Σε ενδείξεις ότι η νόσος Αλτσχάιμερ υπό συγκεκριμένες συνθήκες είναι πιθανόν να είναι μεταδοτική κατέληξε σχετική έρευνα Βρετανών επιστημόνων προκαλώντας διεθνές ενδιαφέρον.

Πολλοί ειδικοί σχολιάζοντας τα ευρίματα της βρετανικής έρευνας έσπευσαν να τονίσουν ότι ακόμη είναι πολύ νωρίς για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα ως προς το εάν όντως η νόσος του Αλτσχάιμερ μεταδίδεται με τον ίδιο τρόπο με τη νόσο Κρόιτσφελντ-Γιάκομπς

Σύμφωνα με την έρευνα της ομάδας του University College του Λονδίνου (UCL) που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Nature, η Αλτσχάιμερ είναι πιθανόν να μεταδίδεται από έναν νοσούντα οργανισμό σε έναν άλλο εξαιτίας κάποιου μολυσμένου εργαλείου σε χειρουργείο, ένεση ή κάποιο άλλο επεμβατικό μέσο που χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς.

Ο τρόπος είναι σύμφωνα με την ομάδα του καθηγητή Τζον Κόλιντζ παρόμοιος με αυτόν που μεταδίδεται η νόσος Κρόιτσφελντ-Γιάκομπς (CJD), γνωστή και ως νόσος των τρελών αγελάδων και ο τρόπος αυτός είναι κοινός και για άλλες εκφυλιστικές ασθένειες του εγκεφάλου.

Τα στοιχεία που οδηγούν στις ενδείξεις προέκυψαν ύστερα από την εξέταση εγκεφάλων οκτώ ασθενών που είχαν προσφάτως πεθάνει από CJD και όλοι τους στο παρελθόν συμμετείχαν σε θεραπείες με ενδομυϊκές ενέσεις με ανθρώπινες αυξητικές ορμόνες ως παιδιά

Τοξική πρωτεΐνη
Οι ενέσεις αυτές ήταν «μολυσμένες» με πρωτεΐνες πρίον (prions) και έτσι μεταδόθηκε η «νόσος των τρελών αγελάδων» από την οποία και πέθαναν. Στους 6 από τους 8 εγκεφάλους εντοπίστηκαν όμως και συγκεντρώσεις της τοξικής πρωτεΐνης β-αμυλοειδούς, η ανάπτυξη της οποίας είναι χαρακτηριστική της κλινικής εικόνας πασχόντων από Αλτσχάιμερ.

Το εντυπωσιακό είναι ότι οι ασθενείς που ήταν νεαρής ηλικίας, από 36 έως 51 ετών, δεν είχαν εμφανίσει Αλτσχάιμερ ούτε είχαν σχετικό οικογενειακό ιστορικό. Σύμφωνα με τους ερευνητές εάν οι δότες των εγκεφάλων δεν είχαν πεθάνει από την CJD, τότε σίγουρα σε μεγαλύτερη ηλικία θα είχαν νοσήσει από Αλτσχάιμερ.
Πίσω από τη μόλυνση με τη νόσο των τρελών αγελάδων και πιθανότατα και πίσω από την ανάπτυξη των β-αμυλοειδών που εντοπίστηκαν, βρίσκεται ένα θεραπευτικό πρόγραμμα που εφαρμοζόταν στη Βρετανία από το 1958 μέχρι το 1985 για παιδιά που θεωρούνταν ότι είχαν προβλήματα ανάπτυξης. Το πρόγραμμα με ενέσεις αυξητικών ορμονών, που λαμβάνονταν από πτώματα, τερματίστηκε το 1985 ακριβώς επειδή παρατηρήθηκαν πολλά κρούσματα της Κρόιτσφελντ-Γιάκομπς μεταξύ των ανθρώπων που συμμετείχαν στο πρόγραμμα.

Οπως ανέφερε ο Τζον Κόλιντζ σε δηλώσεις του: «Θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τρεις διαφορετικούς τρόπους που αυτές οι πρωτεΐνες (prion) δημιουργούνται στον εγκέφαλο. Είτε τυχαία, είτε από κάποιο μεταλλαγμένο γονίδιο, είτε από κάποιο ιατρικό ατύχημα. Αυτή είναι η υπόθεσή μας. Είναι μια αλλαγή παραδείγματος».

Ενστάσεις
Αν και η έρευνα των ανθρώπων του UCL προκάλεσε το διεθνές ενδιαφέρον, πολλοί ειδικοί έσπευσαν να τονίσουν ότι ακόμη είναι πολύ νωρίς για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα ως προς το εάν όντως η Αλτσχάιμερ μεταδίδεται με τον ίδιο τρόπο με την CJD, δηλαδή μέσω των πρωτεϊνών prion.

Οπως μάλιστα παραδέχθηκε στις δηλώσεις του ο Κόλιντζ, θα πρέπει να γίνουν περαιτέρω μελέτες για να διαπιστωθεί εάν όντως οι ενέσεις αυξητικών ορμονών ευθύνονται για την ανάπτυξη των β-αμυλοειδών στον εγκέφαλο των ασθενών και όπως ανέφερε θα ελέγξει τα αποθέματα αυξητικών ορμονών που χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν για να διαπιστώσει εάν στα δείγματα αυτά εντοπίζεται β-αμυλο-ειδές. Ο Κόλιντζ μεταξύ άλλων υπογράμμισε πως δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για τις μεταγγίσεις αίματος ή ας πούμε οδοντιατρικές επεμβάσεις και τόνισε ότι «δεν μπορεί κανείς να ''κολλήσει'' Αλτσχάιμερ ζώντας μαζί ή φροντίζοντας κάποιον με τη νόσο».

ethnos.gr

Ο υποθυρεοειδισμός (υπολειτουργία του θυρεοειδούς) είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο θυρεοειδής σας αδένας δεν παράγει αρκετή ποσότητα ορισμένων σημαντικών ορμονών.

Οι γυναίκες, ιδίως όσες είναι άνω των 60 ετών, είναι πιο πιθανό να έχουν υποθυρεοειδισμό.

Ο υποθυρεοειδισμός αναστατώνει τη φυσιολογική ισορροπία των χημικών αντιδράσεων στο σώμα σας. Σπανίως προκαλεί συμπτώματα στα αρχικά του στάδια, αλλά, με την πάροδο του χρόνου και εφόσον δεν αντιμετωπιστεί, ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από προβλήματα υγείας, όπως παχυσαρκία, πόνος στις αρθρώσεις, στειρότητα και καρδιοπάθειες.

Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν ακριβείς εξετάσεις λειτουργίας του θυρεοειδούς για τη διάγνωση του υποθυρεοειδισμού, του οποίου η θεραπεία με συνθετικές ορμόνες του θυρεοειδούς είναι συνήθως απλή, ασφαλής και αποτελεσματική, μόλις ο γιατρός σας να βρει την σωστή δόση για εσάς. Συμπτώματα υποθυρεοειδισμού Τα σημάδια και τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού ποικίλλουν, ανάλογα με τη σοβαρότητα της ανεπάρκειας ορμόνης. Αλλά σε γενικές γραμμές, όλα τα προβλήματα έχουν την τάση να αναπτύσσονται αργά, συχνά επί σειρά ετών. Αρχικά, μόλις και μετά βίας θα προσέξετε συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού, όπως η κόπωση και η αύξηση βάρους, ή μπορεί απλά να τα αποδώσετε στο πέρασμα του χρόνου και τη φυσιολογική γήρανση. Αλλά, καθώς ο μεταβολισμός σας συνεχίζει να επιβραδύνει, μπορεί να αναπτύξετε πιο εμφανή συμπτώματα.

Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν: -Κούραση -Αυξημένη ευαισθησία στο κρύο -Δυσκοιλιότητα -Ξηρό δέρμα -Ανεξήγητη αύξηση του σωματικού βάρους -Πρησμένο πρόσωπο -Βραχνάδα -Μυϊκή αδυναμία -Αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα -Μυϊκοί πόνοι -Πόνος, δυσκαμψία ή πρήξιμο στις αρθρώσεις σας -Πιο έντονη από το κανονικό ή ακανόνιστη έμμηνος ρύση -Αραίωση μαλλιών -Μειωμένος καρδιακός ρυθμός -Κατάθλιψη -Εξασθενημένη μνήμη Αν ο υποθυρεοειδισμός δεν αντιμετωπιστεί καθόλου, τα συμπτώματα μπορεί σταδιακά να γίνουν πιο σοβαρά.

Η συνεχής διέγερση του θυρεοειδή αδένα, για να απελευθερώσει περισσότερες ορμόνες μπορεί να οδηγήσει σε μια διόγκωση του θυρεοειδούς (βρογχοκήλη). Επιπλέον, μπορεί να έχετε προβλήματα μνήμης, η διαδικασία της σκέψης σας μπορεί να επιβραδύνει, ή μπορεί να αισθάνεστε κατάθλιψη. Ο υποθυρεοειδισμός σε προχωρημένο στάδιο, γνωστός και ως μυξοίδημα, είναι σπάνιος, αλλά όταν συμβεί, μπορεί να είναι απειλητικός ακόμα και για τη ζωή σας. Τα συμπτώματα σε αυτή την περίπτωση περιλαμβάνουν χαμηλή αρτηριακή πίεση, μειωμένη αναπνοή, μειωμένη θερμοκρασία σώματος, απάθεια, ακόμα και κώμα.

Σε ακραίες περιπτώσεις, το μυξοίδημα μπορεί να αποβεί θανατηφόρο. Υποθυρεοειδισμός στα βρέφη Αν και ο υποθυρεοειδισμός επηρεάζει πιο συχνά μεσήλικες και ηλικιωμένους ανθρώπους (κυρίως γυναίκες), ο καθένας μπορεί να αναπτύξει την ασθένεια, συμπεριλαμβανομένων και των βρεφών. Αρχικά, τα μωρά που γεννιούνται χωρίς θυρεοειδή αδένα ή με έναν αδένα που δεν λειτουργεί σωστά μπορεί να έχουν κάποιες πρώιμες ενδείξεις και συμπτώματα.

Όταν τα νεογνά έχουν προβλήματα με υποθυρεοειδισμό, αυτά τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

-Κιτρίνισμα του δέρματος και του λευκού των ματιών (ίκτερος). Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό συμβαίνει όταν το ήπαρ ενός μωρού δεν μπορεί να μεταβολίσει μια ουσία που ονομάζεται χολερυθρίνη, η οποία κανονικά σχηματίζεται, όταν το σώμα ανακυκλώνει παλιά ή κατεστραμμένα ερυθρά αιμοσφαίρια -Συχνά επεισόδια πνιγμού -Μεγάλη σε μέγεθος, προεξέχουσα του στόματος, γλώσσα -Γενικό πρήξιμο στο πρόσωπο.

Καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα βρέφη είναι πιθανό να έχουν προβλήματα σίτισης και ενδέχεται να μην μεγαλώσουν και να αναπτυχθούν κανονικά. Έτσι, μπορεί επίσης να παρουσιάσουν τα ακόλουθα: -Δυσκοιλιότητα -Μειωμένη μυική ανάπτυξη -Υπερβολική υπνηλία

Όταν ο υποθυρεοειδισμός στα νεογνά δεν αντιμετωπιστεί, ακόμα και οι ήπιες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρή σωματική και διανοητική καθυστέρηση.

Υποθυρεοειδισμός σε παιδιά και εφήβους
Σε γενικές γραμμές, τα παιδιά και οι έφηβοι που αναπτύσσουν υποθυρεοειδισμό έχουν τα ίδια σημάδια και συμπτώματα όπως οι ενήλικες, αλλά μπορεί εκδηλώσουν και τα ακόλουθα: -Κακή ανάπτυξη, με αποτέλεσμα το κοντό ανάστημα -Καθυστερημένη ανάπτυξη των μόνιμων δοντιών -Καθυστερημένη εφηβεία -Κακή ψυχική ανάπτυξη

http://www.mayoclinic.org/

Επτά άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στη Νέα Υόρκη από τη νόσο και 64 ακόμα έχουν νοσηλευθεί, σύμφωνα με νέα ανακοίνωση των αμερικανικών υγειονομικών Αρχών. Όσοι υπέκυψαν ήταν άνω των 60 ετών, προχωρημένης ηλικίας και έπασχαν από υποκείμενα νοσήματα, όπως είναι ο διαβήτης και ορισμένες πνευμονολογικές νόσοι.  Η δημαρχία της Νέας Υόρκης ανακοίνωσε πως θα εξετάσει και πάλι πέντε συστήματα κλιματισμού, τα οποία είχαν απολυμανθεί, αφού είχε διαπιστωθεί σ' αυτά η ύπαρξη του βακτηρίου, μεταξύ των οποίων αυτά του νοσοκομείου Lincoln και ενός ξενοδοχείου. 

Επανέλαβε δε ότι το πόσιμο νερό στη Νέα Υόρκη, τα σιντριβάνια και οι πισίνες "δεν έχουν μολυνθεί από τη λεγεωνέλλωση". Να διευκρινίσουμε ότι το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στις μεμονωμένες μονάδες κλιματισμού που χρησιμοποιούμε κατά κύριο λόγο στην Ελλάδα και οι οποίες έχουν εσωτερική και εξωτερική μονάδα. Αφορά κεντρικές μονάδες κλιματισμού που υπάρχουν σε μεγάλα κτήρια. Η συχνή πλύση των φίλτρων πάντως είναι απαραίτητη για όλα τα κλιματιστικά.

iatropedia.gr