'Πράσινο φως' από το ΣτΕ για την αξιοποίηση του Αφάντου Ρόδου
Ιούλιος 25, 2016Το νέο ΕΣΧΑΔΑ προβλέπει ηπιότερη τουριστική ανάπτυξη της περιοχής με γνώμονα και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού (αρχαιολογικών χώρων) περιβάλλοντος, επιτρέποντας, πάντως, την αξιοποίηση (και επέκταση) γηπέδου γκολφ, τουριστικών καταλυμάτων, λιμενικών εγκαταστάσεων (μαρίνας) κ.λπ.
Με το «πράσινο φως» του ΣτΕ, που έκρινε νόμιμο το ΕΣΧΑΔΑ, ανοίγει πλέον ο δρόμος για να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις -πιθανότατα έως το φθινόπωρο- με τους ενδιαφερόμενους επενδυτές, που έχουν πάντως θέσει ως προϋπόθεση τη διενέργεια διαφόρων κινήσεων προκειμένου να μπορούν να «απεγκλωβιστούν» η πρόοδος των εργασιών και τα «νομικά αγκάθια» που προέκυψαν μετά τον χαρακτηρισμό τού προς αξιοποίηση ακινήτου ως αρχαιολογικού χώρου.
Στο πλαίσιο αυτό, θα εξεταστεί το ενδεχόμενο να προχωρά η υλοποίηση της επένδυσης ύστερα από γεωφυσική διασκόπηση της περιοχής, για να διαπιστώνεται αν υπάρχουν πράγματι αρχαία και σε ποιο σημείο, ώστε να εντοπίζεται πού ή πώς επιτρέπεται η πρόοδος των οικοδομικών εργασιών. Η επίλυση του συγκεκριμένου ζητήματος θεωρείται κομβική για την πρόοδο της επένδυσης και ήδη το νέο ΕΣΧΑΔΑ μαζί με το πρακτικό επεξεργασίας 160/16 του ΣτΕ στάλθηκε στα συναρμόδια υπουργεία και στο ΤΑΙΠΕΔ για τα περαιτέρω.
Η πρόσκληση για εκδήλωση ενδιαφέροντος ξεκίνησε από το ΤΑΙΠΕΔ προ 4ετίας και μολονότι ολοκληρώθηκαν οι διαγωνιστικές διαδικασίες για αξιοποίηση του δημοσίου ακινήτου, δεν υπογράφηκαν οι σχετικές συμβάσεις, καθώς προέκυψαν ζητήματα σχετικά με το ΕΣΧΑΔΑ και τους αρχαιολογικούς χώρους, με συνέπεια να αναβληθεί πολλές φορές η λήψη αποφάσεων από τα αρμόδια όργανα.
Περιορισμοί και όροι
Ο χαρακτηρισμός ευρύτερης ζώνης ως αρχαιολογικού χώρου πριν από λίγους μήνες ήρθε ως συνέχεια της από δεκαετίας επισήμανσης της ΚΒ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων ότι σε ένα λοφώδες τμήμα της ζώνης (που συνολικά έχει εμβαδόν 903 στρέμματα) αποκαλύφθηκαν αρχαιότητες, «μέρος νεκρόπολης ελληνιστικών χρόνων», και ότι για την ακριβή θέση τους και την αποκάλυψη τυχόν νέων πρέπει να προγραμματιστούν δοκιμαστικές τομές και ενδεχομένως ανασκαφική έρευνα, ώστε να κριθεί η δυνατότητα υλοποίησης των σχεδιαζόμενων επεμβάσεων. Το ΣτΕ έκρινε νόμιμη τη διάταξη του ΕΣΧΑΔΑ που προβλέπει ότι εργασίες στα όρια δύο ζωνών με αρχαιολογικά χαρακτηριστικά επιτρέπονται υπό τους όρους και περιορισμούς που θέτουν οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού, κατά τη χωροθέτηση του επενδυτικού σχεδίου.
Εγκαταστάσεις γκολφ
Αξιολογώντας το ΕΣΧΑΔΑ, που αφορά συνολικά έκταση 1.600 στρεμμάτων (χωρισμένη σε δύο τμήματα, το «Βόρειο Αφάντου ή γκολφ», 1.360 στρεμμάτων, και το «Νότιο Αφάντου»), το ΣτΕ (πρόεδρος Αθ. Ράντος, εισηγητής Δ. Βασιλειάδης) τονίζει ότι αποσκοπεί στην ήπια τουριστική ανάπτυξη προς την κατεύθυνση κυρίως να διατηρηθεί η ανάπτυξη καθ' όλο το έτος (λόγω των εγκαταστάσεων γκολφ), ενώ συγχρόνως διασφαλίζει την προστασία του περιβάλλοντος (πολιτιστικού και φυσικού), τα δικαιώματα των πολιτών προς απόλαυσή του, με διατήρηση και των αισθητικών χαρακτηριστικών του.
Στην ευρύτερη ζώνη υπάρχουν εγκαταστάσεις γκολφ από το 1973, εμβαδού 450 στρεμμάτων, που επιτρέπεται να εκσυγχρονιστούν και επεκταθούν, διώροφο ξενοδοχείο 1.500 τ.μ., εγκαταλελειμμένες πισίνες κ.λπ.
Στο νότιο άκρο της παραλίας υπάρχουν τουριστικές μονάδες 4 και 5 αστέρων και παρατηρείται συγκέντρωση τουριστικών καταλυμάτων, ενώ σε σχετικές μελέτες γίνεται λόγος για «φέρουσα ικανότητα» (αντοχή) της παραλίας για 20.000-30.000 λουομένους, για δημιουργία ελικοδρομίου, αθλητικών εγκαταστάσεων κ.λπ.
Σε άλλα σημεία του ΕΣΧΑΔΑ δημιουργούνται ζώνες προστασίας δασικών εκτάσεων (τουλάχιστον 65 στρέμματα), αλλά και υγρότοπου 11 στρεμμάτων.
Το ΣτΕ έκρινε νόμιμη την πρόβλεψη «μεικτής χρήσης» (τουρισμός-αναψυχή και τουριστικό-παραθεριστικό χωριό), τη δημιουργία μαρίνας μικρής δυναμικότητας για την εξυπηρέτηση των ξενοδοχειακών μονάδων, καταλήγοντας ότι ικανοποιείται έτσι και ο νομοθετικός σκοπός της αποδοτικότερης εκμετάλλευσης του δημοσίου ακινήτου.
ethnos.gr
Την 16/9 η συζήτηση της προσφυγής για τον ΦΠΑ στο Σ.τ.Ε.
Ιούλιος 14, 2016Για την 16η Σεπτεμβρίου 2016, με την έναρξη του νέου δικαστικού έτους, έχει προσδιοριστεί, μετά από διαδοχικές αναβολές, η συζήτηση ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ των προσφυγών που ασκήθηκαν από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, πολιτικούς και παραγωγικούς φορείς της Πάρου, της Νάξου, της Μυκόνου, της Σαντορίνης και της Ρόδου και επιχειρηματία από την Μύκονο, για την ακύρωση της από 29.9.2015 υπουργικής απόφασης με την οποίαν καταργήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου.
Εισηγητής στην υπόθεση έχει οριστεί, όπως έγραψε η «δημοκρατική», ο Σύμβουλος του ΣτΕ κ. Αριστόβουλος – Γεώργιος Βώρος, ο οποίος έχει εισάγει στην Ολομέλεια το υπόμνημά του σχετικά με τις θέσεις που αναπτύσσουν οι αντιμαχόμενες πλευρές.
Στις προσφυγές που έχουν ασκηθεί γίνεται επίκληση 7 λόγων ακυρώσεως της Κοινής Υπουργικής Απόφασης με την οποία καταργήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ σε 6 μόνο νησιά από την 1η Οκτωβρίου 2015.
Παράγοντες του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου, που παρακολουθούν από κοντά την υπόθεση, εκφράζουν πλέον τις επιφυλάξεις τους για την επιτυχή έκβαση της προσπάθειας που καταβάλλεται για την ακύρωση της καταστροφικής για τα νησιά διάταξης.
Όπως ανέφεραν χθες σε συντάκτη της «δημοκρατικής», εξαιτίας των συνεχών αναβολών λόγω της αποχής των δικηγόρων από την άσκηση των καθηκόντων τους, ένα από τα ισχυρά επιχειρήματα των προσφυγών περί αντισυνταγματικότητας του μέτρου, που εφαρμόστηκε σε συγκεκριμένα νησιά έχει πλέον εκλείψει αφού με τα νέα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ έχουν πλέον καταργηθεί για το σύνολο των νησιών.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, δεν νοείται διαφορετική μεταχείριση, που αντίκειται στο Σύνταγμα και ως εκ τούτου είναι εξαιρετικά δύσκολο ο συγκεκριμένος λόγος προσφυγής να ευδοκιμήσει.
Θυμίζουμε ότι οι προσφυγές κατατέθηκαν αρχικά στο 7μελούς σύνθεσης Β΄ Τμήμα του ΣτΕ και εκείνο με την σειρά του, λόγω της εξαιρετικής σοβαρότητας του θέματος, το παρέπεμψε απευθείας στην Ολομέλεια.
Για την άσκηση της προσφυγής, ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, επελέγη η δικηγορική εταιρεία «Λαζαράτος και Συνεργάτες» του κ. Παναγιώτη Λαζαράτου, καθηγητή του Διοικητικού Δικαίου. Ο κ. Λαζαράτος μαζί με τον δικηγόρο κ. Αλέξανδρο Λυκουρέζο, έχουν ασκήσει εξάλλου κατ’ εντολή και για λογαριασμό του πελάτη τους κ. Λ. Σικινιώτη, επιχειρηματία, κατοίκου Μυκόνου, την πρώτη προσφυγή για την ακύρωση της υπουργικής απόφασης.
Με τις προσφυγές ζητείται να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική, παράνομη και αντίθετη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, η σχετική υπουργική απόφαση σύμφωνα με την οποία από 1.10.2015 ισχύει αυξημένος συντελεστής ΦΠΑ σε Ρόδο, Σαντορίνη, Μύκονο, Νάξο, Πάρο και Σκιάθο.
Καταγγέλλεται η επίμαχη υπουργική απόφαση ως παράνομη και υποστηρίζεται ότι αντίκειται στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ισότητας των πολιτών καθώς «ο φόρος δεν μπορεί να βαρύνει ορισμένο μόνο κύκλο προσώπων και να πλήττει ορισμένη μόνο κατηγορία φορολογουμένων», ενώ υπογραμμίζεται ότι «η επιβολή αυξημένου ΦΠΑ σε ορισμένα μόνο νησιά, χωρίς να υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια, ισοδυναμεί με επιβολή νέου φόρου στα νησιά αυτά».
Υποστηρίζεται ακόμη ότι παραβιάζεται και η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας αφού οι κάτοικοι των 6 αυτών νησιών βαρύνονται με αυξημένο ΦΠΑ σε σχέση με τους κατοίκους των άλλων νησιών του Αιγαίου και της ηπειρωτικής Ελλάδας
.Τέλος, υποστηρίζεται ότι παραβιάζεται η Ευρωπαϊκή Οδηγία 2006/112/ΕΚ που καθορίζει κοινό σύστημα ΦΠΑ μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με το άρθρο 120 αυτής της Ευρωπαϊκής Οδηγίας –όπως υπογραμμίζεται στις προσφυγές- καθιερώνεται μικρότερος συντελεστής ΦΠΑ στους νομούς Λέσβου, Χίου, Σάμου, Δωδεκανήσου, Κυκλάδων και στα νησιά Θάσος, Βόρειες Σποράδες, Σαμοθράκη και Σκύρος.1
Πηγή:www.dimokratiki.gr
Χιλιάδες Ελληνες που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό μπορούν να φορολογούνται εκεί για τα εισοδήματα από την εργασία τους, ακόμα κι αν έχουν εδώ την οικογένειά τους και το σπίτι τους. Τη δυνατότητα φορολόγησης εκτός Ελλάδος για όσα κερδίζουν στην αλλοδαπή αναγνωρίζει με σημαντική απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ).
Η απόφαση εκδόθηκε πριν από λίγες ημέρες και έλυσε ουσιαστικά θέματα σχετικά με τη φορολογική κατοικία και τη διακίνηση χιλιάδων εργαζομένων στο εξωτερικό, σε μια εποχή που η διαρροή ανθρώπινου δυναμικού στην αλλοδαπή, λόγω της οικονομικής κρίσης, είναι μεγάλη. Πρόκειται για την απόφαση με αριθμό 1445 του 2016, που εκδόθηκε από το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ, με πρόεδρο την αντιπρόεδρο του δικαστηρίου, Ε. Σαρπ, στο πλαίσιο της λεγόμενης πιλοτικής δίκης – διαδικασίας, δηλαδή που είναι σύντομη ως προς την εκδίκαση μιας υπόθεσης, προκειμένου να λυθούν, μια και καλή, σοβαρά νομικά θέματα που αφορούν πολύ κόσμο.
Το ιστορικό
Ολα ξεκίνησαν όταν στο τέλος Φεβρουαρίου φέτος, Γερμανός υπήκοος, που είναι παντρεμένος με Ελληνίδα που ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και με την οποία έχουν και ένα παιδάκι, προσέφυγε στα Διοικητικά Δικαστήρια ζητώντας έννομη προστασία, διότι οι φορολογικές αρχές (ΔΟΥ Χολαργού) δεν δέχθηκαν το αίτημά του να εκκαθαριστεί η κοινή δήλωση που υπέβαλε με τη σύζυγό του για τα εισοδήματα του 2014 χωρίς τα εισοδήματα που ο ίδιος κερδίζει ως αρχιτέκτονας στη Γερμανία. Ο προϊστάμενος της ΔΟΥ, αλλά αργότερα και η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Eσόδων ενώπιον της οποίας ασκήθηκε προσφυγή, απάντησε στον φορολογούμενο ότι ως έγγαμος υποχρεούται να υποβάλει κοινή δήλωση φορολογίας εισοδήματος με τη σύζυγό του, η οποία, παρεμπιπτόντως, είναι δημόσιος λειτουργός (δικαστής), διότι: κατά την ελληνική νομοθεσία, νόμος 4172 του 2013, και οι δύο θεωρούνται φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος και πρέπει εδώ να δηλώσουν –και να φορολογηθεί– το παγκόσμιο εισόδημά τους. Δηλαδή όλα τα εισοδήματά τους είτε αυτά αποκτήθηκαν στη χώρα μας είτε σε άλλη χώρα. Με αυτό το σκεπτικό οι φορολογικές αρχές έκριναν ελλιπή τη φορολογική δήλωση που είχε υποβληθεί και ζήτησαν συμπληρωματική, προκειμένου να περιληφθούν και τα εισοδήματα του συζύγου από την άσκηση του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα στη Γερμανία.
Η υπόθεση πήρε τον δρόμο για τα Διοικητικά Δικαστήρια, αλλά επειδή το κρινόμενο ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και αφορά χιλιάδες κόσμου, εφαρμόστηκε η διαδικασία της πιλοτικής δίκης και το ΣτΕ έκρινε άπαξ το θέμα. Το δικαστήριο ξεκαθάρισε ότι η υποβολή κοινής δήλωσης εισοδήματος με τον ή τη σύζυγο –αποκλειστικώς και μόνον επειδή πληρούνται κριτήρια για να χαρακτηριστεί κάποιος, φορολογικά, κάτοικος στην Ελλάδα– δεν αρκεί για να φορολογηθούν εδώ τα εισοδήματά του που αποκτήθηκαν από εργασία ή άλλη πηγή εκτός ελληνικής επικράτειας. Σύμφωνα με το ΣτΕ, η απόφαση των ελληνικών φορολογικών αρχών ελήφθη απλώς κατ’ επίκληση της κατοικίας της συζύγου και του τέκνου του Γερμανού φορολογουμένου, δηλαδή στοιχείων που δεν είναι, όπως αναφέρεται στην απόφαση, καθοριστικά και επαρκή για την τεκμηρίωση της ύπαρξης κατοικίας του προσφεύγοντος στην Ελλάδα, κατά το κρινόμενο έτος 2014, χωρίς να συνεκτιμηθούν όλα τα νόμιμα κριτήρια προς τούτο.
Στην απόφαση του ΣτΕ, που αριθμεί 22 σελίδες, αναλυτικά παρατίθενται επιχειρήματα που στηρίζουν τη θέση που πήραν οι δικαστές, προκειμένου να αποφανθούν ότι για να φορολογηθούν στην Ελλάδα εισοδήματα που αποκτώνται έξω, δεν αρκεί ο φορολογούμενος να έχει εδώ την οικογένειά του. Μεταξύ άλλων, σημειώνεται στην απόφαση ότι δεν ελήφθησαν υπόψη από τις φορολογικές αρχές έγγραφα που είχε προσκομίσει ο φορολογούμενος, από τα οποία αποδεικνυόταν ότι είχε πράγματι δουλέψει και είχε εισόδημα στη Γερμανία από την παροχή αρχιτεκτονικών εργασιών.
Το δικαστήριο για τη διαμόρφωση της τελικής κρίσης έλαβε υπόψη τις γενικότερες κοινωνικές και ηθικές αντιλήψεις που επικρατούν αλλά και τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια που επηρεάζουν τις ζωές των ανθρώπων που μετακινούνται για εργασία από χώρα σε χώρα. Πρέπει να σημειωθεί πως η απόφαση του ΣτΕ δεν προβλέπει μόνον τη δυνατότητα υποβολής χωριστών φορολογικών δηλώσεων σε συζύγους με διαφορετική φορολογική κατοικία, αλλά επιβάλλει και την εναρμόνιση του Taxis, ώστε να δέχεται χωριστές δηλώσεις. «Δεν ασκούν επιρροή –υπό την έννοια ότι δεν συνεπάγονται υποχρέωση υποβολής κοινής δήλωσης– περιορισμοί τυχόν ανακύπτοντες από τις τεχνικές ρυθμίσεις και δυνατότητες του συστήματος ηλεκτρονικής υποβολής των δηλώσεων φόρου εισοδήματος (μη πρόβλεψη στο εν λόγω σύστημα της δυνατότητας υποβολής δήλωσης από τον ένα μόνο σύζυγο, όταν ο άλλος δεν είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας), διότι το σύστημα αυτό θα πρέπει αντιθέτως να προσαρμόζεται στους κανόνες της φορολογικής νομοθεσίας και να εξυπηρετεί τις ανάγκες της ορθής εφαρμογής της και όχι η εφαρμογή της φορολογικής νομοθεσίας να προσαρμόζεται στις δυνατότητες του συστήματος», αναφέρει χαρακτηριστικά η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Καθημερινή
Το ΣτΕ ανατρέπει τα δεδομένα: Χωριστή φορολογική δήλωση για συζύγους
Ιούλιος 05, 2016Πιλοτική δίκη του ΣτΕ φέρνει νέα δεδομένα αναφορικά με την κοινή δήλωση συζύγων με διαφορετική φορολογική κατοικία καθώς και για τη φορολόγηση των εισοδημάτων τους.
Με την απόφαση του αυτή επίσης επιλύει το ζήτημα της έννοιας του άρθρου 4 παρ 1 του ΚΦΕ αναφορικά με τη φορολογική κατοικία φυσικού προσώπου στην Ελλάδα.
Το χρονικό της υπόθεσης
Η υπόθεση ξεκίνησε όταν κάτοικος εξωτερικού -Γερμανός υπήκοος- παντρεμένος με Ελληνίδα με την οποία έχει αποκτήσει και ένα παιδί, προσέφυγε κατά του προϊσταμένου της ΔΟΥ Χολαργού ο οποίος δεν δέχθηκε το αίτημα του Γερμανού φορολογούμενου, να εκκαθαριστεί η κοινή δήλωση που υπέβαλε με την σύζυγό του η οποία διαμένει στην Ελλάδα, χωρίς τα εισοδήματά του ως αρχιτέκτονα στη Γερμανία.
Ο προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ., ακολουθώντας τις αποφάσεις της διοίκησης απάντησε εγγράφως στον φορολογούμενο ό,τι ως έγγαμος υποχρεούται να υποβάλει κοινή δήλωση φορολογίας εισοδήματος για to φορολογικό έτος 2014 με τη σύζυγό του, η οποία είναι δημόσιος λειτουργός, οπότε θεωρούνται αμφότεροι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος και πρέπει να δηλώσουν το παγκόσμιο εισόδημά τους στην Ελλάδα.
Συνεπώς κατά τον προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ., η δήλωση εισοδήματος η οποία είχε υποβληθεί, είναι σύμφωνα με τον νόμο ελλιπής και θα πρέπει να προσκομισθεί συμπληρωματική δήλωση με τα εισοδήματά του ως αρχιτέκτονα στη Γερμανία καθώς και τον φόρο που έχει καταβάλει εκεί.
Ο φορολογούμενος από την πλευρά του προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας προκειμένου να κριθούν τα γενικότερου ενδιαφέροντος ζητήματα.
Η απόφαση
Το ΣτΕ με απόφασή του απέρριψε το ισχυρισμό του προϊσταμένου και γνωμοδότησε ότι βάσει των γενικότερων κοινωνικών και ηθικών αντιλήψεων της εποχής αλλά και ανάλογα με τα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα των συζύγων, είναι νοητή η χωριστή κατοικία αυτών.
Επίσης σε περίπτωση που έγγαμο φυσικό πρόσωπο δεν είναι υπόχρεο σε υποβολή δήλωσης φόρου εισοδήματος στην Ελλάδα, για τον λόγο ότι το ίδιο δεν έχει τη φορολογική κατοικία του σ' αυτήν, δεν τίθεται εν πάση περιπτώσει ζήτημα υποβολής κοινής δήλωσης φόρου εισοδήματος, σύμφωνα με το άρθρο 67 παρ. 4 του ν. 4172/2013, με τον ή τη σύζυγο του, αποκλειστικά και μόνο επειδή ο ή η σύζυγος πληροί τα κατά το άρθρο 4 παρ. 1 του εν λόγω νόμου κριτήρια για να χαρακτηρισθεί φορολογικός κάτοικος Ελλάδας. Ανεξαρτήτως αν η υποχρέωση υποβολής κοινής δήλωσης είναι ή όχι σύμφωνη με διατάξεις υπερνομοθετικής ισχύος.
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS