Α. Κει που φάνηκε ότι κάπου θα βρίσκαμε μια διέξοδο στο πρόβλημα της διαχείρισης του προσφυγικού, τα πράγματα μπερδεύτηκαν, η δίοδος μπλοκαρίστηκε, η ασάφεια παραμένει, ενώ ο χρόνος περνά με όλες τις αρνητικές του συνέπειες.

Δεν παρακολουθήσαμε την συνάντηση στην αίθουσα του ΕΒΕΔ μεταξύ των τοπικών κυβερνητικών βουλευτών, του Έπαρχου, του Δημάρχου και φορέων. Ας δούμε μια χαρακτηριστική άποψη ενός των συμμετεχόντων.

--- ‘’Ήμουν παρών στην ανούσια συνάντηση που έγινε στην αίθουσα του Επιμελητήριου, την οποία εγκατέλειψα πολύ νωρίς. Κραυγές, διακοπές, χάος! Φτάσαμε στον Φλεβάρη και δεν έχει βρεθεί ακόμη λύση, ώστε τα μην επαναληφθούν ακυρώσεις προγραμμάτων και μειώσεις προκρατήσεων. Είναι η ώρα που με λυμένο το πρόβλημα της προσωρινής διαμονής των δύστυχων αυτών ανθρώπων θα έπρεπε να προβούμε σε συντονισμένες ενέργειες διαφήμισης του νησιού για τη αντιστροφή της κακής μας εικόνας. Αντ' αυτού εμείς ακόμη ερίζουμε και διαφωνούμε. Τι να πει κανείς; Είμαι απογοητευμένος...’’

Β. Η συνάντηση φάνηκε ότι γίνονταν με το ‘’πιστόλι στον κρόταφο’’ για να βρεθεί διέξοδος στο και 5! Με δεδομένες τις διαφορετικές πολιτικές δημόσιες τοποθετήσεις των εμπλεκόμενων και την ανάγκη συμβιβασμού, απαιτούνταν εκατέρωθεν υποχωρήσεις που δεν γίνονται υπό την παρουσία του κόσμου. Προ-συνάντηση με τον κόσμο μπορούσε να γίνει πρίν ή μετά στο Πυλι ή στο Ζηπαρι και να παρουσιαστεί-επεξηγηθεί η πρόταση της Κυβέρνησης με δεδομένες τις τοπικές αντιδράσεις.

Γ. Συζητήσαμε το θέμα με πολίτες που δείχνουν μια αξιοθαύμαστη αγωνιστικότητα αποτροπής δημιουργίας του κέντρου προσωρινής διαμονής στο Λινοποτι. Τα επιχειρήματα μας: ‘’Το κεντρο θα το διαχειρίζεται ο FRONTEX, θα είναι χρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε., θα είναι η βάση για την διαλογή και το ταξίδι τους στη Αθήνα ή την επιστροφή στην Τουρκία, θα είναι κλειστού τύπου, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας κλπ.’’ Απορρίπτονται άμεσα γιατί δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη σε κανέναν! Στο ακροτελεύτιο επιχείρημα μας: ‘’καλά! Εδώ μας παίρνουν ‘’μπιρ παρά’’ το αεροδρόμιο που σημαίνει ότι όλοι φτωχαίνουμε, ότι όλοι θα επιβαρυνθούμε άμεσα με την αύξηση κάθε χρήσης των υπηρεσιών του και δεν κουνιέται φύλλο και εσείς τα βάζετε με τους μετανάστες και την προσωρινή διαμονή τους που θα υποβαθμίσει το κτήμα σας; Το μεταναστευτικό είναι και θέμα ανθρωπισμού! Χάσαμε λοιπόν τον ανθρωπισμό μας και κοιτάζουμε μόνο το σπιτάκι μας;’’

Η απάντηση: ‘’εμείς και να θέλουμε δεν μπορούμε να σώσουμε το αεροδρόμιο! Εμείς το κτήμα μας μπορούμε και αυτό θέλουμε να σώσουμε!’’.

Δ. Αυτή είναι η αλήθεια μας, ο φόβος και ο κίνδυνος μας. Σε αυτή την δύσκολη περίοδο (χρεοκοπία, φτώχεια, ανεργία, πόλεμος, απειλές και πιέσεις φίλων) που θ άπρεπε να σηκώνουμε σημαίες κατανόησης, αλληλοβοήθειας, υψηλών ιδανικών και μεγάλων συλλογικών στόχων, εμείς οδηγηθήκαμε στο ‘’ο σώζων εαυτόν σωθήτω’’! (χρησμός που έδωσε το Μαντείο των Δελφών το 480 π.Χ. απαντώντας σε σχετικό αίτημα των Αθηναίων τι να κάνουν έναντι της μεγάλης περσικής εκστρατείας).

Ε. Το πρόβλημα μας είναι πολιτικό! Αντί κινήσεων ασυνεννοησίας, οι εμπλεκόμενοι παράγοντες Κυβέρνησης, Βουλής, Περιφέρειας, Δήμου πρέπει άμεσα να ‘’κλειστούν’’ στην αίθουσα της διαβούλευσης και να βγουν μετά τον καπνό του ‘’ Habemus Papam’’ τουτέστιν του ‘’βρήκαμεν λύση’’!

Ν. Μυλωνάς

Πολύς αρνητικός λόγος για τους σύριζα-ανελ κομματικούς διορισμούς στα υπουργεία και τα νομικά πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.

Αντιδράσεις που θα συνεχιστούν από την στιγμή που στην κυβέρνηση φαίνεται ότι κυριαρχούν οι λογικές του κυβερνητισμού και του κομματισμού χάριν της διατήρησης στην κυβερνητική εξουσία. Οι αντιδράσεις είναιταυτόχρονα άρνηση αλλά και αποδοχή μιας πολύ κακής πρακτικής γιατί:‘’Μπορείς να διαχειριστείς μια εξουσία χωρίς δικό σου μηχανισμό και δικούς σου ανθρώπους’’;

Το ίδιο πρόβλημα ζούμε και σε τοπικόεπίπεδο. Ο Δήμαρχος (...ο κάθε δήμαρχος), ως η μόνη τοπική εκτελεστική εξουσία, βάζει δικούς του ανθρώπους όπου θεωρεί ότι πρέπει για να προστατευτεί πολιτικά ή δευτερευόντως για να δικαιώσει κάποιον δικό του. Κάθε Κυβερνητικός και κάθε Δήμαρχος θεωρεί ότι ο δρόμος της εξουσίας περνά μέσα από (τον έλεγχο) της δημόσιας διοίκησης του!
Β. Το Ερώτημαμας είναι: Εν τέλει είναι δυνατή μια δημοκρατικήδιαχείριση της εξουσίας με διαφάνεια, αξιοκρατία και δικαιοσύνη που ξεπερνά την κατάσταση ωμού και απροσχημάτιστου διορισμού ημετέρων;
Γ.μας λένε ότι ένα υπουργείο (ανάλογα και στις τοπικές βαθμίδες εξουσίας) δεν μπορεί να λειτουργήσει μόνον με ένα υπουργό ως πολιτικό πρόσωπο, και γι αυτό υπάρχουν οι διορισμένοι Γενικοί Γραμματείς που έχουν τον ρόλο της "σύνδεσης" της διοίκησης με την κυβέρνηση, τόσο στο να μεταφέρουν τις γενικές πολιτικές κατευθύνσεις, όσο και να φροντίζουν για την υλοποίησή τους. Με αυτή την λογική οι διορισμένοι Γραμματείς υποκαθιστούν τον διοικητικό διευθυντή! Ερμηνεύουν νόμους! Βγάζουν εγκυκλίους που αλλοιώνουν νομικές προβλέψεις! Διαχειρίζονται ζητήματα χωρίς την γνώμη της διοικητικής ιεραρχίας. Διορίζουν διοικήσεις σε Νομικά Πρόσωπα και Ιδρύματα. Καθορίζουν εργασιακές αρμοδιότητες. Αλλάζουν εργασιακά καθήκοντα σε υπαλλήλους ερήμην άλλων αρμοδίων οργάνων με πολιτικά κριτήρια. Αυτά πρέπει να αλλάξουν!
Δ.Το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα που υπάρχει στο κράτος μας και δεν συζητιέται είναι ο χαρακτήρας της δημόσιας διοίκησης. Το ποιες πολιτικές πρέπει να εφαρμοστούν για να έχουμε μια διοίκηση χωρίς τον κομματισμό, τον παραγοντισμό και τον καιροσκοπικό. Οι γενικοί γραμματείς στηνπορείααλλαγήςτης κακής κατάστασης που υπάρχει πρέπει να επιλέγονται μέσα από μια αντικειμενική διαδικασία κριτηρίων ή να είναι μόνιμα στελέχη, αξιοκρατικά επιλεγμένα,που υπόκεινται σε συνεχείςαυστηρές διαδικασίες ελέγχου και αξιολόγησης και αυτό τουλάχιστον έπρεπε να επιδιώξει η κυβέρνηση σύριζα-ανελ.
Ε. Ηπρώτη φορά αριστερά στην κυβερνητική διαχείριση από έλλειψη ιδεολογικής και προγραμματικήςπροετοιμασίας δεν μας φέρνεικοντά σε μια λογικήαλλαγής στην Δημόσια Διοίκηση. Παίζει στο γήπεδο του αντίπαλου της, κάνει ότι και οι …εχθροί της και είναι πολύ λογικό να την κατακρίνουν. Το ανησυχητικό είναι η απουσίακριτικής τόσο από την πλευρά του ευρωπαϊκούεκσυγχρονισμού(ουδετεροποίηση δημόσιας διοίκησης) όσο και από την πλευρά της αριστερήςαλλαγήςκαι του κομμουνιστικού νεωτερισμού (η δημόσιαδιοίκησηείναιμηχανισμόςξεπεράσματος του καπιταλιστικούμοντέλουπαραγωγής και διανομής).

Το μεταναστευτικό και η αντιμετώπιση του ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, θεωρείται η ‘’Λυδίαλίθος’’ για την οικονομία και τα εισοδήματα του 2016 για την κοινωνία του νησιού μας.

Αν αποφύγουμε όμως να δούμε όλες τις πλευρέςτου προβλήματος: ‘’τοπική οικονομία και κοινωνία’’ περιορίζοντας την συζήτηση στο μεταναστευτικό, κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε σε πιο δύσκοληκατάσταση. Δεν είναι η μονομέρεια ή οιεπιμέρους σπασμωδικέςλύσεις ή ησυνήθειαόσο ο εγκλωβισμός μας σε μια κατάστασημιζέριας και εσωτερικώντριβώνγύρω από ένα ούτος ή άλλωςπολύ δύσκολοπρόβλημα.Η επιτυχής αντιμετώπιση χρειάζεται ανάλυση δεδομένων και αυτοκριτική για το τι έγινε φέτος. Ακριβή ανάλυση, δυστυχώς δεν έχουμε. Όμως οφείλουμε έστω και εμπειρικά να κρίνουμε κάθε επίπεδοεξουσίας.

Α.Η συγκέντρωση αλλοδαπών σε κεντρικά σημεία της πολης γύρω από τον αστυνομικό σταθμό όπου ακόμη και τώρα γίνεται η καταγραφή είναι η εστία του ‘’κακού’’. Είναι ιστορικά διαπιστωμένο ότι η συγκέντρωσημεταναστών δημιουργείπροβλήματα λειτουργικής, αισθητικής, οικονομικήςυποβάθμισηςκαι οικοδομείαισθήματα ξενοφοβίας και ρατσιστικής βίας.Η μεταφορά του κέντρουκαταγραφής των μεταναστών εκτός πόλεως και η ενίσχυση των δημοσίωνυπηρεσιών από τον Απρίλη του 2015 φάνηκε ως αναπόφευκτη επιλογή. Η κυβερνητικήευθύνη για την απραξία, την στασιμότητα, την ασυνεννοησία και την έλλειψη συντονισμού θεσμών και υπηρεσιών που ζήσαμε είναι ακεραία! Η ορθή πρωτοβουλία του βουλευτή κ.Καματερού για το ‘’Κ. Ηλίας’’ για την αποσυμφόρηση της αστυνομίας, ξεκίνησε άτσαλα, χωρίς σχεδιασμό και χωρίς χρηματοδότηση, σύντομα απαξιώθηκε και έγινε αρνητικό σημείο αναφοράς που βαραίνει ακόμη και σήμερα την πρόταση για ένα ‘’refugeescampus’’! Η Περιφερειακή Αρχήπέρα από την καλή διάθεση του κ. Επάρχου,ουσιαστικάαπείχε από το πρόβλημα. ΟΔήμος αντικειμενικά δεν μπορούσε να κάνει βασικά πράγματα. Η Δημοτική αρχή συμπεριφέρθηκε με όρους αποφυγής του προβλήματος και άρνησης του. Προσέφερευπηρεσίεςύδρευσης και καθαριότητας και έδειξεως ένα βαθμό ανοχή στην κατάληψηκοινοχρήστωνχώρων. Εστίασε στην ανικανότητα της κυβέρνησης και εγκλωβίστηκεστην λογικήτου παλιού δικομματισμού περί‘’μηανοχής στους μετανάστες’’!Αυτό την οδήγησε σεάρνηση και σε παθητικότητα, πολιτική πουεπηρέασεκαι τις τοπικές κοινωνικέςσυμπεριφορές.Το κυριότερο ήταν ότι την οδήγησεστηναδυναμίασύνταξης ενός τοπικού σχεδίουδράσηςμπροστά στην κυβερνητική αδυναμία, που να στηρίζεται στον κοινωνικό εθελοντισμό και την λαϊκήσυμμετοχή, με στόχο την άμβλυνση των αρνητικώνκαταστάσεων που δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι του 2015.

