ανήλθε σε 51,1 δισ. ευρώ, σημειώνοντας οριακή αύξηση κατά 0,8% σε σχέση με το τέλος του 2016, με το 21,9% αυτών, ωστόσο, να εμφανίζει εκ νέου καθυστέρηση και δη άνω των 90 ημερών. Εκτός ρύθμισης παραμένει το 54,3% των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων άνω των 90 ημερών, με το αντίστοιχο ποσοστό για τα στεγαστικά να ανέρχεται σε 49,9%.
«Ράλι»
«Στο αμέσως προσεχές διάστημα οι τράπεζες πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την επίτευξη των επιχειρησιακών τους στόχων για τα NPEs, οι οποίοι για τα επόμενα δύο έτη είναι υψηλοί και φιλόδοξοι, ιδίως τώρα που η οικονομία έχει επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης», σημειώνει η ΤτΕ στην Επισκόπηση του Ελληνικού Χρηματοπιστωτικού Συστήματος (Ιανουάριος 2018) και προσθέτει: «Οι τράπεζες επιβάλλεται να διευρύνουν το ταχύτερο δυνατόν τις λύσεις που προτείνουν στους δανειολήπτες και να προχωρήσουν στη λήψη πιο δραστικών αποφάσεων».
Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, που τους αμέσως προηγούμενους μήνες αρκέστηκαν στην υιοθέτηση βραχυπρόθεσμων λύσεων, όπως η καταβολή από τον οφειλέτη μόνο των τόκων ή η αναστολή πληρωμών για προκαθορισμένο διάστημα, υποχρεώνονται – εν όψει και των stress tests του Φεβρουαρίου- να ακολουθήσουν μία πιο… μακροπρόθεσμη στρατηγική διευθέτησης των «κόκκινων» δανείων. «Πριν προχωρήσουν με εντατικότερους ρυθμούς σε πλειστηριασμούς κατά της ακίνητης περιουσίας των οφειλετών, οι τράπεζες προτείνουν στους δανειολήπτες πολύ καλές ρυθμίσεις, όπως σημαντική διαγραφή υπολοίπου οφειλής και πολύ χαμηλή σταθερή μηνιαία δόση, οι οποίες είναι εύκολο να τηρηθούν», αναφέρει στον Ελεύθερο Τύπο η δικηγόρος, ειδικευμένη στο Τραπεζικό Δίκαιο, Ανδριάνα Ζαχαρίου.
Οι μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις, οι οποίες, σύμφωνα με την ΤτΕ, έχουν αυξηθεί κατά 28% από τον Σεπτέμβριο του 2016 (+89% στο στεγαστικό χαρτοφυλάκιο), προσφέρονται για περίοδο μεγαλύτερη των δύο ετών και υποδεικνύουν λύσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν έναν δανειολήπτη στη βιωσιμότητα και τελικά στην εξυπηρέτηση του δανείου του. Συνηθέστερη εφαρμογή είναι η μείωση του επιτοκίου, η παράταση της διάρκειας αποπληρωμής του χρέους ή η μερική διαγραφή της οφειλής.
Στο μεταξύ, σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα αναμένεται να εφαρμοστεί προσεχώς τόσο το «Split and Balance» όσο και η πιο εξελιγμένη του μορφή, το «Split and Freeze». Πιο αναλυτικά, στην πρώτη περίπτωση το δάνειο «κόβεται» σε δύο μέρη:
α) Ένα που ο δανειολήπτης εκτιμάται ότι μπορεί να αποπληρώνει, με βάση την υφιστάμενη και την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής του.
β) Και το υπόλοιπο τμήμα του, το οποίο τακτοποιείται μεταγενέστερα, με ρευστοποίηση περιουσίας ή άλλου είδους διευθέτηση, η οποία συμφωνείται εξ αρχής από τα δύο μέρη. Στην περίπτωση της Ιρλανδίας, το δεύτερο κομμάτι του δανείου «παγώνει» επ’ αόριστον και κουρεύεται τμήμα του βαθμιαία, ανάλογα με την ετήσια συνέπεια του δανειολήπτη στην αποπληρωμή του πρώτου κομματιού, που εξυπηρετείται.
Οριστικές λύσεις
