Καλοκαίρι, ζέστη και οι παραλίες γεμίζουν με πλήθος ανθρώπων που απολαμβάνει τον ήλιο, τη θάλασσα, παιχνίδια και στιγμές χαλάρωσης. Καθώς οι συνήθειες και ο τρόπος ζωής αυτή την εποχή αλλάζουν, ενίοτε, αντιμετωπίζουμε πιο χαλαρά και τις συνθήκες υγιεινής στις διακοπές και στην παραλία, με αποτέλεσμα μικρές καλοκαιρινές περιπέτειες που θα μπορούσαν να αποφευχθούν.

Κοινές ασθένειες στα παιδιά το καλοκαίρι: Ποιες είναι και τι πρέπει να γνωρίζετε

«Ειδικά για τα παιδιά που παίζουν στην αμμουδιά με τα κουβαδάκια φορώντας μόνο το μαγιό τους και συχνά βρεγμένο, η άμμος είναι μια από τις κυριότερες αιτίες πρόκλησης πολλών μολυσματικών δερματοπαθειών. Το μολυσματικό κηρίο, η μολυσματική τέρμινθος, οι μυρμηγκιές και οι μυκητιάσεις είναι οι συχνότερες από αυτές», επισημαίνει η Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Κατερίνα Λαμπρινοπούλου, η οποία στη συνέχεια εξηγεί τα συμπτώματα αλλά και τη θεραπευτική αντιμετώπισή τους:

Μυρμηγκιές

Οφείλονται στον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων. Εμφανίζονται στα γυμνά μέρη του σώματος κυρίως στα πέλματα και στις παλάμες συνήθως χωρίς πόνο, εκτός από αυτές των πελμάτων που ο ασθενής αισθάνεται ότι έχει πατήσει ξένο σώμα. Στα παιδιά σ΄ ένα μεγάλο ποσοστό αυτοθεραπεύονται, σπανίως όμως αυτές των πελμάτων.

Θεραπεία: Θεραπευτικά τις αντιμετωπίζουμε με υγρό άζωτο που παγώνει τη βλάβη με αποτέλεσμα αυτή να “νεκρώνεται” και να αποπίπτει. Με τη χρήση laser γίνεται το ίδιο αλλά με θερμότητα ή μπορεί κάποιος να απαλλαγεί από τις μυρμηγκιές με την εφαρμογή καυστικών μειγμάτων που συνταγογραφεί ο δερματολόγος.

Μυκητιάσεις

Υπάρχουν τρεις ομάδες μυκήτων που προσβάλλουν τον άνθρωπο, οι ανθρωπόφιλοι, οι ζωόφιλοι και οι γεώφιλοι μύκητες ανάλογα με τον ξενιστή που μεσολαβεί ώστε να προκληθεί η μόλυνση. Η άμμος της παραλίας είναι βασική πηγή πρόκλησης μυκητιάσεων. Ευθύνεται για μυκητιάσεις του δέρματος και των νυχιών.

Ενώ τα βρεγμένα μαγιό για μυκητιάσεις στα γεννητικά όργανα και τις παρατριμματικές περιοχές. Ανάλογα με το μύκητα που έχει προσβάλλει το δέρμα αντίστοιχη είναι και η εικόνα. Έτσι στους άνθρωποφίλους η βλάβη εμφανίζεται ως πλάκα με ήπια απολέπιση ενώ στους ζωόφιλους όπου δηλαδή ο ενδιάμεσος ξενιστής είναι το ζώο η πλάκα είναι ρόδινη με κεντρική ίαση. Σαν σύμπτωμα έχουμε μόνο κνησμό.

Θεραπευτικά συνταγογραφούνται αντιμυκητισιακά τοπικά και από το στόμα σε συνδυασμό με αντισηπτικά σαπούνια. «Για να αποφύγετε δυσάρεστες εκπλήξεις φροντίστε να μην να κάθονται τα παιδιά απευθείας πάνω στην άμμο και να μην παραμένουν με βρεγμένο μαγιό» καταλήγει η δρ Λαμπρινοπούλου.

Μολυσματικό κηρίο

Το μολυσματικό κηρίο είναι η λοίμωξη του δέρματος που προκαλείται συχνότερα από τον χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο ή πιο σπάνια από τον πυογόνο στρεπτόκοκκο. Συνηθέστερα, το μολυσματικό κηρίο εμφανίζεται στο πρόσωπο, μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή του σώματος.

Αρχικά η βλάβη έχει τη μορφή φυσαλίδας η οποία εξαπλώνεται και μετατρέπεται σε εφελκίδα (σκληρό κακάδι πάνω σε πληγή). Οι εφελκίδες μπορούν επίσης να απουσιάζουν και η βλάβη να είναι ερυθηματώδης με διαβρώσεις και πομφόλυγες. Υπάρχουν περιπτώσεις που οι βλάβες του δέρματος είναι εκτεταμένες. Συνοδά συμπτώματα ο πόνος και ο κνησμός.

Θεραπευτική αντιμετώπιση: Οι ήπιες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται επαρκώς με τοπική εφαρμογή αντιβιοτικής κρέμας, αφού πρώτα απομακρυνθούν οι εφελκίδες και αποστειρωθεί η περιοχή. Σε εκτεταμένη προσβολή δίνεται συστηματικά αντιβιοτική αγωγή, αφού πρώτα γίνει λήψη υγρού από την περιοχή και σταλεί για καλλιέργεια και αντιβιόγραμμά.

Σε περιπτώσεις που έχουμε συχνές υποτροπές τότε θα πρέπει να αναζητηθούν εστίες σταφυλόκοκκου στον ασθενή, λαμβάνοντας δείγμα από τη μύτη καθώς και να αποκλειστεί η πιθανότητα καινούριας μόλυνσης από κάποιο άλλο άτομο η χώρο που μπορεί π.χ. να παίζει αν πρόκειται για παιδί.

Μολυσματική τέρμινθος

Η μολυσματική τέρμινθος αποτελεί μια βλατιδώδη βλάβη του δέρματος που οφείλεται στον ιό της μολυσματικής τερμίνθου (ΙΜΤ).

Στα βρέφη η μολυσματική τέρμινθος μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος και χαρακτηρίζεται από ομάδες ροδόχροων βλατίδων που φέρουν κεντρική εμβύθιση. Παιδιά με ατοπική δερματίτιδα εμφανίζουν επιρρέπεια στη λοίμωξη από τον ιό και σε αυτές τις περιπτώσεις η μολυσματική τέρμινθος ενδέχεται να μολύνει περιοχές προσβεβλημένες από τη νόσο. Η μετάδοση είναι συχνή μέσω του νερού (χρήση πισίνας) και αυξάνεται σημαντικά έπειτα από τραυματισμό. Συνοδά συμπτώματα δεν υπάρχουν.

Θεραπευτική αντιμετώπιση: Η νόσος είναι καλοήθης και η θεραπεία δεν κρίνεται πάντα απαραίτητη καθώς η μολυσματική τέρμινθος φυσιολογικά υποχωρεί αυτόματα. Εάν χρειαστεί θεραπεία συνιστάται ελαφρά ψύξη με υγρό άζωτο ή επιφανειακή απόξεση. Υπάρχει και τοπική αγωγή με κρέμα ειδική για τη νόσο, που πρέπει να εφαρμοστεί αυστηρά με τις οδηγίες του δερματολόγου γιατί μπορεί να προκαλέσει σημάδια. Στα βρέφη η επιλογή της θεραπείας είναι δύσκολη και συνήθως προτιμάται η προσεχτική αφαίρεση των βλαβών αν υπάρξει γρήγορη εξάπλωση, αλλιώς παρακολουθείται ο ασθενής και συχνά η νόσος αυτοιάται.