Η Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Νοτίου Αιγαίου δημοσιεύει συνολικά στοιχεία τροχαίων ατυχημάτων και παραβάσεων του μηνός Φεβρουαρίου του 2021, στην εδαφική αρμοδιότητα των νομών Κυκλάδων και Δωδεκανήσου.

Η δημοσίευση των μηνιαίων στοιχείων συνοδεύεται με στατιστικά – αριθμητικά στοιχεία του αντίστοιχου περσινού μήνα.

α. Δράσεις Τροχονομικής αστυνόμευσης

Οι Υπηρεσίες Τροχαίας της Γενικής Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Νοτίου Αιγαίου βρίσκονται σε διαρκή ετοιμότητα, εφαρμόζοντας συγκεκριμένο σχεδιασμό που προβλέπει μέτρα οδικής ασφάλειας και τροχονομικής αστυνόμευσης για την ασφαλή κυκλοφορία των οχημάτων και των πολιτών, καθώς και για την πρόληψη και αποτροπή ατυχημάτων - δυστυχημάτων σε όλο το οδικό δίκτυο.

Στο πλαίσιο των τροχονομικών δράσεων, το μήνα Ιανουάριο του 2021 πραγματοποιήθηκαν 12.930 έλεγχοι οχημάτων και βεβαιώθηκαν συνολικά 1.494 παραβάσεις του Κ.Ο.Κ..

Ενδεικτικά αναφέρονται οι σοβαρότερες - επικίνδυνες τροχονομικές παραβάσεις που βεβαιώθηκαν:

· 178 για οδήγηση χωρίς άδεια ικανότητας οδηγού

· 147 για οδήγηση δικύκλου χωρίς χρήση προστατευτικού κράνους

· 81 για οδήγηση αυτοκίνητου χωρίς χρήση ζώνης ασφαλείας

· 67 για χρήση κινητού τηλεφώνου κατά την οδήγηση

· 55 για υπερβολική ταχύτητα

· 6 για κίνηση στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας

Ειδικότερα, για τις παραβάσεις που σχετίζονται με την οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ σημειώνεται ότι, το μήνα Φεβρουάριο του 2021 συγκροτήθηκαν 41 κλιμάκια τροχονομικών ελέγχων, ελέγχθηκαν 491 οδηγοί και βεβαιώθηκαν 8 παραβάσεις.

Επίσης, από το σύνολο των ελέγχων που διενεργήθηκαν, 627 αφορούσαν επαγγελματικά αυτοκίνητα στα οποία διαπιστώθηκαν και βεβαιώθηκαν 17 παραβάσεις.

β. Τροχαία Ατυχήματα

Στην εδαφική αρμοδιότητα της Γενικής Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Νοτίου Αιγαίου, το μήνα Ιανουάριο 2021 σημειώθηκαν 12 τροχαία ατυχήματα, έναντι 16 με τον αντίστοιχο μήνα του έτους 2020. Ειδικότερα σημειώθηκαν:

· Κανένα θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα (έναντι 3 το 2020)

· Ένα (1) σοβαρό τροχαίο ατύχημα (ίδιος αριθμός το 2020)

· Έντεκα (11) ελαφρά τροχαία ατυχήματα (έναντι των 12 το 2020)

Από τα τροχαία ατυχήματα που συνέβησαν σε αστικές και αγροτικές περιοχές των νομών Κυκλάδων και Δωδεκανήσου το μήνα Ιανουάριο 2021 καταγράφηκαν 13 παθόντες, έναντι 20 τον αντίστοιχο μήνα του έτους 2020. Ειδικότερα καταγράφηκαν:

· Κανένας θάνατος (έναντι 3 το 2020)

· Ένας (1) σοβαρά τραυματίας (έναντι 2 το 2020)

· Δώδεκα (12) ελαφρά τραυματίες (έναντι 15 το 2020)

Επισημαίνεται ότι, οι κύριες αιτίες των τροχαίων ατυχημάτων, καθώς και οι παράγοντες που επιτείνουν τις συνέπειές τους είναι:

Η υπερβολική ταχύτητα

Η απόσπαση της προσοχής του οδηγού

Η παραβίαση της προτεραιότητας

Η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ

Η κίνηση στο αντίθετο ρεύμα

Η οδήγηση χωρίς χρήση κράνους και προστατευτικής ζώνης

γ. Συμβουλές Οδικής Ασφάλειας

Η Ελληνική Αστυνομία ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη στα θέματα ασφαλούς οδήγησης και οδικής ασφάλειας, έχοντας στόχο και σκοπό τη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και δυστυχημάτων, υπενθυμίζει σε όλους τους οδηγούς και τους χρήστες του οδικού δικτύου ότι η οδική ασφάλεια είναι υπόθεση όλων μας.

Στο πλαίσιο αυτό οι οδηγοί οφείλουν να εφαρμόζουν τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, να οδηγούν με σύνεση και προσοχή και να ακολουθούν τις υποδείξεις και τις συμβουλές του προσωπικού της Τροχαίας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οδηγώ με ασφάλεια σημαίνει:

· Μαθαίνω και εφαρμόζω τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας

· Έχω διαρκώς τεταμένη την προσοχή μου στην οδήγηση και τον έλεγχο του οχήματος

· Όταν οδηγώ δεν έχω καταναλώσει οινοπνευματώδη ποτά

· Δεν παραβιάζω τα όρια ταχύτητας

· Σε περίπτωση που οδηγώ ή είμαι συνεπιβάτης σε μοτοσικλέτα φορώ πάντα κράνος

· Φορώ πάντα ζώνη ασφαλείας

· Τοποθετώ τα παιδιά σε παιδικό κάθισμα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου και τους φορώ ζώνη ασφαλείας

· Δεν κάνω αντικανονικά προσπεράσματα

· Δεν παραβιάζω τον κόκκινο σηματοδότη

· Σταματώ στο STOP και δίνω προτεραιότητα

· Δεν μιλώ στο κινητό όταν οδηγώ

· Δίνω προτεραιότητα στους πεζούς

· Σέβομαι τα σήματα και τις υποδείξεις των τροχονόμων

Οι παραπάνω συμβουλές θα επαναλαμβάνονται διαρκώς με σκοπό να συμβάλλουν στην εμπέδωση της κυκλοφοριακής και οδηγικής κουλτούρας.

Υπερβαίνουν τη φαντασία όσα επιχειρεί να νομοθετήσει η Κυβέρνηση για την εκλογή των Αιρετών της Πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης στο υπό διαβούλευση Νομοσχέδιο , καθώς ορισμένες από τις διατάξεις δεν θα μπορούσαν ποτέ να έχουν γραφτεί ούτε από τον πιο συγκεντρωτικό νου του πιο υπερφίαλου Δημάρχου.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η εκλογή Προέδρου στις Κοινότητες με πληθυσμό έως 300 κατοίκους.

- Σύμφωνα λοιπόν, με την παρ.1 του αρ.2, οι Δημοτικές Κοινότητες με πληθυσμό μικρότερο ή ίσο των 300 κατοίκων διοικούνται από τον Πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας.

- Η παρ.5 του αρ.18 «μορφή και περιεχόμενο των ψηφοδελτίων» ορίζει ότι:

«Στο ψηφοδέλτιο μετά από το όνομα και το έμβλημα του Συνδυασμού, εφόσον αυτό υπάρχει, αναγράφονται ... : α) Το επώνυμο, το όνομα και το πατρώνυμο ή το μητρώνυμο του υποψήφιου Δημάρχου. ... β) Το επώνυμο, το όνομα και το πατρώνυμο ή το μητρώνυμο των υποψηφίων Δημοτικών Συμβούλων ... δ) Ο τίτλος “Υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας” ακολουθούμενος από το όνομα της Δημοτικής Κοινότητας και στη συνέχεια το επώνυμο, το κύριο όνομα και το πατρώνυμο ή το μητρώνυμο του υποψηφίου Προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας του Συνδυασμού».

- Το αρ.20 «σταυροί προτίμησης» ορίζει:

«4. Για την εκλογή Προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας, δεν απαιτείται σταυρός προτίμησης και, αν σημειωθεί, δεν συνεπάγεται ακυρότητα του ψηφοδελτίου.»

- Σύμφωνα με το αρ.28:

«Στις Δημοτικές Κοινότητες με πληθυσμό έως και 300 κατοίκους, Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας εκλέγεται ο υποψήφιος του Συνδυασμού στον οποίο καταμετρήθηκαν τα περισσότερα έγκυρα ψηφοδέλτια κατά την αρχική ψηφοφορία (Α’ γύρος) στη Δημοτική Ενότητα.

Οι υποψήφιοι των υπόλοιπων Συνδυασμών, κατά τη σειρά των καταμετρημένων εγκύρων ψηφοδελτίων, λογίζονται ως αναπληρωματικοί. Σε περίπτωση ισοψηφίας, το Πρωτοδικείο διενεργεί κλήρωση.»

Για να το πούμε με απλά λόγια, κάθε υποψήφιος Δήμαρχος θα πηγαίνει υποχρεωτικά πακέτο με έναν και μοναδικό υποψήφιο Πρόεδρο Κοινότητας, που κανείς δεν θα σταυρώσει (και μπορεί να μην τον συμπαθεί άνθρωπος), αλλά θα τον βγάλει ή δεν θα τον βγάλει Πρόεδρο το “ρεύμα” που συνολικά θα κουβαλά ο κεντρικός Συνδυασμός στην περιοχή του.

Θα θες να ψηφίσεις π.χ. τον αγαπημένο σου Δήμαρχο ή τον αξιόλογο Δημοτικό Σύμβουλο, και υποχρεωτικά, με το ψηφοδέλτιό που θα ρίξεις, θα στηρίξεις –χωρίς να θες- τον Χ για Πρόεδρο της Κοινότητάς σου.

Εάν μάλιστα ο “φυτευτός” Πρόεδρος αύριο πάθει τίποτα, η Παράταξη θα χάσει την Κοινότητα, αφού δεν θα υπάρχει αναπληρωτής από τον δικό του Συνδυασμό. Αναπληρωματικός, όπως ανωτέρω ρητά ορίζει το αρ.28, θα μπει ο υποψήφιος του 2ου Συνδυασμού (που επίσης δεν θα έχει σταυρώσει κανείς).

Πραγματικά, χύθηκε πολύ μελάνι για να περιγραφούν τα τραγελαφικά σκηνικά του “Κλεισθένη” του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το Ν/Σ που έβγαλε η Ν.Δ. σε διαβούλευση τον ανταγωνίζεται επάξια.https://www.airetos.gr/%E2%80%9Cfyteytos%E2%80%9D-xwris-stayro-o-proedros-stis-koinotites-ews-300-katoikoys.aspx?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=fiteutos_choris_stauro_o_proedros_stis_kinotites_eos_300_katikous_kolima_eklogimotitas_gia_simvoulous_dimarchon_kai_gen_grammatis_dimon&utm_term=2021-03-08

«Δέκα Ρόδιοι, δέκα νήες».
Υπενθυμίζουμε στον Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας, Αλκιβιάδη Στεφανή, ότι κάθε ναυτικός από τη Ρόδο έκανε για ένα ολόκληρο πλήρωμα και τον ευχαριστούμε για την τιμή που μας επιφύλαξε με την επίσκεψή του και την αγάπη που δείχνει στα ακριτικά μας νησιά και τους νησιώτες.
Απο την περίοδο που υπηρέτησε στα νησιά, η σχέση του με αυτά συνεχώς δυναμώνει όπως και η εμπιστοσύνη των νησιωτών στο πρόσωπο του.

Ο μικρός Γιώργος έχει μπει από μικρός... στα βάσανα. Αν και 8 ετών πλέον, το αγόρι ακούει από πολύ μικρή ηλικία τις ιστορίες που του εξιστορούσε ο παππούς του, Μιχάλης Αρβύθης, ο οποίος είχε υψώσει τη σημαία στα Ίμια το 1996 μαζί με τον δήμαρχο. Γεννημένος στην Κάλυμνο, ο Γιώργος, επισκέπτεται συχνά την ακριτική Ψέριμο, όπου πλέον ζει μόνιμα ο παππούς του.

Η Ψέριμος είναι ένα μικρό νησί των Δωδεκανήσων ανάμεσα στην Κάλυμνο και την Κω. Όπως δήλωσε στο enikos.gr ο πατέρας του Γιώργου, Σεβαστός Κορφιάς, ο παππούς συνηθίζει να παίρνει μαζί τον εγγονό και να ανεβαίνουν στο υψηλότερο σημείο του νησιού, για να βεβαιωθούν ότι πάντα κυματίζει η γαλανόλευκη σημαία. "Ήταν όνειρο του παππού να μάθει στα εγγόνια του την αξία της σημαίας" υπογράμμισε.

 https://www.enikos.gr/society/767426/o-8chronos-giorgos-ypsonei-ti-simaia-sto-ypsilotero-simeio-tis-ak

Σήμερα, εορτάζεται στη Ρόδο και σε όλα τα νησιά της Δωδεκανήσου η 73η επέτειος της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα. Ο εορτασμός λόγω των περιοριστικών μέτρων που ισχύουν για τον κορονοϊό γίνεται για πρώτη φορά χωρίς παρελάσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια. Η 7η Μαρτίου του 1948 αποτελεί ιστορικό ορόσημο για τα νησιά της Δωδεκανήσου. Είναι η μέρα που τα νησιά μας, τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα της εθνικής ολοκλήρωσης, γίνονται πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού κράτους. Για να φτάσουμε στην Ενσωμάτωση και στην 7η Μαρτίου 1948, χρειάστηκαν αγώνες και θυσίες από τον, επί πολλά χρόνια, σκλαβωμένο δωδεκανησιακό λαό.

Ποια είναι η ιστορία του Μιχάλη Αρβύθη

Στις 25 Ιανουαρίου 1996, ο δήμαρχος Καλυμνίων Δημήτρης Διακομιχάλης μεταβαίνει στα Ίμια, που βρίσκονται εντός των Διοικητικών Ορίων του Δήμου Καλυμνίων και υψώνει την ελληνική σημαία. Τον Δήμαρχο συνοδεύουν, ο Διοικητής του ΑΤ Καλυμνίων Γ. Ριόλας και οι Μιχάλης Αρβύθης και ο Θεόφιλος Μιλάτος, χειριστές του ταχυπλόου σκάφους με το οποίο μετέβησαν στα Ίμια.

Ο διοικητής του Α.Τ Καλύμνου Γεώργιος Ριόλας (Αστυνόμος Β' τότε) στην κατάθεσή του περιέγραψε ως εξής την μετάβαση στα Ίμια: «Ο καιρός ήταν αρκετά ψυχρός, είχε συννεφιά και η θάλασσα είχε ελαφρύ κυματισμό, καθώς επικρατούσε νοτιάς 5-6 μποφόρ.(...) Συζητώντας όλοι μας εν πλω με τον Δήμαρχο, ως παρέα που ήμασταν, μας ανέπτυξε το σκεπτικό της επίσκεψής του ως Δημάρχου στα Ίμια, δεδομένου ότι αυτά ανήκουν ανέκαθεν στη διοικητική περιφέρεια του Δήμου Καλυμνίων. Ήθελε με την επίσκεψή του αυτή να αναδείξει και τονίσει τόσο τη Δημοτική, όσο και την Ελληνική κυριαρχία επ’ αυτών, το ενδιαφέρον του Δήμου για τις νησίδες ως προς την ανάγκη αξιοποιήσεώς τους με την κατασκευή έργων, εξωκκλησίων, μονάδων ιχθυοκαλλιεργειών κ.λ.π. βοηθητικών οικημάτων για τους ψαράδες της Καλύμνου. Επιπλέον συμφωνούσε με τις επισημάνσεις των ατόμων που μας είδαν στην ιχθυόσκαλα ότι επιβαλλόταν να τονισθεί και στα Ίμια η Ελληνική κυριαρχία με το να φέρουν την Ελληνική Σημαία, όπως ήδη είχε συμβεί με τη μέριμνα του Δήμου και των στρατιωτικών Αρχών στα πέριξ νησιά, ώστε να μη φαίνονται εγκαταλειμμένα και να μη διεκδικούνται από την Τουρκία. Συνεχίσαμε την πορεία μας και εντωμεταξύ είδα τον προαναφερόμενο Θεόφιλο Μιλάτο που επιβιβάσθηκε και αυτός στο ταχύπλοο και μας συνόδευε, να δένει με σπάγκο τα δύο ξύλινα πηχάκια, κάνοντάς τα ένα πρόχειρο κοντάρι – ιστό και να δένει σ’ αυτό τη μία Σημαία. Η άφιξη στην Ανατολική νησίδα των Ιμίων Περί ώρα 13.15΄ περίπου της Πέμπτης 25 Ιανουαρίου 1996, φθάσαμε στα Ίμια. Είδα ότι πρόκειται για δύο (2) σχεδόν μακρόστενες και χαμηλού ύψους (15 – 20 μέτρων) βραχώδεις νησίδες (κυριολεκτικώς βραχονήσια, με ελάχιστο χορταράκι και λίγα θυμαράκια και αχινόποδα), η κάθε μία μεγέθους περίπου ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου. Απέχουν η μία της άλλης περί τα 150 μέτρα περίπου. Δεν βρήκαμε εκεί άλλα άτομα, αλλά είδαμε στη δυτική πλευρά να περνά σε κοντινή απόσταση και με νότια κατεύθυνση το περιπολικό σκάφος του Πολεμικού ναυτικού μας «ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ», ενώ στην Μικρασιατική πλευρά και σε απόσταση περί τα 1,5 ναυτικά μίλια διακρίναμε κάποιο τουρκικό πολεμικό σκάφος, να πλέει και αυτό με νότια κατεύθυνση. Ο ορίζοντας ήταν αρκετά θολός λόγω της υγρασίας, αλλά διακρίνονταν -διαγράφονταν αρκετά καθαρά οι απέναντι Μικρασιατικές ακτές και οι προς τα εκεί ευρισκόμενες λοιπές νησίδες. Ο κ. ΑΡΒΥΘΗΣ προσέγγισε το ταχύπλοό του προς αποβίβασή μας σε σχετικά προσβάσιμο βράχο της ανατολικής νησίδας και συγκεκριμένα στην βόρεια πλευρά της, που ήταν σχετικά υπήνεμη. Ο Δήμαρχος Καλυμνίων, δηλαδή ο Δημήτρης ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗΣ, επιχείρησε να πηδήξει 1ος στον βράχο. Όμως, επικρατούσε αρκετός κυματισμός, η θάλασσα πιτσιλούσε τα βράχια, ενώ είναι και αρκετά υπέρβαρος. Για τους λόγους αυτούς φοβήθηκε και ματαίωσε την πρόθεσή του, διότι κινδύνευε ή να τσακισθεί στα βράχια ή να καταλήξει στη θάλασσα. Την ίδια δυσκολία και φόβο είχε και ο κ. Μιλάτος, ενώ ο Αρβυθής έπρεπε να πλοηγεί το σκάφος του, καθώς υπήρχε κίνδυνος να τσακισθεί στα βράχια. Για τους λόγους αυτούς, κανείς από τους τρεις τους δεν τολμούσε να πηδήξει στον βράχο της νησίδας. Σκεφθήκαμε να αποχωρήσουμε για να επιστρέψουμε στην Κάλυμνο, αλλά ο Δήμαρχος δεν συμφώνησε. Είπε πως «ήταν κρίμα να φύγουμε από τα Ίμια, χωρίς να ανεβούμε έστω για λίγο σ’ αυτά, να δούμε το περιβάλλον τους». Κατόπιν αυτών, εγώ που είμαι αθλητικός και ευκίνητος, πήδηξα από το ταχύπλοο στον βράχο και το κράτησα κοντά στον βράχο με το σχοινί που μου πέταξαν. Έτσι, ένας – ένας, αποβιβάσθηκαν στη νησίδα αυτή και οι τρεις τους. Αφού ο κ. Αρβυθής ασφάλισε με άγκυρα το ταχύπλοό του κοντά στα βράχια της ακτής, κινηθήκαμε να ανεβούμε και οι τέσσερις μας στο πιο ψηλό σημείο της νησίδας. Ανεβαίνοντας, είδαμε 10 – 15 γίδια, τα οποία φοβήθηκαν από την παρουσία μας και έτρεξαν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Επίσης είδαμε στην απέναντι νησίδα να υπάρχουν ακόμη 15 – 20 γίδια. Όλα αυτά ανήκαν, όπως ανέφερα στην αρχή, στον γνωστό μου κτηνοτρόφο της Ψερίμου, τον κ. Αντώνη Βεζυρόπουλο».

Γράφει ο
Γιώργος Ζαχαριάδης
δημοσιογράφος

Γιορτάζουμε κι εφέτος (με όλες τις γνωστές δυσκολίες  λόγω της πανδημίας) την επίσημη επέτειο της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου, τουτέστιν την 7η Μαρτίου 1948. Μια επέτειος που σηματοδοτεί και τον προαιώνιο πόθο των Δωδεκανησίων να βρεθούν στην αγκαλιά της  Μητέρας Ελλάδας ύστερα από αγώνες και θυσίες.

Και για να φτάσουμε στην ημερομηνία αυτή διαδραματίστηκαν μια σειρά από σημαντικά γεγονότα σε διεθνές και εθνικό επίπεδο που σημάδεψαν μια ιστορική διαδρομή. Και η διαδρομή αυτή ξεκίνησε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το παζάρι για την παραχώρηση της Δωδεκανήσου στην Τουρκία με αντάλλαγμα να μπουν οι γείτονές μας στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων, τη γερμανική κατοχή, την παραχώρηση των νησιών στη Βρετανία στις 8 Μαΐου 1945 και την ενσωμάτωση με την Ελλάδα στις 31 Μαρτίου 1947.

Ο δήμαρχος της Ρόδου Γ. Χαρίτος προσφωνεί τον βασιλιά Παύλο κατά την άφιξή του στο νησί

Το τέλος της πορείας αυτής γράφτηκε με τον νόμο 518 που ψήφισε η  Βουλή στις 9 Ιανουαρίου 1948 και αποφάσισε την προσάρτηση της Δωδεκανήσου στο Ελληνικό Κράτος, ενώ παράλληλα καθόρισε ως ημέρα της επίσημης Ενσωμάτωσης την 7η Μαρτίου 1948!
Όμως πριν φτάσουμε στην ημερομηνία αυτή υπάρχει ένα επείγον τηλεγράφημα του στρατιωτικού διοικητή Δωδεκανήσου αντιναύαρχου Περικλή Ιωαννίδη με ημερομηνία 4 Νοεμβρίου 1947 που απευθύνεται σε όλους τους δημάρχους της Ρόδου. Το τηλεγράφημα αναφέρει επί λέξει: «Εορταί ενσωματώσεως ανεβλήθησαν επί τινας ημέρας. ΣΤΟΠ. Αναμείνατε νεωτέρας οδηγίας».

Προφανώς γίνονταν συζητήσεις για την ημερομηνία του εορτασμού σε συνδυασμό και με τις υποχρεώσεις του βασιλικού ζεύγους που θα έπρεπε με την παρουσία του στη Ρόδο να τιμήσει την επέτειο!

Σημειώνεται ότι την επόμενη ημέρα της έπαρσης της ελληνικής σημαίας, πέθανε ο βασιλέας Γεώργιος ο Β’. Άλλωστε, την περίοδο εκείνη ο εμφύλιος πόλεμος βρισκόταν στο αποκορύφωμα του και τελικά επελέγη η 7η Μαρτίου 1948 ως επίσημη επέτειος και αγνοήθηκε παντελώς η 31η Μαρτίου 1947 που είναι η ημέρα κατά την οποία η Βρετανία παραδίδει τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα και στον ιστό του κτηρίου της Διοικήσεως Δωδεκανήσου (σημερινής νομαρχίας) γίνεται η υποστολή της βρετανικής σημαίας και η έπαρση της ελληνικής. Το γεγονός αυτό με όλη την ιστορική σημασία του μαρτυρά  και η μαρμάρινη πλάκα που είναι εντοιχισμένη μέχρι σήμερα  στην είσοδο του κτηρίου και γράφει: ΕΔΡΑ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ 1947.

Ο εορτασμός της επετείου στις 7 Μαρτίου 1948 ήταν πράγματι λαμπρός και έγινε παρουσία του βασιλέως Παύλου, της βασίλισσας Φρειδερίκης, το διαδόχου Κωνσταντίνου, της πριγκίπισσας Σοφίας, του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, υπουργών και άλλων επισήμων. Κατά την άφιξη του βασιλικού ζεύγους ο δήμαρχος Ρόδου Γαβριήλ Χαρίτος απένειμε στον βασιλέα Παύλο το χρυσό κλειδί της πόλης.

Οι βασιλείς Παύλος και Φρειδερίκη με τον διάδοχο Κωνσταντίνο και τις πριγκίπισσες Σοφία και Ειρήνη παρακολουθούν τη στρατιωτική παρέλαση. Διακρίνεται ανάμεσα στο βασιλικό ζεύγος η πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτη

Πάντως στις εορταστικές εκδηλώσεις της 7ης Μαρτίου 1948 δεν παρέστη ο διοικητής του Ιερού Λόχου (και πρωταγωνιστής του απελευθερωτικού αγώνα στα Δωδεκάνησα) Χριστόδουλος Τσιγάντες! Παραμένει άγνωστο εάν πρόκειται για σκόπιμη απόφαση ή δεν προσκλήθηκε στις εκδηλώσεις.

Ακολούθησε μεγάλη παρέλαση και πολλές άλλες εορταστικές εκδηλώσεις και σε μία απ’ αυτές ο βασιλιάς Παύλος παρασημοφόρησε πολλούς Δωδεκανησίους –κυρίως εκπαιδευτικούς, αλλά και μετά θάνατον  σε εκτελεσθέντες από τους κατακτητές- για την προσφορά και τη θυσία τους στον απελευθερωτικό αγώνα.

Η ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΙΑ
Η τελετή της παρασημοφορίας έγινε στις 8 Μαρτίου στο Δημαρχιακό Μέγαρο παρουσία της βασιλικής οικογένειας και οι τιμηθέντες ήταν οι εξής:
Με τον ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα τον επίτιμο γυμνασιάρχη Δημήτριο Αναστασιάδη τον ιερέα Λουκά Παπαλουκά, τον δάσκαλο Γεώργιο Παπαϊωάννου-Ζίγδη, τον Γεώργιο Κυρμιχάλη, τον ιατρό Νικ. Καραγιάννη και τον Αχιλλέα Κουτρούλη.
Με τον χρυσό σταυρό του Τάγματος του Γεωργίου Α’ τους Γεώργιο Θ. Γεωργιάδη, Ιωάννη Οικονομίδη, Γεώργιο Ζερβό, Σπυρίδωνα Σάββα, Καλλιόπη Μάγγα και Κωνσταντίνο Τσιλάτο.

Με τον χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα την κυρία Λέοντος και τους Ζαχ. Παπαζαχαρίου, Χριστόφορο Σακελλαρίδη, θεολόγο Κανάρη Πουζουκάκη, Ζωή Πολεμικού, δημοσιογράφο, Πέτρο Δηλμπεράκη ιατρό, Εμμανουήλ Μπακίρη θεολόγο και Αναστάσιο Γιαρενάκη. Με τον αργυρό σταυρό του  Τάγματος του Φοίνικα τους Μιχαήλ Σελλά, καθηγητή, Πανταλέοντα Παντελίδη καθηγητή, Εμμανουήλ Καλαμπίχη δημοσιογράφο, Θεοδόσιο Αναστασιάδη ιερέα, Μιχαήλ Παρθενιάδη και Αλέξιο Παρθενιάδη.

Τέλος, με το μετάλλιο εξαιρέτων πράξεων τους Μαρία χήρα Χριστόφορου Λιτού, Γ. Σουσούδη και Φ. Φαρμακίδη κλητήρες στο ελληνικό προξενείο της Ρόδου, Νικόλαο Σβύνο,  Μικέ Ορφανό, Σκεύο Γιαλλούρη, Βασίλειο Γαβαλά, Μιχαήλ Γουρλά, Αντώνιο Κουσκούτη, Κωνστ. Τομάζο, Ιορδάνη Χατζησταμάτη, Ηλία θεοφίλου, Χρήστο Φέσσα, Κωνστ. Πασσαρή και Στ. Ζαμπακλή.
Πάντως παραμένει περίεργο το γεγονός που δεν τιμήθηκαν μετά θάνατον και πολλοί άλλοι Δωδεκανήσιοι πατριώτες που εκτελέστηκαν από τους κατακτητές.
 
ΕΝΑ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ
Όταν οι Βρετανοί στρατιώτες αποβιβάστηκαν στη Ρόδο την επομένη της παράδοσης στη Σύμη των Γερμανών στους Συμμάχους και παρήλαυναν στους δρόμους της πόλης, δύο Ροδίτες (Κ. Φουτούλης και Γ. Καρακωνσταντίου) ξεδίπλωσαν πανηγυρίζοντας μια ελληνική σημαία! Δύο Ιταλοί καραμπινιέροι (σημ: και κατά τη γερμανοκρατία η αστυνόμευση στη Ρόδο γίνονταν από Ιταλούς καραμπινιέοους) εμπόδισαν τους δύο Ροδίτες πατριώτες. Το αποτέλεσμα ήταν   να γίνει συμπλοκή και να σκοτωθούν οι δύο Ιταλοί.

Βρετανικό δικαστήριο καταδίκασε τους δύο Ροδίτες σε φυλάκιση οκτώ ετών, αλλά την ημέρα της Ενσωμάτωσης ο βασιλέας Παύλος τους έδωσε χάρη και αφέθηκαν ελεύθεροι με σχετικό διάταγμα που φέρει και την υπογραφή του τότε υπουργού Δικαιοσύνης Χρήστου Λαδά.