Η εκγύμναση του εγκεφάλου με ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΆ ΠΑΙΧΝΊΔΙΑ ωφελεί τους ανθρώπους μέσης και τρίτης ηλικίας, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη βρετανική έρευνα.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης του King's College του Λονδίνου, σύμφωνα με το BBC, μελέτησαν σχεδόν 7.000 υγιείς εθελοντές άνω των 50 ετών, οι οποίοι χωρίσθηκαν σε δύο ομάδες: η μία έπαιζε ηλεκτρονικά παιγνίδια όσο ήθελε και η άλλη (η ομάδα ελέγχου) έκανε απλώς αναζητήσεις στο διαδίκτυο, χωρίς να παίζει παιγνίδια.

Κατά διαστήματα, οι εθελοντές υποβάλλονταν σε νοητικά και μνημονικά τεστ. Μετά από έξι μήνες, όσοι είχαν παίξει παιγνίδια, εμφάνιζαν καλύτερες επιδόσεις στα τεστ. Το όφελος φαινόταν να γίνεται αισθητό, όταν κάποιος έπαιζε τουλάχιστον πέντε φορές την εβδομάδα. Επιπλέον, οι άνθρωποι άνω των 60 ετών που έπαιζαν ηλεκτρονικά παιγνίδια, έκαναν πιο εύκολα τις διάφορες καθημερινές εργασίες τους.
Οι ερευνητές ξεκινούν ήδη ανάλογες μελέτες σε ακόμη μεγαλύτερο δείγμα πληθυσμού.

Μία προηγούμενη έρευνα από τους ίδιους επιστήμονες είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η εκγύμναση του εγκεφάλου δεν παρέχει κάποιο ιδιαίτερο όφελος στα άτομα κάτω των 50 ετών.

Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Εγκεφαλίτιδα είναι η φλεγμονή του εγκεφάλου. Οι ιογενείς λοιμώξεις είναι η πιο κοινή αιτία της πάθησης.

Η εγκεφαλίτιδα μπορεί να προκαλέσει γριππώδη συμπτώματα, όπως πυρετό ή πονοκέφαλο. Μπορεί επίσης να προκαλέσει σύγχυση σκέψης, επιληπτικές κρίσεις, ή προβλήματα με τις αισθήσεις και την κίνηση. Ωστόσο, πολλές περιπτώσεις εγκεφαλίτιδας καταλήγουν μόνο με ήπια γριππώδη συμπτώματα ή ακόμα και καθόλου συμπτώματα, γι' αυτό και θέλουν ιδιαίτερη προσοχή.

Οι σοβαρές περιπτώσεις εγκεφαλίτιδας, αν και σχετικά σπάνιες, μπορεί να αποδειχτούν απειλητικές για τη ζωή των ασθενών. Επειδή η εξέλιξη της κάθε μίας περίπτωσης εγκεφαλίτιδας μπορεί να είναι απρόβλεπτη, είναι σημαντικό να πάρετε μια έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.

Πού οφείλεται η νόσος - Αίτια και παράγοντες που την πυροδοτούν

-Συνήθως προκαλείται από ιούς, βακτήρια, παράσιτα.

-Η πρωτογενής μορφή της εγκεφαλίτιδας, είναι αυτή που ο ιός εισέρχεται απευθείας στον εγκέφαλο. Είναι σοβαρότερη από την δευτερογενή.

-Στη δευτερογενή ο ιός μπορεί να εισέλθει στον εγκέφαλο από την συστηματική κυκλοφορία και εξελίσσεται ηπιότερα.

Πως εκδηλώνεται η νόσος - Συμπτώματα

-Έντονος πονοκέφαλος
-Πυρετός
-Υπνηλία
-Ναυτία
-Έμετος
-Σπασμοί

Διάγνωση της νόσου - Εξετάσεις

Οι εξετάσεις που βοηθούν στην διάγνωση της νόσου είναι:

-Η εξέταση του Εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ) που θα δείξει ύπαρξη φλεγμονής
-Η Αξονική τομογραφία
-Η Μαγνητική τομογραφία

Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές

-Αναπνευστική ανακοπή
-Κώμα
-Απώλεια μνήμης
-Δυσκολία στην ομιλία
-Απώλεια όρασης
-Θάνατος

Θεραπεία - Μέθοδοι αντιμετώπισης

Η θεραπεία επικεντρώνεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει:

-Αντιϊκά
-Κορτικοστεροειδή
-Αντιεπιληπτικά
-Ηρεμιστικά
-Παυσίπονα
-Αντιπυρετικά

Η καλύτερη θεραπεία σε ασθενείς με ήπια συμπτώματα είναι η λήψη άφθονων υγρών και η ανάπαυση.

Είναι σίγουρα παράξενο να βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη, να μην τον αναγνωρίζεις και πολύ περισσότερο να φτάνεις στο σημείο να τσακώνεσαι μαζί του.

Ο κύριος Β, που διατηρεί την ανωνυμία του, πάσχει από το άτυπο σύνδρομο Capgras, μια ασυνήθιστη εγκεφαλική βλάβη, η οποία τον εμποδίζει να αναγνωρίσει την εικόνα του εαυτού του.

Οι νευρολόγοι και ψυχίατροι του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Τουρ, με επικεφαλής τη δρ. Καπουσίν Ντιάρ-Ντετέφ, που έκαναν τη δημοσίευση στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Neurocase», σύμφωνα με το Live Science, χορήγησαν αντιψυχωσικά και ηρεμιστικά φάρμακα στον ασθενή, ο οποίος δήλωσε ότι, μετά από τρεις μήνες θεραπείας, ο «ξένος» στον καθρέφτη είχε εξαφανιστεί.

Σύμφωνα με τους γιατρούς, ο κ.Β έβλεπε στον καθρέφτη έναν «δίδυμό» του με τα ίδια μαλλιά, τον ίδιο σωματότυπο και τα ίδια χαρακτηριστικά προσώπου, ο οποίος φορούσε τα ίδια ρούχα, μόνο που δεν τον αναγνώριζε ως τον εαυτό του.

Ο ασθενής μιλούσε με τον «σωσία» του, μέχρι και φαγητό του είχε φέρει μπροστά από τον καθρέφτη για να φάει. Όμως σταδιακά προβληματιζόταν επειδή μέσα στο μπάνιο του βρισκόταν συνεχώς ένας ξένος και, από ένα σημείο και μετά, άρχισε να εκνευρίζεται και να τσακώνεται μαζί του. Κάποια στιγμή που ο 78χρονος είπε στην κόρη του ότι ο «ξένος» άρχισε να γίνεται πολύ επιθετικός, εκείνη αποφάσισε να τον πάει στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί διέγνωσαν το πρόβλημα του.

Στο τυπικό σύνδρομο Capgras -που πήρε το όνομα του γάλλου ψυχιάτρου Ζοζέφ Καπγκρά, ο οποίος έκανε την πρώτη διάγνωσή του το 1923- ο ασθενής νομίζει ότι ο/η σύζυγός του, κάποιος άλλος συγγενής ή φίλος του έχει αντικατασταθεί από έναν απατεώνα. Δηλαδή, ένας κακόβουλος ξένος «σωσίας» έχει πάρει τη θέση του συγγενικού ή φιλικού προσώπου.

Στην ατυπική περίπτωση του συνδρόμου του κυρίου Β, η αυταπάτη δεν αφορούσε άλλον άνθρωπο, αλλά τον ίδιο τον εαυτό του. Μόνο δύο άλλες παρόμοιες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί στα ιατρικά χρονικά: μίας 68χρονης γυναίκας στη Νέα Ζηλανδία το 1968 και μιας 77χρονης το 1989, οι οποίες επίσης έβλεπαν έναν ξένο στον καθρέφτη.

Δεν είναι σαφές γιατί μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν το τυπικό σύνδρομο Capgras, το οποίο έχει ομοιότητες αλλά και διαφορές με την προσωποαγνωσία, μια σχετική νευρολογική πάθηση, στην οποία οι ασθενείς αδυνατούν να αναγνωρίσουν τα οικεία πρόσωπα. Σύμφωνα με τους γάλλους γιατρούς, η ατυπική μορφή του συνδρόμου Capgras φαίνεται ακόμη πιο πολύπλοκη και πιθανότατα οφείλεται σε διπλή βλάβη στα «κυκλώματα» των νευρώνων του εγκεφάλου.