ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΄17- Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ;        19-6-2017

Μπήκαμε για τα καλά στην καλοκαιρινή περίοδο, με τις αισιόδοξες προβλέψεις να κυριαρχούν και εμάς να προσπαθούμε  να ξεχάσουμε τα  προηγούμενα 2 χρόνια  με τα προβλήματα του μεταναστευτικού που  μας έπνιγαν .

Και αναρωτιέμαι , σήμερα τι;

Κάνοντας ένα απολογισμό των δύο πρώτων μηνών της καλοκαιρινής περιόδου, διαπιστώνουμε ότι το ρητό «ΚΑΘΕ ΠΕΡΣΙ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ» καλά κρατεί.

Ήταν άραγε μόνο το πρόβλημα του μεταναστευτικού που έκανε την οικονομία του νησιού. αλλά και την ψυχολογία μας, κουρέλι;

Είναι άραγε το πρόβλημα της απώλειας της RYAN AIR που οδηγεί στην εξαθλίωση τις μικρομεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις του νησιού, ή μήπως το «τρισκατάρατο» ALL INCLUSIVE που προκαλεί την τεράστια οικονομική κάμψη της αγοράς;

Είναι άραγε οι πολιτικές αυτής της κυβέρνησης που με τις αλλοπρόσαλλες κινήσεις της   μας έχει μπερδέψει και αποσυντονίσει?

 Είναι μήπως η άναρχη εμφάνιση, οι μειωμένοι  κανόνες και η αυξημένη ανομία στις λειτουργίες της πόλης και των χωριών μας που αποτρέπουν τον επισκέπτη ή δεν τον προκαλούν να κυκλοφορήσει εκτός του χώρου διαμονής του;

Είναι η απώλεια του «χρώματος», της νησιωτικής –παραδοσιακής ταυτότητας του νησιού μας, η εικόνα του οποίου στα σημεία με μεγάλη προσέλευση επισκεπτών θυμίζει εμποροπανήγυρη σε  σουρεαλιστικό πίνακα κακής ποιότητας;

Είναι το ότι έχουμε χάσει την αίσθηση του μέτρου και ο καθένας έχει τη δική του προσωπική άποψη για τη διαχείριση και συμπεριφορά στον δημόσιο χώρο, καταστρατηγώντας κάθε έννοια ευγένειας, αλληλεγγύης  και καλής γειτονίας           ;

Είναι μήπως το ότι, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης της τελευταίας επταετίας, έχουμε χάσει το χαμόγελό μας και την παραδοσιακή ελληνική φιλοξενία και αυτό εισπράττεται από τον επισκέπτη αρνητικά;

Είναι το ότι όσοι  κυκλοφορούν  στο νησί αντιμετωπίζουν ενδεχόμενο  τραυματισμού  ή και κάτι χειρότερο από αυτό, γνωρίζοντας  εκ  των προτέρων ότι ελάχιστοι σέβονται τα σήματα του Κ.Ο.Κ.;

Είναι μήπως το απαράδεκτο φαινόμενο της «Άγρας πελατών» που χαρακτηρίζει ιδιαίτερα τα καταστήματα μαζικής εστίασης στο ιστορικό μας κέντρο, αλλά και το κωμικοτραγικό φαινόμενο “ROOMS-ROOMS” από τους γνωστούς-άγνωστους στο λιμάνι και στο κάστρο?

Αναρωτιέμαι  τελικά, μήπως είναι η συλλογική αδιαφορία για  όλα αυτά μαζί  και άλλα τόσα , μικρά ή μεγάλα , που θα μπορούσε κανείς να συμπληρώσει, τα οποία μας οδηγούν σε κοινωνικοοικονομική καθίζηση; 

Αυτά είναι ερωτήματα ζωντανά που πρέπει να απασχολήσουν όλους μας, ξεκινώντας από το Δ.Σ. ως κορυφαίο  όργανο του τόπου, τους επαγγελματικούς και παραγωγικούς φορείς του νησιού μας , αλλά και το σύνολο των κατοίκων. Προαπαιτούμενα, η συνεργασία και ομοψυχία όλων, ώστε να δοθούν απαντήσεις και ενδεχομένως λύσεις στα προβλήματά μας.

Η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας, η θετική προαίρεση και η συστράτευση – παραμερίζοντας πρακτικές εμπάθειας, ατομισμού, αλαζονείας, μικροπολιτικής ή ιδεοληψιών - έναντι κοινού στόχου, μπορούν να  κινητοποιήσουν όλες τις υγιείς δυνάμεις της τοπικής κοινωνίας  σε μια άλλη κατεύθυνση που είναι η ανάπτυξη με όραμα και κανόνες βιωσιμότητας, αξιοποιώντας τα ασύγκριτα πλεονεκτήματα του νησιού μας.

Αν δεν υπάρξει μεταστροφή της κοινωνίας στο σύνολό της, φοβάμαι ότι το μέλλον επιφυλάσσει κι άλλες αρνητικές εκπλήξεις!

Νίκος Κανταρζής

Αρχιτέκτων – Δημοτικός Σύμβουλος