Όσον αφορά στις λύσεις οριστικής διευθέτησης, αυτές επιλέγονται ως επί το πλείστον για στεγαστικά και μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια, με συνηθέστερη εφαρμογή την οριστική διαγραφή χρέους, εάν επιβεβαιωμένα ο οφειλέτης δεν διαθέτει περιουσία ή εισοδήματα και δεν αναμένεται απόκτηση περιουσίας, καθώς, επίσης, και την οικειοθελή ρευστοποίηση με πλειστηριασμό των εξασφαλίσεων προς ικανοποίηση της απαίτησης.
«Οι δανειολήπτες μεγάλων δανείων, που είναι πλέον μη εξυπηρετούμενα, θα ελαφρυνθούν και με τη λύση της εθελοντικής παράδοσης του ενυπόθηκου ακινήτου, που, επίσης, προκρίνουν τα ιδρύματα. Αρκεί, βέβαια, αυτά με τη σειρά τους να δεχθούν ότι δεν θα έχουν πλέον καμία περαιτέρω αξίωση από την περιουσία για το υπόλοιπο της οφειλής, που ενδεχομένως να προκύψει από την παράδοση, κάτι που μέχρι σήμερα δεν προβλέπεται», εξηγεί η κ. Ζαχαρίου.
Στο 3%
«Ακόμη και στο επίπεδο μιας πολύ χαμηλής τιμής, της τάξεως του 3% της ονομαστικής αξίας των ανοιγμάτων, οι τράπεζες θα μπορούσαν να διαθέσουν το 64,7% του συνόλου των καταγγελμένων και σε καθυστέρηση άνω των 360 ημερών επιχειρηματικών και καταναλωτικών απαιτήσεων, ήτοι ποσό αθροιστικά 29,8 δισ. ευρώ, χωρίς ο Δείκτης Κεφαλαίου Κοινών Μετοχών της κατηγορίας 1 (CET1) να υποχωρήσει κάτω από το 12,5%», αναφέρει η ΤτΕ σε ειδική ανάλυσή της, αναγνωρίζοντας, πάντως, πως το ζήτημα της αποτίμησης των ακινήτων, που φέρουν ως εξασφαλίσεις τα «κόκκινα» δάνεια, ενέχουν κινδύνους εν όψει των stress tests. Η αξία τους, άλλωστε, μειώθηκε το 9μηνο του 2017 κατά 4,6% σε σχέση με το τέλος του 2016.
Συνωστισμός για τον νόμο Κατσέλη
Την υπαγωγή τους στον νόμο Κατσέλη διεκδικούν πλέον… μαζικά οι δανειολήπτες, με τον αριθμό των σχετικών αιτήσεων να εμφανίζουν το τελευταίο διάστημα την ίδια αυξητική πορεία με τις ρυθμίσεις. Σύμφωνα με νομικούς κύκλους, η αυστηροποίηση, που επίκειται στον νόμο, σε συνδυασμό με τη λήξη της ισχύος του στα τέλη του χρόνου, αναγκάζει τους οφειλέτες να «τρέξουν» τις σχετικές διαδικασίες, δυσχεραίνοντας έτσι τη δουλειά των αρμόδιων τμημάτων των τραπεζών, που έχουν αναλάβει τις ρυθμίσεις. «Ακόμη και εάν δεν δικαιούνται να υπαχθούν στο συγκεκριμένο νομικό καθεστώς, ο χρόνος, που κερδίζουν μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης, φέρεται να λειτουργεί υπέρ τους, αφού μπλοκάρει τις όποιες κινήσεις των ιδρυμάτων και δη τους πλειστηριασμούς», εξηγούν οι παραπάνω κύκλοι, προσθέτοντας πως με τις αλλαγές που προβλέπονται, όπως, για παράδειγμα, η άρση του τραπεζικού απορρήτου, το… ξεσκαρτάρισμα θα γίνεται από την αρχή. Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με στοιχεία της ΤτΕ, το 66,1% των στεγαστικών δανείων έχει σήμερα υπαχθεί σε καθεστώς νομικής προστασίας.
Πηγή πληροφοριών: Ελεύθερος Τύπος
Οι τράπεζες επιχειρούν για πρώτη φορά τη ρύθμιση των «κόκκινων» στεγαστικών δανείων με το ιρλανδικό μοντέλο.
Αυτό προβλέπει το «σπάσιμο» του δανείου σε δύο μέρη, ένα βιώσιμο, που θα εξυπηρετείται με καταβαλλόμενες δόσεις, ανάλογα με την εισοδηματική δυνατότητα του οφειλέτη, και ένα «παγωμένο», το οποίο θα τίθεται σε σταδιακό κούρεμα, σε αντιστοιχία με τη συνέπεια καταβολών του πρώτου μέρους.
Ο «Ελεύθερος Τύπος» αποκάλυψε επιστολή τράπεζας προς δανειολήπτη, που του δίνει τη δυνατότητα ρύθμισης για χρονικό διάστημα 293 μηνών, με το διαχωρισμό της οφειλής σε δύο τμήματα:
Α) Ενα έντοκο, ποσού 52.164 ευρώ, για σχεδόν 24 χρόνια, με τη μηνιαία δόση να διαμορφώνεται σε 241 ευρώ, με βάση το ισχύον κυμαινόμενο επιτόκιο (euribor + περιθώριο + εισφορά 0,12%) και Β) ένα δεύτερο, ποσού 52.239 ευρώ, το οποίο παραμένει «παγωμένο», άτοκα και χωρίς καμία απαίτηση για τα πρώτα 15 έτη. «Με την προϋπόθεση ότι καταβάλλονται κανονικά οι αναλογούσες μηνιαίες δόσεις στο τμήμα Α της οφειλής, επιτυγχάνεται απομείωση του Β τμήματός της κατά 4% ετησίως για 15 έτη (συνολική απομείωση 60% επί του τμήματος Β)», επισημαίνει η ΕΤΕ και προσθέτει: «Ενδεικτικά, για το ποσό του τμήματος Β της οφειλής, που ανέρχεται σε 52.239 ευρώ αντιστοίχως, για κάθε έτος, που τακτοποιείτε εμπρόθεσμα τις δόσεις του τμήματος Α, θα διαγράφεται από το τμήμα Β το 4%, δηλαδή, συνολικά μέσα στη 15ετία μπορεί να διαγραφεί ποσό 31.343 ευρώ, διαμορφώνοντας μετά την πάροδο του επίμαχου διαστήματος ενδεικτική μηνιαία δόση 209 ευρώ αντιστοίχως, με βάση το ως άνω κυμαινόμενο επιτόκιο για το ανεξόφλητο ποσό του τμήματος Β».
Οσον αφορά στην οφειλή καταναλωτικής πίστης του ίδιου δανειολήπτη, η ΕΤΕ ενημερώνει πως αυτή θα θεωρηθεί ολοσχερώς εξοφλημένη, εφόσον καταβληθεί το ποσό των 3.323 ευρώ σε 150 άτοκες μηνιαίες δόσεις, ύψους 22,15 ευρώ εκάστη. «Εάν παραμένετε συνεπής στην πληρωμή της μηνιαίας δόσης, θα επιτευχθεί συνολική διαγραφή ποσού 1.329 ευρώ, που αντιστοιχεί σε 60 μηνιαίες δόσεις», καταλήγει η τράπεζα.
Οι διαγραφές αυτού του τύπου προσφέρονται στην πλειονότητα των περιπτώσεων σε δανειολήπτες που έχουν ήδη καταθέσει αίτηση υπαγωγής στον Νόμο Κατσέλη και περιμένουν να συζητηθεί το τελικό δικαστήριο, δήλωσε στην εφημερίδα ο δικηγόρος Δημήτρης Αναστόπουλος. «Αυτό που προσφέρουν οι τράπεζες είναι ποσοστό διαγραφής αντίστοιχο με αυτό που θα κέρδιζαν ενδεχομένως οι δανειολήπτες με την προσφυγή τους στο Νόμο ή με τη νέα εμπορική αξία του ακινήτου, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί», συμπλήρωσε.
Ο ίδιος διευκρίνισε ότι τα συγκεκριμένα προγράμματα εφαρμόζονται σταδιακά και μόνο στις περιπτώσεις που τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πιστεύουν ότι ο δανειολήπτης βρίσκεται σε πραγματική αδυναμία. «Στις περιπτώσεις που υπάρχει μεγάλη ακίνητη περιουσία, η διαπραγμάτευση με την τράπεζα είναι πιο δύσκολη», τονίζει, προτρέποντας τους οφειλέτες να διαβάζουν προσεκτικά την αλληλογραφία τους, αλλά και να μην αποφεύγουν την επικοινωνία με τις τράπεζες, για να μη χάσουν μία καλή πρόταση για ρύθμιση.
Σύμφωνα με τον «Ελεύθερο Τύπο» τουλάχιστον δύο τράπεζες έχουν ήδη ξεκινήσει να εφαρμόζουν πιλοτικά αυτή τη ρύθμιση και παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι το ιρλανδικό μοντέλο θα υιοθετηθεί από το σύνολο του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
iefimerida.gr
Με μοντέλο Ιρλανδίας επιχειρούν πλέον οι τράπεζες να ανακτήσουν οφειλές από στεγαστικά δάνεια και να καταστήσουν αποδοτικές τις μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις οφειλών.
Το τελευταίο διάστημα το προϊόν που έχει μπει στη φαρέτρα των τραπεζών για τις ρυθμίσεις στεγαστικών δανείων έχει «σφραγίδα» Ιρλανδίας, αφού πρόκειται για το προϊόν που χρησιμοποιήθηκε στην ιρλανδική κρίση.
Πρόκειται για το split and freeze, το οποίο εντάσσεται στα πιο δραστικά προϊόντα για τις ρυθμίσεις οφειλών και η εφαρμογή του «υπαγορεύεται» από την αδυναμία απόδοσης που παρουσιάζουν οι μέχρι σήμερα μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις που έχουν ακολουθήσει οι τράπεζες.
Η επιτυχία των μακροπρόθεσμων ρυθμίσεων, και βεβαίως η αναλογία τους στο μίγμα στρατηγικής που εφαρμόζουν οι τράπεζες για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, αποτελεί έναν από τους βασικούς υπο – στόχους που έχει θέσει ο SSM στις ελληνικές τράπεζες και στον οποίο δίδεται έμφαση κατά τους ελέγχους χαρτοφυλακίων που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Το split and freeze στοχεύει σε δύο άξονες από των οποίων τη σύνθεση προκύπτει η ρυθμισμένη οφειλή για τον δανειολήπτη.
Πρώτον, ποιο είναι το διαθέσιμο εισόδημα του δανειολήπτη για να «σηκώσει» τη δόση αποπληρωμής. Δεύτερον, πώς θα μειωθεί το υψηλό loan to value, δηλαδή η υψηλότερη αξία που έχει το δάνειο σε σχέση με το υποκείμενο ακίνητο.
Το δεύτερο αυτό στοιχείο αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για τράπεζες και δανειολήπτες, καθώς η μεγάλη πτώση που έχει επέλθει στην αξία των ακινήτων αίρει το κίνητρο αποπληρωμής δανείων που είναι υψηλότερα από την αξία των ακινήτων για τα οποία έχουν συναφθεί.
Προκειμένου να επιτευχθούν συνδυαστικά οι ανωτέρω στόχοι, το split and freeze χωρίζει το μη εξυπηρετούμενο δάνειο σε δύο νέα δάνεια, εκ των οποίων το ένα συμφωνείται ότι θα αποπληρώνεται με βάση τη δόση που αντέχει ο δανειολήπτης και το άλλο μπαίνει στον πάγο. Το δάνειο που μπαίνει στον πάγο για αόριστο χρόνο, εξαργυρώνει «πόντους» για τη συνέπεια του δανειολήπτη.
Συγκεκριμένα, σε αντίθεση με τα μέχρι σήμερα προϊόντα όπου ένα δάνειο έσπαγε σε δύο, διατηρώντας όμως ακέραιη την οφειλή και στα δύο κομμάτια, το κομμάτι που «παγώνει» με τη μέθοδο split and freeze, «κουρεύεται» σταδιακά αναλόγως της συνέπειας που έχει δείξει ο οφειλέτης στην αποπληρωμή του άλλου κομματιού του δανείου του.
Έτσι, για κάθε χρόνο που ο οφειλέτης είναι συνεπής στην αποπληρωμή, η τράπεζα σβήνει ένα μέρος του δανείου και μάλιστα αυτό ισχύει χωρίς συγκεκριμένο χρονικό περιορισμό. Το στοιχείο αυτό είναι που διαφοροποιεί το split and freeze από την προηγούμενη γενιά προϊόντων, καθώς με αυτά κοβόταν η μηνιαία δόση του δανειολήπτη, αλλά όχι και το κεφάλαιο του δανείου.
Η μέθοδος split and freeze αποτελεί πλέον την έσχατη λύση για τράπεζες και δανειολήπτες, ένα βήμα πριν από τους πλειστηριασμούς για τις ανακτήσεις οφειλών. Σημειώνεται ότι στην υιοθέτησή του από τις ελληνικές τράπεζες οδήγησε το γεγονός της παρατηρούμενης αύξησης εισροών μη εξυπηρετούμενων δανείων στο στεγαστικό χαρτοφυλάκιο, το υψηλό ποσοστό των ρυθμισμένων δανείων που ξαναγίνονται «κόκκινα», αλλά και το γεγονός ότι στο στεγαστικό χαρτοφυλάκιο, ποσοστό άνω του 30% των δανείων που δεν εξυπηρετούνται τελεί υπό καθεστώς αίτησης για υπαγωγή σε νομική προστασία.
capital.gr

