Ήταν η αναμενόμενη.

Οι πολλοί νιώθουν ικανοποιημένοι.

Η λύση σηματοδοτεί την εποχή μας.

Οι μεγαλύτεροι μπορούμε να καταλάβουμε την σημασία της.

Μπορούμε να την συγκρίνουμε με ιστορικά γεγονότα και τις προηγούμενες εποχές.

Ο πολιτικός πολιτισμός που διαμορφώθηκε στην μεταπολεμική Ευρώπη, σαν προϊόν της ήττας του φασισμού και της νέας ισορροπίας σοσιαλιστικών και φιλελεύθερων ιδεών έχει ανατραπεί.

Ο ανθρωπισμός σαν πρωταρχικός φορέας πολιτικής  έχει υποχωρήσει.

Γι αυτό αντιδρούν ο ΟΗΕ, η Διεθνής Αμνηστεία, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις, οι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών.

Ότι καλύτερο έχει γραφτεί σαν σχόλιο για την νέα «Τελική Λύση του προσφυγικού Ζητήματος» ειπώθηκε από τον Οδυσσέα Ελύτη στις19 Οκτωβρίου 1979, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία με αφορμή την αναγγελία για τη βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας  σαρώνει σήμερα στα κοινωνικά δίκτυα και μοιάζειπιο επίκαιρη από ποτέ:

 « Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να 'ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του.

Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν. Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ' αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι' αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί- μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό.

Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ' όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας -και της εποχής μας.»

newsbomb.gr

Για την μεταφορά

Ν. Μυλωνάς

Το εντυπωσιακότερο στοιχείο της χθεσινής παρουσίασης της μελέτης ‘’αποκατάσταση της φήμης της Κω στο διεθνές τουριστικό κοινό’’ ήταν η παρουσία του κόσμου.

Η αίθουσα ‘’Αίγλη’’ του συνεδριακού του ‘’Κipriotis Village Resort’’ ήταν κατάμεστη από πολίτες, μικρο- και μεγαλο-επιχειρηματίες, επαγγελματίες και νέους εργαζόμενους του τουρισμού. Ο τίτλος της εργασίας και της εκδήλωσης έδενε με την αγωνία του κόσμου για τι θα γίνει φέτος. Ο αντιδήμαρχος κ. Σηφάκης δικαιολογημένα θα νιώθει την ικανοποίηση της αντιστοίχησης του με την κοινωνική αγωνία.

Είναι όμως αρκετή η μελέτη; Τι αποτέλεσμα θα έχει; Τι άλλο πρέπει να γίνει; Ας το συζητήσουμε!

1. Η επιστημονική ανάλυση που έγινε, είναι το αναγκαίο και απαραίτητο προκαταρκτικό στοιχείο κάθε πολιτικής. Ο τίτλος ‘’αποκατάσταση της φήμης …’’ συνειδητά ή ασυνείδητα, μας παραπέμπει στην σκέψη για το ‘’κακό’’ που έκανε το προσφυγικό το 2015 στον τουρισμό της Κω. Όμως η μελέτη, όπως οφείλει να κάνει κάθε ‘’μη εντεταλμένη’’ μελέτη, αν τα δούμε ψύχραιμα, μας έδωσε άλλα αποτελέσματα. Ναι! Υπάρχει προβληματική κατάσταση στον γεωγραφικό χώρο που ζούμε, στην Ευρώπη και στην τοπική οικονομία. Τα προβλήματα του τουρισμού 2016 δεν έχουν σχέση μόνο με την ‘’πληγείσα φήμη’’ και την εικόνα της Κω το 2015! Δεν πρέπει να περιορίζουμε την σκέψη μας σε περιοριστικά κλισέ.

2. Η μελέτη ήταν η στατιστική επεξεργασία των αντιδράσεων των κοινωνιών της αγοράς που απευθύνεται η Κω μέσα από τα δημοσιεύματα του ηλεκτρονικού τύπου: Αγγλίας, Γερμανίας, Ολλανδίας και Σκανδιναβικών χωρών. Είναι μειονέκτημα ο περιορισμός της έρευνας σε ένα τμήμα (έστω το μεγαλύτερο) του Ευρωπαϊκού τουριστικού κοινού. Ιδιαίτερα η απουσία της μελέτης της Τουρκικής αγοράς και της εσωτερικής αγοράς, της Ελληνικής κοινής γνώμης είναι σοβαρή έλλειψη. Είναι ερωτηματικό και η απουσία της έρευνας συνηθισμένων τομέων επηρεασμού της τουριστικής αγοράς όπως: ειδικών επαγγελματικών παραγόντων του τουρισμού πχ tour operators, transport companies, opinion formers και των τηλεοπτικών μέσων κλπ.

3. Η μελέτη, όπως μας αναφέρθηκε, απέδειξε ότι δεν υπήρξε ταύτιση ή εξάρτηση ή σύγχυση του προσφυγικού με το τουριστικό στην κοινή γνώμη! Στα 104.000 σχόλια που μελετήθηκαν υπήρξε διαχωρισμός και εκφράστηκε πλατιά η συμπάθεια και η θετικής εκτίμηση τόσο για τα προβλήματα των προσφύγων όσο και για τα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας! Ήταν λίγα τα αρνητικά σχόλια για την Κω, τα οποία παρουσίασαν έξαρση σε 2 περιπτώσεις τον ‘’καυτό’’ Αύγουστο του 2015: μετά την αναφορά της αντιπροέδρου του Γερμανικού κοινοβουλίου Claudia Roth κατά την εδώ επίσκεψη της γράφοντας ότι η Κως είναι "Das ist die Hölle auf Erden" ήτοι "κόλαση επί της γης" και με το δημοσίευμα της Αγγλικής ‘’κιτρινίζουσας’’ εφημερίδας Daily Mail: Delivered from hell to the cauldron of Kos-από την κόλαση στο πηγάδι της Κω. Συνεπώς, πρέπει να δεχτούμε ότι το πρόβλημα της φήμης του νησιού μας, επηρεάστηκε περισσότερο από τον τρόπο που αντιμετωπίσαμε την προσφυγική ροή το καλοκαίρι και πολύ λίγο από τον αρνητικό σχολιασμό του τουριστικού τοπικού προϊόντος της Κω! Το πρόβλημα ήταν η απουσία σχεδίου και οργάνωσης μιας μορφής διαχείρισης που να αμβλύνει, και γιατί όχι, να κρύβει τις εικόνες που ζήσαμε το 2015!

4. Συνοπτικά το πρώτο μέρος της μελέτης απάντησε στον χαρακτήρα της ζημιάς που έγινε περιορίζοντας χωρικά και χρονικά στην πόλη της Κω. Γνωματεύει ότι όποια βλάβη δεν είναι μόνιμη και έχει συγκεκριμένη παθολογία. Δεν απάντησε όμως στο πως θα αναταχθεί η κατάσταση. Εδώ ήρθε το δεύτερο μέρος να δώσει μια απάντηση. Η απάντηση δεν είχε σχέση με το προσφυγικό. Ποια ήταν;

5. Το διαχειριστικό εργαλείο που παρουσιάστηκε για την ανάταξη της κατάστασης είναι το προωθημένο, εντατικό και εκτατικό, marketing. Μια συνεχής παρακολούθηση των εξελίξεων και εντατική διαφημιστική καμπανιά σχεδόν αποκλειστικά στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Δεν αμφιβάλλουμε για αυτή την αναγκαιότητα αν και απαιτούνται και αλλού τύπου παρεμβάσεις. Θα σχολιάσουμε γιατί μας άφορα το περιεχόμενο της πολιτικής του marketing που προτάθηκε. Όλα θα στηριχτούν στο παλιό και χιλιο-χρησιμοποιημένο μοτίβο ‘’Ήλιος και Θάλασσα’’ και γι αυτό ακριβώς και η προτεινόμενη προμετωπίδα-ετικέτα αναζήτησης στο διαδίκτυο (hashtag #Kos made of summer#) ηταν το ‘’KOS made of summer’’ τουτ’ έστιν: ‘’Κως, φτιαγμένη από καλοκαίρι’’! Αδικεί την Κω αυτός ο περιοριστικός προσδιορισμός. Αντανακλά μια περασμένων εποχών τεχνοκρατική άποψη, αυτή του τονισμού της εύληπτης εμπορευσιμότητας του τοπικού προϊόντος. Η πρόταση επεκτάθηκε με την αντικατάσταση του νυν λογότυπου της Κω (θυμηθείτε το KOS με καμπυλόσχημα γράμματα εν είδη πολύχρωμων αιωρούμενων φύλλων που παραπέμπει στην ιδέα ότι η Κως είναι νησί σχημάτων, χρωμάτων και φύσης) από ένα κατώτερης έμπνευσης και συμβολισμού σχέδιο με 2 φοίνικες και ένα ποδήλατο με ποδηλάτη σε λευκό απροσδιόριστο φόντο. Σε αυτά τα θέματα υπάρχουν οι ειδικοί να κρίνουν καλύτερα τους συμβολισμούς και την έντεχνη αποτύπωση αφήνοντας σε μας το δικαίωμα της κριτικής ή του γούστου!

6. Εν τέλει η ανάταξη της φήμης της Κω είναι μόνο ένα μέρος της αναγκαίας ανάταξης του τουριστικού προϊόντος μας στην διεθνή αγορά. Αυτό είναι πολιτικό ζήτημα. Το πολύπαθο προσφυγικό το έλυσαν, όπως το έλυσαν, οι Ευρωπαίοι, το ΝΑΤΟ και η Κυβέρνηση. Η αλήθεια τώρα είναι ότι η τουριστική Κως του 2016 δεν θα μπορεί πια να κρύψει τις αδυναμίες της πίσω από το προσφυγικό! Όπως λέει και ο Καβάφης (Ω! τι σύμπτωση!) αναφερόμενος στην κατάρρευση του Ελληνοσυριακού Βασιλείου: ‘’και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους; αυτοί οι άνθρωποι ήταν μια κάποια λύση’’!

---Τώρα περισσότερο από ποτέ πρέπει να δείξουμε νεωτεριστικό πνεύμα, να αλλάξουμε πράγματα, να αλλάξουμε προτεραιότητες, να βάλουμε αρχές, να ξεφύγουμε από την ευκολία, την αδιαφορία, τον ωχαδερφισμό και την μικροαστική ασφάλεια των κεκτημένων! Πρέπει να ασκήσουμε την ευφυΐα μας και την ευαισθησία μας αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα μας με διαφάνεια και δημοκρατικές διαδικασίες. Να τι μας συστήνει μια δημότης μέσω του e mail: ‘’…Υποχρέωση όμως όλων μας, είναι η ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ, η οποία προκύπτει από την καθημερινότητα του τουρίστα στο νησί και την αποτυπώνει στο διαδίκτυο’’!

Ν. Μυλωνάς

Δείτε την εκδήλωση - συζήτηση που διεξήχθη στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δήμου Κω για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Καλεσμένοι ήταν γυναίκες Δημοτικοί Σύμβουλοι και Σύμβουλοι Δημοτικών Κοινοτήτων καθώς και γυναίκες Πρόεδροι Σωματείων και Κοινωνικών Οργανώσεων και εργαζόμενες και άνεργες συνδημότισσές μας.

Στόχοςτης εκδήλωσης είναι να τιμηθούν οι αγώνες των γυναικών για ισότητα και δικαιοσύνη και να μιλήσουμε για τη θέση της γυναίκας στην τοπική κοινωνία, στην Ελλάδα και στον κόσμο.

Τοπικά πρέπει να εκτιμήσουμε τα δεδομένα και να πάρουμε τις δικες μας αποφάσεις.

1. Όλοι περιμένουμε την ευρωπαϊκή σύνοδο της Δευτέρας 7ης Μαρτίου για το προσφυγικό. Η αυστηρή εκτίμηση των όσων γίνονται το τελευταίο διάστημα μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ακόμη και η Γερμανία, παρά τις φραστικές διαφοροποιήσεις της, προτιμά όπως και οι περισσότερες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, το μπλοκάρισμα των μεταναστευτικών ροών με κάθε μέσο, έστω και αν αυτό σημαίνει την μετατροπή της Ελλάδας, (μετά την Τουρκία) σε χώρο εγκλωβισμού των προσφύγων. Αφήνουν για αργότερα την σταδιακή μετεγκατάσταση κάποιων εξ αυτών στην ενδοχώρα της Ε.Ε. σε βάθος χρόνου. Η Συνδιάσκεψη της 7ης Μαρτίου δεν πρόκειται να επιφέρει ουσιαστικές αλλαγές στο κλείσιμο των συνόρων με την ΠΓΔΜ. Ουσιαστικά θα σημάνει την αποδοχή και από πλευράς της χώρας μας του ρόλου διαχείρισης της κατάστασης εντός Ελλάδας. Οι δηλώσεις των υπουργών Κουρουπλή και Μουζάλα μας έχουν προετοιμάσει και έχουν δημιουργήσει την αίσθηση της αποδοχής της κατάστασης. Δεν είμαστε αφελείς να αναμένουμε «βέτο» στην σύνοδο. Το βέτο θα μπορούσε να ασκηθεί όταν διακυβεύονταν κάτι σοβαρό για τους Ευρωπαίους. Έπρεπε να απειληθεί η άσκηση του στην προηγούμενη σύνοδο 16-2-16 σε σχέση με τις παραχωρήσεις που έγιναν για την Μ. Βρετανία, σχετικά με το BREXIT, διεκδικώντας συγκεκριμένα μέτρα υποβοήθησης της χώρας μας. Η κυβέρνηση, δυστυχώς, δεν έχει το πολιτικό και ηθικό ύψος να πει ΟΧΙ ή να προβάλει βέτο! Όλοι το γνωρίζουν στην Ε.Ε. και κινούνται στο plan-B, δηλ. της παροχής οικονομικής βοήθειας προς την χώρα μας ώστε να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση από τον εγκλωβισμό χιλιάδων ανθρώπων. Το πρόβλημα παρ όλα αυτά μπορεί να είναι διαχειρίσιμο αν κυριαρχήσουν η λογική και οανθρωπισμός.

2. Η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο γίνεται μάλλον για να ελέγχονται οι κινήσεις της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή και παρεμπιπτόντως σημαίνουν και αύξηση πυρός στη απωθητική μηχανή που έχει στηθεί με τους Ευρωπαϊκούς μηχανισμούς FRONTEX κλπ ενάντια στις βάρκες των μεταναστών. Οι επιδιώξεις της Τουρκίας και προς το Αιγαίο γίνονται αντικείμενο διαπραγμάτευσης και υποχωρήσεων από το ΝΑΤΟ και αυτό επηρεάζει και επιβαρύνει τα εθνικά συμφέροντα αφού οι συσχετισμοί δύναμης είναι δυσμενείς. Το πρόβλημα είναι διαχειρίσιμο στο βαθμό που υπάρχει ενιαία εθνική πολιτική.

3. Το ευρωπαϊκό πρόβλημα του ελέγχου των μεταναστευτικών ροών έχει μετατεθεί σε εθνικό και αφορά την διαχείριση του προβλήματος των εγκλωβισμένων στην χώρα μας. Το υπαρκτό αυτό πρόβλημα μπορεί να είναι διαχειρίσιμο αν οι Δήμοι και οι πολίτες συμπεριφερθούν με ψυχραιμία. Στην έκτακτη σύσκεψη της ΚΕΔΕ πριν 2 μέρες ο υπουργός Γ. Μουζάλας ζήτησε από τους δημάρχους να του υποδείξουν χώρους προσωρινής φιλοξενίας και χώρους που θα μπορούν να παραμένουν για μεγαλύτερο διάστημα. Ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ, Γιώργος Πατούλης, κατηγόρησε την κυβέρνηση για απουσία εθνικού σχεδιασμού αλλά ζήτησε να δοθούν οι προδιαγραφές των χωρών. Ζήτησε από την κυβέρνηση να προχωρήσει σε νομοθετικές ρυθμίσεις, ώστε δήμοι που αναλαμβάνουν φιλοξενία να τους διατεθούν υπάλληλοι που να βοηθήσουν το έργο. Ο κ. Μουζάλας αναφέρθηκε σε 1.600 προσλήψεις υπαλλήλων από τον Μάιο (!) γι’ αυτό το σκοπό. Οι προσλήψεις θα έχουν 5-μηνη διάρκεια. Ο δήμαρχος Αθηναίων, Γ. Καμίνης ζήτησε να δοθούν κίνητρα στους δήμους για τη φιλοξενία προσφύγων. Ο δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης: «Να εξαντλήσουμε πρώτα τους χώρους που δεν είναι άμεσης λειτουργίας και ανάγκης για τους πολίτες, όπως οι κατασκηνώσεις του στρατού που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ανθρώπινα τον κόσμο». Ο δήμαρχος Πειραιά ζήτησε να συμμετέχει η ΚΕΔΕ στη λήψη αποφάσεων, να μη δέχεται όλους τους πρόσφυγες το λιμάνι του Πειραιά, καθώς ξεκινάει η τουριστική σεζόν, αλλά να γίνει διαμοιρασμός με Θεσσαλονίκη-Βόλο. Ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών ζήτησε «σχέδιο και Πράξη νομοθετικού περιεχομένου, ώστε να δαπανούμε κονδύλια και να διαθέτουμε προσωπικό και εξοπλισμό στους χώρους φιλοξενίας»

4. Η κατάσταση είναι αυτή που είναι με ευθύνες σε όλα τα επίπεδα εξουσίας. Όμως εν τοις πράγμασι και ο Δήμος μας πρέπει να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί στο εθνικό επίπεδο. Aδιαπραγμάτευτο, σε συνεργασία με τους υπόλοιπους νησιωτικούς δήμους θα πρέπει να είναι η ΜΗ δημιουργία χώρων μακροχρόνιας διαμονής στα νησιά. Πρέπει όμως να μπούμε στο θέμα της διαχείρισης του προσφυγικού διατυπώνοντας όρους και περιορισμούς μαζί με αιτήματα και διεκδικώντας αντισταθμιστικά μέτρα, όπως θα κάνουν όλοι οι Δήμοι της Χώρας που εμπλέκονται. Ο κύβος έχει ριφθεί από την διάσκεψη της ΚΕΔΕ. Τοπικά πρέπει να εκτιμήσουμε τα δεδομένα και να πάρουμε τις δικές μας αποφάσεις που θα απαιτηθούν

Η ιστορία διδάσκει. Υπάρχει το ιστορικό συμπέρασμα που συνοψίζεται στην μαρξιστική φράση από το ‘’κομμουνιστικό μανιφέστο’’:

‘’ Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα! Αυτό που συμβαίνει με το προσφυγικό στην «πο­λι­τι­σμέ­νη».

Δύση δυστυχώς έχει ιστορικό προηγούμενο. Το τρομερό είναι ότι η τραγωδία της επανάληψης έχει απόλυτη σχέση με τον χώρο που δημιουργήθηκε έννοια της τραγωδίας και της κωμωδίας και μας απειλεί ως πρώτο θύμα της ‘’φάρσας’’! Η μετατόπιση στην ακροδεξιά δεν έρχεται από τον ουρανό. Αρκεί που το ακροδεξιό ‘’Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας’’ από 4% ανέβηκε στο 14% το 2013, με τις δημοσκοπήσεις να του δίνουν 20%, για να μετατοπιστεί ο σοσιαλδημοκράτης Φάυμαν, διάδοχος του Κράισκυ, σε φορέα ξενοφοβικών πολιτικών στην Αυστρία και στην Ευρώπη.

---Η Ευρώπη δεί­χνει εντε­λώς αμή­χα­νη και λίγη μπρο­στά στην προ­σφυ­γιά που περνά τα σύ­νο­ρα με κάθε μέσο για να γλι­τώ­σει από τον πό­λε­μο. Η ίδια αναλ­γη­σία υπήρ­χε και πριν από 80 χρό­νια, όταν 750.000 Εβραί­οι φυ­γά­δες από τη Γερ­μα­νία του Χί­τλερ ζή­τη­σαν τη σω­τη­ρία τους στις πο­λι­τι­σμέ­νες δυ­τι­κές χώρες. Πα­ντού η απά­ντη­ση ήταν: κλει­στά σύ­νο­ρα, στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης και... επα­να­προ­ώ­θη­ση στους ναζί.

Η διά­σκε­ψη του Εβιάν:που έγινε στη Γαλ­λία το 1938, εκ­πρό­σω­ποι 32 κρα­τών της Ευ­ρώ­πης, της Βό­ρειας Αμε­ρι­κής και της Αυ­στρα­λί­ας συ­ζή­τη­σαν το τι θα κά­νουν με τους αυ­ξα­νό­με­νους αριθ­μούς των Εβραί­ων προ­σφύ­γων. Το γε­γο­νός πήρε με­γά­λη δη­μο­σιό­τη­τα, 120 ορ­γα­νώ­σεις αρω­γής και συ­μπα­ρά­στα­σης στους πρό­σφυ­γες ήταν πα­ρού­σες και τις συ­ζη­τή­σεις κά­λυ­πταν 200 δη­μο­σιο­γρά­φοι. Ο κάθε ηγέ­της ή εκ­πρό­σω­πος χώρας που ανέ­βαι­νε στο βήμα της σύ­σκε­ψης δεν πα­ρέ­λει­πε να κα­ταγ­γεί­λει τις διώ­ξεις κατά των Εβραί­ων! Με εξαί­ρε­ση το μικρό κρά­τος της Δο­μι­νι­κα­νής Δη­μο­κρα­τί­ας στην Κα­ραϊ­βι­κή, καμιά άλλη χώρα δεν δέ­χτη­κε να αυ­ξή­σει τον αριθ­μό των αι­τή­σε­ων ασύ­λου.

Όλες οι χώρες στο διά ταύτα επι­βε­βαί­ω­ναν πως τα σύ­νο­ρά τους θα πα­ρέ­με­ναν κλει­στά για τους κυ­νη­γη­μέ­νους Εβραί­ους, ενώ στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα αυτό που ακο­λού­θη­σε ήταν αυ­στη­ρο­ποί­η­ση των κα­νό­νων απέ­να­ντι στους πρό­σφυ­γες και πε­ρι­κο­πή των αδειών ασύ­λου. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ο εκ­πρό­σω­πος της Αυ­στρα­λί­ας δια­κή­ρυτ­τε: «Η Αυ­στρα­λία δεν έχει φυ­λε­τι­κό πρό­βλη­μα, και δεν επι­θυ­μεί να ει­σα­γά­γει ούτε έναν». Έναν χρόνο μετά, η Με­γά­λη Βρε­τα­νί­α επέ­βαλ­λε νέους πε­ριο­ρι­σμούς στη με­τα­νά­στευ­ση και κλεί­σι­μο των «πα­ρά­νο­μων» Εβραί­ων προ­σφύ­γων σε στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης! Σε όλη τη Δύση ξε­κι­νού­σαν πο­λι­τι­κές κα­μπά­νιες της Δε­ξιάς ενά­ντια στους Εβραί­ους πρό­σφυ­γες, πα­τώ­ντας πάνω στην καλ­πά­ζου­σα ανερ­γία που έφερ­νε η οι­κο­νο­μι­κή κρίση. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά στις ΗΠΑ, με αφορ­μή την πρό­τα­ση νο­μο­σχε­δί­ου για να επι­τρα­πεί η εί­σο­δος στις ΗΠΑ 20.000 παι­διών εβραϊ­κών οι­κο­γε­νειών από τη Γερ­μα­νία και την Αυ­στρία, ξέ­σπα­σε σε όλη τη χώρα φρε­νια­σμέ­νη εκ­στρα­τεία ενά­ντια στα Εβραιό­που­λα που θα στε­ρή­σουν την απα­ραί­τη­τη κρα­τι­κή μέ­ρι­μνα από τα παι­διά των Αμε­ρι­κα­νών.

Το νο­μο­σχέ­διο απορ­ρί­φθη­κε στη Γε­ρου­σία το 1939 και το 1940, και τα 20.000 παι­διά δεν έφθα­σαν ποτέ στις ΗΠΑ... Τα πε­ρισ­σό­τε­ρα θα κα­τα­λή­ξουν στα στρα­τό­πε­δα θα­νά­του του Χί­τλερ. Ανά­με­σα στα παι­διά που τους στε­ρή­θη­κε το δι­καί­ω­μα στο άσυλο ήταν και η μικρή Άννα Φρανκ, η συγ­γρα­φέ­ας του πε­ρί­φη­μου «ημε­ρο­λο­γί­ου» που θα είχε ζήσει και γε­ρά­σει στις ΗΠΑ αλλά που η πο­λι­τι­κή των κλει­στών συ­νό­ρων την οδή­γη­σε στο Άου­σβιτς και κα­τό­πιν στο Μπέρ­γκεν-Μπέλ­σεν...

Τα πλοία των κα­τα­ρα­μέ­νων:Η πιο γνω­στή υπό­θε­ση κρα­τι­κής αναλ­γη­σί­ας και άρ­νη­σης ει­σό­δου σε πρό­σφυ­γες είναι η πε­ρί­πτω­ση του πλοί­ου «St. Louis» που έφυγε το 1939 με 937 Εβραί­ους πρό­σφυ­γες από το λι­μά­νι του Αμ­βούρ­γου προς τη Βό­ρεια Αμε­ρι­κή. Οι Κούβα, ΗΠΑ και Κα­να­δάς αρ­νή­θη­καν ξανά και ξανά να δε­χθούν τους πρό­σφυ­γες, με απο­τέ­λε­σμα το πλοίο να ξα­να­δια­σχί­σει τον Ατλα­ντι­κό και να κα­τα­λή­ξει στο βελ­γι­κό λι­μά­νι της Αμ­βέρ­σας. Και στις τρεις χώρες τα κόμ­μα­τα της Δε­ξιάς φο­βέ­ρι­ζαν τον κόσμο πως το «St. Louis» είναι γε­μά­το... Γερ­μα­νούς κα­τα­σκό­πους και πως οι Εβραί­οι αν γί­νουν δε­κτοί θα κλέ­ψουν τις θέ­σεις ερ­γα­σί­ας των ήδη ερ­γα­ζο­μέ­νων. Από το λι­μά­νι της Αμ­βέρ­σας οι πρό­σφυ­γες μοι­ρά­στη­καν με δια­κρα­τι­κή συμ­φω­νία σε μια σειρά ευ­ρω­παϊ­κές χώρες με το 28% των επι­βα­τών να χαθούν στα να­ζι­στι­κά στρα­τό­πε­δα της κα­τε­χό­με­νης Ευ­ρώ­πης...

Ένα άλλο τραγικό πλοίο προσφύγων, το ελληνικών συμφερόντων «Στρού­μα» ναυ­λώ­θη­κε, το Δε­κέμ­βρη του 1941, για να με­τα­φέ­ρει Εβραί­ους πρό­σφυ­γες από την Κω­στάν­τζα της Ρου­μα­νί­ας στην Πα­λαι­στί­νη. Ήταν ήδη 71 ετών που μόλις επέ­πλεε, με μη­χα­νή που είχε ανα­συρ­θεί από ναυά­γιο στο Δού­να­βη και ασύρ­μα­το που υπο­λει­τουρ­γού­σε. Αυτή η νε­κρο­φό­ρα φορ­τώ­θη­κε με 769 Εβραί­ους και με ένα επτα­με­λές πλή­ρω­μα Βουλ­γά­ρων. Στο δρόμο προς το Βό­σπο­ρο το πλοίο έπαθε βλάβη και κό­ντε­ψε να χαθεί από νάρ­κες. Τε­λι­κά το ρυ­μούλ­κη­σαν οι τουρ­κι­κές δυ­νά­μεις και το έβα­λαν σε κα­ρα­ντί­να. Ακο­λού­θη­σε δι­πλω­μα­τι­κή διελ­κυ­στίν­δα, όπου η Αγ­γλία, πα­ρό­τι ήταν ήδη σε πό­λε­μο με τη Γερ­μα­νία, αρ­νιό­ταν να ανα­λά­βει τους φυ­γά­δες από εκεί και ζη­τού­σε από την Τουρ­κία να γυ­ρί­σει πίσω το πλοίο. Τε­λι­κά μόνο σε μία οι­κο­γέ­νεια, που «έτυχε» να είναι αυτή του αντι­προ­σώ­που της Standard Oil στη Ρου­μα­νία, επι­τρά­πη­κε να κα­τέ­βει από το πλοίο και να σωθεί. Στις 23 Φλε­βά­ρη το τουρ­κι­κό ναυ­τι­κό έκοψε την άγκυ­ρα του πλοί­ου και ρυ­μούλ­κη­σε ξανά το «Στρού­μα» 3-4 μίλια έξω από την Κωνσταντινούπολη, χωρίς να λει­τουρ­γεί η μη­χα­νή του και ο ασύρ­μα­τος. Τα ξη­με­ρώ­μα­τα της 24ης Φλε­βά­ρη το πλοίο ανα­τι­νά­χθη­κε, άγνω­στο αν ήταν από νάρκη ή τορ­πί­λη, και από το σύ­νο­λο των 800 σχε­δόν αν­θρώ­πων σώ­θη­κε ένας ναυα­γός...

Κλει­στά σύ­νο­ρα ση­μαί­νουν ατέ­λειω­τη φρίκη:Όμως αυτό που δι­δά­σκουν η εμπει­ρία και η ιστο­ρία είναι το εξής: ...οι κυ­βερ­νή­σεις δεν έμα­θαν ποτέ τί­πο­τα από την ιστο­ρία, ούτε και έδρα­σαν στη βάση αρχών που αντλή­θη­καν από αυτήν. Το παλιό ρητό του Χέ­γκελ φαί­νε­ται να επι­βε­βαιώ­νε­ται ακόμη μία φορά. Τα κλει­στά σύ­νο­ρα και τα στρα­τό­πε­δα κρά­τη­σης δο­λο­φό­νη­σαν μα­ζι­κά Εβραί­ους πρό­σφυ­γες, έστει­λαν πίσω πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρους στα κρε­μα­τό­ρια του Χί­τλερ και ταυ­τό­χρο­να χει­ρο­τέ­ρε­ψαν τις συν­θή­κες για τον ερ­γα­ζό­με­νο κόσμο στις χώρες της κρα­τι­κής αναλ­γη­σί­ας. Το μίσος προς τους Εβραί­ους με­τα­νά­στες αύ­ξα­νε τη συ­μπά­θεια προς τους ναζί και την ορ­γα­νω­μέ­νη επιρ­ροή της άκρας Δε­ξιάς, ιδιαί­τε­ρα σε ΗΠΑ, Αγ­γλία και Γαλ­λία.

Δεν υπάρ­χει αμ­φι­βο­λία πως η ίδια δια­δι­κα­σία εξε­λίσ­σε­ται και τώρα, και ο αγώ­νας να πέ­σουν οι φρά­χτες και να μεί­νουν ανοι­χτά τα σύ­νο­ρα, χωρίς στρα­τό­πε­δα κρά­τη­σης και αστυ­νο­μο­κρα­τία, δεν είναι μόνο αγώ­νας αλ­λη­λεγ­γύ­ης για τους πρό­σφυ­γες και τους με­τα­νά­στες. Ο διε­θνι­σμός δεν είναι κενή φράση για να στο­λί­ζει τις ομι­λί­ες και τα κεί­με­νά μας, αλλά όρος επι­βί­ω­σης απέ­να­ντι στο βρι­κο­λά­κια­σμα της άκρας Δε­ξιάς και της Ευ­ρώ­πης της βαρ­βα­ρό­τη­τας και του τρό­μου...

---Κλείνουμε την περίληψη του άρθρου του κ. Χ. Παπαδόπουλου με την γνωστή ρήση: ‘’ Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη.’’ Μόνο που αντί του κομμουνισμού του 1848 που ανέμενε ο Κ. Μαρξ, είναι αυτό του ..φασισμού του 2016.

Ν. Μυλωνάς

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot