Μεγάλες ανατροπές φέρνει το προσχέδιο της νέας συμφωνίας το οποίο εστάλη στο υπουργείο Οικονομικών και αποτελεί τη βάση των διαπραγματεύσεων που ξεκινούν σήμερα με τους Θεσμούς, προκειμένου να κλείσει η πολυπόθητη συμφωνία.
Μεταξύ άλλων, το εν λόγω προσχέδιο προβλέπει «πλαφόν» 22% στη μείωση των συντάξεων (προσωπική διαφορά κύριων συντάξεων) και μείωση των επικουρικών, αν δεν επιτευχθεί ο στόχος για την περικοπή δαπανών, κατάργηση του βέτο του υπουργείου Εργασίας στις ομαδικές απολύσεις και άρση των περιορισμών στη λειτουργία των καταστημάτων.
Σύμφωνα με την «Καθημερινή», οι προτάσεις του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών θεσμών, που έφτασαν χθες στο υπουργείο Οικονομικών, περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Συντάξεις
Σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται, το 2019 θα ληφθούν μέτρα μείωσης της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1% του ΑΕΠ μέσω της προσωπικής διαφοράς. Οι εκπρόσωποι των θεσμών σε αυτή τη φάση τουλάχιστον δέχονται την πρόταση της ελληνικής πλευράς για μείωση έως 22%.
Εάν, ωστόσο, με τον τρόπο αυτό δεν επιτυγχάνεται ο στόχος για μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1% του ΑΕΠ, τότε θα επιβάλλονται περικοπές και στις επικουρικές συντάξεις ώστε να καλυφθεί το κενό. Οι περικοπές αυτές θα επιβληθούν στην προσωπική διαφορά επί των επικουρικών συντάξεων.
Εργασιακά
Για τα εργασιακά αναφέρεται ότι έως το τέλος του προγράμματος θα συνεχίσουν να ισχύουν όσα αποφασίστηκαν με τα προηγούμενα μνημόνια και αποσαφηνίζεται ότι δεν θα αποκατασταθεί η επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων και σε επιχειρήσεις που δεν τις υπογράφουν. Σε ό,τι αφορά τις ομαδικές απολύσεις, καταργείται το δικαίωμα βέτο του υπουργείου Εργασίας.
Ενέργεια
Προβλέπεται η σταδιακή μείωση της λιγνιτικής ισχύος της ΔΕΗ κατά περίπου 40%, ενώ μειώνονται σταδιακά και οι ποσότητες ηλεκτρικές ενέργειας που υποχρεούται να πουλήσει η επιχείρηση σε ιδιώτες μέσω δημοπρασιών.
Καταστήματα
Προβλέπεται η άρση των περιορισμών στη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους ή την περιοχή στην οποία βρίσκονται.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο ζήτημα αποτελεί σταθερά «σημείο τριβής» με τα σωματεία των εμποροϋπαλλήλων, τα οποία προκηρύσσουν απεργίες κάθε φορά που προβλέπεται άνοιγμα των καταστημάτων ημέρα Κυριακή.
Αποκρατικοποιήσεις
Προβλέπεται η πλήρης εφαρμογή του master plan του ΤΑΙΠΕΔ.
Δραματικές μειώσεις και περιορισμούς φέρνουν τα πέντε «ψαλίδια» στις συντάξεις χηρείας που ισχύουν για θανάτους ασφαλισμένων και συνταξιούχων μετά τις 12 Μαΐου με βάση τον νόμο Κατρούγκαλου.
Αυτό διαπιστώνει ο πρόεδρος του Ενιαίου Δικτύου Συνταξιούχων Ν. Χατζόπουλος κωδικοποιώντας το νέο καθεστώς που, όπως σημειώνει, «οδηγούν στο περιθώριο της φτώχειας μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού».
Οι 5 βασικές αλλαγές στις συντάξεις χηρείας (με μόνες εξαιρέσεις αν ο θάνατος οφείλεται σε ατύχημα, αν γεννηθεί παιδί κατά τη διάρκεια του γάμου ή η χήρα τελεί σε εγκυμοσύνη) είναι:
[1] Η θέσπιση ορίου ηλικίας στα 55 έτη του επιζώντος συζύγου για τη θεμελίωση δικαιώματος συνταξιοδότησης λόγω θανάτου με τις εξής υποπεριπτώσεις.
