Πριν από λίγες ημέρες σε άρθρο της ηλεκτρονικής μας εφημερίδας κάναμε αναφορά σε πληθώρα μεταναστών (το τελευταίο διάστημα από την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας), που βρίσκονταν στον αύλειο χώρο του Λιμεναρχείου Κω, δυσφημίζοντας το νησί μας, αφού καθημερινά περνούν απο το λιμάνι εκατοντάδες τουρίστες. Ο πόλεμος, η πολιτική και οικονομική κατάσταση που υπάρχει στις πατρίδες τους, τους ωθεί στην αναζήτηση μιας νέας ζωής. Τα πράγματα γι' αυτούς όμως δεν είναι πάντα ρόδινα.  Για να φτάσουν στην χώρα μας και πιο συγκεκριμένα στο νησί μας, περνούν από "συμπληγάδες", ξοδεύοντας υπέρογκα ποσά (σύμφωνα με μαρτυρίες τους) για να "περάσουν" λαθραία απο τα απένατι τουρκικά παράλια με κίνδυνο τη ζωής τους.

 

Το πρόβλημα ολόενα και διογκώνεται βάζοντας όλους εμάς και την μικρή μας κοινωνία, σε μεγάλα διλήμματα. Από τη μία το ανθρωπιστικό κομμάτι και η διαβίωση αυτών των ανθρώπων που έχουν δικαιώματα και από την άλλη, η δημόσια υγεία των πολιτών, αλλά και των στελεχών και του προσωπικού τόσο του Αστυνομικού Τμήματος, όσο και του Λιμεναρχείου που καθημερινά πρέπει να διεκπεραιώσουν πολλές και σοβαρές υποθέσεις. Είναι γεγονός πως παρατηρώντας την πορεία την μετανάστευσης στην χώρα μας (λόγω της Γεωγραφικής της θέσης, εύκολη πρόσβαση κυρίως από θάλασσα) δεν έρχονται στην Ελλάδα με σκοπό να μείνουν εδώ. Η Ελλάδα αποτελεί μονοπάτι και  παραμένει γι' αυτούς ο πρώτος σταθμός, στο δρόμο τους για την Ευρώπη.

Όσον αφορά τα  ατομικά δικαιώματα τους αυτά είναι ίσα με όλων των πολιτών  της χώρας στην οποία βρίσκονται. Συνεπώς είναι δικαίωμα η υγεία, η εργασία και η τροφή  σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία αλλά και σε διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι οφείλουν να εξασφαλίζουν τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών, αλλά και όλων των μεταναστών.

Σημείωση: Το 60% των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες (η λεγόμενη «υγειονομική βόμβα») οφείλεται, σύμφωνα με τους Γιατρούς του Κόσμου, στις συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής των κέντρων κράτησης.