×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 584

Μάλιστα σε νέους ηλικιακά ασθενείς στην ολική αντικατάσταση γόνατος, λόγω αρθρίτιδας η σοβαρού τραυματισμού, τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά.

Αυτό αποδεικνύουν τα στοιχεία που παρουσιάστηκανστο 31stAnnualMeetingofCurrentConceptsinJointReplacement, το οποίο πραγματοποιήθηκε 10 με 13 Δεκεμβρίουστη Φλόριντα των Η.Π.Α.

Τα στοιχεία αφορούσαν εκατοντάδες αντικαταστάσεις γόνατος οι οποίες έγιναν σε νέους ηλικιακά ασθενείςστο HospitalforSpecialSurgeryστο Μανχάταν, Διεθνές Κέντρο Αναφοράς στις Ολικές Αρθροπλαστικές Γόνατος.

«Η εξέλιξη της τεχνολογίας, που όλοι περιμέναμε εδώ και χρόνια, όσον αφορά τα προσθετικά υλικά στις επεμβάσεις αντικατάστασης της άρθρωσης του γόνατος, είναι πραγματικότητα . Τα υλικά που χρησιμοποιούμε τώρα διαρκούν για όλη τη ζωή του ασθενή, χωρίς να απαιτείται αλλαγή τους, μετά από 10-15 χρόνια, όπως παλιά", τονίζει ο ορθοπεδικός χειρουργός Δρ Σταύρος Αλευρογιάννης, MD, MSc, PhD, και συνεχίζει

"Η διαφορά σε σχέση με τα παλιά υλικά , είναι το γεγονός ότι έχουμε ελαφριά μεταλλικά κράματα που δεν σοκάρουν τον οργανισμό και "βιολογικά" πλαστικά, με βιταμίνη Ε, η οποία αποτρέπει τη φθορά των υλικών μέσα στο σώμα μας και διατηρεί την άρθρωσή μας σταθερή και αμετάβλητη στο χρόνο. Έχουμε λοιπόν όχι μόνο ένα νέο γόνατο αλλά ένα γόνατο για πάντα".

Ο συνδυασμός των νέων βιολογικών υλικών με τη χρήση "εξατομικευμένης πρόθεσης-γόνατο κατά παραγγελία" και την ελάχιστα επεμβατική χειρουργική τεχνική (MIS) δίνειτο τέλειο αποτέλεσμα (γόνατο εφ όρου ζωής)για τον ασθενή.

«Τα νεα βιολογικά υλικά δημιουργούν νεα δεδομένα και αυτό που η "κλασική ορθοπεδική" πρέσβευε ως τώρα, συμβουλεύοντας τον ασθενή των 50 και 60 χρόνων, με πρόβλημα στο γόνατο, να ζήσει με τον πόνο του για μια δεκαπενταετία ακόμα, πριν υποβληθεί σε ολική αρθροπλαστική, ανήκει πλέον στο παρελθόν » εξηγεί ο Δρ Αλευρογιάννης.

ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΟΝΑΤΟΣ
Η πιο σύγχρονη τεχνική αρθροπλαστικής γόνατος στον κόσμο είναι η "μέθοδος των τριών", σύμφωνα με το Δρ Αλευρογιάννη, η οποία πρέπει να τηρείται με μαθηματική ακρίβεια.Μόλις πέντε εκατοστά τομή, μόσχευμαπου ταιριάζει απόλυτα στη μορφολογία των οστών του ασθενούς και βιολογικά υλικάπου διαρκούν για μια ζωή, αποτελούν το τρίπτυχο της επιτυχίας!

Με τα νεα δεδομένα στην αντικατάσταση του γόνατος έχουμε:
Tο νέο προσθετικό βιολογικό υλικό προσαρμόζεται στην ανατομία του ασθενούς (κατά παραγγελία)
Πολύ μικρό τραύμα με ελάχιστη καταστροφή μυών και ιστών
Ελάχιστη απώλεια αίματος ( σπάνια απαιτείται μετάγγιση αίματος)
Ελαχιστοποιείται ο χειρουργικός χρόνος
Ταχύτερη επούλωση τραύματος
Άμεση κινητοποίηση μετά το χειρουργείο ( περπάτημα χωρίς πατερίτσες ή άλλα εξωτερικά βοηθήματα βάδισης)
Νοσηλεία μόλις 2-3 ημέρες
Επιστροφή πολύ γρήγορα στις καθημερινές του δραστηριότητες
Μικρότερο οικονομικό κόστος

ΓΟΝΑΤΟ : Η ΕΥΑΛΩΤΗ ΑΡΘΩΣΗ
Η άρθρωση που προσβάλλεται πιο συχνά από αρθρίτιδα είναι το γόνατο σε ποσοστό 65% και για το λόγο αυτό έχουμε κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς υποβάλλονται σε ολική αρθροπλαστική γόνατος.

Η αναλογία στο γενικό πληθυσμό είναι 1 άνδρας προς 3 γυναίκες. Μόνο στις ΗΠΑ, ηολική αρθροπλαστική γόνατος αποτελεί τη 14η πιο συχνή αιτία νοσηλείας τα τελευταία χρόνια. Πάνω από 4.5 εκ. Αμερικανοί (4.7% του πληθυσμού των ΗΠΑ, ηλικίας πάνω από 50 ετών), έχουν υποβληθεί στο παρελθόν σε τουλάχιστον μία αρθροπλαστική στο γόνατο. Πάνω από 650.000 τέτοιες επεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν μόνο το 2010. Το 42,0% των ασθενών είναι ηλικίας 45-64 , ενώ το 53.5% είναι ηλικίας 65-84 ετών.

Στην Ελλάδα το 2012, ο αντίστοιχος αριθμός φθάνει στις 12.000, με το 82,4% των ασθενών να είναι ηλικίας 70-85 ετών.

Η παχυσαρκία και η αύξηση του μέσου όρου ηλικίας συνταξιοδότησης φαίνεται να αποτελούν τις πιο συχνές αιτίες του προβλήματος.

Επίσης πρόβλημα αρθροπλαστικής εμφανίζουν βετεράνοι αθλητές ( της άρσης βαρών, άλτες κ.τ.λ) παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές με ιστορικό επανειλημμένων τραυματισμών, άνθρωποι που κάνουν σκληρές χειρωνακτικές εργασίες (οικοδόμοι, αγρότες κτλ). Ακόμη ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα και κυρίως ρευματοειδή αρθρίτιδα σε νεανικές ηλικίες.

Ένας ακόμη παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει κάποιον σε αρθροπλαστική γόνατος είναι μια αποτυχημένη χειρουργική επέμβαση, η οποία δεν έτυχε κατάλληλης μετεγχειρητικής κινητοποίησης.

www.dralevrogiannis.gr. τηλ.2107786868 κιν 6944998694

Μία νέα έρευνα από την Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου της Washington στο St. Louis δείχνει ότι τα λιπαρά οξέα -που είναι γνωστό ότι συνδέονται με την παχυσαρκία και το διαβήτη- μπορεί επίσης να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αρθρίτιδας και της λευχαιμίας.
 
Τα ένζυμα που παίζουν ρόλο στην μετατροπή των υδατανθράκων σε ένα ορισμένο είδος λιπαρού οξέος -που ονομάζεται αιθερολιπίδιο- παίζουν ρόλο και στην υγεία των ουδετερόφιλων. Τα ουδετερόφιλα είναι ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων που βοηθά στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων στο σώμα, ειδικά εκείνων που προκαλούνται από βακτήρια ή μύκητες.
 
Ωστόσο, ο ασυνήθιστα υψηλός αριθμός ουδετερόφιλων στο αίμα -κάτι που ονομάζεται ουδετεροφιλία- μπορεί να είναι σημάδι οξείας φλεγμονής και σχετίζεται με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Η ουδετεροφιλία είναι επίσης κοινό σύμπτωμα μεταξύ των ατόμων που πάσχουν από λευχαιμία.
 
Για τις ανάγκες της έρευνάς τους, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Cell Metabolism, οι επιστήμονες εξέτασαν γενετικά μεταλλαγμένα ποντίκια, τα οποία αδυνατούσαν να παράγουν λιπίδια αιθέρα.
 
Διαπίστωσαν ότι χωρίς τα συγκεκριμένα λιπίδια, οι ποντικοί έχασαν πολύ γρήγορα σωματικό βάρος και ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων τους έπεσε πολύ χαμηλά. Συγκεκριμένα, στα ποντίκια που είχαν εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα ουδετερόφιλων, η έλλειψη αιθερολιπιδίων «σκότωνε» επί της ουσίας τα ουδετερόφιλα.
 
Ο επικεφαλής της έρευνας, δρ Clay F. Semenkovich, υποστηρίζει ότι τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας μπορεί να ανοίξουν νέο δρόμο για τον περιορισμό της φλεγμονής. Αν θα μπορούσαμε να μειώσουμε τη δραστηριότητα των ενζύμων αυτών, χωρίς την εξάλειψη τους εντελώς, θα μπορούσαμε να μειώσουμε τα επίπεδα των λιπιδίων αιθέρος και ενδεχομένως να βοηθήσουμε τους ασθενείς με λευχαιμία και άλλες φλεγμονώδεις ασθένειες, όπως η αρθρίτιδα.
 
Επιπλέον, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ένζυμα που δεν παρήγαγαν αιθερολιπίδια, στόχευαν αποκλειστικά τα ουδετερόφιλα και δεν «σκότωναν» άλλα λευκά αιμοσφαίρια. Επιπλέον, τα ένζυμα αυτά σκότωναν μόνο ώριμα ουδετερόφιλα και όχι τα νεώτερα ουδετερόφιλα.
 
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό σημαίνει ότι η μείωση της παραγωγής των αιθερολιπιδίων μειώνει μόνο προσωρινά τα επίπεδα ουδετερόφιλων, δηλαδή ο αριθμός ουδετερόφιλων του ασθενούς θα αυξηθεί (ομαλοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος) και πάλι μόλις σταματήσει τη θεραπεία.
 
Έτσι, θα είναι εφικτό να καταπολεμηθεί η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η λευχαιμία με την στόχευση συγκεκριμένων ενζύμων και μόλις ολοκληρωθεί η θεραπεία, το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς να επανέλθει πλήρως.

fnews.gr
Σε βασική  θεραπεία επιλογής για την αντιμετώπιση των παθήσεων του χεριού (τενοντίτιδες, επικονδυλίτιδες, αρχόμενες αρθρίτιδες)  εξελίσσεται  η πρωτοποριακή θεραπεία  τοπικών ενέσεων  με αυτόλογους παράγοντες από το αίμα του ασθενούς!

Aυτό, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε   κατά τη διάρκεια Ημερίδας του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου «Αττικον» με  θέμα «Χειρουργική Τεντόνων Άνω και Κάτω Άκρων».
Η  πρωτοποριακή θεραπεία εφαρμόζεται πλέον και στη χώρα μας  και έχει θεαματικά αποτελέσματα, αφού ο ασθενής αποφεύγει το χειρουργείοκαι ταυτόχρονα απαλλάσσεται από τους βασανιστικούς πόνους.
«Τα αποτελέσματα της πρωτοποριακής θεραπείας μπορούν να χαρακτηριστούν επαναστατικά καθώς οι ασθενείς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων  αποφεύγουν το χειρουργείο και σταματούν να πονούν» τονίζει ο Χειρουργός  Ορθοπαιδικός- Μικροχειρουργός Χεριού κ Ιωάννης Α. Ιγνατιάδης και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού-Άνω  Άκρου.
«Η  εφαρμογή της θεραπείας, είναι απλή ,γρήγορη και έχει άμεσα αποτελέσματα. Μπορεί να πραγματοποιηθεί σε κατάλληλα εξοπλισμένο ιατρείο και από εξειδικευμένο ιατρό, γεγονός που μειώνει συνολικά το κόστος της επέμβασης, αφού δεν γίνεται  εισαγωγή σε νοσοκομείο» προσθέτει ο κ Ιγνατιάδης.
 o- 2 1
ΑΠΛΗ-ΓΡΗΓΟΡΗ  ΜΕ  ΑΜΕΣΑ  ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Η εφαρμογή της θεραπείας, μετά τη διάγνωση της πάθησης, είναι απλή καθώς ξεκινά  με λήψη αίματος από τον ασθενής. Στη συνέχεια γίνεται ειδική επεξεργασία  και λαμβάνεται   από το αίμα  πλάσμα πλούσιο σε ένα είδος «αντισωμάτων», τους λεγόμενους αυξητικούς  παράγοντες,  οι οποίοι εδράζουν στο περίβλημα των αιμοπεταλίων και έχουν αυξητικές-επουλωτικές ιδιότητες.
Ακολούθως ο θεράπων γιατρός με σύριγγα κάνει έκχυση του πλούσιου σε παράγοντες πλάσματος  διαλύματος   στο σημείο του μεγίστου πόνου ή γύρω από αυτό σε πέντε κοντινά σημεία .
Για κάθε θεραπεία μπορεί να χρειασθούν 1-3 συνεδρίες ,ενώ η διαδικασία εφαρμογής δεν ξεπερνά τα 20-25 λεπτά. Μετά την έγχυση του διαλύματος το χέρι αναρτάται σε ένα περιλαίμιο για δυο ημέρες,  ενώ για δυο εβδομάδες δεν επιτρέπεται η καταπόνηση ,όπως συμβαίνει και στην θεραπεία με κορτιζόνη.
 
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΧΕΡΙΟΥ
Οι πιο συχνές και βασανιστικές παθήσεις του χεριού είναι  δύο:
Η έξω επικονδυλίτιδα (στον αγκώνα)που βασανίζει τα χέρια αυτών που κάνουν χειρονακτικές εργασίες (αθλητές, αγρότες εργάτες, κομμώτριες, δακτυλογράφοι, πιανίστες, κλπ) και
Η αρθρίτιδα βασικής άρθρωσης του αντίχειρα  που προσβάλλει τα χέρια των γυναικών άνω των 40χρόνων.

ΕΠΙΚΟΝΔΥΛΙΤΙΔΑ:
Η έξω επικονδυλίτιδα εκδηλώνεται με:
Aλγηδιαξιφιστικά στον αγκώνα επιδεινούμενα με την χρήση του άκρου ,
Aιμωδίες που αντανακλούν συχνά προς το μπράτσο ή το πήχυ, ενώ κάποια στιγμή εγκαθίσταται σχεδόν ανικανότητα εκτέλεσης χειρονακτικής εργασίας και έξπτωση μυϊκής ισχύος.
«Είναι δε πολύ βασανιστικό και ψυχοφθόρο να βλέπεις το χέρι σου να αχρηστεύεται προοδευτικά και να σου πέφτουν τα αντικείμενα ή να μη μπορείς να βιδώσεις μια βίδα» αναφέρει χαρακτηριστικά από την εμπειρία των ασθενών ο κ Ιγνατιάδης.
Σύμφωνα με  στατιστικές βρέθηκε ότι  πάσχει το 5.2-6% του εργατικού πληθυσμού, ενώ στη διάρκεια της ζωής του ο ένας στους τρείς εργάτες κάποια στιγμή θα προσβληθεί από κάποια  άλλης βαρύτητας επικονδυλίτιδα. Η ηλικία 35-52 χρόνων είναι η πιο επιρρεπής και το γυναικείο φύλλο επίσης είναι πιο ευαίσθητο.

ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΕΙΡΑ
Το  σύμπτωμα της βασικής αρθρίτιδας του αντίχειρα
είναι ο επιδεινούμενος πόνος που συνοδεύεται από πρήξιμο.Σε  προχωρημένο στάδιο αρθρίτιδας ο αντίχειρας ακινητοποιείται και ο πάσχοντας αδυνατεί να εκτελέσει βασικές κινήσεις όπως η απλή σύλληψη αντικειμένων.
Στα τελικά στάδια  ο αντίχειρας υπεξαρθρώνεται στη βάση του και κονταίνει στο μήκος του ενώ σχεδόν αχρηστεύεται, οπότε η επέμβαση είναι πλέον αναπόφευκτη.
 
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ  ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ
Οι θεραπείες  για τις δυο προαναφερθείσες παθήσεις του χεριού  μέχρι πριν από πέντε χρόνια, περιελάμβαναν:
Λήψη αντιφλεγμονωδών από το στόμα,
Ακινητοποίηση  του χεριού ( νάρθηκες),
Εφαρμογή ειδικών περιδέσεων ( σκράτς),
Φυσικοθεραπείες (laser,υπέρηχα κλπ),
Παγοθεραπεία  και
Ενέσεις κορτιζόνης στο σημείο μεγίστης ευαισθησίας.

Σε ακόμα πλέον επίμονες μορφές της επικονδυλίτιδας γίνονταν χειρουργική επέμβαση με πλάγια έξω τομή στον αγκώνα και αποκόλληση ή επιμήκυνση της έκφυσης των τενόντων με αμφίβολο όμως αποτέλεσμα.
Στη δε βασική αρθρίτιδα στα προχωρημένα στάδια το χέρι χειρουργείται με αφαίρεση του πολυγώνου οστού (Πολυγωνεκτομή), ενώ στις αρχόμενες και ενδιάμεσες μορφές η θεραπεία με αυτόλογους παράγοντες μπορεί να αναστείλει τη νόσο και να ανακουφίσει από τους πόνους.

www.ignatiadismicrohand.eu, www.microhand-ortho-spine.gr,τηλ. 210 6974280,  κιν. 6944251529.
Είναι μια κίνηση που πολλοί άνθρωποι την κάνουν από συνήθεια.

Το "κρακ" στα δάχτυλα, ή σε άλλους συνδέσμους τους σώματος (γόνατα, αγκώνες, αυχένας) θεωρείται από πολλούς ότι προκαλεί αρθρίτιδα μετά από χρόνια επανάληψη.
Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν έχει αποδειχτεί ότι ισχύει και το όλο θέμα αποτελεί αιτία αντιπαράθεσης και υποθέσεων.

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο Uniformed Services University of the Health Sciences στις ΗΠΑ, δημοσίευσαν μια μελέτη στην επιθεώρηση Journal of the American Board of Family Medicine, με την οποία απαντούν οριστικά στο ερώτημα: Το "κρακ" στα δάχτυλα προκαλεί ή όχι αρθρίτιδα στα χέρια;
Για τις ανάγκες της έρευνας ο επικεφαλής δρ Kevin deWebber και η επιστημονική του ομάδα εξέτασαν τις περιπτώσεις 215 ανθρώπων, εκ των οποίων οι 135 είχαν διαγνωστεί με οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) στα χέρια. Οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας από 50 έως 89 ετών.
Οι ερευνητές συγκέντρωσαν στοιχεία για τη συχνότητα, τη διάρκεια και άλλες λεπτομέρειες σχετικά με τη συνήθεια των συμμετεχόντων να κάνουν "κρακ" στα δάχτυλα των χεριών τους.

Διαπίστωσαν ότι:
-Το 20% από τους 215 συμμετέχοντες έκαναν αυτή την κίνηση τακτικά
-Το 21,5% εκείνων που έκαναν "κρακ" στα δάχτυλα τακτικά, είχε ΟΑ
-Το 18,1% εκείνων που δεν είχε το συνήθειο αυτό, είχε ΟΑ
Συμπερασματικά, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η διαφορά στην εκδήλωση ΟΑ στις κλειδώσεις των χεριών μεταξύ εκείνων που κάνουν "κρακ" στα δάχτυλα και εκείνων που δεν το κάνουν, είναι στατιστικώς αμελητέα και άρα δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία που να υποστηρίζουν τη θεωρία, ότι το "κρακ" στα δάχτυλα προκαλεί τελικά οστεοαρθρίτιδα.
onmed.gr
Είναι μια κίνηση που πολλοί άνθρωποι την κάνουν από συνήθεια. Το "κρακ" στα δάχτυλα, ή σε άλλους συνδέσμους τους σώματος (γόνατα, αγκώνες, αυχένας) θεωρείται από πολλούς ότι προκαλεί αρθρίτιδα μετά από χρόνια επανάληψη.

Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν έχει αποδειχτεί ότι ισχύει και το όλο θέμα αποτελεί αιτία αντιπαράθεσης και υποθέσεων.
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο Uniformed Services University of the Health Sciences στις ΗΠΑ, δημοσίευσαν μια μελέτη στην επιθεώρηση Journal of the American Board of Family Medicine, με την οποία απαντούν οριστικά στο ερώτημα: Το "κρακ" στα δάχτυλα προκαλεί ή όχι αρθρίτιδα στα χέρια;
Για τις ανάγκες της έρευνας ο επικεφαλής δρ Kevin deWebber και η επιστημονική του ομάδα εξέτασαν τις περιπτώσεις 215 ανθρώπων, εκ των οποίων οι 135 είχαν διαγνωστεί με οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) στα χέρια. Οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας από 50 έως 89 ετών.
Οι ερευνητές συγκέντρωσαν στοιχεία για τη συχνότητα, τη διάρκεια και άλλες λεπτομέρειες σχετικά με τη συνήθεια των συμμετεχόντων να κάνουν "κρακ" στα δάχτυλα των χεριών τους.

Διαπίστωσαν ότι:
-Το 20% από τους 215 συμμετέχοντες έκαναν αυτή την κίνηση τακτικά
-Το 18,1% εκείνων που έκαναν "κρακ" στα δάχτυλα τακτικά, είχε ΟΑ
-Το 21,5% εκείνων που δεν είχε το συνήθειο αυτό, είχε ΟΑ
Συμπερασματικά, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η διαφορά στην εκδήλωση ΟΑ στις κλειδώσεις των χεριών μεταξύ εκείνων που κάνουν "κρακ" στα δάχτυλα και εκείνων που δεν το κάνουν, είναι στατιστικώς αμελητέα και άρα δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία που να υποστηρίζουν τη θεωρία, ότι το "κρακ" στα δάχτυλα προκαλεί τελικά οστεοαρθρίτιδα.

Πηγή: onmed.gr
Σελίδα 3 από 3

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot