Κύριε Υφυπουργέ κ.κ. Βουλευτές,

Το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Κω έχει προγραμματίσει δύο μοναδικές και καθοριστικές ετήσιες συνεδριάσεις για να συζητήσει και εγκρίνει:

1. το Πρόγραμμα εκτελεστέων έργων έτους 2017, την Παρασκευή 18-11-2016, ώρα 18.00
και :
2. τον Προϋπολογισμό εσόδων – εξόδων οικον. έτους 2017 – Ολοκληρωμένο Πλαίσιο Δράσης – Πίνακα Στοχοθεσίας, την Κυριακή 27-11-2016 ώρα 11.00 πμ.

Η παρουσία σας σ’ αυτές τις πολιτικές διαδικασίες θα δώσει μια ιδιαίτερη διάσταση. Εμείς, σας προσκαλούμε να προγραμματίσετε, στον βαθμό που οι υποχρεώσεις σας το επιτρέπουν, τη συμμετοχή σας σ’ όποια σύνοδο κρίνετε χρήσιμο να παρευρεθείτε.
Η παρουσία σας θα είναι χαρά για τα μέλη του Σώματος και για τους δημότες της Κω.

Βάσει του κανονισμού θα έχετε το δικαίωμα ομιλίας πριν την έναρξη συζήτησης των θεμάτων αυτών.

Σ’ αναμονή της απάντησή σας,

Με εκτίμηση,
Για το Προεδρείο
του Δημοτικού Συμβουλίου Κω
ΜΥΛΩΝΑΣ Γ.Ν.
Πρόεδρος Δ.Σ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Κυριάρχησαν ζητήματα οργάνωσης, εμφάνισης και λειτουργίας των οικισμών και των δημοτικών υποδομών

Α. Με την χθεσινή σύνοδο της θεσμοθετημένης δημοτικής επιτροπής διαβούλευσης για το πρόγραμμα εκτελεστέων έργων και του προϋπολογισμού 2017 και τις προηγηθείσες 6 (μη θεσμοθετημένες) Λαϊκές συνελεύσεις των Δημοτών του νησιού μας, ολοκληρώθηκε μια ιδιαίτερης σημασίας κοπιώδης δημοκρατική ετησία πολιτική διεργασία, με επιτυχία. Αν αναλογιστούμε ότι διανύουμε μια περίοδο μειωμένων προσδοκιών και υποτίμησης που φτάνει στην αποστροφή της πολιτικής και ότι βρισκόμαστε στο μεσοδιάστημα μιας διοικητικής περιόδου όπου το εκλογικό απαιτούμενο της συμμετοχής δεν υπαρχει, τότε κρίνονται ως σημαντικά τοπικά πολιτικά γεγονότα από άποψη συμμετοχής και τοπικής θεματολογίας. Όπως ξαναγράψαμε είναι στα θετικά της δημοτικής αρχής επιμένει σε αυτές τις διαδικασίες, που είναι κληρονομιά της Εθνικής Αντίστασης, της κουλτούρας της αριστεράς και του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980. Χωρίς τον σεβασμό του Δημάρχου σ αυτές, θα ήταν αδύνατη η διεξαγωγή τους.

Β. Θα κάνουμε ένα προσωπικό σχολιασμό των συνελεύσεων (όπως κάνουμε για μια σειρά χρόνια). Πέρα από την παρουσίαση των έργων που γίνονται ή θα γίνουν από τον Δήμο μας(έχουν γραφτεί και δεν αναφερόμαστε εδώ) θα δούμε αυτό που κυριάρχησε από πλευράς πολιτών.

--- Στη Καρδάμαινα το ενδιαφέρον ήταν η προβληματική κατάσταση στον οικισμό από πλευράς κυκλοφορίας, λειτουργίας, ηχορύπανσης, καθαριότητας και εμφάνισης και στο πρόβλημα της απομάκρυνσης των τουριστών από το χωριό (all inclusive).
---Στην Κέφαλο κυριάρχησε το πρόβλημα του νερού, ο βιολογικός με το αποχετευτικό, τα σχέδια παραλίας και χωριού και συζητήθηκε πολύ το που πήγαν τα λεφτά της Κεφάλου (1,1 εκ) από τον ενιαίο Δήμο από την κοινοτικές εκτάσεις που πουλήθηκαν.

---Στο Ασφενδιου τέθηκαν ζητήματα εμφάνισης και λειτουργίας των οικισμών, ζητήματα άρδευσης αγροτικών εκτάσεων, οδοποιίας και έργων συντήρησης.
---Στην Αντιμαχεια κυριάρχησε, όπως ήταν αναμενόμενο το πρόβλημα του νερού, ο βιολογικός με το αποχετευτικό, η ΒΙΜΕΛ, η ρύπανση από ΔΕΗ, ΧΥΤΑ, Ανακύκλωση, Αεροδρόμιο το λιμάνι του Μαστιχαρίου, η διάβρωση των ακτών και το ημιτελές εκκλησάκι στον παραλιακό κοινόχρηστο χώρο, με τον κ. Δήμαρχο να δηλώνει ότι ’’δεν πρόκειται να κατεδαφίσει ένα Ιερό’’ και καλό να βρούμε μια λύση
--- Στην συνέλευση του Πυλίου τα τοπικά ζητήματα μπήκαν σε δεύτερη μοίρα. Μόνο ένας δημότης έβαλε το μαράζωμα της ευρύτερης περιοχής του Μαρμαρίου από το all inclusive των ξενοδοχείων της περιοχής, για να κυριαρχήσει το μεταναστευτικό-hotspots-λαθρομετανάστες, όπου έκανε και την πρώτη του δημόσια εμφάνιση το σωματείο ‘’ενεργοί πολίτες’’ που υποσχέθηκε να πρωτοστατήσει στην προστασία του νησιού, καλώντας μάλιστα τον κ. Δήμαρχο να είναι δίπλα τους! Ο κ. Δήμαρχος το άφησε ασχολίαστο και τους συνεχάρη που έχουν το θάρρος της γνώμης τους. Η έκπτωση των εννοιών και η διαστρέβλωση των πραγμάτων στις μέρες μας είναι ψωμοτύρι. Ο κ. Δήμαρχος με τις τοποθετήσεις του ικανοποίησε αυτούς που βγάζουν σπιράκια με του Λαθρο…, αλλά ταυτόχρονα στενοχώρησε πολύ εκείνους που θεωρούν αναγκαία μια μεσαία πολιτική γραμμή στην αντιμετώπιση αυτού του τόσο σοβαρού ζητήματος.

---Στην συνέλευση της πόλεως Κω, όπου και η μικρότερη προσέλευση, κυριάρχησαν τα θεματα λειτουργίας και εμφάνισης της πόλης και η διαχείριση των παραλιών και των κοινόχρηστων χώρων.
---Η συζήτηση στην επιτροπή διαβούλευσης έμεινε στα ίδια ζητήματα λειτουργίας και οργάνωσης των δημοτικών και δημόσιων χώρων, τις σχέσεις Δήμου-πολιτών και από το θεμα των εσόδων και ειδικά των Δημοτικών τελών (θα επανέλθουμε σε αυτό).
---Σε τελική μορφή κυριάρχησαν τα πολιτικά ζητήματα της οργάνωσης, της εμφάνισης και λειτουργίας των οικισμών μας και των δημοτικών υποδομών.

Γ. Θα σταθούμε στο Πυλί. Εδώ υπάρχει πρόβλημα! Η περιοχή επιβαρύνθηκε από hotspots που εγκαταστάθηκε εκεί χωρίς την αναγκαία κοινωνική προετοιμασία. Στο νησί μας επιβαρύνονται κι άλλες περιοχές. Για παράδειγμα η Αντιμάχεια! πολιορκείται από την ΔΕΗ, τον ΧΥΤΑ, το Αεροδρόμιο και δεν έχει και νερό επί τόσα χρόνια. Ιατρικές έρευνες αποδεικνύουν την επιβάρυνση της υγείας των Αντιμαχειτων λόγω της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί κινήσεις πολιτών για την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων! Οδηγεί στην ανάγκη τήρησης των κανόνων εγκατάστασης και λειτουργίας! Η ευθύνη του Δήμου είναι κοινή για κάθε παραβίαση κανονισμών και συνθηκών βαρειών εγκαταστάσεων απ άκρου σε άκρο του νησιού! Στο Πυλι υπάρχουν σοβαρά διαχειριστικά προβλήματα: καλύτερη αστυνόμευση, ενημέρωση του πληθυσμού, συζήτηση αρμοδίων με την τοπική κοινωνία, συστηματική τοπική και κρατική συνεργασία! Οι ευθύνες της κυβέρνησης, των τοπικών βουλευτών και των δημοσίων υπηρεσιών είναι τεράστιες. Όχι γράψιμο του κόσμου! Όχι όποιον πάρει ο χάρος!

Αν συμβούν μέσα στον χειμώνα βίαια γεγονότα στο Πυλι, όπως αυτά που επιδιώκουν θερμοκέφαλοι ‘’ενεργοί πολίτες’’ και οι γειτονικοί τους Χρυσαυγίτες, τα παγκόσμια ΜΜΕ θα μας επισκεφτούν και ότι έχει γίνει φέτος για την αναστήλωση της εικόνας του νησιού στο εξωτερικό,… for nothing! Tότε η Δημοτική αρχή και ειδικά ο κ. Δήμαρχος θα έχει τις ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ ευθύνες τους! Είναι αναγκαία η μεσαία πολιτική γραμμή και όχι η ΑΡΝΗΣΗ και αυτή πρέπει να είναι η πολιτική γραμμή ενός τοπικού ηγέτη.
Ν Μυλωνάς.

Αυτές τις μέρες έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια ταινία που πραγματεύεται ένα σύγχρονο και πολύ δύσκολο θεμα. Την ασφαλή χρησιμοποίηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και επικοινωνίας.

Αξίζει να γραφτούν 2 λόγια για την κινηματογραφική ταινία του μεγάλου αμερικανού σκηνοθέτη Ολιβερ Στόουν που φιλοξενείται στην οθόνη του ΟΡΦΕΑ. Το θεμα της είναι η ιστορία του Έντουαρντ Σνόουντεν, υψηλόβαθμου στελέχους της CIA και της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, ο οποίος έδωσε στη δημοσιότητα χιλιάδες απόρρητα έγγραφα που αποκάλυπταν τις μεθόδους παρακολούθησης των… πάντων από την αμερικανική κυβέρνηση! Παρά το ότι η κριτική σχολίασε κάπως επικριτικά την ταινία : ‘’ ο Στόουν έχοντας στα χέρια του ένα καυτό θέμα κι έναν ενδιαφέροντα κινηματογραφικό ήρωα, ο πάλαι ποτέ μεγάλος χολιγουντιανός προβοκάτορας, αποδεικνύεται εδώ κατώτερος των περιστάσεων! Απλός διεκπεραιωτής μιας βιογραφίας με στοιχεία δραματικού θρίλερ, ο Ολιβερ Στόουν φοβάται να μπήξει τα νύχια στο ψαχνό της πολυδιάστατης υπόθεσης κι επιλέγει τον πλέον κοινότοπο τρόπο να ψυχογραφήσει τον χαρακτήρα’’, εκτιμούμε ότι αξίζει να το δούμε!

Σύμφωνα με τον Edward Snowden, οι άνθρωποι που νοιάζονται για την προστασία της ιδιωτικής ζωής τους θα πρέπει να παραμείνουν μακριά από δημοφιλείς και ευρείας χρήσης υπηρεσίες Internet όπως το Dropbox, το Facebook και η Google. Ο ίδιος συμβούλεψε όσους θέλουν να διατηρήσουν τα προσωπικά τους δεδομένα μακριά από τα χέρια τρίτων, να παραμείνουν μακριά από τις πλατφόρμες των υπηρεσιών αυτών αν και έχει παραδεχτεί πως οι ανωτέρω υπηρεσίες έχουν επιδείξει σημαντικές βελτιώσεις σε ζητήματα ασφαλείας των χρηστών, πρόσφατα ξανατόνισε πως εξακολουθούν να παραμένουν επικίνδυνες! Στην πρόσφατη συνέντευξη του ο Σνόουντεν εξομολογήθηκε πως μοιάζει ειρωνικό να βρίσκει καταφύγιο στη Ρωσία που έχει κατηγορηθεί για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά δικαιολογήθηκε πως η μετάβαση του στη χώρα ήταν αρχικά προσωρινή με σκοπό να συνεχίσει το ταξίδι του στη Λατινική Αμερική.

Β. Όσοι δεν είμαστε εξοικειωμένοι με την τεχνολογία των σημερινών μέσων επικοινωνίας κάποια πράγματα την ταινία μας ξενίζουν και μας δυσκολεύουν. Όμως σαν πολίτες του 21ου αιώνα μας ενδιαφέρει η πολιτική αλήθεια της εποχής, και αυτή είναι μια: κάθε εξουσία για να διασφαλίσει την κυριαρχία της καταπατά δικαιώματα και ελευθερίες. Όποιος αποκαλύψει τις μεθοδεύσεις της κινδυνεύει η ζωή του!!!

Η κυβέρνηση Όμπάμα δεν άλλαξε την πολιτική των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ. Μετά τις καταγγελίες, αντί να δει το πολιτικό ζήτημα και να οδηγήσει την κατάσταση σε μια δημοκρατική φιλελεύθερη κρατική πρακτική, κυνήγησε και κυνηγά τον Edward Snowden (όπως και τον Julian Assange των γνωστών WikiLeaks). Βέβαια αποφεύχθηκε η χρήση ακραίων επιθετικών ενεργειών, όπως μας έχουν συνηθίσει οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ με μια σειρά περιπτώσεις αυτό να οφείλεται στην ηπιότητα της διαχείρισης Όμπάμα όμως ο Edward Snowden κινδυνεύει υπό το βάρος της κατηγορίας περί αντεθνικής δράσης για την διαρροή κρατικών μυστικών.
Ν Μυλωνάς.

Η σημερινή Λαϊκή συνέλευση των Δημοτών της πόλης μας είναι μια σπουδαία πολιτική διαδικασία! Δεν τις προβλέπει καταστατικός χάρτης της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Είναι στα θετικά της δημοτικής αρχής επιμένει σε αυτές τις Λαϊκές διαδικασίες. Είναι μια κληρονομιά της Αντίστασης, της κουλτούρας της αριστεράς και του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980 που επιβιώνει (ιδεολογική κληρονομιά του κ. Δημάρχου).  Ανήμερα της εκλογής ενός αντιφατικού νέου πλανητάρχη με συνθήματα αντιπαγκοσμιοποίησης, ανατροπής του κατεστημένου αλλά και υπερσυντηρητικά μηνύματα ρατσισμού και ξενοφοβίας, μέσα σε συνθήκες οξύτατων ανταγωνισμών, πολέμων, οικονομικής κρίσης και κοινωνικών αδιεξόδων, οι δημοκρατικές λαϊκές διαβουλεύσεις είναι αναγκαίες. Τα τοπικά μας προβλήματα απαιτούν να σχολιάσουμε, να κρίνουμε, να προτείνουμε, να ακούσουμε, να ονειρευτούμε και να δράσουμε. Που πάμε; Μέχρι που φτάνει η ανεπάρκεια της Ευρώπης; Η αδυναμία της κυβέρνησης; Η δυσπραγία του Δήμου; Το βάλτωμα των επιχειρήσεων; Η φτώχεια και η απραξία της κοινωνίας; Μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες τι μπορεί και τι πρέπει να γίνει;.

---Μέσα Σεπτέμβρη βρεθήκαμε στην γειτονική πόλη της Μαρμαρίδας (MARMARIS).  Περπατήσαμε την παραλιακή περιοχή και είδαμε την ‘’mostra’’ της. Αυτό που βλέπει κάθε τουρίστας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ: Οι δρόμοι της στρωμένοι με κυβόλιθους πάνω από τους οποίους περνούν κάθε φύσης τροχοφόρα οχήματα (χωρίς τα δικά μας προβλήματα τοπικών βλαβών). Στους κεντρικούς δρόμους υπαρχει διαχωριστική νησίδα του με πράσινο μέσα από το οποίο φυτρώνουν μοντέρνα φωτιστικά σώματα με δυναμικές καμπύλες μεταλλικών στύλων που φέρουν στην απόληξη τους μικρά φωτιστικά και ηλιακούς συλλέκτες ενέργειας! Η συναρμογή του οδοστρώματος και των ποδηλατοδρόμων, που είναι σε ένα επίπεδο, είναι με μικρού ύψους μεταλλικά διαχωριστικά, καρφωμένα στο οδόστρωμα πιο ακίνδυνα από κολονάκια (…παλούκια). Η αστική συγκοινωνία γίνεται από την δημοτική επιχείρηση  και από ιδιωτικές, όμως όλα τα λεωφορεία είναι μικρά, mini  bus, στα παράθυρα των οποίων είναι σχεδιασμένες οι διαδρομές, οι στάσεις, το κόστος και η ώρα προσέγγισης σε κάθε σταθμό (και όχι …άχαρες διαφημίσεις)!

Υποδειγματική η σχεδίαση των στέγαστρα αναμονής επιβατών: ελαφρύς λευκός μεταλλικός σκελετός  και διαφανής γυάλινη πλαγιοκάλυψη και οροφή, χωρίς διαφημίσεις! (το μήνυμα είναι: δεν είναι όλα εμπόριο! δεν είναι όλα χρήμα)

ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ και τους ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΥΣ: εκτεταμένο δίκτυο με ελάχιστη ή μηδενική κατάληψη τους από εμπορεύματα και αντικείμενα και ενσωματωμένες τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες των αναπήρων! Είναι εντυπωσιακός ο  πλούτος υλικών, των σχεδίων και χρωμάτων στην επίστρωση τους με το έγχρωμο μάρμαρο να κυριαρχεί! Δίπλα στον παραλιακό πεζόδρομο εκτεταμένες περιοχές ελεύθερης παραλίας χωρίς ομπρέλες! Πολύ ελάχιστες οι περιοχές με ομπρέλες και ξαπλώστρες! Αλμυρίκια και φοίνικες συνδυάζονται με δημοτικά ξύλινα σκίαστρα   ελεύθερης χρήσης. Σε ένα μήκος 4 χιλιομέτρων υπήρχαν 2 ξύλινες πλωτές εξέδρες η μια ως εξέδρα καταστήματος και η δεύτερη αποκλειστικά ελεύθερης χρήσης των περιπατητών. Πληροφοριακές πινακίδες επί της παραλίας για τις χρήσεις και τις υπηρεσίες που διατίθενται στους λουόμενους. Τα καλαθάκια σκουπιδιών επενδεδυμενα με πλαστικο χορτάρι  γινινται δυσδιακριτα διπλα στο πρασινο των παρτεριων!

ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΗΜΕΡΟΠΛΟΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ: ιδανικά σχεδιασμένος ευρύχωρος, ελεύθερος χώρος! (δεν υπάρχουν αφημένα ποδήλατα, μηχανάκια, βάρκες, μηχανές, βαρέλια κλπ. όπως στα καθ’ ημάς). Δάπεδο με μαρμάρινη πολύχρωμη επένδυση,  αρτάνες, παρτέρια και ζαρντινιέρες  με δένδρα, πράσινο και λουλούδια! (ο Αντώνης φύτεψε με δικά του έξοδα  βασιλικούς στις ζαρντινιέρες του ποδηλατοδρόμου στο Δημαρχείο που τους πότιζε μόνος του  και όταν μεγάλωσαν κάποιος με το κύρος του Δήμου, του είπε: δεν ταιριάζουν με τα άλλα φυτά και τα ξερίζωσε!!!). Τα  γνωστά pillars, μονάδες παροχής υπηρεσιών ύδρευσης, ηλεκτροφωτισμού στους ελλιμενισμένους σε συσκευασία compact και cartservice ( εδώ: μαρκουτσα, καλώδια, νερά που στάζουν, σπασμένα, υποστυλωμένα, και τώρα σκεπασμένα με μια …πλαστική σακούλα)!

ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ: που είναι θα λέγαμε η αγορά τουριστικών ειδών (η Κανάρη ή η Φιλητά ας πούμε) και η διασκεδασοχώρα της πόλης. Απεριόριστα ελεύθερος χώρος για πεζούς! Πολύ μικρή κατάληψη κοινόχρηστου χώρου! Σε όλο το εύρος των δρόμων στέγαστρο με συρματόσκοινο στο όποιο είναι περιπλεγμένη πρασινάδα από κισσούς και βοκαμβύλιες! Στην barstreet την ημέρα τίποτα δεν μένει στον δρόμο. Το βράδυ βγαίνουν τα τραπεζάκια με το μισό πλάτος του δρόμου να είναι ελεύθερο! (πινακίδες, σταντ, καρέκλες, τραπέζια, άγρα πελατών, σκόπιμα εμπόδια κλπ δεν συναντάς ούτε την μέρα ούτε και την νύχτα). Γλυπτά, πολλές γλυπτές συνθέσεις είτε από μάρμαρο είτε από μέταλλο με θεμα τον τουρισμό και την περιπλάνηση στους πεζοδρόμους στην παλιά πόλη και στην νέα πόλη, που σημειωτέον δημιουργήθηκε μετά από ένα καταστροφικό σεισμό το 1960 και σχεδιάστηκε εξ αρχής ως τουριστική πόλη (κάτι ανάλογο της Ιταλικής παρέμβασης στην Κω το 1933). Ο τουρισμός είναι συνδυασμένος με την ποιότητα του κοινοχρήστου χώρου, την ελεύθερη πρόσβαση σε χώρους και υπηρεσίες, την οργάνωση και τον σχεδιασμό με την αισθητική και τον έλεγχο διασφάλισης ποιοτικών  συγκριτικών πλεονεκτημάτων. Είναι μια πολύ ανταγωνιστική και δαπανηρή παραγωγική διαδικασία. Αφήνουμε τελευταίο τον σχολιασμό της εξόδου και της επιστροφής. Το κτήριο του Λιμανιού, το τέρμιναλ είναι ένα μοντέρνο κτήριο με μια εκτεταμένη μεταλλική πέργκολα-στέγαστρο με τζάμι και δωρεάν υπηρεσίες Wi-Fi, WC, και ..κλασσική μουσική!

ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΡΟΔΟ: οι συγκρίσεις δημιουργούν θλίψη! Εικόνες αναμονής για την διαβατηριακη διαπίστευση μέσα στο λιοπύρι… μιάμιση ώρα! Ένα στέγαστρο, ένα βάψιμο στην αίθουσα… ΝΤΡΟΠΗ! Οι επισκέπτες από το ΜΑΡΜΑΡΙΣ πλήρωσαν 60 ευρώ και θα μείνουν στην Ρόδο μόλις με 3,5 ώρες! Το εισιτήριο Μαρμαρις-Ρόδος  κοστίζει 60 ευρώ με το καταμαράν και όπως μας είπαν: τα 20 είναι υπέρ του Ελληνικού Κράτους.  Στην Κω, παρά τα χάλια μας, είμαστε καλύτερα, σκεφτήκαμε με ανακούφιση,  από την πρωτεύουσα των 12νήσων! Μόνο που κάναμε το βασικό λάθος:  

οι συγκρίσεις πια σήμερα γίνονται μέσω  internetcontrol! Ότι στραβό κάνουμε ή ότι καλό δεν κάνουμε η είδηση πάει παντού! Και οι εμείς στην Κω, με αυτά και αυτά, έχουμε χάσει χρόνο, δυνάμεις, αντοχές, ορίζοντες, μέτρα και σταθμά, πίστη και ελπίδα.

---Ας ξεκινήσουμε από τα απλά και καθημερινά και ας είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και με τους άλλους. Τότε ίσως ανοίξει μια χαραμάδα φωτός.

Καλή επιτυχία στις συνελευσιακές διαδικασίες του Δήμου μας.

Ν Μυλωνάς.

Είναι δυνατό να συνδυάσεις το ΟΧΙ του 1940 με αυτά που γίνονται στην πατρίδα μας τα τελευταία 7 χρόνια για να μην παραδεχτείς ότι υποκρίνεσαι, ότι κλείνεις τα μάτια σου και ότι εν τέλει συμβιβάστηκες;

Πώς συνδυάζουμε το ΟΧΙ με το ΝΑΙ στην παραχώρηση της Εθνικής ανεξαρτησίας, η ανυπαρξία κρατικής φωνής ή την παραχώρηση 99 χρόνια της εθνικής περιουσίας.

Από πού ξεκινά και που σταματά η Εθνική υπερηφάνεια και η Εθνική κυριαρχία σήμερα; Την παραμονή της 28ης το HILTON Αθηνών, εμβληματικό κτήριο στην καρδιά της πρωτεύουσας αγοράστηκε από Τουρκική εταιρία (όμιλος DOGAN) σε συνεργασία με την Ελληνικών συμφερόντων COSTA NAVARINO στην όποια κατά το ¼ Σαουδαραβικός όμιλος. Το Ελληνικό Δημόσιο δηλ. το κράτος μας και το Ελληνικό ιδιωτικό κεφάλαιο δηλ. η αστική μας τάξη, απαξιώνονται, χάνονται, σβήνουν. Ο νυν και ο προετοιμαζόμενος μελλοντικός κυβερνήτης της χώρας δηλώνουν ότι μόνο οι ‘’ξένες επενδύσεις μόνον θα μας σώσουν’’! Άραγε τι μέλλον μας περιμένει;

Β. Το 7ο δημοτικό είναι κτήριο του 1930, της Ιταλικής περιόδου και ανακαινίστηκε δομικά και λειτουργικά 90 χρόνια μετά την κατασκευή του.

Καλή πρωτοβουλία και χρήσιμο αποτέλεσμα Ακούγοντας την ομιλία της επετείου στα εγκαίνια του σχολείου αναλογιστήκαμε πόσο πολύ έμοιαζαν με αυτά που ακούγαμε μαθητές πριν 50 χρόνια! Είναι τα ίδια αυτά μηνύματα της κρατικής μας παιδείας τα κατάλληλα για τους αυριανούς πολίτες και σημερινούς μαθητές που θα τους εξοπλίζουν στην δύσκολη πορεία τους στον 21ο αιών σε ένα άκρως ταραγμένο κόσμο; Τι θα μπορούσε να είναι το σύγχρονο που ανανεώνει της εθνική ιδεολογία του 20ου αιώνα; Πως συνδυάζεται το μήνυμα του ΟΧΙ με το σήμερα; Πως εκσυγχρονίζεται ο δημόσιος λόγος που στοχεύει στην δημιουργία εθνικής συνείδησης; Πως θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα του κρατικού-εθνικού μας χώρου;

Κατά την ξενάγηση και μπαίνοντας στην όντως ‘’στενάχωρη αίθουσα εκδηλώσεων’’ του 7ου σχολιάστηκε χαμηλόφωνα: ‘’δεν ήταν δυνατό να ενοποιηθούν χώροι;’’ και κάποιος άλλος πηγαίνοντας το πιο μακριά:
‘’ ένα σύγχρονο σχολείο χρειάζεται ένα καινούργιο κτήριο’’! Φυσικά μπορούσαν να φύγουν τοίχοι και να αλλάξουν όλα εσωτερικά αφού το κτήριο ενισχύθηκε δομικά. Ήταν θεμα μελέτης, σχεδιασμού, υπολογισμού και πρώτα από όλα στόχων! Το βάθος των αλλαγών το καθορίζει οι στόχοι! Και αυτό είναι πολιτικό ζήτημα. Όσο για την σχέση του παλιού με το καινούργιο το θεμα δεν είναι η σύγκριση! Το κάθε κτήριο έχει την ταυτότητα της εποχής του! Κάθε ανθρώπινο δημιούργημα εκφράζει την εποχή του! Το 7ο δημοτικό σήμερα εκφράζει το χθες αλλά πλέον και το σήμερα! Σαν τοπική κοινωνία περιορίσαμε την σκέψη μας στην αντιπαράθεση: ποιος προώθησε το έργο, ποιος το έκανε και αν θα ξαναγίνει σχολείο η θα του αλλάξει χρήση ο Κυρίτσης! Συναινέσαμε να διατηρήσουμε το χθες όπως τα βρήκαμε! Δεν είναι σίγουρα η σωστή λύση. Ήταν όμως η πιο οικονομική λύση. Οι εποχές έχουν αλλάξει και μαζί οι απαιτήσεις και οι δυνατότητες! Θα ήταν προτιμότερη λύση αφού δεν ’’ βάλαμε χοντρό χέρι’’ στο κτήριο, να περνούσε στην νέα εποχή του σε χρήσεις που ταιριάζουν στην στενότητα των χώρων του! Σε χρήσεις πολιτισμού και υπηρεσιών που ταιριάζουν στις σύγχρονες ανάγκες της πόλης και του νησιού! Έτσι χάσαμε την ευκαιρία συνδυάζοντας το χθες με το σήμερα να τοποθετήσουμε τον πήχη της πόλης μας λίγο ψηλότερα!

Γ. Με αυτές τις σκέψεις, του συνδυασμού του χθες με το σήμερα πήγαμε στην μητρόπολη για την καθιερωμένη δοξολογία της 28ης Οκτωβρίου. Ήταν μια έκπληξη ο πανηγυρικός λόγος του καθηγητή κ. Τοπαλίδη που άφησε κατά μέρος την τυπικότητα του ιστορικισμού των γεγονότων και της ενδοξολογίας του γένους προσπαθώντας να μιλήσει σήμερα για το χθες με βάση όμως τις ανάγκες του σήμερα. Ναι! έχουμε ανοικτά ζητήματα με την ιστορία μας και Εθνική μας Ιδεολογία! Το χθες έρχεται σε αντίθεση με το συμβιβασμένο, σχεδόν υποδουλωτικό παρών. Για να ξεπεράσουμε το θλιβερό σήμερα χρειαζόμαστε μια νέα θεώρηση, ένα νέο ιδεαλισμό και μια νέα ενατένηση, μετά από τις οποίες θα δούμε τα έργα και τις αλλαγές. Μια ομιλία βασισμένη σε σκέψεις (θύμισε Χ. Γιανναρά) που φιλοδοξούν να ανανεώσουν την Εθνική Ιδεολογία μέσω ενός σύγχρονου λεξιλογίου που συμβιβάζει το χθες της χριστιανικής και εθνικής μας παράδοσης με τον ευρωπαϊσμό. Ήταν κάτι ενδιαφέρον και είναι μια εξέλιξη.

Όμως κάτι λείπει. Θα περίμενε κανείς ότι σήμερα, όταν η καθιερωμένη αστική πολιτική και η ιδεολογία της μας οδήγησαν στον γκρεμό είναι ώρα των αλλαγών. Γι αυτό η κοινωνία έστεψε το πρόσωπο της στην Αριστερά. Με μια κυβέρνηση της φίλο-αριστερή τα προτάγματα της νέας εθνικής ιδεολογίας και της αλλαγής πολιτικής θα ήταν παρόντα και θα επηρέαζαν τις σκέψεις και τα συναισθήματα ώστε να εκφράζεται κυρίαρχα μια νέα σύνθεση του χθες με το σήμερα. Αντί να μιλούμε και να διαμορφώνουμε συνειδήσεις μιας πραγματιστικής (υλιστικής λέγαμε) προσέγγισης της σημερινής πραγματικότητας που φέρνει στο προσκήνιο τις πανανθρώπινες αξίες της ειρήνης, της αδελφότητας των Λαών, της καταδίκης των επεκτατικών βλέψεων (Ιμπεριαλιστικών λέγαμε) προετοιμαζόμενοι για τα χειρότερα που μεθοδεύουν οι κυρίαρχοι της εποχής της νέας τάξης πραγμάτων, εμείς ως κράτος και κοινωνία έχουμε οπισθοδρομήσει. Η ανανέωση οδηγείται από τον ιδεαλισμό που δεν μπορεί να οδηγήσει σε φιλολαϊκή διέξοδο. Ζούμε σε ιδεολογική και πολιτική καθίζηση που πρέπει να ξεπεράσουμε! Αυτό ήταν το μήνυμα του 1940 όταν οι Έλληνες ξεπέρασαν τον εαυτό του καθιστώντας δυνατό κάτι που λογικά φαινόταν αδύνατο.

Ν Μυλωνάς.