Σαν χαριστική βολή κατά της ξενοδοχειακής επιχειρηματικότητας εκλαμβάνουμε το υπό ψήφιση πολυνομοσχέδιο βάσει διατάξεων του οποίου καταργείται η εξαίρεση των τουριστικών επιχειρήσεων από την καταβολή συμπληρωματικού φόρου ΕΝΦΙΑ.

Πραγματικά αναρωτιόμαστε τι εννοεί το υπουργείο οικονομικών όταν αναφέρεται στην έννοια της «ανάπτυξης»… Γιατί σίγουρα ανάπτυξη δεν είναι ο εξαναγκασμός σε εκποίηση των επιχειρήσεών μας, ανάπτυξη δεν είναι η απώλεια θέσεων εργασίας, ούτε η πτώση της ποιότητας των υπηρεσιών και όλα αυτά που θα επέλθουν μέσα από την φοροκαταιγίδα στην οποία υπόκεινται οι επιχειρήσεις.

Ο οριζόντιος φόρος του τέλους διανυκτέρευσης σε συνδυασμό με τον παραλογισμό του ΕΝΦΙΑ αλλά και με το υπόλοιπο φορολογικό πακέτο σταυρώνουν τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, τις οδηγούν σε μη βιώσιμο επίπεδο λειτουργίας και κλείσιμο.
Και βέβαια ο ακραίος παραλογισμός της τιμωρίας των ακινήτων και των κατόχων τους που ονομάζεται «ΕΝΦΙΑ», δεν λαμβάνει υπόψη το χρόνο λειτουργίας μιας επιχείρησης ούτε το αν είναι κερδοφόρος ή όχι.

Αποτελεί ένα χαράτσι που οδηγεί τον επιχειρηματία, ειδικά σε μια κακή τουριστική χρονιά με μαθηματική ακρίβεια στη πτώχευση. Και βέβαια διερωτόμαστε σε αυτό το ασταθές φορολογικό περιβάλλον ποιος θα έρθει να επενδύσει;
Απευθύνουμε έκκληση στην κυβέρνηση να αποσύρει την επαχθέστερη απόφαση κατά των τουριστικών επιχειρήσεων των τελευταίων ετών, έστω και την τελευταία στιγμή. Ο ελληνικός τουρισμός απειλείται και οι συνέπειες θα είναι ολέθριες για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας από το κλείσιμο ξενοδοχείων και την απώλεια σημαντικού αριθμού θέσεων εργασίας. Εκτός βέβαια αν έχει προαποφασιστεί η εκτέλεση και ο
αφανισμός των επιχειρήσεων…