Γράψαμε χθες ότι από το 2018, θα διπλασιαστεί ο φόρος διαμονής στην Ισπανία, στις Βαλεαρίδες, στις οποίες βρίσκονται μερικοί από τους πιο σημαντικούς τουριστικούς προορισμούς της χώρας, όπως η Μαγιόρκα και η Ίμπιζα.
Επιπροσθέτως, πριν λίγες μόλις ημέρες, γνωστός και σοβαρός τουριστικός πράκτορας, μου έστειλε e mail, από κράτηση που έκανε σε ξενοδοχείο της Μαγιόρκα, όπου στην απαντητική επιβεβαίωση του website κρατήσεων που χρησιμοποίησε, είχε επισήμανση στο τέλος της σελίδας, ότι η κράτηση επιβαρύνεται με χ ευρώ φόρο διαμονής, ο οποίος θα πρέπει να πληρωθεί απευθείας στο ξενοδοχείο.
Και μου σχολίαζε : «Είδες όλοι οι τουρίστες πληρώνουν στην Ισπανία…», υπονοώντας ας πληρώσουν και εδώ και γιατί γκρινιάζουν οι ξενοδόχοι.
Και last but not least που λένε στο χωριό μου, τέτοιου είδους σχόλια, έγιναν από διαφόρους «υπεύθυνους», ανεύθυνους και ξερόλες.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά: Οι Ισπανοί αυξάνουν τον φόρο διαμονής, ο οποίος υπάρχει στην ιβηρική αυτή χώρα, χρόνια τώρα. Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί κάτι …ασήμαντο: Στην Ισπανία δεν υπάρχουν 35 φόροι που να επιβαρύνουν τα ξενοδοχεία και ο φόρος αυτός είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ανταποδοτικός σε έργα καθημερινής βελτίωσης των συνθηκών στους τουριστικούς προορισμούς, από τους δήμους, οι οποίοι εισπράττουν τον φόρο αυτό.
Από τα έργα αυτά οφειλείται τα μάλα, ο ισπανικός τουρισμός και τα ξενοδοχεία βεβαίως, βεβαίως.
Το τι συμβαίνει στην Ελλάδα με τους δήμους είναι πασίγνωστο (σ.σ. για τους φόρους τι να γράψω…), οπότε είναι περιττό να κάνω οποιαδήποτε αναφορά στα έργα και τις ημέρες των δήμων, προς όφελος του ελληνικού Τουρισμού.
Δεύτερη σημαντική λεπτομέρεια για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, που πρέπει να γνωρίζουν (σ.σ. το γράφω κόσμια, δεν θέλω να εκνευριστώ σήμερα), είναι ότι η μέση δαπάνη στην Ισπανία έχει τόση σχέση με την αντίστοιχη ελληνική, όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο…
Με μια τέτοια δαπάνη λοιπόν και με τους κατοίκους να διαμαρτύρονται έντονα για τα φαινόμενα του «υπερτουρισμού«, τα οποία μεγένθυνε η Airbnb και οι άλλες εταιρίες του είδους, η πιο λογική και αναμεμενόμενη αντίδραση των ισπανικών αρχών, είναι η αύξηση του φόρου διαμονής, ώστε με την ζήτηση να ανεβαίνει συνεχώς και την προσφορά να παραμένει σχετικά σταθερή, να υπάρξει αύξηση τιμών, αύξηση μέσης δαπάνης και πλήρης αποκλεισμός του χαμηλού επιπδου τουριστών, όσοι είναι αυτοί, -και δεν είναι πολλοί-, που επιλέγουν την Ισπανία για διακοπές.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Ελλαδίτσα και την μέση δαπάνη των 500 και κάτι ευρώ;
Καμία.
Ας «ηρεμήσουν» λοιπόν οι διάφοροι ινστρούχτορες και να μην συγκρίνουν την Ελλάδα με την Ισπανία, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την επιβολή του φόρου διαμονής στην χώρα μας.
Γιατί κινδυνεύουν να γελοιοποιηθούν για μια ακόμη φορά…
money-tourism.gr