Ποιος θα περίμενε πως ένα τοστ θα γινόταν τόσο διάσημο ώστε να "ταξιδέψει" η χάρη του μέχρι την Αμερική!

Σίγουρα πάρα πολλοί από εσάς που θα διαβάσετε αυτό το αφιέρωμα θα έχετε περάσει από το τοστάδικο της "Αγίας Παρασκευής" έστω και μία φορά. Το πεντανόστιμο τοστάκι έχει μεγαλώσει γεννιές και γενιές της Κω.

Ο ιδρυτής και δημιουργός του καταστήματος Δημήτρης Καματερός, με καταγωγή από την Αντιμάχεια, ξεκίνησε να φτιάχνει στο ίδιο μαγαζί από το 1972 (όπου υπάρχει μέχρι σήμερα), τοστ, σουβλάκια και τίποτα παραπάνω. Μοναδικό μυστικό ίσως η αγάπη και το μεράκι, τα καλά υλικά που μέχρι και σήμερα διατηρεί, αφού αν και τα πρόσωπα έχουν αλλάξει είναι εξίσου πεντανόστιμο.

Χαρακτηριστικό της εποχής εκείνης και της απλότητας, ήταν πως στην βιτρίνα του καταστήματος έγραφε απ' έξω "το τοστ του Δημήτρη" πού όλοι έσπευδαν να δοκιμάσουν. Ακριβώς μια δεκαετία αργότερα (1982) το κατάστημα αλλάζει ιδιοκτήτη και το αναλαμβάνει ο Θεόδωρος Γιαννόπουλος, με καταγωγή από την Καστανιά Ημαθίας, ο οποίος βρέθηκε στην Κω το 1965 σαν φαντάρος και έκτοτε παρέμεινε, αφού παντρεύτηκε την Κώα, Ολυμπιάδα Διακοβασίλη.

Η επιτυχημένη πορεία συνεχίστηκε αφού ο κυρ Θόδωρος έβαλε και την δική του πινελιά χωρίς όμως ουσιαστικά να κάνει μεγάλες παρεμβάσεις. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να καταφέρει κάποιος με τόσα λίγα υλικά και με δύο φέτες ψωμί να δημιουργήσει ένα εξαιρετικό σνακ, για όλες τις ώρες της ημέρας: κάποιοι το προτιμούν το πρωί, κάποιοι στο δεκατιανό τους και κάποιοι άλλοι, πολύ αργότερα, στο μεσημεριανό τους. Μαθητές, φαντάροι, υπάλληλοι, τραπεζικοί, παιδιά, αλλά και μεγαλύτεροι έχουν περάσει και συνεχίζουν να περνούν από τα τοστ της Αγίας Παρασκευής όπως τα αποκαλούν οι ντόπιοι.

Εξίσου ασυνήθιστο το γεγονός ότι το μαγαζί ουσιαστικά δεν έχει όνομα, με αποτέλεσμα όλα αυτά τα χρόνια όλοι να το αποκαλούν (Τοστ Αγίας Παρασκευής), προφανώς γιατί δίπλα ακριβώς βρίσκεται ο Ιερός Ναός της Αγίας Παρασκευής, ο οποίος και προσδιόριζε την τοποθεσία του καταστήματος.

Ο Θεόδωρος Γιαννόπουλος προσφέροντας για 29 χρόνια αμέτρητα τοστάκια, αποφάσισε αφού έπρεπε να συνταξιοδοτηθεί το (2011), να αφήσει τη δουλειά που τόσο αγάπησε στον γιο του Σωκράτη, ο οποίος από 12 χρονών βρισκόταν εκεί κάθε φορά που χρειαζόταν, μαθαίνοντας και εκείνος "την τέχνη", την οποία και συνεχίζει με συνέπεια και σεβασμό για τους λάτρεις του συγκεκριμένου είδους.

Τηλέφωνο 22420 22035