Στις 26 Δεκεμβρίου του 1943 γεννιέται στην Κω ο Χρήστος Τσιβρινής γιος του Γιώργου Τσιβρινή και της Μαρίκας Χαδούλη γονείς τριών ακόμη παιδιών, του Στέφανου, του Περικλή και της Παρίτσας.

Από μικρή ηλικία ο Χρήστος ξεκινά να εργάζεται αρχικά σε φούρνο. Αργότερα όμως ο αείμνηστος Μιχάλης Τσιβρινής τον παίρνει μαζί του σαν παραγιό στο φημισμένο μέχρι σήμερα "ΑΡΙΣΤΟΝ" (που βρίσκεται στην πλατεία Καζούλη) και έκτοτε η ζωή του αλλάζει...

Φεύγει από το νησί για να υπηρετήσει την πατρίδα και πηγαίνει στη μακρινή Ξάνθη και το Σιδηρόκαστρο. Συνεχίζει ακάθεκτα στο στρατό να δημιουργεί γλυκά και πολλές νοστιμιές, χαρίζοντας ευχάριστες στιγμές στα φανταράκια που υπηρετούν μαζί του. Επιστρέφει στο νησί και συνεχίζει να δουλεύει αρκετά μαθαίνοντας την τέχνη της ζαχαροπλαστικής, με αποτέλεσμα να κάνει το πρώτο του βήμα, ανοίγοντας στην οδό Κανάρη το πρώτο του Ζαχαροπλαστείο με την ονομασία το "ΡΟΔΟΝ" ...(το σχήμα που είχαν τα μπακλαβαδάκια του θύμιζαν τριαντάφυλλα εξού και το όνομα Ρόδον)

Το 1968 παντρεύεται την Βασιλεία Χατζηστέργου και λίγα χρόνια μετά αποκτούν τρεις υπέροχες κόρες την Μαρία, την Ειρήνη και την Αλεξία, ενώ παράλληλα συνεχίζουν να εργάζονται στο "ΡΟΔΟΝ" . Την δεκαετία του '80 η επιχείρηση αλλάζει πόστο, αλλά παραμένει στην οδό Κανάρη, συνεχίζοντας να παράγει τους εκπληκτικούς λουκουμάδες, τα μπακλαβαδάκια, τις μπουγάτσες, τις τυρόπιτες με μέλι και πολλά ακόμη γλυκά του ταψιού.

Ο Χρήστος Τσιβρινής, άνθρωπος ανοιχτοχέρης και γλεντζές, σε κάθε γιορτή ή άλλο ευχάριστο γεγονός δεν άφηνε κανέναν παραπονούμενο. Eιδικά την ημέρα του Αγίου Δημητρίου έφτιαχνε κάθε χρόνο στις Χαϊχούτες, λουκουμάδες για όλο τον κόσμο, που πήγαινε να προσκυνήσει την χάρη του Αγίου. Του άρεσε η παρέα με τους φίλους του, λάτρευε την οικογένεια του και τις κόρες του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν πως τα κορίτσια έπρεπε να τυλίξουν αρκετές λαμαρίνες μπακλαβαδάκια για να κάνουν τις βόλτες τους, διαφορετικά θα έμεναν σπίτι! Τα πράγματα πήγαιναν αρκετά καλά για τον Χρήστο, την οικογένεια του και το "ΡΟΔΟΝ" και έτσι αποφασίζει ν' ανοίξει στην οδό Βασ. Γεωργίου ένα δεύτερο κατάστημα με το όνομα "Sweet Corner", όπου και λειτουργεί περίπου 10 χρόνια. Μερικά χρόνια αργότερα βγαίνει σε σύνταξη και ενώ πλέον ήρθε η ώρα της ξεκούρασης γι' αυτόν αλλά και της χαράς, αφού έχει τον χρόνο για να ασχοληθεί με τα αγαπημένα του εγγόνια σιγά, σιγά ξεκινούν δυστυχώς γι' αυτόν, τα προβλήματα υγείας...

Ο Χρήστος Τσιβρινής υπήρξε ένας καλός οικογενειάρχης και άνθρωπος που έκανε πάντα χιούμορ. Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια πριν το θάνατο του δεν μπορούσε να κάνει όλα αυτά που τον χαροποιούσαν μερικά χρόνια πριν, ήταν κάτι που τον στεναχωρούσε. Την επόμενη μέρα της Πρωτοχρονιάς του 2013,  ο Χρήστος φεύγει από τη ζωή, το "ΡΟΔΟΝ" του "μαραίνεται", αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο κενό, στην γυναίκα και τις κόρες του...

Η "τέχνη" του στα γλυκά δεν ξεχάστηκε, αφού η αγαπημένη του σύζυγος μέχρι σήμερα δημιουργεί τα υπέροχα γλυκά του, ερασιτεχνικά βέβαια, αλλά πάντα το ίδιο γευστικά όπως παλιά...
Πολλά έχουν να θυμούνται από τον Χρήστο τον "καλό πατέρα", όπως μας αποκάλυψε η μικρότερη κόρη Αλέξια...επαναλαμβάνοντας σε όλη την διάρκεια της μικρής μας ιστορίας, την φράση ...ήταν καλός πατέρας!