Σε μαζικές ρυθμίσεις δανείων χωρίς εξασφαλίσεις -καταναλωτικά και κάρτες-, τα οποία έχουν ή μένει να υπαχθούν στον νόμο Κατσέλη, προχωρούν το τελευταίο διάστημα οι τράπεζες.

Στόχος τους είναι να αυξήσουν τις εισπράξεις από το «κόκκινο» χαρτοφυλάκιο πριν καταλήξουν να πουλήσουν έναντι πινακίου φακής στα funds.

Σύμφωνα με τον «Ελεύθερο Τύπο» και παράγοντες που γνωρίζουν εκ των έσω τις διαδικασίες «τακτοποίησης» των μη εξυπηρετούμενων δανείων, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν στήσει ακόμη και ειδικά τμήματα, μοναδικός σκοπός των οποίων είναι το μαζικό «κούρεμα» των επίμαχων δανείων. «Ακόμη και εν μέσω θέρους στελέχη των τραπεζών προσέγγιζαν δανειολήπτες, προτείνοντάς τους γενναίο “κούρεμα” των οφειλών τους, με ταυτόχρονη ρύθμιση του υπολοίπου. Κάποιος, δηλαδή, που όφειλε, για παράδειγμα, 30.000 ευρώ καλείτο σήμερα να πληρώσει μόλις 5.000 ευρώ και δη σε 80 δόσεις, με το υπόλοιπο της οφειλής να διαγράφεται», διατείνονται χαρακτηριστικά και συνεχίζουν: «Εάν το ίδιο δάνειο κατέληγε σε fund, τότε η τράπεζα θα έπαιρνε σαφώς λιγότερα χρήματα».

