Ήταν τα 78 πιο τρομακτικά λεπτά της ζωής μου περιγράφει ο ένας από τους δύτες που βίωσαν την υποθαλάσσια «χιονοστιβάδα»
Οι περισσότεροι άνθρωποι τρέμουν στην ιδέα να παγιδευτούν από κάποια χιονοθύελλα. Όμως ο περιβαλλοντολόγος Κenny Broad μαζί με την ερευνητική του ομάδα είχε την ίδια εμπειρία αλλά κάτω από το... νερό!
Όλα συνέβησαν κατά τη διάρκεια κατάδυσής του Broad και της ομάδας στην προσπάθειά τους να ερευνήσουν μια υποβρύχια σπηλιά η οποία βρίσκεται στις Μπαχάμες.
Ενώ η ορατότητά τους ήταν ήδη περιορισμένη, ξαφνικά το πάνω μέρος της σπηλιάς άρχισε να καταρρέει με αποτέλεσμα ο χώρος να γεμίσει με λάσπη και σκόνη.
Το τρομακτικό περιστατικό καταγράφηκε από την κάμερα του National Geographic με ένα μέλος της ομάδα να εξηγεί, στο βίντεο που ανέβηκε στο YouTube, ότι το φαινόμενο μπορεί να οφείλεται σε κάποιο υποθαλάσσιο κύμα.
Αυτό που έσωσε τους δύτες ήταν το γεγονός ότι ήταν δεμένοι σε ένα το οποίο «έδειχνε το δρόμο» πίσω στο σημείο από το οποίο βούτηξαν.
«Έχουμε πάντα ένα σχοινί το οποίο έχουμε τοποθετήσει πολύ προσεκτικά γιατί είναι συχνό φαινόμενο να πρέπει να αναδυθείς χωρίς ορατότητα», εξηγεί ο Broad, ο οποίος εξομολογήθηκε ότι «ήταν τα 78 πιο τρομακτικά λεπτά της ζωής μου».
protothema.gr
Σήμερα Πέμπτη (15 Οκτωβρίου, 16.00) στο στούντιο του «Κίτρινου Τύπου» με τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο θα φιλοξενηθεί και πάλι ο εφευρέτης Πέτρος Ζωγράφος, ο οποίος παρουσίασε για πρώτη φορά -μέσω του zougla.gr και 41 συνεργαζόμενων websites-ανάμεσα τους και η Kostoday.com- ειδική συσκευή που παράγει άφθονη ηλεκτρική ενέργεια από νερό.
Η εφεύρεσή του ήδη έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον χιλιάδων τηλεθεατών, αλλά και επιστημόνων, που παρακολούθησαν την εκπομπή της Πέμπτης (8-10-2015) στην τηλεόραση της «Ζούγκλας».
Στη νέα εκπομπή θα τεθούν τα ερωτήματα των πολιτών και θα γίνει παρουσίαση της συσκευής, με τον κ. Ζωγράφο να τροφοδοτεί διάφορες οικιακές συσκευές.
Διακεκριμένοι επιστήμονες και δημοσιογράφοι θα είναι παρόντες και στη δεύτερη παρουσίαση της εφεύρεσης.
Μείνετε συντονισμένοι.. Στις 4 ακριβώς θα μπορείτε μέσω της Kostoday να παρακολουθήσετε την εκπομπή
Πατήστε για να παρακολουθείτε LIVE 24 ώρες το 24ωρο τη λειτουργία της συσκευής
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, με το νυχτερινό φωτισμό και την κεντρική θέρμανση, μπορεί να βλάπτει το ανοσοποιητική σύστημα και να μας αφήνει έκθετους στα νοσήματα και τον πρόωρο θάνατο, προειδοποιούν βρετανοί ερευνητές.
Όπως εξηγούν, ο ανθρώπινος οργανισμός έχει εξελιχθεί να ανταποκρίνεται στις εναλλαγές του 24ωρου κύκλου και των εποχών του χρόνου, ενεργοποιώντας ή αδρανοποιώντας κατά περίπτωση τα γονίδιά του .
Έτσι λ.χ. ενεργοποιούνται το χειμώνα τα γονίδια που παίζουν ρόλο στην ανοσία, για να τον βοηθήσουν να καταπολεμήσει λοιμώξεις όπως η γρίπη, ενώ όταν γίνει ηπιότερος ο καιρός, αδρανοποιούνται διότι οι πιθανότητες ιώσεως μειώνονται σημαντικά.
Η δυνατότητα, όμως, να διατηρούμε σε σχετικά άνετη θερμοκρασία τα σπίτια μας καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, καθώς και να παρατείνουμε τις ώρες της ηλιοφάνειας με τη βοήθεια του τεχνητού φωτισμού, «μπερδεύει» τον οργανισμό και τον κάνει να νομίζει ότι οι μέρες είναι πολύ μεγαλύτερες από το φυσιολογικό και ότι το καλοκαίρι παρατείνεται επ’ αόριστον.
Έτσι, δεν ενεργοποιεί τα ανοσοποιητικά γονίδια, με συνέπεια να είμαστε απροστάτευτοι στις κάθε είδους ιώσεις και χειμερινές ασθένειες.
Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζονται από εκείνα άλλων πρόσφατων μελετών. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ, λ.χ., είχαν ανακοινώσει τον περασμένο μήνα ότι το ένα τέταρτο των γονιδίων του ανθρωπίνου σώματος παρουσιάζουν σαφείς ενδείξεις εναλλαγής αναλόγως με την εποχή του χρόνου.
Λίγες μέρεςαργότερα, εξάλλου, επιστήμονες από τα πανεπιστήμια του Μάντσεστερ και του Εδιμβούργου δημοσίευσαν μελέτη, που έδειξε ότι ο οργανισμός μας δεν διαθέτει μόνο βιολογικό «ρολόι» το οποίο ελέγχει την 24ωρη συμπεριφορά του, αλλά και βιολογικό «ημερολόγιο» που ελέγχει τις ετήσιες εποχιακές λειτουργίες του.
Τώρα, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Αμπερντήν με επικεφαλής τον λέκτορα δρα Τάυλερ Στήβενσον, οι οποίοι πραγματοποίησαν σειρά πειραμάτων στο εργαστήριο, λένε ότι η αποτελεσματικότητα των γονιδίων με εποχιακή λειτουργικότητα μπορεί να παρεμποδίζεται από τον σύγχρονο τρόπο ζωής.
«Το αληθινό μήνυμα των ευρημάτων μας είναι ότι οι εποχιακοί ρυθμοί μάς είναι απολύτως απαραίτητοι», δήλωσε ο δρ Στήβενσον.
«Όπως οι ημερήσιοι ρυθμοί καθορίζουν ότι είναι ώρα να κοιμηθούμε, έτσι και οι εποχιακοί παίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση πολλών σωματικών και συμπεριφορικών διεργασιών.
»Με τον καιρό, όμως, φθίνουν και σε αυτό οφείλεται ο σύγχρονος τρόπος ζωής».
Όπως εξήγησε, στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο άνθρωπος επινόησε τεχνολογίες που του επιτρέπουν να ασκεί απόλυτο έλεγχο στον φωτισμό και τις κλιματολογικές συνθήκες εντός των χώρων διαβίωσής του, με συνέπεια να περνάμε πλέον το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας «υπό συνθήκες που προσομοιάζουν στο καλοκαίρι».
«Αυτά τα επονομαζόμενα “ατέλειωτα καλοκαίρια” χαρακτηρίζονται από σταθερό έλεγχο του φωτισμού και της θερμοκρασίας, δίχως εποχιακή ρυθμικότητα», είπε.
«Αυτό όμως είναι αναντίστοιχο όχι μόνο με τη φύση του ανθρώπου, αλλά και με τους γεωφυσικούς ρυθμούς στους οποίους δεν ασκούμε καμία επιρροή, με συνέπεια ο οργανισμός να υποφέρει».
Η νέα έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Proceedings of The Royal Society B».
Πηγή: tanea.gr
Ενώ εργάζονταν επάνω σε ένα εμβόλιο για τις έγκυες γυναίκες που προσβάλλονται από ελονοσία, ερευνητές στη Δανία βρήκαν μια ομοιότητα μεταξύ του πλακούντα και των όγκων, η οποία επιτρέπει πρωτεΐνες ελονοσίας να σκοτώσουν καρκινικά κύτταρα.
Η μέθοδος της επίθεσης στα καρκινικά κύτταρα ήταν αποτελεσματική σε ποντίκια κατά πολλών διαφορετικών τύπων καρκίνου, ωστόσο οι ερευνητές είπαν ότι δεν είναι σίγουροι για το αν το ίδιο θα συμβεί και με τους ανθρώπους.
"Για δεκαετίες, οι επιστήμονες έχουν ερευνήσει τις ομοιότητες μεταξύ της αύξησης του πλακούντα και της αύξησης των καρκινικών όγκων”, δήλωσε ο Αλί Σαλάντι, επικεφαλής της έρευνας και καθηγητής στο Τμήμα Ανοσολογίας και Μικροβιολογίας στο πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. "Ο πλακούντας είναι ένα όργανο, το οποίο μέσα σε λίγους μήνες, αυξάνεται από μόνο λίγα κύτταρα σε ένα όργανο που ζυγίζει περίπου δύο κιλά, και παρέχει το έμβρυο με οξυγόνο και τροφή σε ένα σχετικά ξένο περιβάλλον. Αυτή η συμπεριφορά ομοιάζει πολύ με εκείνη των όγκων, που μεγαλώνουν επιθετικά σε ένα σχετικά ξένο περιβάλλον”, πρόσθεσε ο ίδιος.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν οι τα κύτταρα υδατάνθρακα της ελονοσίας που κολλούν σε ένα πλακούντα λειτουργούν όμοια με τα καρκινικά κύτταρα. Οι επιστήμονες δημιούργησαν την ίδια πρωτεΐνη που τα κύτταρα ελονοσίας χρησιμοποιούν για να προσκολλώνται στον πλακούντα και προσέθεσαν μια τοξίνη σε αυτή. Η πρωτεΐνη και η τοξίνη στη συνέχεια “αναζητούν” καρκινικά κύτταρα στο σώμα, απορροφώνται από αυτά, απελευθερώνουν την τοξίνη και τα καρκινικά κύτταρα πεθαίνουν.
Σε πειράματα σε ποντίκια με λέμφωμα μη-Χότζκινς, οι καρκινικοί τους όγκοι μειώθηκαν σε μέγεθος κατά 75%. Σε δύο από τα έξι ποντίκια με καρκίνο του προστάτη ο καρκίνος εξαφανίστηκε εντελώς μετά από 1 μήνα και τα 5 από τα 6 ποντίκια με καρκίνο των οστών ήταν ζωντανά δύο μήνες μετά την συγκεκριμένη διαδικασία.
Με βάση αυτά τα πειράματα, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η πρωτεΐνη της ελονοσίας “στοχεύει” μόνο καρκινικά κύτταρα και κανένα άλλο είδος κυττάρων.
Όσο για το πότε μπορεί η επιστήμη να έχει πιο σίγουρα αποτελέσματα για αυτήν τη σπουδαία ανακάλυψη, ο δρ Σαλάντι είπε ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί πριν το 2019.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Cancer Cell.
http://www.upi.com
Ο Εϊλόν Αντάρ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ben Gurion, Negev, είναι ένας από τους πλέον διακεκριμένους Ισραηλινούς επιστήμονες σε θέματα διαχείρισης υδάτων σε άγονες περιοχές.
Πολυταξιδεμένος, με πλούσιο βιογραφικό, βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, προσκεκλημένος της ΕΥΔΑΠ: «Ηρθα να μιλήσω για το τι μπορεί να γίνει για την αντιμετώπιση της έλλειψης νερού. Αφού τα καταφέρναμε στο Ισραήλ, μπορεί οποιοσδήποτε να τα καταφέρει» ξεκινά με αυτοπεποίθηση τη συζήτησή μας.
Οπως προκύπτει γρήγορα στην κουβέντα μας, ο κ. Αντάρ γνωρίζει καλά την ελληνική ιδιαιτερότητα – στον τομέα του φυσικά. «Το ζήτημα είναι να πάρετε τη σωστή απόφαση. Σήμερα μεταφέρετε νερό στα νησιά με πλοία. Είναι μια ακριβή επιλογή, που σας κρατά ομήρους. Η Ελλάδα εξαρτάται από τον τουρισμό. Το εμπόδιο στην περαιτέρω ανάπτυξή του είναι το νερό: όχι μόνο η έλλειψη πόσιμου νερού, αλλά και η διαχείριση των αστικών λυμάτων. Τι τα κάνετε σήμερα; Στις περισσότερες περιπτώσεις τα ρίχνετε στη θάλασσα, κάτι που δεν αρέσει στους τουρίστες. Σήμερα στην Ελλάδα 1 λίτρο εμφιαλωμένου νερού κοστίζει 1 ευρώ. Αρα σε πολλά νησιά ο κόσμος πληρώνει 1.000 ευρώ για κάθε κυβικό νερού που πίνει. Γιατί να μη δεχθούν να πληρώνουν 0,50 ευρώ ανά κυβικό; Αν ο γεωργικός τομέας στο Ισραήλ μπορεί να καλύψει το κόστος αφαλάτωσης του νερού, τότε σίγουρα το ίδιο μπορεί να κάνει και ο τουριστικός τομέας στην Ελλάδα».
«Πολύτιμο αγαθό»
Πόσο ακριβό, όμως, μπορεί τελικά να είναι το νερό; Ο κ. Αντάρ θεωρεί ότι είμαστε κακομαθημένοι. «Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν ότι το νερό δεν είναι μια δωρεάν παροχή της φύσης. Στη χώρα μου είναι το ίδιο πολύτιμο με το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Γιατί είμαστε διατεθειμένοι να πληρώνουμε τη βενζίνη μας και όχι το νερό; Και ας μην ισχυριστεί κανείς ότι υπάρχει διαφορά, γιατί δεν μπορείς να επιβιώσεις χωρίς νερό. Μπορείς να επιβιώσεις χωρίς ενέργεια τον χειμώνα;».
Ο καθηγητής Εϊλόν Αντάρ είναι ειδικός στα θέματα διαχείρισης υδάτων στη Μέση Ανατολή. Ετσι η συζήτηση έρχεται γρήγορα στην κατάσταση στην περιοχή. «Υπάρχει πιο περίπλοκη περιοχή στον πλανήτη; Κι όμως, δεν έγινε ποτέ πόλεμος εξαιτίας του νερού – μόνο κάποιες εντάσεις δημιουργούνται κατά καιρούς. Ολα τα νερά είναι διασυνοριακά, οπότε αναγκαζόμαστε να συντονιζόμαστε. Πρόσφατα το Ισραήλ και η Ιορδανία υπέγραψαν συνθήκη, το ένα τρίτο της οποίας αφορούσε το νερό. Εμείς θα αγοράζουμε νερό από τις γεωτρήσεις στην Ιορδανία και θα τους δίνουμε νερό από τη θάλασσα της Γαλιλαίας. Επίσης, η Ιορδανία θα κατασκευάσει μια τεράστια αφαλάτωση στον κόλπο της Ακαμπα και θα παράγει νερό και για το Ισραήλ, καθώς δεν έχουμε αρκετή γη. Ευτυχώς, η Ελλάδα δεν έχει τέτοια προβλήματα. Στο Ισραήλ κινητήριος δύναμη για την εξέλιξή μας στον τομέα του νερού ήταν ότι αποτελεί ζήτημα επιβίωσης. Το νερό δεν μπορούσε να είναι περιοριστικός παράγοντας στην κοινωνία ή την οικονομία μας».
Ποιο είναι, λοιπόν, το μέλλον στην παραγωγή νερού; «Ολοι αναζητούν τρόπο να μειώσουν το κόστος παραγωγής του νερού από αφαλατώσεις, το οποίο βρίσκεται κυρίως στη συντήρηση και λειτουργία τους. Στα επόμενα χρόνια εκτιμώ ότι θα δούμε νέες τεχνολογίες αφαλάτωσης», εκτιμά.
Καθημερινή