Οι παιδίατροι ζητούν από το υπ. Υγείας να εντάξει στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών το εμβόλιο για την οροομάδα Β

Το θέμα της ένταξης του εμβολίου για τη μηνιγγίτιδα τύπου Β στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού που είχε απασχολήσει πριν από τρεις εβδομάδες την Ένωση Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων Αττικής - είχε στείλει επιστολή στην ηγεσία του υπουργείου Υγείας - επανέρχεται στο προσκήνιο με έναν δραματικό τρόπο: με «πρωταγωνιστή» ένα 5χρονο παιδί από το Καματερό Αττικής το οποίο νόσησε με μηνιγγίτιδα τύπου Β, εκδήλωσε μηνιγγιτιδοκοκκική σηψαιμία μέσα σε ένα 24ωρο, νοσηλεύτηκε σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και πλέον θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση (μερικό ακρωτηριασμό) στο κάτω άκρο του.

Η μικρή ασθενής νοσηλεύεται τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαϊα Κυριακού». Το 5χρονο κοριτσάκι διεγνώσθη με μηνιγγίτιδα τύπου Β στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, ωστόσο η εξέλιξη της νόσου ήταν ραγδαία και οδήγησε σε εισαγωγή σε ΜΕΘ. Το παιδί διέφυγε τελικά τον κίνδυνο, ωστόσο η μηνιγγίτιδα τύπου Β είχε προκαλέσει εκτεταμένες νεκρώσεις στην περιοχή της φτέρνας και των δαχτύλων του παιδιού. Οι γιατροί του Παιδιατρικού νοσοκομείου έχουν προγραμματίσει τον μερικό ακρωτηριασμό του κάτω άκρου της 5χρονης και την προσθήκη τεχνητού άκρου.

Επανεξέταση της αποζημίωσης του εμβολίου για συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού ζητούν οι παιδίατροι

Με επιστολή της, η Ελληνική Ένωση Ελευθεροεπαγγλματιών Παιδιάτρων Αττικής (ΕΕΛΠΑΙΔΑΤΤ) προς την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, επισημαίνει πως παρότι τα τελευταία χρόνια η επίπτωση της μηνιγγίτιδας έχει μειωθεί σημαντικά χάρη στην εκτεταμένη εφαρμογή των εμβολιασμών έναντι των οροομάδων C, A,W και Y, ωστόσο η κύρια αιτία μηνιγγιτιδοκοκκικής μηνιγγίτιδας παραμένει η οροομάδα Β (έναντι της οποίας γίνεται το εμβόλιο) καθώς ευθύνεται για το 86,6% των περιπτώσεων μηνιγγιτιδοκοκκικής νόσου στην Ελλάδα (στοιχεία έτους 2015).

Η πρόληψη, μέσω εμβολιασμού, συνιστά τη βασική άμυνα απέναντι στη νόσο, αλλά το εμβόλιο παραμένει εκτός Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών, λόγω σταθερά χαμηλής επιδημιολογίας.

Οι παιδίατροι υπογραμμίζουν πως η πολύ σοβαρή επιβάρυνση της υγείας που προκαλείται από τη μηνιγγίτιδα δεν μπορεί να μετριέται μόνο με βάση τον αριθμό των περιστατικών και ζητούν από τους αρμοδίους ένταξη στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών αλλά και ξεκάθαρες συστάσεις για τη χορήγησή του από την πολιτεία προς τους γιατρούς.

«Η παιδιατρική κοινότητα έχει διαφορετικές προσεγγίσεις του συγκεκριμένου εμβολιασμού, με αποτέλεσμα τη δημιουργία σύγχυσης στους γονείς και τελικά στη χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη. Ουδείς μπορεί να υπολογίσει το επίπεδο της ευθύνης που επιβαρύνει έναν παιδίατρο όταν αρρωστήσει ένα παιδί από νόσημα για το οποίο υπάρχει εμβόλιο» αναφέρει ο πρόεδρος της ΕΕΛΠΑΙΔΑΤ, κ. Κώστας Νταλούκας.

Προσθέτει, δε, ότι είναι ανεπίτρεπτο στην Ελλάδα της κρίσης αντί η πολιτεία να επενδύει σε μέτρα πρόληψης για να διασφαλίσει την προστασία των πιο αδύναμων μελών της κοινωνίας, δημιουργεί παιδιά δύο ταχυτήτων, καθώς ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα των γονιών τους κάποια προστατεύονται περισσότερο ή λιγότερο από τα άλλα.

protothema.gr

Ένας 44χρονος Βρετανός που δηλώνει αισιόδοξος ότι θα θεραπευθεί τελείως από το AIDS χάρη σε μια νέα θεραπεία, δημιουργεί ελπίδες στους επιστήμονες ότι πιθανώς αυτή τη φορά βρέθηκε επιτέλους ένας τρόπος για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της νόσου.

Ο Άγγλος μη κατονομαζόμενος ασθενής είναι ο πρώτος από 50 ασθενείς που ολοκλήρωσαν την κλινική δοκιμή μιας νέας φιλόδοξης θεραπείας, η οποία αποτελεί συνμεργασία των πέντε κορυφαίων βρετανικών πανεπιστημίων (Κέμπριτζ, Οξφόρδης, Imperial, University College και King's College Λονδίνου), με χρηματοδότηση από το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας.

Οι Βρετανοί γιατροί δήλωσαν ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για να μιλήσουν πράγματι για θεραπεία, αλλά ανέφεραν πως ο εν λόγω ασθενής εμφανίζει εντυπωσιακή βελτίωση.

Οι υπάρχουσες αντιικές θεραπείες αδυνατούν να καταστρέψουν τον ιό που καταφεύγει σε διάφορες «κρυψώνες» του ασθενούς. Αυτό σημαίνει πως η νόσος μπορεί μέχρι στιγμής να τεθεί υπό έλεγχο, αλλά όχι να θεραπευθεί οριστικά.

Η νέα θεραπεία είναι η πρώτη που φαίνεται ότι εξαφάνισε τον ιό HIV παντού στο σώμα του ασθενούς, ακόμη και εκείνα τα κύτταρα που κρύβονται και βρίσκονται σε ύπνωση, ξεφεύγοντας έτσι από τις έως τώρα θεραπείες.

Αν αποδειχθεί -θα χρειαστεί να περάσει χρόνος γι' αυτό- ότι η θεραπεία όντως επιφέρει μη αναστρέψιμα αποτελέσματα, τότε ανοίγει ο δρόμος για τη θεραπεία του AIDS, σύμφωνα με τις βρετανικές «Τάιμς της Κυριακής» του Λονδίνου και «Ιντιπέντεντ».

Οι γιατροί δήλωσαν ότι, μετά τη θεραπεία, δεν μπορούν να ανιχνεύσουν τον ιό στον οργανισμό και, αν αυτό συνεχιστεί και στο μέλλον, τότε θα μιλήσουν για την πρώτη πλήρη θεραπεία ενός ασθενούς.

«Πρόκειται για μια από τις πρώτες σοβαρές απόπειρες πλήρους θεραπείας του AIDS. Αναζητούμε την πραγματική δυνατότητα θεραπείας του. Είναι μια τεράστια πρόκληση και βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή, αλλά ήδη η πρόοδος είναι αξιοσημείωτη», δήλωσε ο Μαρκ Σάμιουελς, ένας από τους ερευνητές.

Η νέα θεραπεία συνδυάζει ένα αρχικό εμβόλιο (το οποίο βοηθά το σώμα να αναγνωρίσει τα κύτταρα που έχουν μολυνθεί με τον ιό) με ένα νέο φάρμακο (Vorinostat) που έρχεται στη συνέχεια να ενεργοποιήσει τα μολυσμένα κύτταρα σε ύπνωση, έτσι ώστε να τα εντοπίσει το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς.

«Η θεραπεία έχει σχεδιασθεί ειδικά για να καθαρίσει το σώμα από όλους τους ιούς HIV, ακόμη και όσους υπνώττουν. Έχει 'δουλέψει' στο εργαστήριο και υπάρχουν καλές ενδείξεις ότι θα 'δουλέψει' και στους ανθρώπους, αν και πρέπει να τονίσουμε ότι απέχουμε ακόμη πολύ από κάποια πραγματική θεραπεία. Θα συνεχίσουμε τα ιατρικά τεστ για τα επόμενα πέντε χρόνια και, προς το παρόν, δεν συνιστούμε να σταματήσει ένας ασθενής την τωρινή αντιική θεραπεία του. Όμως στο μέλλον, ανάλογα με τα αποτελέσματα των κλινικών δοκιμών, μπορεί να εξετάσουμε αυτή την πιθανότητα», δήλωσε με συγκρατημένη αισιοδοξία η καθηγήτρια Σάρα Φίντλερ του Imperial College.

Μέχρι σήμερα μόνο ένας άνθρωπος έχει θεραπευθεί από το AIDS, ο Τίμοθι Μπράουν, γνωστός και ως «δεύτερος ασθενής του Βερολίνου», ο οποίος to 2008 έλαβε μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων από έναν άνθρωπο που είχε σπάνια φυσική ανοσία απέναντι στον ιό HIV.

Σχεδόν 37 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με τον ιό του AIDS σε όλο τον κόσμο σήμερα.

Πηγή: AΠΕ

Στο παρελθόν είχαν αναφερθεί περιπτώσεις σκύλων που μύριζαν έγκαιρα τον καρκίνο σε ανθρώπους και έτσι είχε δημιουργηθεί η ελπίδα ότι οι «καλύτεροι φίλοι» μας μπορούν να συμβάλουν στην έγκαιρη διάγνωση της νόσου

Οι σκύλοι μπορούν να μυρίσουν τον καρκίνο στην αναπνοή των καρκινοπαθών με ικανοποιητικό ποσοστό επιτυχίας, αλλά, από την άλλη, κάνουν αρκετά λάθη, ώστε -προς το παρόν τουλάχιστον- να μην μπορούν να θεωρηθούν πραγματικά αξιόπιστοι βοηθοί για έγκαιρη διάγνωση. Σε αυτό το κάπως διφορούμενο συμπέρασμα κατέληξε μια νέα γερμανο-αυστριακή επιστημονική έρευνα.

Στο παρελθόν είχαν αναφερθεί περιπτώσεις σκύλων που μύριζαν έγκαιρα τον καρκίνο σε ανθρώπους και έτσι είχε δημιουργηθεί η ελπίδα ότι οι «καλύτεροι φίλοι» μας μπορούν να συμβάλουν στην έγκαιρη διάγνωση της νόσου.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Κλάους Χάκνερ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Κρεμς της Αυστρίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα αναπνοής "Journal of Breath Research", πειραματίσθηκαν με 122 εθελοντές ασθενείς. Από αυτούς, οι 29 είχαν διαγνωσθεί με καρκίνο των πνευμόνων, χωρίς να έχουν ξεκινήσει κάποια θεραπεία, ενώ οι υπόλοιποι 93 δεν είχαν κάποιο σύμπτωμα της ασθένειας (αλλά μερικοί είχαν καρκίνο, που διαγνώσθηκε αργότερα).

Έξι άκρως εκπαιδευμένοι σκύλοι ανέλαβαν να μυρίσουν τους εθελοντές. Όλοι οι σκύλοι είχαν εμπειρία στο να βρίσκουν ανθρώπους θαμμένους κάτω από χιονοστιβάδες ή κάτω από το χώμα και ήσαν ικανοί να μαθαίνουν νέες μυρωδιές.

Τα ζώα έκαναν σωστή θετική διάγνωση σε ποσοστό 84%, ενώ οι σωστές αρνητικές διαγνώσεις έγιναν σε πολύ χαμηλότερο ποσοστό (31%).

«Οι σκύλοι μας έκαναν λάθη τόσο με τα θετικά όσο κυρίως με τα αρνητικά δείγματα», τόνισε ο Χάκνερ. Εξέφρασε πάντως την αισιοδοξία του ότι, με την καλύτερη εκπαίδευση (και βέβαια με τις δέουσες ανταμοιβές σε κόκαλα!) οι σκύλοι θα μπορούσαν να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους.

Οι ερευνητές τόνισαν ότι μέχρι σήμερα οι σκύλοι έχουν αποδείξει πόσο γερή μύτη διαθέτουν, ανιχνεύοντας εκρηκτικά, ναρκωτικά και θύματα φυσικών καταστροφών, όμως -αντίθετα με τα ιατρικά όργανα διάγνωσης- δεν παύουν να βαριούνται, να κουράζονται, να πεινάνε και γενικά να διασπούν την προσοχή τους.

Προς το παρόν, παραμένει ανοιχτό το ζήτημα του κατά πόσο -με την κατάλληλη βελτίωση -οι σκύλοι θα μπορούσαν να προειδοποιήσουν έγκαιρα για σοβαρές παθήσεις. Στο μεταξύ, ο μεγάλος ανταγωνιστής των σκύλων είναι η ηλεκτρονική «μύτη» (e-nose), μια συσκευή που φιλοδοξεί να τους μιμείται με πιο αξιόπιστο τρόπο.

Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ενθαρρυντικά είναι τα αποτελέσματα των τελικών κλινικών δοκιμών ενός νέου φαρμάκου (BAF312) για τη σκλήρυνση κατά πλάκας ή πολλαπλή σκλήρυνση, τα οποία παρουσίασε η φαρμακευτική ελβετική εταιρεία Novartis το Σαββατοκύριακο, σε ευρωπαϊκό νευρολογικό συνέδριο για τη νόσο στο Λονδίνο.

Το φάρμακο δοκιμάσθηκε σε ασθενείς με δευτερογενή προϊούσα πολλαπλή σκλήρυνση, που είναι μια δύσκολα αντιμετωπίσιμη μορφή της νόσου, καθώς οι ασθενείς εμφανίζουν προοδευτική επιδείνωση.

Το BAF312 μείωσε κατά 21% τον κίνδυνο επιδείνωσης μέσα στο επόμενο τρίμηνο, σε σχέση με το ψευδοφάρμακο (πλασίμπο), σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters. Η μείωση του κινδύνου ήταν ακόμη μεγαλύτερη σε βάθος εξαμήνου.

Η κλινική δοκιμή φάσης 3 περιλάμβανε 1.651 ασθενείς σε 31 χώρες με μέση ηλικία 48 ετών. Η Novartis υπολογίζει ότι θα είναι έτοιμη να ζητήσει άδεια κυκλοφορίας του φαρμάκου μέσα στο 2019.

Μια άλλη ελβετική φαρμακοβιομηχανία, η Roche, έχει εμφανίσει επίσης ένα νέο φάρμακο, το Ocrevus, το οποίο απευθύνεται σε ασθενείς με άλλες μορφές της νόσου, την υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα και την πρωτοπαθή προϊούσα.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι πεθαίνουν ετησίως από χρόνια ηπατική νόσο, ίνωση και κίρρωση, που πλήττει κυρίως τους αλκοολικούς. Η ρηξικέλευθη μέθοδος των Αμερικανών επιστημόνων στοχεύει συγκεκριμένα στην ηπατική ίνωση, που είναι η σταδιακή καταστροφή του συκωτιού που, με τη σειρά της, προκαλεί χρόνια ηπατική νόσο.

Η ίνωση προκαλείται όταν συγκεκριμένα κύτταρα του συκωτιού, τα ηπατοκύτταρα, αδυνατούν να αναγεννηθούν με τέτοια ταχύτητα ώστε να μπορούν να αναπληρώσουν τη ζημιά που προκαλείται από το αλκοόλ, από ασθένειες όπως η ηπατίτιδα C ή από λιπώδη νόσο του ήπατος που είναι αποτέλεσμα της παχυσαρκίας. Οταν συμβαίνει αυτό, δημιουργούνται «μπαλώματα» στον ηπατικό ιστό, μη λειτουργικά τμήματα του ιστού του συκωτιού, και όταν συγκεντρώνονται πολλά από αυτά οδηγούν σε ηπατική ανεπάρκεια.

Συνεργαζόμενοι με ερευνητές στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Χαϊδελβέργης, ο Δρ Χόλγκερ Ουίλενμπρινγκ και η ομάδα του από το University College του Σαν Φρανσίσκο ανακάλυψαν έναν τρόπο να μετατρέπουν αυτά τα «μπαλώματα» στον ηπατικό ιστό σε νέα και υγιή ηπατικά κύτταρα.

Κατόπιν πολυετών ερευνών οι επιστήμονες ταυτοποίησαν έναν αδενοσχετιζόμενο ιό (AAV) ο οποίος μπορεί να προσβάλλει στοχευμένα αυτά τα κατεστραμμένα τμήματα ιστού. Διαπίστωσαν μάλιστα ότι τροφοδοτώντας τον ιό αυτόν με ένα συγκεκριμένο «κοκτέιλ» ουσιών, τότε ο ιός αυτός αποκτά την ικανότητα να μετατρέπει τα κατεστραμμένα τμήματα του ιστού του συκωτιού σε κύτταρα που είναι πλήρως λειτουργικά.

Αναγέννηση
«Αυτή η μέθοδος εν μέρει λειτουργεί επειδή το συκώτι είναι ένα φυσικά αναγεννητικό όργανο, που σημαίνει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει πολύ καλά σε νέα κύτταρα. Αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι τα τροποποιημένα κύτταρα δεν προσαρμόζονται απλώς στον ηπατικό ιστό, αλλά και διαιρούνται και διαστέλλονται δημιουργώντας τμήματα νέου ηπατικού ιστού» ανέφερε ο Δρ Ουίλενμπρινγκ.
Το συκώτι έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται, ωστόσο όταν η συνολική λειτουργία του πέφτει κάτω από το κρίσιμο όριο του 20% ο ασθενείς συνήθως πεθαίνει μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Η νέα μέθοδος θεραπείας δίνει περισσότερο χρόνο ζωής στους ασθενείς και στα επόμενα χρόνια θα μπορούσε να αποτρέψει μια μεταμόσχευση συκωτιού. «Η μεταμόσχευση ήπατος παραμένει η καλύτερη θεραπεία, αλλά αν με τη νέα μέθοδο μπορέσει να ενισχυθεί η ηπατική λειτουργία έστω και κατά 2%, αυτό θα μπορεί να είναι αρκετό για να τη διατηρήσει πάνω από το όριο του 20% και να αποβεί σωτήριο για τους ασθενείς, μεταφραζόμενο σε περισσότερες δεκαετίες ζωής» τόνισε ο Δρ Ουίλενμπρινγκ.