Τετάρτη 11 το βράδυ στον «Ευαγγελισμό». Το νοσοκομείο εφημερεύει. Στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, άνθρωποι όλων των ηλικιών, από ηλικιωμένους μέχρι παιδιά, περιμένουν έως και πέντε ώρες να εξυπηρετηθούν. Μια κυρία σε απόγνωση φωνάζει μέσα στους διαδρόμους:

«Περιμένω έναν τραυματιοφορέα 2,5 ώρες. Ας μου πει κάποιος πού θα τον βρω να τον φωνάξω, να τον πληρώσω κιόλας, για να με εξυπηρετήσει». Μια άλλη κυρία δίπλα τής απαντά: «Ε, καθίστε να ξημερώσει, νωρίς είναι ακόμη».

Η κατάσταση του ΕΣΥ στην Ελλάδα είναι σε οριακό σημείο. Η ναυαρχίδα του, ο «Ευαγγελισμός», δεν έχει γλιτώσει από τις τραγικές ελλείψεις που σε συνδυασμό με την αθρόα προσέλευση ασθενών υποβαθμίζουν τις υπηρεσίες Υγείας. Η εικόνα σε μια γενική εφημερία του νοσηλευτικού ιδρύματος είναι αποκαρδιωτική. Είκοσι φορεία στοιβαγμένα κυριολεκτικά σε μία αίθουσα μέχρι να μεταφερθούν οι ασθενείς σε κρεβάτια -ή ράντζα-, γιατροί και νοσηλευτές να τρέχουν πανικόβλητοι, ιατρικές πράξεις, όπως τοποθέτηση καθετήρων, να γίνονται σε κοινή θέα.

Τουλάχιστον 1.200 ασθενείς δέχεται το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας τις ημέρες γενικής εφημερίας. Από αυτούς, οι 260 εισάγονται για νοσηλεία. Ο «Ευαγγελισμός» έχει περισσότερες από 1.500 κενές θέσεις σε προσωπικό.

Αποτέλεσμα αυτού είναι να είναι «εκτός λειτουργίας» πέντε χειρουργικά τραπέζια, 20 κρεβάτια Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, ενώ πολύ συχνά δεν υπάρχουν αντιδραστήρια για διαγνωστικές εξετάσεις και ενδοοφθάλμιοι φακοί. Το οξύμωρο είναι πως οι εργαζόμενοι νιώθουν και τυχεροί αφού τα «κουτσοβολεύουν» σε υλικά, όπως λένε, συγκριτικά με άλλα νοσοκομεία τα οποία δεν διαθέτουν ούτε ουροσυλλέκτες.

«Στο θέμα των υλικών δεν έχουμε φτάσει στο σημείο να ζητάμε από συγγενείς. Είμαστε, θα λέγαμε, προνομιούχοι. Συχνά βέβαια λείπουν αντιδραστήρια κυρίως που είναι κοστοβόρα, βαμβάκι. Αλλά δεν έχει παρουσιαστεί έλλειψη υλικών σε χειρουργεία για παράδειγμα», αναφέρει στον «ΕΤΚ» ο νοσηλευτής και μέλος του Σωματείου Εργαζομένων Ευαγγελισμού, Αποστόλης Κωνσταντής.

Μειωμένοι πόροι

Σύμφωνα με πληροφορίες, τα διαθέσιμα του «Ευαγγελισμού» ανέρχονται σε 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Η μηνιαία δαπάνη του νοσοκομείου υπολογίζεται σε περίπου 7,5 εκατομμύρια ευρώ. Την περασμένη Πέμπτη εγκρίθηκαν 70 εκατομμύρια ευρώ για την επιχορήγηση όλων των νοσοκομείων. Ωστόσο, σύμφωνα με πηγές μέσα από το νοσοκομείο, τα χρήματα που αναλογούν σε αυτό πήγαν για να καλύψουν χρωστούμενες βάρδιες και νυχτερινά.

«Μετράμε 15.000 χρωστούμενα ρεπό. Υπάρχουν κλινικές όπου δεν παίρνουν κανένα ρεπό οι συνάδελφοι. Σε νυχτερινή βάρδια είναι ένας νοσηλευτής ανά 50 ασθενείς», αναφέρει ο κ. Κωνσταντής.

Η έλλειψη κυρίως σε νοσηλευτικό προσωπικό έχει ως αποτέλεσμα να λειτουργούν στο «κόκκινο» πολλές κλινικές, με πρώτη την ψυχιατρική κλινική. Σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντή, η ζήτηση στην ψυχιατρική κλινική είναι κατά 300% αυξημένη από τις αρχές της κρίσης. Ο 9ος όροφος του νοσοκομείου όπου βρίσκεται η κλινική έχει μονίμως ράντζα στους διαδρόμους. «Εχουν υποβαθμίσει τόσο πολύ τις ψυχιατρικές μονάδες που ο κόσμος πηγαίνει στις αντίστοιχες κλινικές των νοσοκομείων. Η δυναμική της κλινικής είναι 25 κρεβάτια, όμως χρειαζόμαστε άλλα τόσα ράντζα για να τους νοσηλεύσουμε. Και μιλάμε για άθλιες συνθήκες. Ατομα 18 ετών δίπλα σε υπερήλικες, άνθρωποι που πάσχουν από κάθε λογής πάθηση σε απόσταση αναπνοής. Μιλάμε για συνθήκες τριτοκοσμικές», τονίζει ο κ. Κωνσταντής.

Η ψυχιατρική κλινική αποτελεί και ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα ακριβώς επειδή δέχεται το διπλάσιο αριθμό ασθενών σε σχέση με τα κρεβάτια που διαθέτει και επειδή δεν υπάρχουν οι σωστές προδιαγραφές νοσηλείας για ψυχικά πάσχοντες, όπως είναι για παράδειγμα ο απαραίτητος προαυλισμός τους. Επίσης, είναι απαράδεκτες οι συνθήκες υγιεινής, αφού για όλους τους ασθενείς υπάρχουν μόλις δύο τουαλέτες και δύο ντουζιέρες. Εξαιτίας της υποβαθμισμένης υγιεινής είναι συχνά τα περιστατικά λοιμώξεων ειδικά τους χειμερινούς μήνες.

Η κατάσταση επιδεινώνεται και από τη μεγαλύτερη προσέλευση κόσμου που έχει προκληθεί ως αποτέλεσμα του κλεισίματος της Πολυκλινικής και του Α’ Θεραπευτηρίου ΙΚΑ. «Είναι και θέμα σχεδιασμού. Δηλαδή, εάν υπήρχε πρωτοβάθμια περίθαλψη δεν θα είχαμε τόσα περιστατικά στα επείγοντα. Θα ήταν όλα πολύ καλύτερα εάν κάποια πιο μικρά περιστατικά, για παράδειγμα ο πόνος στο αφτί, εξυπηρετούνταν από κατώτερες σε βαθμίδα δομές Υγείας. Αντιμετωπίζουμε από το πιο αμελητέο μέχρι το πιο σοβαρό. Και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ταλαιπωρία και γιατρών και ασθενών».

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο «Ευαγγελισμός» καλύπτει από τους πενιχρούς του πόρους και τους ανασφάλιστους πολίτες, το κόστος νοσηλείας των οποίων δεν είναι καθόλου αμελητέο.

e-typos.com