«Δυστυχώς, δεν υπάρχει ένας νόμος που να ορίζει τον τρόπο με τον οποίο τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα μπορούν να ρυθμίζουν εξωδικαστικά τέτοιες υποθέσεις. Ετσι, το καθένα εφαρμόζει τη δική του πολιτική», σημειώνει στον Ελεύθερο Τύπο ο δικηγόρος κ. Δημήτρης Αναστασόπουλος, για να προσθέσει πως αντίστοιχες ρυθμίσεις προτείνονται κατόπιν πρωτοβουλίας της τράπεζας, ξεκαθαρίζοντας έτσι πως ο δανειολήπτης δεν θα έχει την ίδια… τύχη εάν ενεργήσει αυτοβούλως. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι ενδιαφερόμενοι, που αναμένουν την απόφαση αναφορικά με την υπαγωγή τους ή μη στον νόμο Κατσέλη, δεν πρέπει να απορρίπτουν με κλειστά μάτια τις προτάσεις των τραπεζών. «Κι αυτό γιατί η όλη διαδικασία ενέχει ρίσκο. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να διατηρούν ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με τις τράπεζες και να αναζητούν νομικές συμβουλές», τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Αναστασόπουλος.

Τα στεγαστικά

Οσον αφορά στα στεγαστικά, οι τράπεζες προτείνουν σήμερα το «σπάσιμο» του δανείου. Πιο αναλυτικά, έχοντας προηγηθεί εκτίμηση της τρέχουσας εμπορικής αξίας του ακινήτου, τα τραπεζικά στελέχη προτείνουν στον δανειολήπτη την εξόφληση του αντίστοιχου ποσού, «παγώνοντας» το υπόλοιπο. Εστω, δηλαδή, ότι το δάνειο είναι 250.000 ευρώ και η αξία του ακινήτου 150.000 ευρώ. Τότε, ο οφειλέτης καλείται να πληρώσει τις 150.000 ευρώ, θεωρώντας… σβησμένα τα 100.000 ευρώ.

Στο μεταξύ, στην πράξη αναμένεται να δοκιμαστεί τους προσεχείς μήνες και η λύση της εθελοντικής παράδοσης του ακινήτου. Πρόκειται για μια ρύθμιση που, όπως είχε γράψει και ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής σε πρόσφατο δημοσίευμά του, δεν δύναται να εφαρμοστεί μαζικά, μιας και θα προκαλούσε κατάρρευση της ήδη ταλαιπωρημένης κτηματαγοράς. Εν ολίγοις, οι δανειολήπτες θα μπορούν να παραδώσουν εθελοντικά στις τράπεζες τα… κλειδιά των ακινήτων, τα οποία αποκτήθηκαν ή είναι συνδεδεμένα με ενυπόθηκα «κόκκινα» δάνεια και βρίσκονται ένα βήμα πριν από τον πλειστηριασμό, πετυχαίνοντας, ωστόσο, συγκριτικά καλύτερη διευθέτηση του υπολοίπου της οφειλής ή και διαγραφή της. Παρά το γεγονός ότι η επίμαχη λύση προκάλεσε την αντίδραση μέρους της νομικής κοινότητας, πολλοί δανειολήπτες εμφανίζονται πρόθυμοι να συζητήσουν με τις τράπεζες ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Κάποιος, για παράδειγμα, που κληρονόμησε ένα σπίτι και, άρα, τα χρέη του, γιατί είτε δεν ήθελε τη δεδομένη χρονική στιγμή είτε δεν γνώριζε ότι έπρεπε να κάνει αποποίηση. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ήδη βαρύνεται με ένα δικό του στεγαστικό δάνειο, πιθανότατα να έβλεπε θετικά μια λύση του τύπου της εθελοντικής παράδοσης, έστω κι αν αυτό θα σήμαινε ότι θα έχανε το σπίτι.

Η «βεντάλια» των ρυθμίσεων

Σειρά ρυθμίσεων, προκειμένου να περάσει στην… πράσινη περιοχή σημαντικό ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων, προτείνουν οι τράπεζες. Σύμφωνα με τους στόχους, άλλωστε, τα «κόκκινα» δάνεια πρέπει να μειωθούν κατά 38% την περίοδο Ιουνίου 2016 – Δεκεμβρίου 2019, «αγγίζοντας» τα 66,7 δισ. ευρώ στο τέλος του 2019 από 106,9 δισ. ευρώ τον Ιούνιο του 2016.

Με βάση τον αναθεωρημένο ήδη από το 2016 Κώδικα Δεοντολογίας και έχοντας ελέγξει την πραγματική οικονομική δυνατότητα του δανειολήπτη, τα εισοδηματικά του κριτήρια, αλλά και τις δαπάνες διαβίωσής του, δύνανται να του προτείνουν βραχυπρόθεσμες (για παράδειγμα, η μη πληρωμή τόκων), μακροπρόθεσμες (παράταση διάρκειας αποπληρωμής) ή οριστικές λύσεις διευθέτησης του δανείου του. Οριστική λύση, κατά τον Κώδικα, πέρα από την ολική διαγραφή ή το «κούρεμα», προτείνεται και η εκ μέρους της τράπεζας απόκτηση της κυριότητας ή νομής του ακινήτου που αφορά στο δάνειο, είτε με εθελοντική παράδοση εκ μέρους του δανειολήπτη είτε με παράδοση της κυριότητας του ακινήτου αλλά μίσθωσή του από τον ιδιοκτήτη – δανειολήπτη (με leasing ή απλή) και αφορά σε οικιστικό ακίνητο και σε επαγγελματική στέγη. Προϋπόθεση είναι ο δανειολήπτης να είναι «συνεργάσιμος», να παρέχει, δηλαδή, στην τράπεζα όλες τις πληροφορίες σχετικά με τα εισοδήματα και τα περιουσιακά του στοιχεία και όχι «στρατηγικά κακοπληρωτής», ήτοι να μην εξυπηρετεί το δάνειό του εφόσον δεν βρίσκεται σε οικονομική αδυναμία.

