Μια κοινωνία χωρίς ντροπή. Ντρέπομαι , αγαπητοί μου, να ακούω κάθε μέρα και να συνειδητοποιώ την οδυνηρή πραγματικότητα. Ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής , πολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου , φανατισμός, κανιβαλισμοί , παραπλάνηση των νέων, αποξένωση των ανθρώπων. Ντρέπομαι και για το δικό μας κουφάρι που ούτε λίπασμα μπορεί να γίνει, έτσι σκέτο δηλητήριο που κατάντησε. Ντρέπομαι για τις όμορφες μέρες που πέρασαν γεμάτες ζεστασιά , από φιλία, ανθρωπιά αλληλεγγύη , όμορφη συνύπαρξη και τις τόσες όμορφες στιγμές που μας κρατούσαν ζωντανούς ανθρώπους . Και τώρα , ζούμε στο βούρκο της ρουφιανιάς , της έχθρας , του μίσους......Μιλάω , λοιπόν για την κατάντια μας και πως αφήσαμε να "ορθώσουν τοίχους γύρω μας"...Ντρέπομαι και για μένα, για τα λάθη που έχω κάνει , ντρέπομαι που πάντα κρύβοντας το πρόσωπο μου πίσω από ένα άσπρο χαρτί παραμένω προσκολλημένος σε θεωρίες , χωρίς να τις εφαρμόζω ......Ντρέπομαι , τέλος , για σας τους υπεύθυνους, για όλα τα παραπάνω , ντρέπομαι και για όλους εκείνους, που ζουν και αναπνέουν βουτηγμένοι μέσα στο μίσος , στην αχαριστία , στην κακία και δεν ντρέπονται ποτέ.
Ντρέπομαι , που έχουμε ξεχάσει να είμαστε άνθρωποι !