Αν ο επιζών σύζυγος έχει συμπληρώσει τα 55 την ημερομηνία θανάτου, χορηγείται σύνταξη εφ’ όρου ζωής.
Αν ο επιζών σύζυγος δεν έχει συμπληρώσει τα 55 την ημερομηνία θανάτου, χορηγείται σύνταξη για μία τριετία και εάν το 55ο έτος συμπληρώνεται εντός αυτής της τριετίας, τότε η σύνταξη επαναχορηγείται στα 67 δια βίου. Αν το 55ο έτος της ηλικίας δεν συμπληρώνεται εντός της τριετίας, μετά τη λήξη της η σύνταξη διακόπτεται και δεν επαναχορηγείται. Εάν, ωστόσο, η χήρα ή ο χήρος έχουν άγαμα και ανήλικα παιδιά έως 18 ετών ή έως 24 ετών, εφόσον αυτά σπουδάζουν, η σύνταξη χηρείας συνεχίζει να καταβάλλεται και μετά την πάροδο της τριετίας, ανεξαρτήτως ηλικιακού ορίου, στον επιζώντα σύζυγο. Δηλαδή αν η χήρα έχει ανήλικα παιδιά ή παιδιά σπουδαστές έως 24 ετών, δεν χάνει τη σύνταξη, ακόμη κι αν είναι αρκετά μικρότερη από 55. Αντίθετα συνεχίζει να την εισπράττει όσο τα παιδιά είναι ανήλικα ή κάτω των 24, εφόσον σπουδάζουν. Αν προλάβει, μάλιστα, να συμπληρώσει τα 55 πριν τα παιδιά ενηλικιωθούν ή πριν τελειώσουν τις σπουδές τους, τότε θα χάσει προσωρινά τη σύνταξη όταν τα παιδιά γίνουν 18 ή 24, αλλά θα την ξαναπάρει δια βίου στα 67. Το ίδιο συμβαίνει και όταν τα παιδιά είναι άγαμα και ανίκανα για κάθε εργασία ή ο επιζών σύζυγος είναι ανίκανος για κάθε εργασία με ποσοστό 67% και άνω. Η ανικανότητα εξετάζεται εάν υπάρχει κατά τον χρόνο θανάτου και όχι μεταγενέστερα αυτού. Αν δηλαδή το παιδί ή η χήρα καταστούν ανίκανοι για εργασία μετά τον θάνατο, δεν μετράει η ανικανότητα ως προϋπόθεση για τη σύνταξη.
[2] Ο θανών ασφαλισμένος πρέπει, κατά τον χρόνο θανάτου, να έχει συμπληρώσει τις χρονικές προϋποθέσεις για τη λήψη σύνταξης γήρατος ή αναπηρίας, πλήρους ή μειωμένης. Εδώ υπάρχει δυσμενής αλλαγή για τους «παλαιούς» ασφαλισμένους (πριν από το 1993) για τους οποίους διπλασιάζονται οι απαιτούμενες ημέρες ασφάλισης εντός της τελευταίας 5ετίας. Ο θανών έπρεπε να είχε 1.500 ημέρες ασφάλισης, εκ των οποίων 300 την τελευταία 5ετία, ενώ τώρα απαιτούνται 1.500 ημέρες, εκ των οποίων 600 την τελευταία 5ετία.
[3] Ο επιζών λαμβάνει το 50% της σύνταξης του θανόντος ενώ έπαιρνε, στις περισσότερες περιπτώσεις, το 70%. Αν ο θανών ήταν συνταξιούχος, η σύνταξή του επανυπολογίζεται με τον νέο τρόπο (εθνική και αναλογική) και η χήρα παίρνει το 50% της νέας σύνταξης. Το ποσό αυτό ισχύει για την πρώτη τριετία. Μετά τα τρία χρόνια, αν δεν εργάζεται και δεν λαμβάνει δική της σύνταξη, θα συνεχίσει να παίρνει το ίδιο ποσό, εφόσον έχει τις ηλικιακές προϋποθέσεις. Αν εργάζεται ή παίρνει δική της σύνταξη, η σύνταξη χηρείας περιορίζεται στο 50%.
[4] Ισχύει ελάχιστο όριο έγγαμης συμβίωσης τα 5 έτη που θα πρέπει να έχουν συμπληρωθεί μέχρι την ημερομηνία θανάτου. Η αλλαγή αφορά σε θάνατο ασφαλισμένου και υπάρχει αύξηση καθώς απαιτούνταν 3 χρόνια.
[5] Αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης και το ύψος συναρτάται πλέον με τη διάρκεια του έγγαμου βίου και τη διαφορά της ηλικίας του θανόντος με τον επιζώντα σύζυγο.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Άνδρας έγγαμος, χωρίς παιδιά, με 35 έτη ασφάλισης συνταξιοδοτήθηκε με πλήρη σύνταξη λόγω γήρατος από το ΙΚΑ την 1/2/2011 με σύνταξη 1.000 ευρώ και πεθαίνει την 20/9/2019. Μετά τον επανυπολογισμό, η σύνταξή του θα είναι 900 ευρώ (εθνική σύνταξη 384 ευρώ + ανταποδοτική 516 ευρώ) και η επιζώσα σύζυγος, αν έχει την ηλικία, θα λάβει σύνταξη χηρείας 450 ευρώ. Ασφαλισμένος που δικαιούται σύνταξη 1.661,45 ευρώ με βάση 37 έτη ασφάλισης και την 28η ασφαλιστική κλάση του ΙΚΑ, σε περίπτωση θανάτου του, η χήρα θα ελάμβανε με το παλιό καθεστώς για τα πρώτα 3 χρόνια 1.163,01 ευρώ το μήνα. Με τον νέο τρόπο υπολογισμού, κι αν ο θάνατος συμβεί εντός του 2017, η σύνταξη χηρείας πέφτει στα 819,67ευρώ για τα πρώτα τρία έτη. Μετά την 3ετία, αν η χήρα είναι 54 ετών και δεν έχει παιδιά ή τα παιδιά της είναι ενήλικα και δεν σπουδάζουν, χάνει δια βίου τη σύνταξη.
Δυσμενείς αλλαγές
Ο θανών ασφαλισμένος πρέπει, κατά τον χρόνο θανάτου, να έχει συμπληρώσει τις χρονικές προϋποθέσεις για τη λήψη σύνταξης γήρατος ή αναπηρίας, πλήρους ή μειωμένης. Εδώ υπάρχει δυσμενής αλλαγή για τους «παλαιούς» ασφαλισμένους (πριν από το 1993) για τους οποίους διπλασιάζονται οι απαιτούμενες ημέρες ασφάλισης εντός της τελευταίας πενταετίας.
Ελάχιστο όριο
Ελάχιστο όριο έγγαμης συμβίωσης τα πέντε έτη που θα πρέπει να έχουν συμπληρωθεί μέχρι την ημερομηνία θανάτου. Η αλλαγή αφορά σε θάνατο ασφαλισμένου και υπάρχει αύξηση καθώς απαιτούνταν τρία χρόνια.
imerisia.gr
Πέντε κατηγορίες ασφαλισμένων έχουν την ευκαιρία να βγούν στην σύνταξη από τα 56 τους χρόνια αν έχουν συμπληρώσει 20 έως 35 χρόνια εργάσιμου βίου, άλλοι μέχρι το 2012 και άλλοι μετά το 2013, ανάλογα με την κατηγορία που υπάγονται.
Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, οι πέντε κατηγορίες ασφαλισμένων είναι:
1. Οι τρίτεκνες μητέρες που ασφαλίστηκαν πριν από το 1993 στο Δημόσιο ή σε Ταμεία ΔΕΚΟ και τραπεζών, γιατί, αν έχουν 20 χρόνια εργασίας έως το 2010, διατηρούν το δικαίωμα συνταξιοδότησης χωρίς όριο ηλικίας, οποτεδήποτε κι αν αποφασίσουν να υποβάλουν αίτηση για σύνταξη, ακόμη και μετά τις αλλαγές στα όρια ηλικίας που ισχύουν από 19/8/2015. Τρίτεκνη μητέρα με 20 χρόνια το 2010, που συμπληρώνει τα 27 έτη ασφάλισης μέσα στο 2017, μπορεί να αποχωρήσει με σύνταξη ανεξάρτητα από το αν είναι 50, 55, 56 ή 57 ετών.
2. Οι μητέρες ασφαλισμένες πριν από το 1993 στο Δημόσιο που συμπλήρωσαν 25ετία με ανήλικο παιδί έως το 2010. Με τα χρόνια αυτά και ανήλικο, κατοχυρώνουν την ηλικία των 50 και βάσει αυτής της ηλικίας καθορίζεται το νέο όριο συνταξιοδότησης. Για ασφαλισμένη που έκλεισε τα 50 το 2015 (από 19/8 και μετά) προβλέπεται έξοδος στη σύνταξη με όριο ηλικίας 55. Αν έκλεισε τα 50 το 2016, θα πάρει σύνταξη στα 56,9. Αν κλείνει τα 50 το 2017, συνταξιοδοτείται στα 58,5, ενώ μετά το 2018 το όριο περνάει πάνω από τα 60.
3. Οι μητέρες είχαν ανήλικο τέκνο έως το 2012 και ασφάλιση (πρώτο ένσημο) πριν από το 1993. Οσες έχουν ασφαλιστεί στο ΙΚΑ κατοχυρώνουν χαμηλότερα όρια ηλικίας για πλήρη σύνταξη που πριν από τις αλλαγές ήταν 55, 57 και 60, εφόσον έως το 2012 συμπλήρωσαν ή συμπληρώνουν με αναγνωρίσεις πλασματικού χρόνου τις 5.500 ημέρες ασφάλισης. Αν πιάνουν αυτές τις ηλικίες μετά τις 19/8/2015, που ισχύουν οι αλλαγές, τότε αποχωρούν με τα νέα όρια ηλικίας, που ξεκινούν από τα 56,5, 58,3 και 60,11 ετών για πλήρη σύνταξη.
4. Οι πατέρες στο Δημόσιο με ανήλικο παιδί και 25ετία τα έτη 2011 και 2012. Για αυτή την κατηγορία, όπως και για τις μητέρες με 25ετία και ανήλικο τέκνο, τα νέα όρια συνταξιοδότησης καθορίζονται από την ηλικία των 52 ή των 55 ετών για πλήρη σύνταξη. Για παράδειγμα, άνδρας με ανήλικο παιδί και 25ετία το 2011 κλειδώνει την έξοδο με το όριο ηλικίας που θα ισχύει όταν γίνει 52 ετών. Αν τα έκλεισε το 2016, το νέο όριο ηλικίας για να πάρει πλήρη σύνταξη είναι 56,9 ετών. Αν κλείνει τα 52 το 2017, θα βγει στα 58,5. Οσο αργότερα πιάνει τα 52 όμως το νέο όριο ηλικίας για σύνταξη είναι μεγαλύτερο. Ετσι, αν κλείνει τα 52 το 2020 θα πάρει πλήρη σύνταξη στα 63,7. Παρά την αύξηση κατά 11 χρόνια, το όριο ηλικίας για κάποιον που πιάνει τα 52 το 2020 παραμένει κάτω από τα 67. Αν όμως τα 52 έρθουν από το 2022 και μετά, το όριο για σύνταξη πάει στα 67, εκτός αν οι ασφαλισμένοι συμπληρώσουν 40 χρόνια, οπότε βγαίνουν με πλήρη στα 62.
5. Οι ένστολοι, δηλαδή οι στρατιωτικοί που υπηρετούν στις Ενοπλες Δυνάμεις (αξιωματικοί, υπαξιωματικοί Στρατού Ξηράς, Πολεμικού Ναυτικού, Αεροπορίας) και τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας (Αστυνομικία, Λιμενικό Σώμα και Πυροσβεστικό Σώμα). Για την κατηγορία αυτή προβλέπεται έξοδος χωρίς όριο ηλικίας, αλλά μόνο βάσει ετών ασφάλισης. Απαιτούνται κατ’ ελάχιστον 24,6 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας στα οποία πιάνονται και τα χρόνια φοίτησης στις στρατιωτικές σχολές. Σταδιακά όμως τα συντάξιμα έτη αυξάνονται για να φτάσουν στο σύνολο τα 30,6, για όσους έχουν τα 24,6 έτη έως το 2014, ενώ όσοι συμπληρώνουν τα 24,6 χρόνια από το 2015 και μετά θέλουν συνολικά 40 χρόνια για να αποχωρήσουν χωρίς όριο ηλικίας. Αν έχουν λιγότερα, τότε αποστρατεύονται στα 58, αν υπηρετούν στα Σώματα Ασφαλείας, και στα 60, αν υπηρετούν στις Ενοπλες Δυνάμεις.
πηγη: EleutherosTypos
Σε «βραχνά» για περισσότερους από 1,8 εκατομμύρια φορολογούμενους -κυρίως χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους, περιστασιακά απασχολούμενους, υπερχρεωμένους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και αγρότες- έχουν εξελιχθεί τα τεκμήρια της εφορίας (οι αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης και οι δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων), καθώς προσδιορίζουν το ύψος του φορολογητέου εισοδήματός τους σε πολύ πιο υψηλό επίπεδο από το πραγματικό και τους υποχρεώνουν να καταβάλουν υπέρογκα ποσά φόρου εισοδήματος και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης.
«Ντρίπλα»
Για να αποφύγουν τον προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματός τους με βάση τα τεκμήρια, οι φορολογούμενοι πρέπει να βρουν τρόπους να καλύψουν την πρόσθετη διαφορά που προκύπτει μεταξύ του πραγματικού εισοδήματός τους και του πιο υψηλού ποσού εισοδήματος που προσδιορίζουν τα τεκμήρια. Αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς εναλλακτικούς τρόπους, τους οποίους παρουσιάζουμε παρακάτω αναλυτικά. Σε κάθε περίπτωση που ο φορολογούμενος καταφέρνει να δικαιολογήσει τη διαφορά αυτή, φορολογείται για το πραγματικό εισόδημα που έχει δηλώσει κι όχι για το -υψηλότερο του πραγματικού- τεκμαρτό του εισόδημα, οπότε γλιτώνει σημαντικού ύψους φορολογικές επιβαρύνσεις.
Τα «SOS»
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, ο φορολογούμενος μπορεί να καλύψει τυχόν προστιθέμενη διαφορά φορολογητέου εισοδήματος λόγω τεκμηρίων, αναγράφοντας στη φορολογική του δήλωση έως και 9 διαφορετικές κατηγορίες ποσών. Συγκεκριμένα:
1 Πραγματικά εισοδήματα τα οποία αποκτήθηκαν το 2016 από τον ίδιο το φορολογούμενο, τη σύζυγό του και τα εξαρτώμενα μέλη της οικογενείας του και τα οποία απαλλάσσονται από το φόρο ή φορολογούνται με ειδικό τρόπο. Ως τέτοια εισοδήματα θεωρούνται η αποζημίωση απόλυσης, τα επιδόματα ανεργίας, το ΕΚΑΣ, τα κέρδη από μετοχές και αμοιβαία, οι τόκοι από REPOS, έντοκα γραμμάτια και ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, οι τόκοι από καταθέσεις στις τράπεζες, τα επιδόματα επικινδυνότητας κ.λπ.
Τα ποσά αυτά είναι προσυμπληρωμένα στους κωδικούς 619-620, 617-618 και 335-336 του πίνακα 6 του Ε1, εφόσον οι φορείς που τα κατέβαλαν έχουν αποστείλει ηλεκτρονικά στην ΑΑΔΕ τα αρχεία με τα σχετικά στοιχεία.
Εφόσον οι φορείς που κατέβαλαν τα ποσά αυτά δεν έχουν υποβάλει ηλεκτρονικά στην ΑΑΔΕ τα σχετικά αρχεία και οι παραπάνω κωδικοί δεν είναι προσυμπληρωμένοι, τότε ο ίδιος ο φορολογούμενος πρέπει να τα αναγράψει στους κωδικούς 659-660, 657-658 και 305-306 του πίνακα 6.
2 Χρηματικά ποσά που δεν θεωρούνται εισόδημα κατά τις ισχύουσες διατάξεις και αποκτήθηκαν εντός του 2016. Τέτοια ποσά είναι το εφάπαξ, μια αποζημίωση από την ασφαλιστική κ.λπ. Τα ποσά αυτά δηλώνονται στον πίνακα 6, στους κωδικούς 781-782.
3 Κάθε έσοδο ή τίμημα που εισέπραξε ο φορολογούμενος το 2016 από την πώληση περιουσιακών στοιχείων του. Λαμβάνονται υπόψη τα ποσά που εισέπραξε ο φορολογούμενος από την πώληση ακινήτων, αυτοκινήτων, κινητών πραγμάτων συνολικής αξίας άνω των 10.000 ευρώ, μετοχών, ομολόγων, εντόκων γραμματίων, μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων και άλλων κινητών αξιών. Από το τίμημα πώλησης που εισπράχθηκε εντός του 2016 αφαιρείται το κόστος απόκτησης, δηλαδή το τίμημα που καταβλήθηκε σε κάποιο προηγούμενο έτος για την αγορά του περιουσιακού στοιχείου.
Εάν το κόστος απόκτησης του πωληθέντος εντός του 2016 περιουσιακού στοιχείου εθεωρείτο «τεκμήριο» τη χρονιά κατά την οποία αποκτήθηκε και ο φορολογούμενος επικαλείται ανάλωση κεφαλαίου του έτους εκείνου, τότε το τίμημα το οποίο καταβλήθηκε τη χρονιά εκείνη για την απόκτησή του δεν θα πρέπει να αφαιρείται από το τίμημα στο οποίο πωλήθηκε εντός του 2016 και θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ολόκληρο το ποσό του τιμήματος για την κάλυψη της πρόσθετης διαφοράς εισοδήματος.
Για να αποδείξει ο φορολογούμενος την είσπραξη ποσού από την πώληση περιουσιακού του στοιχείου πρέπει να έχει κυρωμένο αντίγραφο συμβολαίου ή προσυμφώνου ή βεβαίωση του συμβολαιογράφου από τα οποία προκύπτουν τα χρηματικά ποσά που εισέπραξε. Για αγοραπωλησία αυτοκινήτων μεταξύ ιδιωτών αρκεί μια υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 από τους δύο συναλλασσόμενους.
Γλιτώνουν το «ψαλίδι» του 60% όσοι αγρότες συνταξιοτηθούν από φέτος μέχρι και το 2024 και συνεχίζουν να εργάζονται, καθώς παγώνει ο «κόφτης» που θεσμοθετεί ο νόμος Κατρούγκαλου και θα ισχύσει από το 2025 και μετά.
Οπως προκύπτει από διευκρινιστική εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας οι αγρότες που θα συνταξιοδοτηθούν από φέτος μέχρι και το 2024 θα μπορούν να συνεχίσουν να καλλιεργούν χωρίς να δεχτούν τον «κόφτη» του 60% που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου για τις συντάξεις όσων εργάζονται.
Ο «κόφτης» θα ισχύσει, σύμφωνα με τις νέες διευκρινίσεις, για όσους βγουν από 1/1/2025 και μετά. Μέχρι τότε θα ισχύσει το παλιό καθεστώς, δηλαδή οι συνταξιούχοι αγρότες μπορούν να καλλιεργούν χωρίς να χάνουν το μεγαλύτερο τμήμα της σύνταξής τους. Εκτιμάται ότι από τη νέα ρύθμιση θα ωφεληθούν περίπου 120.000 αγρότες, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι από τις διατάξεις για το «ψαλίδι» στη σύνταξη δεν αφορά τους συνταξιούχους του ΟΓΑ.
Η εγκύκλιος
1. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 63 του ν.2676/1999, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 1 του άρθρου 16 του ν. 3863/2010, οι συνταξιούχοι λόγω γήρατος Φορέων κύριας ασφάλισης που αναλαμβάνουν εργασία υπόκεινται σε περιορισμό ή αναστολή των συντάξεών τους. Από τη παρ. 6 του ανωτέρω άρθρου ρητά ορίζεται ότι οι προαναφερόμενοι περιορισμοί δεν εφαρμόζονται στους συνταξιούχους του ΟΓΑ.
2. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 20 του ν.4387/2016, στους εξ ιδίου δικαιώματος συνταξιούχους του Δημοσίου, καθώς και όλων των φορέων, ταμείων, κλάδων, ή λογαριασμών που εντάσσονται στον Ε.Φ.Κ.Α, οι οποίοι αναλαμβάνουν εργασία ή αποκτούν ιδιότητα ή δραστηριότητα υποχρεωτικώς υπακτέα στην ασφάλιση του Ε.Φ.Κ.Α, οι ακαθάριστες συντάξεις κύριες και επικουρικές καταβάλλονται μειωμένες σε ποσοστό 60% για όσο χρόνο απασχολούνται ή διατηρούν την ιδιότητα ή την δραστηριότητα.
3. Με το άρθρο 99 του ν. 4387/2016, για τα πρόσωπα που υπάγονται στην ασφάλιση του Ε.Φ.Κ.Α. βάσει των γενικών, ειδικών ή καταστατικών διατάξεων του ΟΓΑ, όπως αυτές διαμορφώνονται από την ημερομηνία εφαρμογής του ν.4387/2016, προβλέπεται μεταβατικό καθεστώς υπολογισμού της σύνταξης και σταδιακή εφαρμογή των ρυθμίσεων των άρθρων 7,8,27 και 28 του ν. 4387/2016 για τη χορήγηση εθνικής και ανταποδοτικής σύνταξης.
Ειδικότερα, για αιτήσεις συνταξιοδότησης ασφαλισμένων του πρώην ΟΓΑ που υποβάλλονται εντός του 2017, το ποσό της χορηγούμενης σύνταξης αποτελείται από το άθροισμα δύο επιμέρους ποσών: α) κατά ποσοστό 93,80% από το ποσό που προκύπτει με βάση τις γενικές, ειδικές ή καταστατικές διατάξεις του ΟΓΑ, όπως αυτές ίσχυαν μέχρι του ισχύ του ν. 4387/2016, με την επιφύλαξη του άρθρου 40 και β) κατά ποσοστό 6,20% από το άθροισμα εθνικής και ανταποδοτικής σύνταξης. Τα ανωτέρω ποσοστά μεταβάλλονται (αυξομειώνονται) τα επόμενα χρόνια, ώστε καταληκτικά από 1-1-2031 και εφεξής να χορηγείται μόνο εθνική και ανταποδοτική σύνταξη, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από το ν. 4387/2016.
4. Με βάση το ανωτέρω νομοθετικό πλαίσιο, στις περιπτώσεις συνταξιούχων του πρώην ΟΓΑ από 1-1-2017 και μετά, που συνεχίζουν να ασκούν επαγγελματική δραστηριότητα για την οποία υφίσταται υποχρέωση ασφάλισης στο Ε.Φ.Κ.Α., βάσει των σχετικών διατάξεων υπαγωγής στην ασφάλιση του πρώην ΟΓΑ και δεδομένης της ως άνω μεταβατικής προσαρμογής του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων των ασφαλισμένων του πρώην ΟΓΑ στο νέο καθεστώς συντάξεων (εθνική και ανταποδοτική σύνταξη), οι ρυθμίσεις του άρθρου 20 του ν. 4387/2016, για την απασχόληση συνταξιούχων έχουν εφαρμογή για όσους συνταξιοδοτούνται από 1-1-2025, καθώς από το έτος αυτό και μετά η συμμετοχή εθνικής και ανταποδοτικής σύνταξης στο συνολικό ποσό της σύνταξης προσεγγίζει και εν συνεχεία υπερβαίνει το 60%, το ποσοστό δηλαδή περικοπής της σύνταξης που ορίζεται στο άρθρο 20 του ν. 4387/2016.
Κατόπιν των ανωτέρω, σας γνωρίζουμε ότι, για όσους υποβάλλουν αίτηση συνταξιοδότησης από 1-1-2017 έως και 31-12-2024 ως προς την απασχόληση συνταξιούχων θα ισχύουν οι προγενέστερες του άρθρου 20 του ν. 4387/2016 διατάξεις.
Εξυπακούεται ότι τα ανωτέρω ισχύουν και για όσους συνταξιοδοτούνται από την ισχύ του ν. 4387/2016 και μέχρι 31-12-2016, δεδομένου ότι ο υπολογισμός της σύνταξης στις περιπτώσεις αυτές γίνεται με βάση το προϊσχύον του προαναφερόμενου νόμου καθεστώς.
Imerisia.gr