Λύση στο δίλημμα κάθε σύγχρονης νέας γυναίκας, « παιδί η καριέρα» μάλιστα και σε περίοδο οικονομικής κρίσης, δίνει σήμερα η ιατρική επιστήμη με την μέθοδο κατάψυξης ωαρίων!

Έτσι λοιπόν τη χαρά της μητρότητας μπορούν να απολαμβάνουν πλέον χωρίς κανένα ρίσκο και οι γυναίκες καριέρας , μετά την ολοκλήρωση της επαγγελματικής τους ανέλιξης.
Σύμφωνα με στοιχεία γυναικολόγων πολλές Ελληνίδες καταφεύγουν στην λύση αυτή, είτε κάνουν καριέρα είτε μπαίνουν τώρα στη αγορά εργασίας.Μάλιστα πρόσφατα οι εταιρίες apple και facebook συμπεριέλαβαν την κατάψυξη ωαρίων στις εταιρικές κοινωνικές παροχές τους (socialbenefits) για όλα τα γυναικεία στελέχη.

«Η μέθοδος είναι απόλυτα ασφαλής και σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία το ποσοστό επιβίωσης των ωαρίων μετά από υαλοποίηση (vitrification) είναι πολύ υψηλό και κυμαίνεται από 70% μέχρι και 100% ενώ το ποσοστό κύησης κυμαίνεται από 41.6% μεχρι 73,7%»αναφέρει ο Διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, τ. Επιμελητής Μαιευτικής Γυναικολογίας του Princess Royal University Hospital London και συνεργάτης των Νοσοκομείων Μητέρα και Υγεία, κ Στέφανος Χανδακάς.

«Η μέθοδος, σύμφωνα με τον Δρ Χανδακά, αυτή είναι η πλέον κατάλληλη για περιπτώσεις γυναικών που θέλουν να διατηρήσουν την γονιμότητα τους και να έχουν περισσότερες πιθανότητες μετά τα 35 χρόνια τους να βιώσουν τον ρόλο της μητέρας».

ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΚΥΗΣΗΣ ΜΕ ΤΑ ΤΑ 35 ΧΡΟΝΙΑ
Μια γυναίκα μπορεί να καταψύξει τα ωάρια της κατά την διάρκεια της αναπαραγωγικής της ηλικίας με στόχο να αυξήσει τις πιθανότητες κύησης αργότερα. Η κατάψυξη ωαρίων προτείνεται να γίνεται σε ηλικία από 25 μέχρι 35 χρόνων, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε γυναίκας: παθολογικό ορμονικό έλεγχο, χαμηλή Αντιμυλλεριανή ορμόνη (ΑΜΗ), χαμηλό απόθεμα ωοθυλακίων μετά από υπερηχογραφικό έλεγχο κ.α
Κι αυτό γιατί οι σύγχρονες συνθήκες ζωής, με τους γρήγορους εργασιακούς ρυθμούς και τη συνεχή οικονομική αβεβαιότητα, έχουν οδηγήσει πολλές γυναίκες στην αναβολή της τεκνοποίησης. Όλο και περισσότερες γυναίκες ξεκινούν να κάνουν παιδί μετά τα 35, αφού έχουν ολοκληρώσει και πραγματοποιήσει τα επαγγελματικά τους σχέδια.

Η επίτευξη κύησης στις ηλικίες αυτές δυσκολεύει δραματικά, δεδομένου ότι μετά τα 35χρόνια αρχίζει να μειώνεται η αναπαραγωγική λειτουργία μιας γυναίκας.
Κι αυτό γιατί οι γυναίκες γεννιούνται με συγκεκριμένο αριθμό ωοθυλακίων στις ωοθήκες τους. Ένα ωάριο ωριμάζει κάθε μήνα και μπορεί να γονιμοποιηθεί. Όσο περνάνε τα χρόνια, τα διαθέσιμα ωάρια σιγά-σιγά λιγοστεύουν σε αριθμό γιατί οι ωοθήκες δεν έχουν τη δυνατότητα να παράγουν νέα (μετά τα 35 απομένει 10% του αποθεματικού). Επίσης μειώνεται και η ποιότητα τους, γιατί δημιουργούνται αλλοιώσεις στο γενετικό τους υλικό με το πέρασμα του χρόνου.
Για παράδειγμα τα ποσοστά επίτευξης κλινικής κύησης με εξωσωματική γονιμοποίηση σε γυναίκες ηλικίας άνω των 40, είναι περίπου 20% και πέφτουν στο 2-4% στην ηλικία των 44-45 χρόνων.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΨΥΞΗ ΩΑΡΙΩΝ
Η συλλογή των ωαρίων γίνεται μετά από κατάλληλη ορμονική διέγερση των ωοθηκών. Τα ωάρια καταψύχονται σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία αποφεύγοντας το σχηματισμό κρυστάλλων στο εσωτερικό τους. Όταν είναι επιθυμητή η κύηση, τα ωάρια αποψύχονται και γονιμοποιούνται (με μικρογονιμοποιήση) από το σπέρμα του συζύγου, συντρόφου η δωρητή σπέρματος.
Τα έμβρυα καλλιεργούνται στο εργαστήριο και μεταφέρονται πίσω στο σώμα της γυναίκας. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η εμβρυομεταφορά γίνεται 2 με 3 ημέρες αργότερα χωρίς να είναι απαραίτητη η ορμονική θεραπεία.

Στις μέρες μας η μέθοδος έχει τελειοποιηθεί με την υαλοποίηση (vitrification). Η υαλοποίηση είναι ταχύτατη διαδικασία, με μεγαλύτερη ποσότητα κρυοπροστατευτικού και δίνει υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης στην επόμενη φάση. Η συντήρησή τους γίνεται σε ειδικά δοχεία μέσα σε υγρό άζωτο στους -196ºC, διασφαλίζοντας πως τα ωάρια θα παραμείνουν αναλλοίωτα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Παλαιότερα οι πιο συχνοί αιτιολογικοί παράγοντες που οδηγούσαν σε αυτήν την επιλογή ήταν σοβαρές παθήσεις όπως η ενδομητρίωση, ο καρκίνος μαστού και οι όγκοι ωοθηκών όπως και οι χειρουργικές επεμβάσεις με ή χωρίς χημειοθεραπεία-ακτινοβολία κατά τις οποίες ελαττώνεται ο όγκος των ωοθηκών και συνεπώς των εναπομενόντων ωοθυλακίων – ωαρίων.

www.drchandakas.gr τηλ 210 6436258

Τη χαρά της μητρότητας μπορούν να στερήσουν τα ινομυώματα, στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας αν δεν εντοπιστούν έγκαιρα, καθώς εμποδίζουν την σύλληψη ενώ είναι υπεύθυνα για τις αυτόματες αποβολές!

Αυτό τονίζουν οι γυναικολόγοι και συνιστούν στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας ( 25 με 45 χρόνων) με πρόβλημα υπογονιμότητας σχολαστικό έλεγχο για την ύπαρξη η όχι ινομυωμάτων στην μήτρα.

«Ο σχολαστικός έλεγχος είναι απαραίτητος καθώς πολλές γυναίκες είναι ασυμπτωματικές, ενώ άλλες εμφανίζουν συμπτώματα»αναφέρει ο Διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, τ. Επιμελητής Μαιευτικής Γυναικολογίας του Princess Royal University Hospital London και συνεργάτης των Νοσοκομείων Μητέρα και Υγεία, κ Στέφανος Χανδακάς.

Σύμφωνα με τους γυναικολόγους τα ινομυώματα είναι οι πιο συχνοί καλοήθεις όγκοι που εμφανίζονται στη μήτρα. Πρόκειται για αθροίσεις κυττάρων (μυϊκές ίνες και ινώδης ιστός) που το μέγεθός τους ξεκινά από 1 εκατοστό και μπορεί κάποιες φορές να ξεπεράσει ακόμη και τα 15 εκατοστά. Oι πιθανότητες να εξελιχθούν σε κακοήθεια είναι πολύ λίγες (0,1-0,5%).
«Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει επιστημονική εξήγηση για τις ακριβείς αιτίες που προκαλούν τη δημιουργία τους . Πιθανολογείται ότι εμφανίζονται όταν υπάρχει κληρονομική προδιάθεση ή εξαιτίας ορμονικών λόγων. Το σίγουρο είναι ότι η ανάπτυξή τους συνδέεται με τις γυναικείες ορμόνες (οιστρογόνα). Φυσικά, ρόλο παίζουν και οι ιδιαιτερότητες του κάθε οργανισμού» εξηγεί ο Δρ Χανδακάς.

ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΤΑ ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΩΝ

Αρκετές γυναίκες, παρά το γεγονός ότι έχουν ινομυώματα, είναι ασυμπτωματικές, ωστόσο, οι περισσότερες παρουσιάζουν συμπτώματα, τα οποία ποικίλλουν ανάλογα με το μέγεθος, τον αριθμό και το σημείο εμφάνισης. Τα βασικά συμπτώματα είναι:

Πόνος, αίσθηση βάρους και «φούσκωμα» στην περιοχή της κοιλιάς, ανάλογα με τη θέση και το μέγεθος των ινομυωμάτων
Μεγάλη απώλεια αίματος κατά την περίοδο ή αιμορραγία ανάμεσα στις περιόδους
Έντονος πόνος κατά τη διάρκεια της περιόδουή κατά της σεξουαλικής επαφής
Συχνουρία, ουρολοιμώξεις, δυσκοιλιότητα, λόγω της πίεσης που ασκούν στα γειτονικά όργανα (ουροδόχο κύστη, έντερο)
Προβλήματα υπογονιμότητας,είτε λόγω εξωτερικής πίεσης των σαλπίγγων, είτε όταν εμφανίζονται στο εσωτερικό της μήτρας (ενδομητρική κοιλότητα).

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

«Έχει αποδειχτεί ότι, όταν τα ινομυώματα είναι μεγάλα, εμποδίζουν τη φυσιολογική σύλληψη, την κίνηση των σπερματοζωαρίων και δυσκολεύουν την εμφύτευση εμβρύων κατά τη διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ακόμη μπορεί να οδηγήσουν σε απόφραξη των σαλπίγγων ή να βλάψουν τις ωοθήκες, προκαλώντας προβλήματα γονιμότητας »αναφέρει ο Δρ Χανδακάς και προσθέτει

« Επίσης όταν εντοπίζονται στο ενδομήτριο, θεωρούνται υπεύθυνα για τις αυτόματες αποβολές, κυρίως κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Επίσης λόγω της πίεσης που ασκούν σε μεγάλα αγγεία του οργανισμού, ενδέχεται να προκαλέσουν πρήξιμο (οίδημα), κιρσούς, διόγκωση των νεφρών (υδρονέφρωση) κ.ά»
Η θεραπεία εξαρτάται από την ηλικία της γυναίκας, το εάν έχει γίνει μητέρα ή όχι, το μέγεθος των ινομυωμάτων, τη θέση τους και τα συμπτώματα που της προκαλούν. Συνήθως μικρά ινομυώματα, που δίνουν λίγα ή και καθόλου συμπτώματα, χρειάζονται μόνο τακτική παρακολούθηση με υπερηχογραφικό έλεγχο ανά εξάμηνο.
Αντίθετα όταν είναι μεγάλα (πάνω από 5 εκ.), η χειρουργική αφαίρεσή τους είναι απαραίτητη ( γίνεται λαπαροσκοπικά).Επίσης, το χειρουργείο είναι απαραίτητο όταν τα ινομυώματα δημιουργούν προβλήματα σε άλλα όργανα (λόγω πίεσης) ή προκαλούν αιμορραγία, αναιμία και υπογονιμότητα.

Επιστημονική μελέτη στη Γαλλία,σε γυναίκες που αντιμετώπιζαν ανεξήγητη υπογονιμότητα και προσπαθούσαν επί τρία περίπου χρόνια να συλλάβουν, μετά τη λαπαρασκoπική αφαίρεση των ινομυωμάτων, αυξήθηκαν τα ποσοστά εγκυμοσύνης στο 41%.

Μια άλλη μελέτη -στην ίδια χώρα- κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η φυσιολογική γονιμότητα βελτιώνεται από 53 μέχρι 70% μετά την αφαίρεση ινομυωμάτων από το εσωτερικό της μήτρας.

ΕΙΔΗ ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΩΝ

Ανάλογα με το σημείο της μήτρας που εμφανίζονται, διακρίνονται σε:

Υποορογόνια:Αναπτύσσονται στο εξωτερικό μέρος της μήτρας, προς την κοιλιά και όταν μεγαλώνουν πιέζουν την ουροδόχο κύστη και το έντερο
Ενδοτοιχωματικά:Εντοπίζονται στο εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας. Όταν είναι μικρά, συνήθως δεν δίνουν συμπτώματα
Υποβλεννογόνια:Εμφανίζονται μέσα στη μήτρα (ενδομήτριο). Μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγίες και υπογονιμότητα.
www.drchandakas.gr τηλ 210 6436258