Εντυπωσιακή ομοιότητα φαίνεται ότι έχουν ο ανθρώπινος εγκέφαλος και το σύμπαν, όπως δείχνει μια φωτογραφική απεικόνισή τους, σύμφωνα με τον καθηγητή Φαρμακολογίας, Αχιλλέα Γραβάνη.
Ο καθηγητής ανήρτησε δυο εικόνες που φαίνονται ίδιες αποκαλύπτοντας ότι η πρώτη είναι μια μακρινή περιοχή του σύμπαντος όπως απεικονίστηκε από το τηλεσκόπιο Webb της NASA και η δεύτερη από απεικόνιση εγκεφαλικής περιοχής ανθρώπου με μικροσκόπιο.
Η ανάρτηση του καθηγητή Γραβάνη
«Μια μακρινή περιοχή του σύμπαντος (NASA-Webb) και μια κοντινή εγκεφαλική μας περιοχή (Έργ. Φαρμακολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης). Ο μακρόκοσμός μας και ο μικρόκοσμός μας. Με τον δεύτερο αντιλαμβανόμαστε τον πρώτο. Ίσως το μεγαλείο του Ανθρώπου είναι η συνείδηση της ύπαρξής του και της θέσης του στον Κόσμο».
Για πρώτη φορά, επιστήμονες κατέγραψαν τι συμβαίνει στον εγκέφαλο τη στιγμή που ο άνθρωπος πεθαίνει.
Οι ερευνητές που έκαναν τη συγκεκριμένη ανακάλυψη διαπίστωσαν ότι η δραστηριότητα που παρατηρήθηκε στον εγκέφαλο, τη στιγμή που ο άνθρωπος χάνει τη ζωή του, είναι η αντίστοιχη με αυτή που παρατηρείται όταν ο άνθρωπος ονειρεύεται, αναπολεί ή κάνει ασκήσεις διαλογισμού.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε σε επιστημονικό περιοδικό της Νευροεπιστήμης (Frontiers in Ageing Neuroscience) και αφορά στο ηλεκτρικό εγκεφαλογράφημα ενός 87χρονου ασθενούς, ο οποίος απεβίωσε ξαφνικά από καρδιακή ανακοπή.
Τα 900 δευτερόλεπτα εγκεφαλικής λειτουργίας που καταγράφηκαν την ώρα του θανάτου του ασθενούς περιγράφηκαν ως παρόμοια με την «ανασκόπηση της ζωής».
«Μέσω της δημιουργίας των ταλαντώσεων που συμβαίνουν όταν ανακαλούμε πράγματα από τη μνήμη μας, ο εγκέφαλος μπορεί να "παίζει" μια τελευταία ανασκόπηση των σημαντικών γεγονότων της ζωής μας, ακριβώς πριν πεθάνουμε», δήλωσε ο Δρ Ajmal Zemmar, νευροχειρουργός στο Πανεπιστήμιο της Louisville στις ΗΠΑ, που εκπόνησε την έρευνα.
Οι ερευνητές επισήμαναν επίσης ότι, σύμφωνα με τα ευρήματά τους, ο εγκέφαλος μπορεί να παραμένει ενεργός και «συντονισμένος» καθώς το άτομο πεθαίνει και ακόμα και μετά τον θάνατό του.
Πρόκειται για την πρώτη έρευνα που εξετάζει την εγκεφαλική λειτουργία ανθρώπου που πεθαίνει, ενώ παρόμοιες ταλαντώσεις παρατηρήθηκαν και σε ποντίκια (πειραματόζωα), σε ελεγχόμενο περιβάλλον.
Πάντως, επειδή ο ασθενής είχε ιστορικό με βλάβες στον εγκέφαλο, οι ερευνητές δέχονται ότι τα δεδομένα τους είναι «πολύπλοκα», ενώ σκοπεύουν να επεκτείνουν τα πειράματά τους, ώστε να επιβεβαιώσουν την έρευνά τους.
Ο Δρ Zemmar καταλήγει: «Κάτι που μπορούμε να μάθουμε από την έρευνα αυτή είναι ότι αν και οι αγαπημένοι έχουν κλειστά τα μάτια τους την ώρα που ετοιμάζονται να μας αφήσουν, στο μυαλό τους μπορεί να βλέπουν κάποιες από τις πιο όμορφες στιγμές που βίωσαν στη ζωή τους».https://www.iefimerida.gr/kosmos/epistimones-kategrapsan-egkefalos-pethainoyme>
Επιστήμονες στις ΗΠΑ κατάφεραν να ξανανιώσουν τον εγκέφαλο γερασμένων ποντικιών και να βελτιώσουν τις λειτουργίες της μάθησης και της μνήμης τους, χορηγώντας στα πειραματόζωα μια πρωτεΐνη που υπάρχει στο αίμα του ανθρώπινου ομφάλιου λώρου.
Τα πειραματόζωα έγιναν πιο νεανικά και πιο έξυπνα. Είναι η πρώτη φορά που μια ανθρώπινη πρωτεΐνη έχει αυτό το αποτέλεσμα.
To εντυπωσιακό επίτευγμα -αν αποδειχθεί εφικτό να επαναληφθεί και στους ανθρώπους- μπορεί να βοηθήσει μελλοντικά στην ανάπτυξη νέων αντιγηραντικών θεραπειών για τον ανθρώπινο εγκέφαλο, αλλά και θεραπειών για νευροεκφυλιστικές παθήσεις όπως η νόσος Αλτσχάιμερ. Θα πρέπει όμως να προηγηθούν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους και ορισμένοι επιστήμονες εμφανίζονται επιφυλακτικοί, με δεδομένο ότι συχνά αυτό που έχει αποτελέσματα στα πειραματόζωα, δεν «δουλεύει» εξίσου καλά στο ανθρώπινο σώμα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή νευρολογίας Τόνι Γουίς-Κορέϊ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", είχαν γίνει διεθνώς γνωστοί προ ετών, όταν είχαν δείξει ότι οι πρωτεΐνες από το αίμα νεαρών ποντικιών μπορούσαν να «φρεσκάρουν» τα γερασμένα ποντίκια. Αυτή τη φορά, οι επιστήμονες έκαναν κάτι ανάλογο στον εγκέφαλο των ποντικιών, χρησιμοποιώντας ανθρώπινο αίμα. Οι ερευνητές χορήγησαν στα γερασμένα ποντίκια πλάσμα ανθρωπίνου αίματος (τόσο από νέους όσο και από ηλικιωμένους) ανά τέσσερις μέρες επί δύο εβδομάδες. Το αίμα που προερχόταν από ηλικιωμένους ανθρώπους, δεν βοήθησε καθόλου, αλλά το αίμα από τους νέους είχε πολύ θετικό αντίκτυπο στα ηλικιωμένα ποντίκια.
imerisia.gr
Ένας όγκος που περιείχε ένα μίνι-εγκέφαλο, βρέθηκε να αναπτύσσεται στην ωοθήκη ενός 16χρονου κοριτσιού στην Ιαπωνία.
Ο πλάτους δέκα εκατοστών όγκος ανακαλύφθηκε τυχαία, όταν το κορίτσι υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση σκωληκοειδούς απόφυσης.
Όταν οι γιατροί άνοιξαν τον όγκο, βρήκαν μέσα σε αυτόν ένα σύμπλεγμα από τρίχες, ένα εγκεφαλικό ιστό πλάτους τριών εκατοστών και μια λεπτή πλάκα από οστό κρανίου.
Η προσεκτική εξέταση στη συνέχεια έδειξε ότι επρόκειτο για ένα είδος μικρής παρεγκεφαλίδας, η οποία στη μία πλευρά της έμοιαζε να διαθέτει εγκεφαλικό στέλεχος (το τμήμα που συνδέεται με το νωτιαίο μυελό).
Κατά καιρούς οι όγκοι των ωοθηκών έχουν βρεθεί να περιέχουν ξένους ιστούς, όπως τρίχες, δόντια, χόνδρο, λίπος και μυς. Οι εν λόγω όγκοι, συνήθως καλοήθεις, αποκαλούνται τερατώματα. Αν και η αιτία τους είναι άγνωστη, μια πιθανή εξήγηση είναι ότι οφείλονται σε ανώριμα ωάρια, τα οποία με ανεξέλεγκτο τρόπο παράγουν διάφορα μέρη του σώματος.
Εγκεφαλικά κύτταρα έχουν συχνά ανακαλυφθεί σε τερατώματα των ωοθηκών, αλλά είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο να φθάσουν σε τέτοιο σημείο οργάνωσης που να μοιάζουν πια με εγκέφαλο, όπως στην περίπτωση του κοριτσιού.
Το κορίτσι πάντως δεν εμφάνιζε κάποια συμπτώματα, νευρολογικά ή άλλα, και δεν είχε ιδέα για το τι περιείχε η ωοθήκη της. Ο όγκος τελικά αφαιρέθηκε χωρίς περαιτέρω επιπλοκές.
Άλλες όμως περιπτώσεις γυναικών με τερατώματα ωοθηκών έχει αναφερθεί ότι εμφάνισαν αλλαγή προσωπικότητας, παρανοϊκές σκέψεις, σύγχυση, ευερεθιστότητα, επιληπτικές κρίσεις, απώλεια μνήμης κ.α. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι το ανοσοποιητικό σύστημα αντιλαμβάνεται τα εγκεφαλικά κύτταρα μέσα στην ωοθήκη ως ξένο σώμα και τους επιτίθεται.
Οι γιατροί, με επικεφαλής τον Μασαγιούκι Σιντάκου του Ιατρικού Κέντρου Σίγκα της Ιαπωνίας, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροπαθολογίας «Neuropathology», σύμφωνα με το «New Scientist».
ethnos.gr