Ενδιαφέροντα στοιχεία και λεπτομέρειες για την απαραίτητη λειτουργία

Αν έχετε σκεφτεί κατά καιρούς να κόψετε μια ώρα από τον ύπνο σας για να προλάβετε να κάνετε μια ακόμα δουλειά μέσα στην ημέρα ή να διαβάσετε ένα επιπλέον κεφάλαιο από το βιβλίο που τόσο σας αρέσει, τότε πραγματικά θεωρείτε ότι όταν κοιμάστε χάνετε χρόνο.

Οι ειδικοί επιστήμονες που ασχολούνται με τον ύπνο αναφέρουν ότι οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα χωρίς αυτόν, αλλά έχει υπάρξει εξέλιξη ως προς την αξιοποίηση του ύπνου σε συντετμημένα χρονικά διαστήματα. Παρόλο που αυτό ακούγεται σαν χάσιμο χρόνου, ο ύπνος είναι απαραίτητος για μια πληθώρα λειτουργιών του σώματος και του εγκεφάλου, όπως τουλάχιστον υποδεικνύει η επιστήμη.

Φυσικά, οι περισσότερες έρευνες έγιναν από ανάγκη. Παραδείγματος χάρη, οι στρατιώτες πρέπει να είναι ικανοί να αποδίδουν τα μέγιστα όταν αυτό απαιτείται και δεν γίνεται να βασιστούν στο κλασικό οκτάωρο ύπνου, γιατί μπορεί να μην έχουν αυτήν την πολυτέλεια. Φυσικά ο σταθερός ύπνος είναι μακράν η καλύτερη μέθοδος ξεκούρασης και αναζωογόνησης.

Επιπλέον, τα μειονεκτήματα των παραδοσιακών μεθόδων που μας κρατάνε ξύπνιους, όπως ο καφές και τα διάφορα χάπια, είναι πολλά, γεγονός που καθιστά αυτούς τους τρόπους ακατάλληλους για μακροχρόνια χρήση. «Αν χρησιμοποιείτε υπνωτικό χάπι, θα πρέπει να διαθέτετε αρκετές ώρες στη διάθεσή σας για να απολαύσετε την υπνηλία που σας προκαλεί», λέει η Nancy Wesensten του ινστιτούτου Walter Reed Army Institute of Research, η οποία ερευνά τη διαδικασία του ύπνου για να βοηθήσει τους στρατιώτες να βελτιώσουν την ξεκούρασή τους.

«Αν κάποιος είναι σε υπηρεσία, ο ύπνος μπορεί να είναι πρόβλημα, γιατί μπορεί να προκύψει μια ανάγκη και να πρέπει να λειτουργήσεις κανονικά», αναφέρει η Wesensten. «Αυτό που ψάχνουμε είναι μη φαρμακευτικοί τρόποι για να έχουμε τα πιο πολλά οφέλη που μπορούμε από τις όποιες ευκαιρίες για ξεκούραση βρεθούν».

Η Wesensten ισχυρίζεται ότι υπάρχουν τρόποι να αναρρώσει κανείς κατά τη διάρκεια του ύπνου και να βελτιώσει τη μνήμη του, χρησιμοποιώντας ηλεκτρική διέγερση. «Υπάρχουν ενδείξεις και στοιχεία ότι μπορεί να γίνει αυτό», αναφέρει η επιστήμονας και «κάποιοι ερευνητές έχουν αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία αυξάνει τις θετικές επιρροές του ύπνου στη μνήμη. Αρχικά, μπορεί να βρεθεί αν παράγεται κάποιο σήμα στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια του ύπνου και έπειτα ο ίδιος άνθρωπος μπορεί να μεταφερθεί σε ένα βαθύτερο στάδιο ύπνου πιο γρήγορα».

Η περίοδος της μετάβασης είναι το σημείο-κλειδί, θεωρεί η Chris Berka, επικεφαλής και συνιδρύτρια του κέντρου Advanced Brain Monitoring. Η ίδια αναφέρει ότι «συνήθως σπαταλάμε τον περισσότερο χρόνο για να κοιμηθεί κάποιος, μιας και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να πάρει και μισή ώρα».

Το κέντρο Advanced Brain Monitoring, για παράδειγμα, ερευνά τις δυνατότητες μιας μάσκας που καταφέρνει να προσφέρει ένα αίσθημα θέρμης στο πρόσωπο που μπορεί να επιταχύνει τον ύπνο και να προάγει το άτομο σε βαθύτερο ύπνο, καθώς και κάποια φωτεινά μπλε χρώματα που διευκολύνουν τη διαδικασία του ξυπνήματος ή βοηθούν να αποκομίσει κανείς τα περισσότερα οφέλη από ένα σύντομο ύπνο. Όπως εξηγεί η Berka, «αν έχεις μόνο μισή ώρα για να κοιμηθείς, θέλεις να φτάσεις γρήγορα στο στάδιο 2 και να μείνεις εκεί».

Αν ελπίζετε πάντως ότι μπορείτε να τα καταφέρετε στη ζωή με λιγότερο ύπνο, θα πρέπει να είστε τυχεροί, καθώς όπως αποδεικνύεται από πρόσφατη έρευνα, υπάρχει πιθανότητα ορισμένοι άνθρωποι να έχουν σύντομο ύπνο γενικά. «Περίπου το 15% του πληθυσμού μπορεί να επιβιώσει και να ευδοκιμήσει με λιγότερο ύπνο, δηλαδή με τέσσερις ή πέντε ώρες τη νύχτα», λέει η Berka. Από την άλλη, πολλοί άνθρωποι δεν έχουν καμιά διάθεση να μειώσουν τον ύπνο τους.

«Όταν κλείνεις τα μάτια σου, αλλά είσαι ακόμα ξύπνιος, είσαι στο υπναγωγικό στάδιο, που είναι μια περίοδος όπου πολλοί άνθρωποι έχουν δημιουργικές σκέψεις και εικόνες, τόσο συχνά που θέλουν να παρατείνουν αυτήν την κατάσταση», λέει η Berka.

Όταν ο ψυχίατρος Thomas Wehr από το Εθνικό Ινστιτούτο Πνευματικής Υγείας (National Institute of Mental Health) έδωσε στους συμμετέχοντες σε μια έρευνα τη δυνατότητα ύπνου για 14 ώρες τη νύχτα, ύστερα από λίγες βδομάδες, οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι ένιωθαν ένα είδος διαύγειας το οποίο περιέγραψαν ως «ξεκάθαρη συναίσθηση».


Πηγή: newsbeast.gr

Ποιες είναι οι φυσιολογικές τιμές της αρτηριακής πίεσης; Γιατί πρέπει να την μετράμε; Πως μπορεί να κατέβει;
Όλες οι απαντήσεις στο επιστημονικό άρθρο πυ ακολουθεί.

Μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την υγεία αποτελεί η αυξημένη αρτηριακή πίεση καθώς εγκυμονεί κινδύνους για την καρδιά, τον εγκέφαλο, τα νεφρά ακόμη και για τα μάτια. Σύμφωνα με στοιχεία 2.500.000 Έλληνες είναι υπερτασικοί και πάνω από 700 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από υπέρταση.

Πότε λέμε ότι ένα άτομο πάσχει από αυξημένη αρτηριακή πίεση ή αρτηριακή υπέρταση;
Αρτηριακή πίεση είναι η πίεση που ασκεί το αίμα μας στην καρδιά και στα αγγεία ή γενικότερα στο κυκλοφορικό μας σύστημα. Όταν αυτή η πίεση είναι αυξημένη τότε λέμε ότι έχουμε ένα άτομο με αρτηριακή υπέρταση.

Τι εννοούμε όταν λέμε μεγάλη και μικρή πίεση; Η αρτηριακή πίεση διακρίνετε:
1) στην πίεση κατά τη διάρκεια που η καρδιά ευρίσκεται στη συστολική φάση και αυτή είναι η μεγάλη ή συστολική πίεση και 2) στην πίεση κατά τη διάρκεια της διαστολικής φάσης και αυτή η πίεση είναι η μικρή ή διαστολική πίεση.

Ποιες είναι οι φυσιολογικές τιμές της αρτηριακής πιέσης;
Βάσει τόσον της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Υπερτάσεως όσο και της Αμερικάνικης Εταιρείας οι τιμές της πίεσης έχουν ορισθεί ως εξής:
- Συστολική < 140mmHg
- Διαστολική < 90 mmHg
Οι τιμές από 130 έως 140 mmHg για την συστολική, και από 85 έως 90 mmHg για την διαστολική έχουν χαρακτηρισθεί ως προυπέρταση.

Άρα: Η ιδανική αρτ. υπέρταση για τα σημερινά δεδομένα είναι.
Υπάρχει ο 10λογος για τη σωστή μέτρηση της αρτηριακής πίεσης.

1.Προ της μετρήσεως χρειάζεται ξεκούραση τουλάχιστον για 5 λεπτά σε καθιστή ή ύπτια θέση και μετά ακολουθεί η μέτρηση.
2.Ο βραχίονας ή ο καρπός όπου εφαρμόζεται ο αεροθάλαμος να βρίσκεται στο ύψος της καρδιάς και το χέρι να είναι σταθερό και ακίνητο.
3.Δύο ή τρεις μετρήσεις κάθε φορά με μεσοδιάστημα 1-2 λεπτών συνήθως είναι αρκετές. Τις τελευταίες μετρήσεις τις θεωρούμε πιο αξιόπιστες.
4.Η περιχειρίδα τοποθετείται κατευθείαν πάνω στο βραχίονα και όχι πάνω από το μανίκι.
5.Το κέντρο του αεροθαλάμου (συνήθως υπάρχει σημάδι) πρέπει να είναι πάνω στο σημείο που ψηλαφάται η βραχιόνιος αρτηρία (στην έσω ή καμπτική επιφάνεια του αγκώνα).
6.Η μέτρηση πρέπει να γίνεται πάντα με ακουστικά και αυτά πρέπει να τοποθετούνται ακριβώς πάνω από την αρτηρία.
7.Το φούσκωμα του πιεσόμετρου πρέπει να φθάνει τα 200-220 mmHg.
8.Το ξεφούσκωμα πρέπει να γίνεται αργά (περίπου 10 χιλιοστά κάθε 5 δευτερόλεπτα).
9.Ο πρώτος σαφής ρυθμικός ήχος είναι η μεγάλη πίεση, ενώ η εξαφάνιση του ισοδυναμεί με την μικρή πίεση.
10.Η πίεση πρέπει να καταγράφεται σε χιλιοστά (πχ 140 mmHg και όχι 14. Τα κλασικά (μηχανικά ή υδραργυρικά) πιεσόμετρα έχουν ένδειξη για κάθε δύο χιλιοστά πίεσης πχ 100, 102, 104 κλπ.

Η πίεση δεν πρέπει να στρογγυλεύεται αλλά να αναγράφεται με το τελικό ζυγοψήφιο πχ: 142-88mmHg.
Η μέτρηση με ψηφιακό πιεσόμετρο πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική και επιχειρείται σε άτομα με σχετικά λεπτό βραχίονα ή καρπό.
Τέλος θα πρέπει να αποφεύγεται σε άτομα που εμφανίζουν αρρυθμίες (πχ χρόνια κολπική μαρμαρυγή, έκτακτες κοιλιακές συστολές κλπ).

Τι πρέπει να κάνει ένα υπερτασικό άτομο για να αντιμετωπίσει την αυξημένη αρτηριακή πίεση;
Και εδώ υφίσταται ο 10λογος για την αντιμετώπιση της αρτηριακής πίεσης.

1.Περιορισμός όσον το δυνατόν περισσότερο της πρόσληψης νατρίου (μαγειρικό αλάτι, διάφορες σόδες κ.λ.π.).
2.Ρύθμιση του σωματικού βάρους στο φυσιολογικό.
3.Μείωση των ζωικών και κεκορεσμένων λιπών στην διατροφή του.
4.Αντικατάσταση των παραπάνω τροφών με ψάρια, χορταρικά και φρούτα.
5.Αποφυγή της υπερβολικής χρήσης οινοπνεύματος.
6.Αύξηση σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια των καθημερινών του ενασχολήσεων ή προγραμματισμένη άσκηση (σε γυμναστήρια, γήπεδα κλπ).
7.Διακοπή του καπνίσματος. H μείωση δεν θεωρείται ικανοποιητικός τρόπος αντιμετώπισης.
8.Έλεγχος της καθημερινής σωματικής και ψυχικής καταπόνησης (αποφυγή stress).
9.Έλεγχος και των υπόλοιπων προδιαθεσικών παραγόντων για εμφάνιση νόσου του καρδιαγγειακού συστήματος (ρύθμιση του επιπέδου χοληστερίνης, παρακολούθηση του σακχάρου του αίματος, απώλεια βάρους ).
10.Καρδιολογική παρακολούθηση και εργαστηριακή τεκμηρίωση κάθε 6 ή 12 μήνες το αργότερο, με υπερήχους καρδιάς και για τις περιπτώσεις με μεγάλη διακύμανση της αρτηριακής πίεσης, 24ώρη μελέτη με φορητές συσκευές μετρήσεως της (holter πιέσεως).

Αναστάσιος Μ. Σπανός,
MD., FESC
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
Ειδικός Καρδιολόγος Ν.Ν.Α.