Β.Ένας τουριστικός τόπος όπως η Κως, δεν είναι ένα ξερό πεδίο επιχειρηματικής δράσης για να αντιμετωπίζει κοινωνικά προβλήματα με όρους περιφρουρημένης κερδοφορίας και στυγνού οικονομισμού. Δεν είναι ένας τεχνητός παράδεισος (όπως, ας πούμε, η πόλη του Κατάρ) που πρέπει να περιφρουρηθεί. Η Κως πρέπει να αποπνέει πνεύμα φιλοξενίας, κατανόησης, ανθρωπισμού και οραμάτων ελευθερίας και οικολογίας. Απαιτεί μια σύγχρονη ιδεολογία ανοικτή στον πολιτισμό και την διαφορετικότητα και ξεπέρασμα των συντηρητικών αντιλήψεων: ‘’μην θίγεις τα κακώς κείμενα’’!

Γ.Ο συνέπειες του μεταναστευτικού ζητήματος 2015 περιορίστηκαν στην πόλη της Κω. Τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα, που όλα βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως Κω δεν πλήγηκαν άμεσα. Αποδείχθηκαν υπερβολές αυτά που λέγονταν …για τεράστιες ακυρώσεις. Δεν επιβεβαιώθηκαν στατιστικά. Ο ΕΟΤ μίλησε για μείωση 2% των αφίξεων 2015 στην Κω που οφείλονταν στα οικονομικά-πολιτικά προβλήματα της περιόδου. Δεν ήταν η συνολική κατάσταση του τουριστικού προϊόντος που επλήγη αλλά η ειδική εικόνα της πόλης που δοκιμάστηκε αρνητικά και χρειάζεται στήριξη από την Κυβέρνηση και την Ευρώπη. Απαιτείται στήριξη της πόλης ως μηχανισμού παραγωγής υπηρεσιών τουρισμού και αναδιανομής των κερδών στην ευρύτερη κοινωνία. Δεν είναι θέμα διαφήμισης η στήριξη της πόλης! Είναι κυρίως η πολιτική για την λειτουργία και την εμφάνιση της πόλης! Ο εμπλουτισμός της με νέα στοιχεία (περιορισμοί στην κυκλοφορία οχημάτων, έλεγχος στάθμευσης, πεζοδρομήσεις, ανακαινίσεις κτηρίων πχ τέρμιναλ λιμανιού και πάρκων, αρχαιολογικοί χώροι. Οι άρτιες υπηρεσίες στους πολίτες και τους επισκέπτες. Η θετική εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας σε επιμέρους ζητήματα όπως ο εθελοντισμός ειδικά στην διαχείριση του μεταναστευτικού ρεύματος. Συμπερασματικά χρειάζεται πολιτικός σχεδιασμός για την αντιμετώπιση της κατάστασης και όχι περιορισμός στην επικοινωνιακή διαχείριση.

Δ. Το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα που θα συνεχίσει να υπάρχει τα προσεχή χρόνια. Κατά το Πανεπιστήμιο Αθηνών απαιτούνται 10 χρόνια για να ισορροπήσει μια νέα ειρηνική κοινωνική κατάσταση στην Μέση Ανατολή. Άρα θα ζήσουμε με το πρόβλημα και έτσι πρέπει να το δούμε. Συνεπώς χρειαζόμαστε σχέδιο 5-ετίας! Χρειαζόμαστε Οργάνωση και δομές. Αλλαπάνω από όλα ωριμότητα και πολιτική συνεννόηση και συνεργασία για το επίσης δύσκολο 2016!

Ν Μυλωνάς.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Συμπληρώνεται 3 χρόνια από την απορρόφηση της Συνεταιριστικής Τράπεζας Δωδεκανήσου από ALPHA NANK με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδας με πολιτική απόφαση της τότε κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Μια Δευτέρα πρωί, 21.500 Δωδεκανήσιοι μέτοχοι έχασαν το μετοχικό τους κεφάλαιο, μια σειρά καταθέσεων τους πέρασαν στα χέρια μιας ‘’συστημικής μεν, χρεοκοπημένης δε τράπεζας’’ ενισχύοντας το χαρτοφυλάκιο της.

Η πιο επιβλαβής εξέλιξη όμως ακολουθεί και αφορά τα ενυπόθηκα δάνεια της. Οι τελευταίες αποφάσεις της Βουλής για τα προαπαιτούμενα του 3ου μνημονίου γύρω από την ανακεφαλαιοποίηση-πώληση των 4 τραπεζών οδήγησαν στο πέρασμα της διαχείρισης τους στα διαβόητα hedge funds στα οποία ανήκει πλέον όλο το ενυπόθηκο τμήμα της Δωδεκανησιακής ακίνητης περιουσίας! Υπήρχε άλλη πολιτική τότε; ΝΑΙ! η σούπερ-φιλελεύθερη orderliberal κυβέρνηση CDU-SPD Μέρκελ-Σόυμπλε-Γκάμπριελ το 2009 μπροστά στην κρίση ανακοίνωσε δημιουργία ταμείου διάσωσης των περιφερειακών τραπεζών-Landersbanken που μπορεί να διασφαλίσουν την βιωσιμότητα σε μικρές επιχειρήσεις με χαμηλά έσοδα και στα νοικοκυριά εν μέσω κρίσης και να συμμετάσχουν στην ανάκαμψη.

Β. Ελάχιστες ήταν οι τοπικές αντιδράσεις τότε και αυτές διέπονταν από πολιτική και οικονομική σκοπιμότητα. Σήμερα ελάχιστοι θα την θυμηθούν μπροστά στον Αρμαγεδδώνα των χρηματοπιστωτικών εξελίξεων στην χώρα μας και στον κόσμο. Η διαδικασία εκκαθάρισης και η απόδοση ευθυνών.... στις ‘’ελληνικές καλένδες’’ (η Τράπεζας Κρήτης (σκάνδαλα Κοσκωτα-1989) ακόμη να ολοκληρώσει την διαδικασία εκκαθάρισης)! Μια ομάδα μετόχων, προς τιμήν τους, ’’κρατάει ανοικτό το θέμα με την δημιουργία συλλόγου μεριδιούχων που διεκδικούν με ένδικα μέσα την οικονομική και κυρίως ηθική αποζημίωση, σε βάρος του διοικητικού συμβουλίου και των διευθυντικών στελεχών της. Τα γεγονότα αποδεικνύουν τον μικρό βαθμό συνειδητοποίησης της αξίας μιας τοπικής συνεταιριστικής τράπεζας και αυτός είναι ο σκοπός του κειμένου.

Γ. Η Δωδεκανήσου είχε ξεφύγει από τον καταστατικό της ρόλο. Ο συνεταιριστικό-πιστωτικός χαρακτήρας της αλλοιώθηκε (μιμούμενη τις συστημικές τράπεζες) προσχωρώντας σταδιακά στο πνεύμα του εύκολου υπερδανεισμού της δεκαετίας 2000-2010, μπαίνοντας έτσι ως μη όφειλε στο φαύλο κύκλο του υψηλού ρίσκου δανεισμού, αφού το καταστατικό της δέσμευε το Δ.Σ. στη χορήγηση δανείων : ‘’να γίνονται με την μεγίστη δυνατή εξασφάλιση για να καλύπτονται τα συμφέροντα και η περιουσία των μετόχων’’ και ότι ‘’θα υπηρετήσει βελτίωση της τοπικής βιομηχανίας, τουρισμού, βιοτεχνίας, εμπορίου, γεωργίας, κτηνοτροφίας, αλιείας’’! Τίποτα δεν τηρήθηκε: το 60%(!) των δανείων της ήταν προς το εμπόριο, τον στεγαστικό τομέα και τα καταναλωτικά, αγνοώντας τους βασικούς τομείς παραγωγικής ανασυγκρότησης της τοπικής οικονομίας αφού χρηματοδότησε τον πρωτογενή τομέα με 0,4% και τον βιομηχανικό 0% !!! Σημεία εκφυλισμού ήταν ο υψηλός δανεισμός των μελών του διοικητικού της συμβουλίου, ο δανεισμός του στελεχιακού της δυναμικού με ζημιογόνο για την τράπεζα επιτόκιο, οι απαράδεκτα υψηλές αμοιβές διευθυντικού της προσωπικού ακόμη και όταν η τράπεζα λειτουργούσε με παθητικό! ΚΡΙΜΑ!

Δ. Στην όλη διαχείριση του συνεταιριστικού πειράματος της Τρ.Δω. 1995-2013 έλειψε η ιδεολογική ηγεμονία του κοινωνικού της ρόλου και η πρακτική του σεβασμού του αυτοελέγχου. Επικράτησε η λογική της εμπορευματοποίησης και της διολίσθησης στον άκρατο μερκαντιλισμό της εποχής, παραβιάζοντας τις ίδιες καταστατικές δεσμεύσεις της! Ετσι η τράπεζα κατέρρεε χωρίς αντιστάσεις! Η διοίκηση και οι μάνατζερ έχουν τεράστια ευθύνη. Η αντιμετώπιση της κρίσης του 2008 με ευθύνη του ΔΣ δεν κινήθηκε στην τροχιά του αναγκαίου στρατηγικού σχεδιασμού και αποκρύπτοντας την αλήθεια μέσω του εφησυχασμού την οδήγησαν στον…μέσω κυβέρνησης θάνατο!

Γ. Τι χάσαμε όμως ως κοινωνία με την απώλεια της Συνεταιριστικής Τράπεζας Δωδεκανήσου;
-- η σημαντικότερη απώλεια είναι με την διάλυση της ναυάγησε μια ακόμη εναλλακτική πρόταση τοπικής καπιταλιστικής) ανάπτυξης μέσω της ‘’θεμελίωσης διαδικασιών τοπικής και περιοχικής (regional) Δωδεκανησιακής ανάπτυξης αξιοποιώντας τοπικούς κεφαλαιακούς πόρους’’! και η μονοπώληση των αναπτυξιακών προοπτικών από 4 απρόσωπους κεφαλαιοκρατικούς τραπεζικούς ομίλους, δηλαδή στα hedge funds (=κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου!)’’.

Δ. Η δραματική οικονομική κατάσταση στα νησιά μας έχει ανάγκη την συνεταιριστική ιδέα και πρακτική. Δεν φταίνε οι ιδέες και τα διανοητικά εργαλεία! Συχνά αχρηστεύνται εργαλεία και προϊόντα υψηλού κοινωνικού περιεχομένου, όταν οι άνθρωποι και η ιδεολογία τους που τα χειρίστηκαν είναι ανεπαρκείς. Η αποτυχία τα οδηγει στην αδιαφορία ή στην κοινωνική απόρριψη.
Έχουμε σαν τοπική κοινωνία την ανάγκη της Τράπεζας Δωδεκανήσου!
Η πρόταση της θα επανακάμψει! Μόνο που το πείραμα θα επαναληφτεί σε μια νέα περίοδο με νέους όρους και νέες ιεραρχήσεις που θα στηρίζονται στις εμπειρίες των αποτυχιών και τα συμπεράσματα μας. Ο Συνεταιρισμός ακόμη και στον τραπεζικό τομέα θα επανακάμψει όταν υπάρξουν οι οικονομικές και πολιτικές συνθήκες που θα ξεπεράσουν τις σημερινές καταθλιπτικές νεοφιλελευθερες αριστερο-δεξιές πολιτικές.
Ν. Μυλωνάς