Σύμφωνα με στοιχεία από την πρόσφατη επισκόπηση του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματοςπου διενήργησε η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), οι τράπεζες συνεχίζουν να προσανατολίζονται στην υλοποίηση μακροπρόθεσμων ρυθμίσεων, δεδομένου ότι οι εν λόγω ρυθμίσεις έχουν αυξηθεί κατά 61% από τις αρχές του 2016, με το μεγαλύτερο μέρος να αφορά στα στεγαστικά δάνεια, καθώς το αντίστοιχο ποσοστό αύξησης ανέρχεται σε περίπου 300%.

newpost.gr

Από κούρεμα του δανείου ως ανταλλαγή του σπιτιού με μικρότερο προβλέπουν τα σχέδια

- Ποιοι μπορούν να πετύχουν ευνοϊκότερους όρους και ποιοι κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους
- Στόχος η μείωση των κόκκινων δανείων που απειλούν την σταθερότητα των τραπεζών
Η αδυναμία των τραπεζών να πετύχουν τους φιλόδοξους στόχους της μείωσης των “κόκκινων” δανείων, πράγμα που ενδεχομένως να σημάνει προβλήματα στα επόμενα stress tests, αλλά και στον έλεγχο από την εποπτική αρχή της ΕΚΤ, τις οδηγεί στην απόφαση να προχωρήσουν σε πιο επιθετικές μορφές ρύθμισης των ενυπόθηκων δανείων.

Αυτό αφορά τα στεγαστικά δάνεια που είναι σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών, καθώς και άλλα δάνεια για τα οποία δόθηκαν εγγυήσεις με την υποθήκευση ακινήτου.

Έρχεται κούρεμα ως 95% για χρέη σε δάνεια και κάρτες!

Οι τράπεζες έχουν στη φαρέτρα τους τέσσερα νέα σχέδια σχέδια με ρυθμίσεις των “κόκκινων” στεγαστικών δανείων ή δανείων με υποθήκη ακίνητο βγάζουν από τα συρτάρια οι 4 συστημικές τράπεζες, από τα οποία το ένα διακρίνεται σε 3 παραλλαγές.

Μάλιστα το σχέδιο με τις τρεις παραλλαγές φτάνει ακόμα και στο “κούρεμα” μέρους της οφειλής του δανειολήπτη.

Η πρώτη ρύθμιση είναι η πώληση του προσημειωμένου ακινήτου και η απαλλαγή του δανειολήπτη από τα χρέη του.

Αυτό σημαίνει ότι ο δανειολήπτης παραδίδει το ακίνητο, με ή χωρίς τη θέλησή του στην τράπεζα, και η τελευταία είτε το πουλάει ή το εκμεταλλεύεται.

Η πρακτική αυτή θα εφαρμοστεί σε περιπτώσεις δανειοληπτών που δεν έχουν σοβαρές πιθανότητες, ακόμη και με μείωση της δόσης, να αποπληρώσουν το χρέος τους.

Οι τράπεζες εκτιμούν ότι αρκετοί θα είναι οι δανειολήπτες που θα αποδεχθούν αυτή τη λύση, αφού παραδίδοντας τα …κλειδιά του σπιτιού τους, θα απαλλάσσονται από τα χρέη τους.

Το δεύτερο σχέδιο περιλαμβάνει την ανταλλαγή του ακινήτου με μικρότερο.

Οι τράπεζες θα προτείνουν σε δανειολήπτες με χαμηλά εισοδήματα να ανταλλάξουν το ακίνητό τους με μικρότερο, με ταυτόχρονη μείωση του χρέους τους.

Έτσι, η τράπεζα θα εκμεταλλευτεί το μεγαλύτερο ακίνητο και ο δανειολήπτης θα πληρώνει χαμηλότερη δόση, καθώς το χρέος του θα προσαρμοστεί στην εμπορική αξία του μικρότερου ακινήτου.

Η τρίτη ρύθμιση είναι το βαρύ πυροβολικό κυριολεκτικά των τραπεζών. Με αυτή ελπίζουν ότι θα δελεάσουν και θα διευκολύνουν εκείνους που θέλουν να πληρώσουν το δάνειό τους, αλλά αδυνατούν πραγματικά.

Εδώ η λύση περιλαμβάνει ακόμα και ¨κούρεμα¨ ενός μέρους της οφειλής. Στη ρύθμιση αυτή υπάρχουν τρεις παραλλαγές.

Σύμφωνα με την πρώτη παραλλαγή το δάνειο χωρίζεται σε δύο τμήματα. Στο τμήμα που είναι ίσο με την εμπορική αξία του ακινήτου και στο υπερβάλλον.

Ο δανειολήπτης καλείται να εξυπηρετεί το “κομμάτι” που είναι ίσο με την εμπορική αξία και φυσικά πληρώνει μικρότερες δόσεις. Το υπερβάλλον ποσό της εμπορικής αξίας “παγώνει” μέχρι την εξόφληση του δανείου που εξυπηρετείται.

Αν ο δανειολήπτης είναι συνεπής και εξοφλήσει το πρώτο τμήμα, τότε στο τέλος διαγράφεται το μέρος του δανείου που έχει ¨παγώσει¨.

Παράδειγμα: Ας υποθέσουμε ότι το ανεξόφλητο δάνειο είναι 210.000 ευρώ και η εμπορική αξία του σπιτιού ανέρχεται σήμερα σε 140.000 ευρώ. Ο δανειολήπτης θα πληρώνει δόσεις και θα εξυπηρετεί το ποσό των 140.000 ευρώ και σε περίπτωση που είναι συνεπής και εξοφλήσει το δάνειο, τότε θα διαγραφούν, δηλαδή θα του χαριστούν οι 70.000 ευρώ.

Η δεύτερη παραλλαγή στηρίζεται ακριβώς στον προαναφερόμενο διαχωρισμό του δανείου σε δύο τμήματα. Ομως, τα δύο ποσά αυξομειώνονται ανάλογα με την πορεία της εμπορικής αξίας του ακινήτου. Αν αυτή αυξηθεί, τότε κάθε τέσσερα ή πέντε χρόνια αναπροσαρμόζονται τα δύο τμήματα, αυξάνει το σκέλος του δανείου που ανταποκρίνεται στην εμπορική αξία του σπιτιού και μειώνεται το ποσό που είναι “παγωμένο”.

Στο τέλος αν εξοφληθεί το πρώτο τμήμα, χαρίζεται το υπόλοιπο του “παγωμένου” ποσού και το ακίνητο περνάει στην ιδιοκτησία του δανειολήπτη.

Η τρίτη παραλλαγή μοιάζει με τη δεύτερη, αλλά το κριτήριο της αναπροσαρμογής δεν είναι η εμπορική αξία του ακινήτου, αλλά τα εισοδήματα του δανειολήπτη.

Κάθε τέσσερα ή πέντε χρόνια εξετάζεται η οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη και σε περίπτωση που αυτή έχει βελτιωθεί, αυξάνεται και το ποσό του δανείου το οποίο εξυπηρετεί και μειώνεται ταυτόχρονα το “παγωμένο” τμήμα και αυτό διαγράφεται όταν αποπληρωθεί το δάνειο για το οποίο ο δανειολήπτης πληρώνει τη δόση.

Η τέταρτη ρύθμιση περιλαμβάνει παράδοση των κλειδιών του σπιτιού . Πυρήνας αυτής της ρύθμισης είναι η συμφωνία του δανειολήπτη να παραδώσει στην τράπεζα το κλειδί του ακινήτου που έχει αποκτηθεί με δάνειο το οποίο δεν εξυπηρετείται. Η συμφωνία τράπεζας και δανειολήπτη θα προβλέπει ότι ο τελευταίος θα συνεχίσει να μένει στο ακίνητο, καταβάλλοντας ενοίκιο στην τράπεζα, μέχρις ότου η τράπεζα βρει αγοραστή για το ακίνητο ή ο ίδιος ο αγοραστής μπορέσει να αγοράσει το ακίνητο έναντι τιμήματος που θα ορίσει η τράπεζα με βάση τις τιμές της αγοράς.

http://www.eleftherostypos.gr/

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot