Ποιοι είναι οι πιθανοί "κάτοικοι" του τύμβου του Καστά. Διαβάστε αναλυτικά τα στοιχήματα για τον τάφο

Οσο οι σκαπανείς της κ. Κατερίνας Περιστέρη προχωρούν προς τα ενδότερα του τύμβου του Καστά, η αγωνία και η παραφιλολογία για τον «ένοικο» του νεκρικού θαλάμου κορυφώνονται. Ειδικοί και «ειδικοί» στα τηλεοπτικά παράθυρα, τα social media, όπου άρχισαν να πέφτουν βροχή τα στοιχήματα, στα καφενεία ή και στα κομμωτήρια αποφαίνονται για την ταυτότητα του εν τάφω κοιμωμένου και καθώς η «μεγάλη ώρα πλησιάζει», όπως πάμε θα πλουτίσουν «μπούκηδες» και χαρτορίχτρες.
Όπως γράφει η "Καθημερινή", οι πάντες θέλουν «Αλέξανδρο», δι’ ευχών, από άμβωνος, και του Αγίου Ανθίμου του Θεσσαλονίκης, για να τελειώνουμε με την υπόθεση της ελληνικότητας της Μακεδονίας και να καθαρίσουμε μια και καλή με τους «Σκοπιανούς».
 
Επειδή όμως τα ιστορικά στοιχεία δεν βγαίνουν, από τους πλέον ευφάνταστους επιστρατεύεται η θεωρία της ηρωικής Ελληνίδας Μακεδόνισσας μάνας, της Ολυμπιάδας εν προκειμένω, που μετέφερε κρυφίως την ταριχευμένη σορό ή την τέφρα του ένδοξου γιου της και την ενταφίασε στην Αμφίπολη, απ’ όπου εξόρμησε για τις Ινδίες. Χωρίς τον μύθο του Αλεξάνδρου, ο τύμβος του Καστά όσο και αν αναδύεται μεγαλοπρεπής, δεν επρόκειτο να κάνει τον γύρο του πλανήτη και να προκαλέσει τέτοιο ενδιαφέρον παγκοσμίως. Ο Μακεδόνας στρατηλάτης έχει θαυμαστές στις πέντε ηπείρους και πουλάει ως ήρωας του Χόλιγουντ ακόμα πιο πολύ και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να μην φιλοξενηθεί μεταξύ των πρώτων ειδήσεων στα διεθνή ραδιοτηλεοπτικά και έντυπα ΜΜΕ.
Αν όμως δεν είναι θαμμένος στην Αμφίπολη ο Αλέξανδρος, ποιος μπορεί να είναι;
Η μάνα του, η Ολυμπιάδα, απαντούν όσοι θεωρούν αδιανόητο ότι μπορεί να κείται ενθάδε ένας μη γαλαζοαίματος. Μα η Ολυμπιάδα συνελήφθη από τον Κάσσανδρο μετά τη συντριβή της στην μάχη της Πύδνας, διαπομπεύθηκε και στο τέλος σφαγιάσθηκε ή λιθοβολήθηκε. Είναι δυνατόν να ετάφη με τέτοιες τιμές; ενίστανται οι προστρέχοντες στην ιστορία.
Ο μακαρίτης ο Λαζαρίδης, που ανάλωσε τη ζωή του σκυμμένος πάνω από το χώμα του Καστά, πίστευε ότι μέσα είναι η σύζυγος του Αλεξάνδρου, Ρωξάνη και ο γιος τους, λένε κάποιοι που ισχυρίζονται ότι τον είχαν ακούσει να το εκμυστηρεύεται. Αλλά η θέση της Ρωξάνης και του γιου της δεν δικαιολογούσαν τέτοια ταφικά μεγαλεία, σπεύδουν να υποστηρίξουν, άλλοι που θεωρούν εαυτούς επαΐοντες.
 
Υπομονή, έχουμε και συνέχεια: Μόνο ο Κάσσανδρος, ο ισχυρός άντρας της Μακεδονίας μετά τον Αλέξανδρο θα μπορούσε να τύχει τέτοιων τιμών, μεταδίδουν οι διαφωνούντες με τους παραπάνω. Πιθανό να είναι και ο Νέαρχος, ο περίφημος ναύαρχος του Μεγάλου Αλέξανδρου, που καταγόταν από την Αμφίπολη, υποθέτουν κάποιοι με λιγότερο χαμηλές προσδοκίες, αν και δεν απαντούν στην παρατήρηση ότι η μεγαλοπρέπεια του τύμβου δεν δικαιολογεί τη «φιλοξενία» στρατηγού.
 
Οσο για τους αρχαιοκάπηλους της Αμφίπολης, τους αυτοαποκαλούμενους «πραγματικούς αρχαιολόγους», αυτοί έχουν αποφανθεί ήδη: Αλέξανδρος!
Αφού εξαντλήθηκαν όλες οι πιθανότητες για Μακεδόνες αξιωματούχους, στο «μενού» της δημόσιας συζήτησης μπήκε και ολίγη από Αθήνα. Ετσι θέση στον τάφο διεκδικεί τις τελευταίες μέρες ο ιδρυτής της Αμφίπολης, ως αποικίας των Αθηναίων, στρατηγός Αγνων και κύριος οίδε ποιος έχει αύριο σειρά...
 
Α, να μην παραλείψουμε και τον Βρετανό αιγυπτιολόγο Αντριου Τσανγκ, που φέρεται δηλώσας ότι «η Ολυμπιάδα είναι η επικρατέστερη “ένοικος” του Τάφου της Αμφίπολης, με τη Ρωξάνη να έρχεται δεύτερη, χωρίς να αποκλείεται να είναι θαμμένες τελικά και οι δύο μαζί». Αν προσέθετε και τον Αλέξανδρο, θα είχαμε περισσότερες...
 
Ολη η Ελλάδα τούτη την εποχή «αρχαιολογεί». Οι πάντες έχουν και να εκφέρουν άποψη για τον «Λάζαρο» της Αμφίπολης και αναμένουν με κομμένη την ανάσα τη στιγμή που η κ. Περιστέρη θα αναφωνήσει το «δεύρο έξω». Κάποιοι ανυπόμονοι ή έμπλεοι πατριωτικής υπερηφάνειας, σπεύδουν από τώρα στην Αμφίπολη να απολαύσουν λίγη από τη «μακεδονική αύρα», την αναδυόμενη από το χώμα που ανασύρουν οι δύο εκσκαφείς και οι περίπου σαράντα εργάτες.
 
Απ’ αυτή την ανασκαφή, δεν θα μπορούσε να απουσιάσει και ο... Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Με τη μορφή ανέκδοτου στα καφενεία, ευτυχώς: Ρώτησαν, λέει, τον Μητσοτάκη, τι γνωρίζει για τον τύμβο του Καστά. «Δεν θυμάμαι καλά, ήμουν μικρός όταν τον κατασκεύαζαν…».
 
Και για να μην ξεχνιόμαστε: από αγωνία δεν έχουμε καταληφθεί μόνο εμείς για το τι περιέχει ο τύμβος, αλλά και οι φίλοι μας στα Σκόπια, όπου -άλλοι αυτοίψάχνουν πυρετωδώς τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου με οδηγό τον αστερισμό της Κασσιόπης... Ούτε εκεί όμως λείπουν τα ανέκδοτα: Θεσσαλονικιός φίλος τηλεφώνησε σε φίλο του στα Σκόπια και εκείνος τον ρώτησε πώς πάει η ανασκαφή στην Αμφίπολη, για να λάβει την απάντηση ότι βρέθηκαν σφίγγες και Καρυάτιδες. «Ωχ, τώρα ο Γκρουέφσκι θα ξοδέψει ένα κάρο λεφτά για να χτίσει παρόμοιες στην πλατεία» σχολίασε.
 
Διάψευση από το υπουργείο Πολιτισμού
Εως την Τρίτη είχαμε τις ενημερωτικές ανακοινώσεις του υπουργείου Πολιτισμού για τις εξελίξεις στον λόφο Καστά. Χθες το μεσημέρι, ο υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Κώστας Τασούλας ερωτηθείς για τις φήμες που κυκλοφορούσαν από το πρωί για ευρήματα στην ανασκαφή της Αμφίπολης, υποχρεώθηκε στην πρώτη δήλωση διάψευσης σε σχέση με το τρέχον αρχαιολογικό «θρίλερ»: «Το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και μόνον ενημερώνει τακτικά για την πορεία των ανασκαφικών εργασιών στον λόφο Καστά από την ΚΗ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων. Εγκαιρα και υπεύθυνα πληροφορούμε για κάθε εύρημα που βρίσκεται και για την κατάστασή του. Αντιλαμβάνεσθε συνεπώς ότι ενημερώνουμε για ό,τι βρίσκουμε. Δεν γίνεται να ενημερώνουμε και για ό,τι δεν βρίσκουμε!».
Πηγή: Καθημερινή
"Μα ποιος είναι τελικά θαμμένος στο μεγαλύτερο τάφο της βόρειας Ελλάδας;" διερωτάται το διεθνούς φήμης περιοδικό National Geographic και αφιερώνει στη διαδικτυακή του έκδοση ένα εκτενές άρθρο στα αρχαιολογικά ευρήματα της Αμφίπολης.
 
Αφού μνημονεύονται οι νέες ανακαλύψεις των Καρυάτιδων, ο αρθρογράφος καταλήγει στο συμπέρασμα πως "το ταφικό αυτό μνημείο σίγουρα αξίζει σε βασιλιά".
"Δεν έχω γνωρίσει ξανά τίποτε σαν αυτό" σχολιάζει στο NatGeo ο καθηγητής του Luther College της Αϊόβα, Philip Freeman.
 
Το τόσο προσεγμένο σκάλισμα του πατώματος του εσωτερικού θαλάμου "είναι ξεκάθαρα ένα σημάδι πλούτου. Το παλάτι της Πέλλας, όπου γεννήθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος είναι γεμάτο τέτοια μωσαϊκά, και όλα ήταν πολύ κοστοβόρα" σχολιάζει ο ακαδημαϊκός του Πανεπιστημίου του Μισούρι, και συγγραφέας 2 βιβλίων για τον Μεγαλέξανδρο, Ian Worthington.
 
Ακόμη πάντως και όταν σπάσει η σφραγισμένη είσοδος του κεντρικού θαλάμου, "όλοι συμφωνούν ότι είναι απίθανο να βρεθούν τα λείψανα του Μεγάλου Αλεξάνδρου" σημειώνει το NatGeo.
 
Τα ιστορικά ντοκουμέντα συγκλίνουν ότι ο Μεγαλέξανδρος πέθανε στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ. Οι υποστηρικτές του διατήρησαν τη σορό του Μακεδόνα βασιλιά στο μέλι αλλά ο Πτολεμαίος απήγαγε το σώμα του Αλέξανδρου και το έθαψε κάπου στην Αίγυπτο. "Βάζω στοίχημα 10 δολάρια ότι ο Αλέξανδρος ο Μέγας δεν είναι στον τάφο της Αμφίπολης" προσθέτει ο Worthington.
 
Πάντως οι αρχαιολόγοι είναι βέβαιοι πως το ταφικό μνημείο ανήκει σε κάποιο άμεσο συγγενή του Αλέξανδρου, ίσως στη μητέρα του την Ολυμπιάδα ή μια από τις συζύγους του, τη Ροξάνα ή τον μικρό γιο του, που επίσης τον έλεγαν Αλέξανδρο.
 
Αν ο τάφος δεν έχει συληθεί, και τα στοιχεία της ταυτότητας του "ιδιοκτήτη" του παραμένουν ανέπαφα "ίσως κάποιοι ιστορικοί καταφέρουν να πάρουν πίσω τα χρήματα από τα στοιχήματα τους" καταλήγει το άρθρο. 
news.gr
Μια δεκαετία πριν, η αρχαιολόγος Χάιδω Κουκούλη, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πατρών και την επιστημονική ομάδα του Λάζαρου Πολυμενάκο δουλεύοντας με τη μέθοδο της σεισμικής τομογραφίας επιχείρησαν να καταγράψουν ότι υπάρχει μέσα στον τύμβο Καστά στην Αμφίπολη.
 
Οπως αναφέρεται στην μελέτη η μέθοδος της ακτινωτής τομογραφίας με την χρήση των σεισμικών, εφαρμόστηκε, την οποία δημοσιεύει το xronometro.com «Σε τεχνητό λόφο (πιθανό τύμβο) στη θέση Καστά Μεσολακκιάς Σερρών στην περιοχή της Αρχαίας Αμφίπολης έγινε διερεύνηση για τη λιθολογική δομή και τον εντοπισμό αρχαιολογικών δομών στο εσωτερικό του λόφου.
 
Το περιβάλλον εφαρμογής αποτελείται από πιθανά κατάλοιπα κλασσικών ή ελληνιστικών κατασκευών σε μέτρια έως ασθενώς συνεκτικό εδαφικό υλικό μέγιστου πάχους 15m. Το γεωλογικό υπόβαθρο είναι στιφρή άργιλος και βρίσκεται σε μέσο βάθος 5.0 m. Η τοποθεσία βρίσκεται σε κοιλάδα, με μικρή μορφολογική κλίση.  Ερευνήθηκε έκταση κυκλικής διατομής με ακτίνα 90 m και πάχος 6-8 m».
 
Στη σεισμική τομογραφία φαίνεται καθαρά το πού βρίσκεται το ταφικό μνημείο και ποιες είναι οι διαστάσεις του. Σύμφωνα με αυτή, το ταφικό οικοδόμημα έχει κατεύθυνση νοτιοδυτική – προς την αρχαία Αμφίπολη – και οι διαστάσεις του οικοδομήματος σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μετρήσεων είναι 20 μέτρα μήκος, 5 μέτρα πλάτος, 5 μέτρα ύψος και περιλαμβάνει μια ράμπα – από την ανασκαφή αποδείχθηκε ότι είναι σκαλάκια – και ένα ταφικό μνημείο. Η επιφάνεια που καλύπτει φθάνει τα 100 τ.μ. και το ύψος του τα 5 μέτρα, το οποίο είναι μέσα σε ένα τύμβο, ενώ ο μαρμάρινος περίβολος έχει μήκους 497 μέτρα.
 
iefimerida.gr

Οι μαρμάρινες Κόρες που στηρίζουν στο κεφάλι τους το βάρος της οροφής, είναι ένα μοτίβο που χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα στην αρχαιοελληνική μνημειακή αρχιτεκτονική, ιδιαίτερα μετά από το ύψιστο καλλιτεχνικό επίτευγμα του Ερεχθείου, στην Ακρόπολη της Αθήνας
 
Οι Καρυάτιδες που αναδύθηκαν μέσα από το χώμα του τύμβου Καστά πριν από μερικά εικοσιτετράωρα, συνιστούν συνταρακτικό αρχαιολογικό εύρημα, το οποίο βέβαια προστίθεται σε όσα έχουν ήδη αποκαλυφθεί, κυρίως όμως προοιωνίζεται εκείνα που πρόκειται να έρθουν στο φως τις επόμενες ημέρες.

Το στοιχείο που εντυπωσιάζει αμέσως, είναι ότι ο συνδυασμός των Σφιγγών και των Καρυάτιδων συνδέει ακόμη πιο στενά τις Αιγές (Βεργίνα) με την Αμφίπολη: Στον περίφημο «Τάφο του Θρόνου ή της Ευρυδίκης» εμφανίζονταν τόσο οι Σφίγγες όσο και οι Καρυάτιδες, ως μικρογραφίες αγαλμάτων, στο θρόνο του συγκεκριμένου μνημείου. Δυστυχώς, όμως, τα συγκεκριμένα αγαλματίδια εκλάπησαν το 2001, υπό μυστηριώδεις συνθήκες, μέσα από τον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας.

Οι μαρμάρινες Κόρες που στηρίζουν στο κεφάλι τους το βάρος της οροφής, είναι ένα μοτίβο που χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα στην αρχαιοελληνική μνημειακή αρχιτεκτονική, ιδιαίτερα μετά από το ύψιστο καλλιτεχνικό επίτευγμα του Ερεχθείου, στην Ακρόπολη της Αθήνας. Η εμφάνιση των Καρυάτιδων σε έναν τάφο, όπως αυτός της Αμφίπολης, μαρτυρά ξεκάθαρα την επιρροή που είχαν τα αισθητικά πρότυπα της κλασικής περιόδου στους Μακεδόνες. Ο αρχιτέκτων που επιμελήθηκε το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης, όπως αποδεικνύεται καθημερινά με όσα έρχονται στο φως, επέλεξε να ενσωματώσει στο έργο τα απολύτως καλύτερα δείγματα της γλυπτικής παράδοσης. Το γεγονός αυτό ενισχύει την άποψη ότι εκείνος, εκείνη ή εκείνοι που ετάφησαν στον τύμβο Καστά ήταν επιφανέστατοι.


Η Καρυάτιδα που κοσμεί την ανατολική πτέρυγα του ταφικού μνημείου, από την οποία δυστυχώς έχει αποκοπεί το πρόσωπό της


Λεπτομέρειες από τα έργα αναστήλωσης και στερέωσης του εσωτερικού του ταφικού μνημείου


Η Δυτική Καρυάτιδα σε όλο της το μεγαλείο

Μια ιδέα για το πώς θα μπορούσαν να είναι οι αρχικές μορφές των Καρυάτιδων ίσως να προσφέρει ένα μεταγενέστερο ταφικό μνημείο: Πρόκειται για τον θρακικό τύμβο που αποκαλύφθηκε κοντά στο χωριό Σβεστάρι της Βουλγαρίας. Σε αυτό τον τάφο εμφανίζονται δέκα κόρες, με προφανή οπτική συγγένεια με τις ελληνικές Καρυάτιδες, να στηρίζουν την οροφή με τα χέρια τους εκτεταμένα πλαγίως, ενδεχομένως όπως και τα αγάλματα της Αμφίπολης. Οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι ο τάφος στο Σβεστάρι επιδεικνύει σαφέστατες επιρροές από την μακεδονική και ελληνιστική τέχνη.

Οι Καρυάτιδες της Αμφίπολης, παρόλο που η κατάστασή τους μαρτυρά ότι έχουν υποστεί κάθε είδους κακουχίες, δικαιώνουν εμμέσως εκείνους που οραματίζονται το ελάχιστα πιθανό από ιστορικής άποψης, δηλαδή το να βρεθεί κάποιο νεκρικό υπόλειμμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κι αυτό διότι οι Καρυάτιδες παραπέμπουν είτε στην Ακρόπολη των Αθηνών, είτε στο Θησαυρό των Σιφνίων στους Δελφούς. Ο Αλέξανδρος, λόγω και της μαθητείας του δίπλα στον Αριστοτέλη, υπήρξε ανέκαθεν θαυμαστής του αθηναϊκού πολιτισμού. Το Ερέχθειο ολοκληρώθηκε το 406 π.Χ. και το πιο λαμπρό του χαρακτηριστικό ήταν οι Καρυάτιδες που υποκατέστησαν τους κίονες, δημιουργώντας ένα οπτικό αποτέλεσμα απαράμιλλης χάρης, κομψότητας και πλαστικότητας. Προηγουμένως, όμως, περί το 525 π.Χ. οι Σίφνιοι, είχαν αφιερώσει στον Απόλλωνα ένα κτίσμα-θησαυροφυλάκιο, στην πρόσοψη του οποίου δέσποζαν δύο Κόρες-κολώνες, ενώ στην κορυφή της στέγης του υπήρχε μια Σφίγγα. Ο Μέγας Αλέξανδρος θα πρέπει να είχε στο μυαλό του τις Καρυάτιδες, είτε όταν έστειλε στην Αθήνα 300 περσικές ασπίδες ύστερα από το θρίαμβό του στη μάχη του Γρανικού, είτε όταν αναζήτησε την εξιλέωση στους Δελφούς αφότου εξολόθρευσε 6.000 Θηβαίους, σαν αντίποινο για την εξέγερσή τους, το 335 π.Χ. 


Λεπτομέρεια από την προσπάθεια των αρχαιολόγων να αποκαλύψουν κάθε πτυχή του μοναδικού αυτού ευρήματος, της μιας εκ των δύο Καρυάτιδων


Η δυτική Καρυάτιδα, το πρόσωπο της οποίας διατηρείται σχεδόν ακέραιο


Οι εργασίες αναστήλωσης και στερέωσης του χώρου προχωρούν κανονικά


Χαρακτηριστικά θραύσματα από τα αρχικά σχέδια που διακοσμούσαν το χώρο εμπρός από τις Καρυάτιδες, σε ερυθρό και κυανό χρώμα

Εξυπακούεται, ότι οποιοσδήποτε από τους επιτελείς ή τους επιγόνους του Αλέξανδρου που θα ήθελε να τον μιμηθεί ή να αποπειραθεί να τον ξεπεράσει σε μεταθανάτια αίγλη, θα μπορούσε να παραγγείλει για τον δικό του φαραωνικό τάφο την προσθήκη Καρυάτιδων. Βέβαια, ένα από τα παράδοξα στοιχεία της ιστορίας, είναι ότι οι Καρυάτιδες παρέμειναν ανά τους αιώνες ταυτισμένες με το αθηναϊκό κλέος στην απόλυτη ακμή του, όπως όμως δηλώνει και το όνομά τους, πρόκειται για απεικόνιση γυναικών από τις Καρυές της Πελοποννήσου. 

Κατά μία εκδοχή ήταν ο περίτεχνος χορός τους που μάγεψε τους καλλιτέχνες που σχεδίασαν την Ακρόπολη, κατά μία άλλη όμως ήταν ένας βαθύτερος συμβολισμός: Όπως σημείωνε ο Βιτρούβιος, ο Ρωμαίος αρχιτέκτονας και συγγραφέας, οι κάτοικοι των Καρυών είχαν συμμαχήσει με τους Πέρσες, όταν όμως οι υπόλοιποι Έλληνες απέκρουσαν τους «βαρβάρους», οι Αθηναίοι ανέλαβαν να τιμωρήσουν τους προδότες. Το ότι ανέθεσαν στις κόρες τους να φέρουν το βάρος των σκεπών στα οικοδομήματά τους, παραπέμπει σε μια μορφή αιώνιας καταδίκης. Αλλά και σε ένα μήνυμα προς παραδειγματισμό, ότι κανείς δεν μένει ατιμώρητος ύστερα από μια φριχτή προδοσία. 

Κάποιοι διέκριναν ένα ελαφρό μειδίαμα στην δυτική Καρυάτιδα της Αμφίπολης, εκείνη που σώζεται σχεδόν ακέραιη, παρά τη ρωγμή και το βάρος που απειλεί να τη συνθλίψει επί χιλιετίες. Το εάν όντως χαμογελούσαν οι Κόρες-φρουροί του τάφου είναι άλλο ένα μυστήριο στη σειρά των αινιγμάτων που κρύβει ο Τύμβος Καστά -μάλλον όμως όχι για πολύ ακόμη.


Χαρακτηριστικά θραύσματα από τους ρόδακες που διακοσμούσαν το χώρο εμπρός από τις Καρυάτιδες, σε ερυθρό και κυανό χρώμα


Το άνοιγμα στο δεύτερο διαφραγματικό τείχο που αποκαλύφθηκε μετά την απομάκρυνση όγκων χώματος και θραυσμάτων


Ο χώρος εμπρός από τη δεύτερη είσοδο του ταφικού μνημείου

Δύο καρυάτιδες αποκαλύφθηκαν στην Αμφίπολη.

Όπως επίσημα ανακοινώθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού με την αφαίρεση των αμμωδών χωμάτων, στο χώρο μπροστά από τον δεύτερο διαφραγματικό τοίχο, αποκαλύφθηκαν κάτω από το μαρμάρινο επιστύλιο, ανάμεσα στις, επίσης, μαρμάρινες παραστάδες, δύο εξαιρετικής τέχνης καρυάτιδες , από θασίτικο μάρμαρο συμφυείς με πεσσό, διατομής 0,20Χ0,60 μ.

Το πρόσωπο της δυτικής καρυάτιδας σώζεται σχεδόν ακέραιο, ενώ από την ανατολική λείπει. Οι καρυάτιδες έχουν πλούσιους βοστρύχους, που καλύπτουν τους ώμους τους, φέρουν ενώτια, και φορούν χειριδωτό χιτώνα. Το δεξί χέρι της μιας και το αριστερό της άλλης ήταν προτεταμμένα, ώστε με την κίνηση τους να αποτρέπουν συμβολικά εκείνους οι οποίοι θα επιχειρούσαν την είσοδο στον τάφο και ήταν ένθετα. Ακολουθείται, δηλαδή, η ίδια τεχνική, όπως στις κεφαλές και στα φτερά των Σφιγγών. Οι μορφές, επί των οποίων σώζονται ίχνη κόκκινου και μπλε χρώματος, παραπέμπουν στον τύπο της Κόρης. Ανάμεσα στα αμμώδη χώματα βρέθηκαν θραύσματα των γλυπτών, όπως τμήμα παλάμης και μικρότερα θραύσματα από τα δάκτυλα τους. Η διάταξη της δεύτερης εισόδου με τις καρυάτιδες αποτελεί σημαντικό εύρημα, το οποίο συνηγορεί στην άποψη ότι πρόκειται για εξέχον μνημείο, ιδιαίτερης σπουδαιότητας.

Μπροστά από τις καρυάτιδες, και από το ύψος της μέσης τους και κάτω, αποκαλύπτεται τοίχος σφράγισης από πωρόλιθους σε όλο το πλάτος των 4,5μ. Πρόκειται για δεύτερο τοίχο σφράγισης που ακολουθεί την ίδια τεχνική, όπως και στην πρόσοψη του ταφικού μνημείου. Είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό της προσπάθειας των κατασκευαστών για την αποτροπή εισόδου στο μνημείο.

Την Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιήθηκε ευρεία σύσκεψη στον εργοταξιακό χώρο του λόφου Καστά, υπό τη Γενική Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη, με την διεπιστημονική ομάδα, επικεφαλής της οποίας είναι η κ. Κ. Περιστέρη και τη συμμετοχή στελεχών της Διεύθυνσης Αρχαίων Μνημείων του ΥΠΠΟΑ.

Έγινε συνολική εκτίμηση των μέτρων, που έχουν ληφθεί για την προστασία του μνημείου, μετά και την καταρρακτώδη βροχή του προηγούμενου 24ωρου, τα οποία και κρίθηκαν απολύτως ικανοποιητικά. Παράλληλα, συνεχίστηκαν τα έργα υποστήλωσης και αντιστήριξης των δομικών στοιχείων στο εσωτερικό του μνημείου, προκειμένου να εξελιχθούν, με ασφαλή τρόπο οι ανασκαφικές εργασίες.

Δείτε όλες τις φωτογραφίες από τα νέα ευρήματα στην Αμφίπολη

Την Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου, απομακρύνθηκαν τα χώματα, πίσω από τον δεύτερο διαφραγματικό τοίχο, προκειμένου να εξισορροπηθούν οι γεωστατικές ωθήσεις των γαιών μεταξύ των δύο χώρων. Με την αφαίρεση των χωμάτων αποκαλύφθηκε, σε απόσταση 2 περίπου μέτρων από τη θόλο και 4,5 μέτρων, περίπου, από το δάπεδο, μαρμάρινη ορθογώνια πλάκα, μήκους 4.2μ, πλάτους 1μ. και πάχους 0.21μ, σε άριστη κατάσταση. Εδράζεται οριακά σε πώρινο λίθο του τρίτου διαφραγματικού τοίχου και στο ανώτερο τμήμα ορθομαρμάρωσης, το οποίο φέρει κυμάτιο.

Στο κάτω μέρος της πλάκας υπάρχει γραπτός διάκοσμος σε γαλάζιο, κόκκινο και κίτρινο χρώμα, όπου παριστάνονται φατνώματα με ρόδακα στο κέντρο. Πρόκειται για τμήμα της οροφής του συγκεκριμένου χώρου.

Στον ίδιο χώρο, που δημιουργείται μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου διαφραγματικού τοίχου, διαπιστώθηκε σημαντική απομείωση διατομής των θολιτών, σε τμήματα τόσο του δυτικού, όσο του ανατολικού τμήματος της θόλου. Αντιστηρίχθηκε η στέψη της θόλου, με την τοποθέτηση ξύλινων δοκών σε επαφή με αφρώδες υπόστρωμα και κατακόρυφη υποστύλωση.

Έγιναν εργασίες αντιστήριξης και του δεύτερου διαφραγματικού τοίχου, το οποίο φέρει επιστύλιο και γείσο, με ξύλινο πλαίσιο και εγκάρσια στηρίγματα από μεταλλικές σωληνωτές δοκούς. Επιπλέον, αποκαλύφθηκαν οι συνθήκες έδρασης του επιστυλίου. Διαπιστώθηκε ότι η κατακόρυφη ρωγμή του επιστυλίου εκτείνεται σε όλο το ύψος του και είναι διαμπερής. Στον χώρο μπροστά από το επιστύλιο τοποθετήθηκε τριγωνικό μεταλλικό πλαίσιο, παράλληλα με την νότια πλευρά του.

Το επιστύλιο αντιστηρίχθηκε με τέσσερα πλάγια στηρίγματα, τα οποία εδράζονται στο μεταλλικό πλαίσιο.

Το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου, η αφαίρεση του χώματος μπροστά από το επιστύλιο, επέτρεψε την σοβαρή ενίσχυση της υποστύλωσης του θραυσμένου τμήματος του, με κατακόρυφες σωληνωτές δοκούς, σε ξύλινη επαφή.

news.gr

ferriesingreece2

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot