Αλματώδη αύξηση παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια ο διαβήτης κύησης και σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία πλήττει πλέον το 18% των εγκύων παγκοσμίως!

Ο διαβήτης κύησης είναι μια μορφή διαβήτη που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, συνήθως στο δεύτερο τρίμηνο και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στο έμβρυο αλλά και στη μητέρα αν δεν αντιμετωπιστεί.

Συνήθως εξαφανίζεται μετά τον τοκετό, αλλά ελλοχεύει ο κίνδυνος το 30 με 50% των γυναικών αυτών να εμφανίσουν διαβήτη τύπου 2 πέντε χρόνια μετά τον τοκετό.

«Ο διαβήτης κύησης θέλει ιδιαίτερη προσοχή καθώς σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία μπορεί να παρουσιαστεί σε κάθε έγκυο»αναφέρειΔιδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, τ. Επιμελητής Μαιευτικής Γυναικολογίας του Princess Royal University Hospital London και συνεργάτης των Νοσοκομείων Μητέρα και Υγεία, κΣτέφανος Χανδακάς.
ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Σύμφωνα με τους επιστήμονες ο διαβήτης κύησης με την αλματώδη αύξηση που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια απειλεί το σύνολο των εγκύων. Υπάρχει όμως μια κατηγορία γυναικών που έχει αυξημένο κίνδυνο.

Οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη κύησης είναι:

Οι άνω των 25και ιδιαίτερα των 35 χρόνων
Οι παχύσαρκες ή υπέρβαρες προ κύησης( έχουν 4πλάσιο κίνδυνο , ενώ σε αυτές με Δείκτη Μάζας Σώματος >40 είναι 9πλάσιος!)
Αυτές που παίρνουν υπερβολικά πολλά κιλά
Με ιστορικό προηγούμενης κύησης με διαβήτη (σ΄ αυτές ο κίνδυνος αυξάνεται σε 30-80% σε επόμενη κύηση)
Με ιστορικό κύησης με νεογνό άνω των 4 κιλών
Με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
Με οικογενειακό ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη (γονείς ή αδέλφια)
«Προληπτικά, όμως όλες οι γυναίκες πρέπει να ελέγξουν το σάκχαρο τους μόλις επιβεβαιωθεί η εγκυμοσύνη. Αν το σάκχαρο νηστείας είναι φυσιολογικό στο πρώτο τρίμηνο, ο επόμενος έλεγχος γίνεται μεταξύ της 24ης και 28ης εβδομάδας της κύησης»προσθέτει ο Δρ Χανδακάς και εξηγεί
«Αν το σάκχαρο ανέβει αρκετά μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως αυξημένη δίψα, συχνοουρία, μεγάλη κόπωση, αλλαγή στην όραση, συχνές ουρολοιμώξεις ή κολπίτιδες»

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΚΥΗΣΗΣ

Στην περίπτωση που η έγκυος διαπιστώσει ότι έχει διαβήτη κύησης θα πρέπει να:

Ακολουθήσει διατροφή με ελεγχόμενη ποσότητα υδατανθράκων
Ασκείται καθημερινά, ( 20 λεπτά περπάτημα μετά από κάθε γεύμα)
Ελέγχει το σάκχαρο τέσσερις φορές την ημέρα και τους κετόνες στα ούρα τουλάχιστον δυο φορές την εβδομάδα
Βλέπει τον γιατρό της τακτικά για να παρακολουθεί τα επίπεδα του σακχάρου
Πάρει φαρμακευτική αγωγή η ινσουλίνη (Αν η διατροφή και η άσκηση δεν αποδίδει).

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Ο ΔΙΑΒΗΤΗΣΗ ΚΥΗΣΗΣ

Το αυξημένο σάκχαρο στις γυναίκες με διαβήτη κύησης μπορεί να επηρεάσει το μωρό αλλά και την μητέρα. Συγκεκριμένα στο έμβρυο προκαλεί:

Μεγάλη αύξηση του βάρους του
Υπογλυκαιμία αμέσως μετά τη γέννηση
Ίκτεροκαι αναπνευστική δυσκολία, καρδιομυοπάθεια, χαμηλό ασβέστιο και μαγνήσιο A
Aυξημένο κίνδυνο για παιδική και εφηβική παχυσαρκία και ανάπτυξη διαβήτηστην ενήλικο ζωή.

Στην Μητέρα:

Δυστοκία (δύσκολος τοκετός με αυξημένη συχνότητα τραυματισμού του νεογνού) ή ανάγκη για καισαρική τομή λόγω του μεγάλου μεγέθους του νεογνού
Πρόωρο τοκετό
Προεκλαμψία (αυξημένη αρτηριακή πίεση και κυκλοφορικές διαταραχές κατά τη διάρκεια της κύησης
Αυξημένο κίνδυνο για την ανάπτυξη διαβήτη σε μεγαλύτερη ηλικία

ΕΛΕΓΧΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ
Σύμφωνα με τον Δρ Χανδακά όσες γυναίκες εμφάνισαν διαβήτη κύησης αμέσως μετά τον τοκετό πρέπει να συνεχίσουν να:

Eλέγχουν το σάκχαρο τις πρώτες 2-3 ημέρες με ελεύθερη δίαιτα(Αν είναι φυσιολογικά, σταματά ο καθημερινός έλεγχος και η διαβητική διατροφή)
Επαναλάβουν (6 με 8 εβδομάδες) την καμπύλη σακχάρου για να επιβεβαιώσουν ότι δεν παραμένει κάποια διαταραχή στον μεταβολισμό της γλυκόζης(Αν το τεστ είναι φυσιολογικό τότε πρέπει να γίνεται έλεγχος του σακχάρου νηστείας (ή/και καμπύλη σακχάρου σε γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο) στους 6 μήνες και κάθε χρόνο μετά, καθώς υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 στα επόμενα χρόνια.
Ακόμη οι γυναίκες που χρειάστηκαν ινσουλίνη κατά την διάρκεια της κύησης ή διαγνώσθηκαν με διαβήτη κύησης πριν τις 25 εβδομάδες της εγκυμοσύνης ή είχαν διαβήτη κύησης και σε δεύτερη κύηση

έχουν μέχρι και 50% πιθανότητα ανάπτυξης ΣΔ τύπου 2 στα πρώτα πέντε χρόνια μετά την εγκυμοσύνη. Η αύξηση βάρους κατά πέντε κιλά μετά τον τοκετό διπλασιάζει τον κίνδυνο για ανάπτυξη διαβήτη.

Γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας χτυπά πλέον ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, καθώς σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες τα τελευταία χρόνια εμφανίζει αύξηση σε ηλικίες κάτω των 50χρόνων!

Τα στοιχεία των νέων μελετών έχουν ανησυχήσει τους γυναικολόγους αφού μέχρι πρόσφατα ο μέσος όρος ηλικίας των γυναικών που χτυπούσε ήταν γύρω στα 52 χρόνια.

«Είναι γεγονός ότι έχει παρουσιαστεί αύξηση στον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας σε γυναίκες μικρότερης ηλικίας και αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες» αναφέρει ο Διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, τ. Επιμελητής Μαιευτικής Γυναικολογίας του Princess Royal University Hospital London και συνεργάτης των Νοσοκομείων Μητέρα και Υγεία, κ Στέφανος Χανδακάς.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία κάθε χρόνο παγκόσμιαδιαγιγνώσκονται με καρκίνο τραχήλου μήτρας περίπου 500.000 γυναίκες(το 80% των οποίων σε αναπτυσσόμενες χώρες) και δυστυχώς περίπου οι μισές (275.000) καταλήγουν από την νόσο. Στην Ευρώπη, ο αριθμός νέων περιστατικών ανά έτος ανέρχεται περίπου σε 50.000, στις ΗΠΑ στις 13.000, και στην Ελλάδα 400.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΝΟΧΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ
Σύμφωνα με τους γυναικολόγους οι παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας είναι:
Ο ιός των ανθρωπίνων κονδυλωμάτων, γνωστός σαν Human Papilloma Virus ή HPV,
Πρώτη σεξουαλική επαφή σε νεαρή ηλικία: Όσο νωρίτερα στην ηλικία αρχίσει την σεξουαλική δραστηριότητα μια γυναίκα τόσο περισσότερο είναι αυξημένος ο κίνδυνος της για την ασθένεια.

Μεγάλος αριθμός ερωτικών συντρόφων: Το ίδιο επίσης ισχύει με τον αριθμό των ερωτικών συντρόφων. Να σημειωθεί ότι ο καρκίνος αυτός είναι σπάνιος στις παρθένες

Τεστ Παπανικολάου:
Οι γυναίκες που δεν έκαναν ποτέ τεστ Παπανικολάου ή δεν το κάνουν όσο θα έπρεπε, έχουν ψηλότερο κίνδυνο να παρουσιάσουν καρκίνο. Σε πολλές περιπτώσεις το τεστ μπορεί να ανιχνεύσει προκαρκινικές αλλοιώσεις
Μεγάλος αριθμός τοκετών
Κάπνισμα
Διατροφή φτωχή σε βιταμίνες Α και C
Χρήση αντισυλληπτικών από το στόμα (σε μορφή δισκίων)
Ανοσοκαταστολή (πτώση της άμυνας του οργανισμού)
AIDS: Οι γυναίκες που πάσχουν από AIDS.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΜΗΤΡΑΣ
Οι παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας συνήθως δεν προκαλούν πόνο. Γι' αυτό η ασθένεια μπορεί να εξελιχθεί αθόρυβα χωρίς συμπτώματα.

Ο καρκίνος του τραχήλου σε αρχικό στάδιο συνήθως δεν προκαλεί κλινικά συμπτώματα . Οι πρώτες ενοχλήσεις εμφανίζονται όταν τα καρκινικά κύτταρα αρχίζουν να διηθούν τους γειτονικούς ιστούς.

Όταν αυτό συμβεί τότε τα συνήθη συμπτώματα είναι:
Hασυνήθιστη απώλεια αίματος από τον κόλπο
Πόνος στην περιοχή της πυελού
Κολπικές εκκρίσεις
Πόνος κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.

« Γι αυτό η μόνη προφύλαξη που μπορεί να πάρει κάθε γυναίκα είναι να κάνει συστηματικά γυναικολογικές εξετάσεις και το τεστ Παπανικολάου»προσθέτει ο Δρ Χανδακάς και συνεχίζει

« Με την κολποσκόπηση ο γυναικολόγος μπορεί να εξετάσει καλύτερα τον τράχηλο και αν χρειαστεί να κάνει βιοψίες για να διευκρινιστεί ιστολογικά το είδος μιας ανωμαλίας που πιθανά να υπάρχει. Η πρόγνωση επιβίωσης είναι καλύτερη όταν ο καρκίνος διαγιγνώσκεται σε πρώιμο στάδιο εξέλιξης».

Δυνατά όμως στον τομέα της πρόληψης έχει μπεί και ο εμβολιασμός των νέων γυναικών με το εμβόλιο κατά του HPV. Ήδη έχουν χρησιμοποιηθεί παγκοσμίως περισσότερα από 175 εκατομμύρια εμβόλια με θετικά αποτελέσματα όπως στην Αυστραλία όπου είχαμε σχεδόν εξάλειψη των γεννητικών κονδυλωμάτων αλλά και ελάττωση των προκαρκινικών αλλοιώσεων και των χειρουργικών επεμβάσεων στον τράχηλο στις εμβολιασθείσες γυναίκες.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας μπορεί να θεραπευτεί αν ανιχνευθεί έγκαιρα. Παλαιότερα, ο καρκίνος αυτός αποτελούσε ένα από τους κύριους λόγους θνησιμότητας των γυναικών. Σήμερα χάρις στα προγράμματα ανίχνευσης και θεραπείας η θνησιμότητα έχει μειωθεί σημαντικά. Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι ο δεύτερος συχνότερος καρκίνος των γυναικείων γενετικών οργάνων μετά από τον καρκίνο της ωοθήκης. Μετά από αυτόν ακολουθεί ο καρκίνος του ενδομητρίου που έχει λίγο χαμηλότερη συχνότητα.

Τρεις μορφές θεραπείας χρησιμοποιούνται: Η Χειρουργική , η Ακτινολογική και η Χημειοθεραπεία

Η χειρουργική επέμβαση με νυστέρι η laser(χειρουργική αφαίρεση πολλών ειδών) είναι μία από τις βασικές μεθόδους θεραπευτικής αντιμετώπισης για τον καρκίνο του τραχήλου.
Η ακτινοθεραπεία ,υπάρχουν δύο μορφές. Η εξωτερική ακτινοθεραπεία ή τηλεθεραπεία γίνεται με μηχάνημα ακτινοβολίας. Η εσωτερική ακτινοθεραπεία ή βραχυθεραπεία χρησιμοποιεί ραδιενεργό ουσία ενσωματωμένη σε βελόνες, καλώδια, κεφαλές ή καθετήρες που τοποθετούνται απευθείας μέσα ή κοντά στην καρκινική εστία.
Η χημειοθεραπείαχρησιμοποιεί φαρμακευτικούς παράγοντες για να αναστείλει την αύξηση των καρκινικών κυττάρων, προκαλώντας είτε το θάνατο ή τη διακοπή της διαίρεσης των κυττάρων.
www.drchandakas.gr, τηλ 210 6436258

Οδυνηρές σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες έχει η έκτρωση για πολλές ανήλικες και έφηβες κοπέλες, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες!

«Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό καθώς σε αρκετές περιπτώσεις οι κοπέλες στιγματίζονται ( σωματικά και ψυχικά), αφού πολλές από τις συνέπειες τις ακολουθούν για το υπόλοιπο της ζωής τους»αναφέρει ο Διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, τ. Επιμελητής Μαιευτικής Γυναικολογίας του Princess Royal University Hospital London και συνεργάτης των Νοσοκομείων Μητέρα και Υγεία, κ Στέφανος Χανδακάς, με αφορμή πρόσφατη μελέτη πουκατατάσσει την Ελλάδα πρώτη χώρα σε εκτρώσεις στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με επιστημονική μελέτη, που δημοσιοποιήθηκε πριν από μερικές ημέρες, κάθε χρόνο στην Ελλάδα έχουμε 80.000 εκτρώσεις, εκ των οποίων οι 40.000 γίνονται από κοπέλες κάτω των 18χρόνων!

«Η σωστήσεξουαλική ενημέρωση των νέων, συνεχίζει ο Δρ Χανδακάς, τόσο από την Πολιτεία όσο και από την οικογένεια ,για τους τρόπους αντισύλληψης, είναι το μόνο μέτρο που μπορεί να βάλει φρένο στην κατάσταση αυτή».

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΜΙΑΣ ΕΚΤΡΩΣΗΣ
Oι συνέπειες μιας έκτρωσης, σύμφωνα με τα συμπεράσματα των επιστημονικών μελετών, είναι σωματικές και ψυχολογικές.
Οι σωματικέςμπορεί να είναι προσωρινές, μακράς διάρκειας ή μόνιμες.
Στις προσωρινές υπάγονται οι επιμολύνσεις, τα θρομβοεμβολικά επεισόδια, οι αιμορραγίες, η διάτρηση της μήτρας, ο τραυματισμός του εντέρου, η ρήξη του τραχήλου της μήτρας και ο τραυματισμός του ουρητήρα.
Στις μόνιμες παρενέργειες η πιο συχνή είναι η στειρότητα, η οποία ανέρχεται σε ποσοστό 3% μέχρι 5% των γυναικών που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση.
Ακόμη τα τελευταία χρόνια, σημαντικές μελέτες Αμερικανών επιστημόνων, ενοχοποιούν τις εκτρώσεις για αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού.
Οι ψυχολογικές υπάρχουνπριν από την έκτρωση, κατά τη διάρκειά της και μετά απ’ αυτή.
Πριν από την επέμβαση είναι συχνό το φαινόμενο γυναικών που βασανίζονται από αμφιβολίες σε σχέση με την ορθότητα ή μη της απόφασης για μια έκτρωση, με συνέπεια να καταλαμβάνονται από φόβο, άγχος, αϋπνίες και ενοχές. 

Tο άγχος, οι φόβοι και οι ενοχές συνοδεύουν συνήθως τις γυναίκες και κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Mερικές μάλιστα απ’ αυτές μου εκμυστηρεύτηκαν αργότερα ότι η εμπειρία της έκτρωσης ήταν πολύ οδυνηρή γι’ αυτές. «Αισθάνθηκα σαν να είμαι ένα σκουπίδι, σαν να επρόκειτο να σφάξουν εμένα την ίδια», μου είπε χαρακτηριστικά μια κυρία.
Οι πιοσοβαρές επιπτώσεις εμφανίζονται μετά την έκτρωση καθώς το 44% παρουσιάζουν νευρικές διαταραχές, το 36% διαταραχές ύπνου, το 30% - 50% προβλήματα στη σεξουαλική ζωή, το 25% επισκέπτονται ψυχίατρο - 60% αναφέρουν ιδεασμό αυτοκτονίας, το 28% από αυτές επιχειρεί αυτοκτονία
Προβλήματα αντιμετωπίζουν αρκετές κι απ αυτές που μελλοντικά αποκτούν παιδιά καθώς εμφανίζουν: αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, εξασθένηση των μητρικών δεσμών, αυξημένες πιθανότητες κακοποίησης και κατάληξης τού ζευγαριού στο χωρισμό.

ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗΣ

Σήμερα σε σχέση με το παρελθόν οι γυναίκες αλλά και οι άνδρες έχουν στη διάθεση τους αρκετά μέσα για να αποφύγουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και τις τυχόν συνέπειες της. Συγκεκριμένα έχουν:
Χάπι τεσσάρων εποχών(Επιτρέπει την έμμηνο ρύση κάθε τρεις μήνες. Λαμβάνεται συνεχώς επί 94 μέρες και διακόπτεται για μία εβδομάδα)
Ενέσιμο(Αντισυλληπτικό σε ένεση, που γίνεται μια φορά το μήνα. Με οιστρογόνα και προγεστογόνα).
Τσιρότο(Τοποθετείται στην κοιλιά, στον κορμό ή στους γλουτούς και ελκύει συνεχώς και σε χαμηλές ποσότητες συνδυασμό οιστρογόνων και προγεστογόνων. Αντικαθίσταται μία φορά την εβδομάδα επί τρεις εβδομάδες)
Ανδρικό χάπι(Ελκύει τεστοστερόνη και προγεστογόνα ώστε να εμποδίζει την παραγωγή σπέρματος)

Οι πλέον δημοφιλείς και ασφαλείς μέθοδοι σε Ελλάδα, Ευρώπη και σχεδόν τον υπόλοιπο κόσμο είναι:
Το αντισυλληπτικό χάπι ,στην Δυτική Ευρώπη το χρησιμοποιεί το 45% των γυναικών, στη χώρα μας το προτιμάει ΜΟΛΙΣ το 3%, ενώ στην Τουρκία το 9%.Το χάπι προσφέρει σχεδόν πλήρη αντισυλληπτική προστασία και θεωρείται ένα από τα πλέον αυστηρώς επιστημονικά ελεγμένα φάρμακα στον κόσμο.
Το προφυλακτικό, το χρησιμοποιεί το 75% των ζευγαριών στην Ελλάδα(η αποτελεσματικότητα κυμαίνεται από 64-97%).
Το χάπι της επόμενης μέρας . Το χρησιμοποιεί το 27% των Ελληνίδων , πέρσι πουλήθηκαν 2εκατομμύρια δισκία.
Κολπικός δακτύλιος
Ενδομήτριο σύστημα απελευθέρωσης προγεστερόνης
Σπιράλ
Γυναικείος σπόγγος
Διακεκομμένη συνουσία
Περιοδική αποχή

www.drchandakas.gr, τηλ 210 6436258

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν οι γυναικολόγοι μετά την καθιέρωση τα τελευταία χρόνια της ρομποτικής χειρουργικής στην γυναικολογία.

«Οι πιθανότητες διπλασιάζονται στις περιπτώσεις που οι γυναίκες πάσχουν από ελάχιστη ή ήπια ενδομητρίωση»διευκρινίζει ο Διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, τ. Επιμελητής Μαιευτικής Γυναικολογίας του Princess Royal University Hospital London και συνεργάτης των Νοσοκομείων Μητέρα και Υγεία, κ Στέφανος Χανδακάς και προσθέτει

«Είναι αποδεδειγμένο όμως ότι η αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης με ρομποτική χειρουργική βελτιώνει σημαντικά τα ποσοστά γονιμότητας».
Σύμφωνα με τους γυναικολόγους, στις πιο σοβαρές περιπτώσεις ενδομητρίωσης ,η ρομποτική χειρουργική επέμβαση μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας της πυέλου για να επιτρέψει στις ωοθήκες και τις σάλπιγγες να λειτουργήσουν καλύτερα.

«Η ρομποτική χειρουργική στις περιπτώσεις αφαίρεσης μεγάλων ενδομητριωμάτων μπορεί να βελτιώσει τα ποσοστά γονιμότητας, ωστόσο υπάρχει ένα όριο ως προς το πόσο μπορεί να βελτιώσει τα ποσοστά επίτευξης εγκυμοσύνης. Η θεραπεία πρέπει να εξατομικεύεται και να εξετάζει όλες τις διαθέσιμες μεθόδους για να βοηθήσει μια γυναίκα να μείνει έγκυος» τονίζει ο Δρ Χανδακάς.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΡΟΜΠΟΤΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Η ρομποτική χειρουργική παρέχει την δυνατότητα στον χειρουργό να πραγματοποιεί επεμβάσεις σε δύσκολα ανατομικά σημεία του γυναικείου κόλπου και να προσδιορίζει πώς και πότε μπορούν να μείνουν οι γυναίκες έγκυες ή αν θα χρειαστεί να υποβληθούν σε εξωσωματική γονιμοποίηση.

H θεραπεία της ενδομητρίωσης μπορεί να περιλαμβάνει και συμπληρωματική θεραπεία μετά τη ρομποτική χειρουργική με διακοπή της περιόδου για χρονικό διάστημα, από 3 μέχρι 6 μήνες ανάλογα με το στάδιο της ενδομητρίωσης.

Μετά την επέμβαση η γυναίκα:
Επιστρέφει σπίτι την ίδια ημέρα ( το 92% των γυναικών)
Την επομένη ημέρα στις καθημερινές δραστηριότητες
Αισθάνεται ότι δεν έχει χειρουργηθεί
Δεν μένουν χειρουργικές ουλές στην κοιλιά της
Ο πόνος είναι ακόμη πιο ήπιος

ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΩΣΗ –ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΑΣΤΙΓΑ-ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Σε μάστιγα εξελίσσεται η ενδομητρίωση , που πλήττει κυρίως νέες γυναίκες (20 με 35χρόνων), καθώς σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας υπολογίζεται ότι σήμερα πάσχουν πάνω από 176 εκατομμύρια γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο !

Δεν είναι μεταδοτικό νόσημα, ούτε καρκίνος, είναι μια όμως χρόνια πάθηση που μπορεί να στερήσει τη χαρά της γονιμότητας αλλά και την καλή ποιότητα ζωής μιας γυναίκας.

Κατά ενδομητρίωση τα κύτταρα από το ενδομήτριο (το εσωτερικό της μήτρας) αναπτύσσονται σε άλλα σημεία συνήθως έξω από τη μήτρα. Τα σημεία όπου εμφανίζεται συχνότερα ενδομητρίωση είναι:
το περιτόναιο
οι ωοθήκες,
οι σάλπιγγες
η ουροδόχος κύστη
Σε σπάνιες περιπτώσεις αναπτύσσεται στο έντερο ή ακόμα και σε άλλα όργανα (πνεύμονες, νεφρά).

Τα κύρια συμπτώματα της ενδομητρίωσης είναι:
πόνος στην περιοχή της κοιλιάς ή της λεκάνης, τόσο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ή μετά(δυσπαρευνία), όσο και κατά τη διάρκεια της περιόδου (δυσμηνόρροια)
έντονη αιμορραγία και επώδυνη ούρηση κατά την περίοδο
υπογονιμότητα
Ωστόσο κάποιες από τις γυναίκες που έχουν ενδομητρίωση μπορεί να μην έχουν καθόλου συμπτώματα.

Για το λόγο αυτό οι γυναίκες αυτές θα πρέπει να εξετάζουν αν:
η μητέρα ή αδελφή είχε ενδομητρίωση
ξεκίνησε η έμμηνος ρύση σε νεαρή ηλικία
η έμμηνος ρύση διαρκεί πάνω από επτά ημέρες και εάν έρχεται πιο συχνά από 27 ημέρες
δεν έχει τεκνοποιήσει ακόμα
έχει διαγνωστεί με συγγενείς ανωμαλίες των έσω γεννητικών οργάνων (δίκερη μήτρα, δίδελφη μήτρα, ατρησία υμένα κ.ά.)

ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΩΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ
Μία στις δυο γυναίκες με πρόβλημα υπογονιμότητας διαγιγνώσκεται με ενδομητρίωση. Μια γυναίκα με ήπια ενδομητρίωση έχει πιθανότητα 2-4.5% το μήνα να συλλάβει φυσιολογικά (σε γόνιμα ζευγάρια το ποσοστό αυτό είναι 15-20%). Όμως αν μια γυναίκα έχει ενδομητρίωση, δεν είναι απαραίτητο ότι θα αντιμετωπίσει και υπογονιμότητα.
Δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο κατά ποιο τρόπο η ενδομητρίωση επηρεάζει τη γονιμότητα, ειδικά σε γυναίκες όπου δεν έχουν αναπτυχθεί συμφύσεις. Η θεωρία που επικρατεί είναι πως η ενδομητρίωση προκαλεί μικρές, αλλά σημαντικές αλλαγές στην πύελο: φλεγμονή, τροποποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος, ορμονικές αλλαγές, αλλαγή του τρόπου λειτουργίας των σαλπίγγων ή προβλήματα στη γονιμοποίηση και την εμφύτευση του εμβρύου.

Σε πιο βεβαρημένες περιπτώσεις ενδομητρίωσης οι συμφύσεις παίζουν σημαντικό ρόλο και προκαλούν υπογονιμότητα, γιατί εμποδίζουν την απελευθέρωση του ωαρίου ή την είσοδο του σπέρματος στη σάλπιγγα, καθώς επίσης επηρεάζουν την κινητικότητα της σάλπιγγας και την ικανότητά της να κρατά το ωάριο κατά την ωορρηξία.

Περισσότερα στο www.drchandakas.gr τηλ 210 6436258