Χθες, ενώπιον μεγάλης και ενθουσιώδους συγκέντρωσης - μιας από τις μεγαλύτερες των τελευταίων ετών στο Ηράκλειο της Κρήτης - μίλησε ο Αντιπρόεδρος της Βουλής βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Κρεμαστινός ο οποίος, μεταξύ άλλων, τόνισε:

"Η Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι το κάλεσμα κυρίως προς όλα τα κόμματα που προέκυψαν από το 45% του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Ένα κάλεσμα προς τους αρχηγούς αυτών των κομμάτων. Εάν οι αρχηγοί αυτών των κομμάτων δεν ανταποκριθούν, θα έχουν οι ίδιοι την ευθύνη της ουσιαστικής διάσπασης της παράταξης που ένωνε η προσωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου. Στην περίπτωση αυτή το ΠΑΣΟΚ θα είναι υποχρεωμένο να μιλήσει και να καλέσει έναν-έναν πολίτη, όσους επί χρόνια το στήριζαν και το έφερναν στην εξουσία."

Σε ερώτηση δημοσιογράφου εάν εννοεί και τον ΣΥΡΙΖΑ, η απάντηση ήταν:

"Ασφαλώς ναι, αρκεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ορίσει εμπράκτως εάν πραγματικά είναι ένα κόμμα της αριστεράς ή ένα κόμμα της … «αριστεροδεξιάς», και μάλιστα της ακραίας. Να αποδείξει, με απλά λόγια, ιδεολογική καθαρότητα. Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών οπαδών του είναι αυτοί που πίστεψαν στα όσα υποσχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά προσωπικά ο αρχηγός του και σημερινός Πρωθυπουργός.»

Και συνεχίζοντας την ομιλία του είπε:

«Ο κ. Τσίπρας, απαντώντας προχθές στις κατηγορίες όλης της Αντιπολίτευσης ότι ψεύδεται συνεχώς και κατ’ εξακολούθηση, απάντησε ότι αυτός δεν εξαπάτησε τον ελληνικό λαό αλλά ότι αυτο-απατήθηκε. Αυτή όμως η αυταπάτη δηλώνει μεγάλη και επικίνδυνη απειρία η οποία στοίχισε 5,5 και πιθανόν συν επιπλέον 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ στον ελληνικό λαό. Το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ «εσείς βάλατε 60 δις και εμείς βάλαμε 10» είναι το λιγότερο αστείο γιατί δεν είναι 10 δις. Είναι 60+10, δηλαδή 70 δις. Εάν ήταν 10 δις και είχαν αφαιρεθεί τα 60 τότε όλοι σήμερα θα χειροκροτούσαμε τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά για να γινόταν αυτό θα έπρεπε να έχει καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ, θα έπρεπε να έχει ελαττώσει τον ΦΠΑ, να έχει επαναφέρει τους μισθούς και τις συντάξεις στα προ της κρίσης επίπεδα, όπως άλλωστε υποσχόταν για να εκλεγεί. Δυστυχώς όμως έπραξε το αντίθετο: με τις ατελείωτες "σκληρές" διαπραγματεύσεις κατάφερε να φέρει το 3ο μνημόνιο και να αγωνίζεται να αποφύγει το 4ο που έρχεται.
Γιατί άραγε δεν μας εμπιστεύονται ούτε το ΔΝΤ ούτε η Ευρωζώνη και ζητούν για πρώτη φορά να νομοθετήσουμε συγκεκριμένα πρόσθετα μέτρα για το μέλλον; ή τον αυτόματο "κόφτη" (automatic cut) υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις; Και μάλιστα η Κυβέρνηση πανηγυρίζει γιατί κατάφερε το δεύτερο και απέφυγε το πρώτο που στην ουσία είναι το ίδιο πράγμα ακριβώς.

Με ρωτήσατε ποια θα είναι η τύχη του ασφαλιστικού νομοσχεδίου και της σκληρής φορολογίας και των έμμεσων φόρων. Θα σας απαντήσω ξεκάθαρα: Εάν δεν αρθούν τα capital controls, εάν δεν επιστρέψουν στις τράπεζες οι καταθέσεις που έφυγαν στο εξωτερικό ή στο εσωτερικό, που βρίσκονται στα σπίτια των πολιτών, εάν δεν επιστρέψουν στη χώρα μας οι επιχειρήσεις που έχουν φύγει προς τη Βουλγαρία και τα Σκόπια, δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη. Και χωρίς ανάπτυξη δε πρόκειται να έχουμε ελάττωση της ανεργίας. Και χωρίς εργαζόμενους και εργοδότες ποιοι θα πληρώνουν τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία; Πώς δεν θα περιοριστούν ακόμα περισσότερο οι μισθοί και οι συντάξεις; Άρα, μη με ρωτάτε για το μέλλον του ασφαλιστικού νομοσχεδίου γιατί δεν υπάρχει κανένα μέλλον εάν δεν υπάρξει εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα για να μπορούμε να ελπίζουμε σε σοβαρές επενδύσεις, σε σοβαρούς επενδυτές και σε ανάπτυξη της χώρας.
Επίσης με ρωτάτε ποιο είναι το μέλλον της χώρας μετά την αποδοχή του αυτόματου «κόφτη». Ο αυτόματος «κόφτης» δεν είναι τίποτα άλλο από μια διαρκή εποπτεία και επιτήρηση από το «κουαρτέτο» με, φυσικά, συμμετοχή του ΔΝΤ το οποίο εάν δεν υπάρξει ανάπτυξη θα επιβάλλει διαρκώς νέα μέτρα περικοπών στα πάντα. Λύση αναγκαία είναι η πρόταση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης που εκφράζεται από την Πρόεδρό της είναι η εδώ και τώρα δημιουργία κυβέρνησης των κομμάτων του λεγόμενου «ευρωπαϊκού τόξου» για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη προς τη χώρα με ένα σταθερό πολιτικό σύστημα το οποίο δε θα υποχωρεί εύκολα στις απαιτήσεις των δανειστών. Γιατί σήμερα, με πλειοψηφία 153 βουλευτών, μια ετερογενής κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τι εμπιστοσύνη μπορεί να εμπνεύσει προς κάθε σοβαρό επενδυτή που καλείται να φέρει τα λεφτά του στη χώρα και να τα επενδύσει;

Τέλος, η Δημοκρατική Συμπαράταξη με επικεφαλής την Πρόεδρό της Φώφη Γεννηματά καλεί τις καθαρές κεντροαριστερές δυνάμεις σε ένα ενιαίο μέτωπο. Γιατί τα ευκαιριακά κόμματα που δεν τα συνδέει καμία ιδεολογική συγγένεια παρά μόνο η παραμονή τους στην εξουσία, έχουν ένα πρόσκαιρο παρόν και κανένα απολύτως μέλλον. Η επάνοδος λοιπόν στις αρχές του Ανδρέα Παπανδρέου που πέτυχε την ενότητα όλων των κεντροαριστερών δυνάμεων, είναι ιστορικά επιβεβλημένη. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε την τελευταία του ομιλία όταν προφητικά είπε ότι το ΠΑΣΟΚ ως εκφραστής των πραγματικά προοδευτικών δυνάμεων ούτε τεμαχίζεται ούτε κληρονομείται. Ας σεβαστούμε λοιπόν όλοι τα λόγια του και τη μνήμη του."

Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Κρεμαστινός σε περιοδεία του κατά το διάστημα των εορτών, αρχής γενομένης από Πάτμο και Κω και καταλήγοντας στη Μαλώνα της Ρόδου, είχε τη δυνατότητα να συνομιλήσει με τους κατοίκους των περιοχών και να διαπιστώσει τη μεγάλη ανησυχία τους για το τι πρόκειται να συμβεί στη χώρα, με επίκεντρο την καθημερινώς επιδεινούμενη οικονομική τους κατάσταση.

Ο Δημήτρης Κρεμαστινός μιλώντας ξεκάθαρα, όπως συνήθως πράττει, είπε ότι όσο η Κυβέρνηση δεν είναι ικανή να εμφανίσει έναν αναπτυξιακό νόμο ο οποίος θα προσελκύει επενδύσεις από το εξωτερικό και το εσωτερικό, όσο η Κυβέρνηση δεν είναι ικανή να δημιουργήσει προϋποθέσεις ούτως ώστε να επιστρέψουν στις τράπεζες οι καταθέσεις από το εσωτερικό και το εξωτερικό και να αρθούν τα capital controls, με απλά λόγια, να εμπνεύσει εμπιστοσύνη ότι οι άνθρωποι που θα φέρουν τα λεφτά τους δεν κινδυνεύουν να τα χάσουν, θα είναι υποχρεωμένη να αυξάνει τη φορολογία και να μειώνει του μισθούς και τις συντάξεις. Δηλαδή, να φτωχοποιεί καθημερινά τους πολίτες. Κάθε μέρα κλείνουν επιχειρήσεις και απολύονται άνθρωποι και, είπε ότι είναι πραγματικά ευτύχημα για τους πολίτες της Δωδεκανήσου που λόγω τουρισμού και μόνο δεν ανήκουν στη μεγάλη κατηγορία των υπολοίπων Ελλήνων, όσον αφορά τουλάχιστον την απασχόληση σε τουριστικές επιχειρήσεις.

Στα ερωτήματα των πολιτών γιατί η Βουλή το καλοκαίρι στήριξε το τρίτο μνημόνιο με μεγάλη πλειοψηφία, απάντησε ως εξής:
«Το τρίτο μνημόνιο ήταν το αποτέλεσμα της επί εξάμηνο «σκληρής διαπραγμάτευσης» όπως την έλεγε ο κ. Τσίπρας και ήρθε στη Βουλή χωρίς καν να αναγνωστεί, με τον εκβιασμό «ή το ψηφίζετε γιατί εγώ δεν έχω την πλειοψηφία ή είσαστε υπεύθυνοι για τη χρεοκοπία της χώρας που θα εκδηλωθεί αύριο το πρωί». Ποιος βουλευτής θα μπορούσε να αναλάβει αυτήν την ευθύνη; Ο κ. Τσίπρας είχε δεσμευθεί τότε ότι δεν θα ακολουθούσαν σκληρότερα μέτρα. Δυστυχώς όμως, στην πράξη, ύστερα από τη νέα «σκληρή διαπραγμάτευση» -όπως έλεγε- έφερε τώρα νέα, σκληρότερα μέτρα τα οποία κανένας δεν είχε φανταστεί και δεν είχε ψηφίσει. Γιατί απλούστατα, εάν τα είχαμε δεχθεί με εκείνη την ψηφοφορία για ποιο λόγο τώρα ζητείται η ψήφος μας για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο και τα νέα φορολογικά μέτρα;»

Τέλος, επανέλαβε την πάγια προσωπική του θέση, που τώρα υιοθετεί και το ΠΑΣΟΚ, ότι η έξοδος της χώρας από το αδιέξοδο με νέες εκλογές είναι αδιανόητη γιατί το μόνο που θα συμβεί είναι να επαναληφθεί το σενάριο της ΝΔ επί Σαμαρά ο οποίος επέμενε ότι θα σώσει τη χώρα ως Πρωθυπουργός αλλά τελικά δεν την έσωσε. Άλλωστε, είπε ο Δημήτρης Κρεμαστινός, μια κυβέρνηση όλων των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων που πιστεύουν ότι η χώρα πρέπει να παραμείνει στο Ευρώ και την Ευρωζώνη και καλύτερη διαπραγματευτική δύναμη θα έχει αλλά κυρίως θα εμπνεύσει εμπιστοσύνη σε όλους, εντός και εκτός Ελλάδας, ώστε να φέρουν πίσω τα λεφτά και τις επιχειρήσεις τους οι οποίες βρίσκονται τώρα στη Βουλγαρία, την Κύπρο και τα Σκόπια, να αρχίσει η ανάπτυξη και να εξαλειφθεί η ανεργία.

Στο πάνελ μαζί με τον κ. Κρεμαστινό βρέθηκε η κα. Γαβαλά Κατερίνα, Γενική Γραμματέας Νομαρχακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ. Η συνέντευξη τύπου εστίασε περισσότερο στις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις. Ο κ. Κρεμαστινός ξεκίνησε λέγοντας δήλωσε πως "Μαζί με την Ανάσταση του Θεανθρώπου δυστυχώς ζούμε την σταύρωση της χώρας και όχι την ανάσταση της οικονομίας!", αναφερόμενος στα μέτρα που θα εφαρμόσει η κυβέρνηση και την πορεία των διαπραγματεύσεων. Μία συνεχής διαπραγμάτευση που οδηγεί σε αλλεπάλληλες ήττες, ένα διαρκές έγκλημα. Η αντιπολίτευση ψήφισε συνειδητά για να μην κατατσραφεί η χώρα εκείνο το βράδυ των διαπραγματεύσεων.

Η κα Γαβαλά με τη σειρά της επεσήμανε ότι η κυβέρνηση μόνο με ψέμματα πήρε τις προηγούμενες εκλογές και έχει οδηγήσει τον ελληνικό λαό σε απελπισία. Βρισκόμαστε σε ανοιχτό διάλογο με το λαό. Η κυβέρνηση της χώρας πρέπει να έχει εμπειρία και να αποτελείται από ικανούς, έντιμους και πετυχημένους πολιτικούς, κάτι που δεν χαρακτηρίζει την παρούσα κυβέρνηση, για να βγάλει τη χώρα από τη δίνη.

Ακολούθησαν ερωτήσεις των δημοσιογράφων...

Δείτε αναλυτικά τα όσα δήλωσαν στα παρακάτω βίντεο

Ομιλία Αντιπροέδρου της Βουλής βουλευτή Δωδεκανήσου Δημήτρη Κρεμαστινού στην κοινή συνεδρίαση των επιτροπών Κοινωνικών και Οικονομικών Υποθέσεων για το τρέχον ασφαλιστικό – φορολογικό νομοσχέδιο

Κύριε Πρόεδρε, ο κόσμος που παρακολουθεί σήμερα τη συνεδρίαση προβληματίζεται γιατί έχει κουραστεί συνέχεια να ακούει το «εμείς» και το «εσείς» ενώ ο ίδιος να αγωνιά για το τι θα γίνει αύριο. Δεν υπάρχει «εσείς» και «εμείς», στο ασφαλιστικό είμαστε όλοι «εμείς» και μέσα στο «εμείς» υπάρχει και το «εγώ» και το «εγώ» πρωτίστως ανήκει στην Κυβέρνηση.

Όλοι γνωρίζουμε ότι και αυτό το ασφαλιστικό-φορολογικό νομοσχέδιο που σήμερα συζητείται έχει συνταχθεί υπό την εποπτεία της τρόικας όπως, βεβαίως, και τα προηγούμενα. Ο κύριος Κατρούγκαλος πήγαινε ερχότανε από το Χίλτον δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο από το να συζητά το νομοσχέδιο.

Το πρώτο βασικό ερώτημα που τίθεται είναι όχι το εάν αλλά το πότε θα έρθει το επόμενο ασφαλιστικό νομοσχέδιο; Και ποιο θα είναι το περιεχόμενό του; Είναι όμως αναμφισβήτητο ότι όσο πιο γρήγορα έρθει τόσο σκληρότερο θα είναι. Γιατί σίγουρα αυτό το νομοσχέδιο δεν είναι καλύτερο από το προηγούμενο που είχε υποβληθεί στην Ολομέλεια από άλλη κυβέρνηση.

Γιατί είναι χειρότερο; γιατί χειροτέρεψαν οι οικονομικές συνθήκες. Εάν αυτό το χρονικό διάστημα είχαμε περισσότερες επενδύσεις, λιγότερη ανεργία, καλύτερη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, που δυστυχώς αυτό πολεμήθηκε από την τότε αντιπολίτευση που τώρα είναι κυβέρνηση και το νομοθετεί.
Σίγουρα, σε αυτήν την περίπτωση, δεν θα υπήρχε αυτό το νομοσχέδιο αλλά ένα καλύτερο από το προηγούμενο. Όμως για να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο νομοσχέδιο θα πρέπει η ανεργία να αρχίσει να πέφτει και να το βλέπουμε, ούτως ώστε οι εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών να εισρεύσουν στα ταμεία και οι επενδυτές, να οδηγήσουν τη χώρα με επενδύσεις τους στην πολυπόθητη ανάπτυξη. Πως μπορεί να γίνει διαφορετικά;

Με παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης τόσο από τις αγορές όσο και από τους ιδιώτες επενδυτές, είναι δυνατόν να συμβούν αυτά πράγματα; Σημειώστε ότι είναι η πρώτη φορά που η τρόικα απαιτεί νομοθέτηση των προληπτικών μέτρων, γιατί δεν εμπιστεύεται όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά δεν εμπιστεύεται όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας.
Πώς όμως να μας εμπιστευτούν όταν τα κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια, ήταν αυτά που εξελέγησαν (όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ) με τη σημαία του αντιμνημονίου, για να αναγκαστούν να γίνουν αργότερα εισηγητές χειρότερου μνημονίου;

Πώς αλήθεια να μας εμπιστευτούν όταν ο αρμόδιος Υπουργός ενός κράτους, όταν φεύγει από το Υπουργείο του, περιφέρεται σε όλα τα ΜΜΕ της Ευρώπης και διηγείται πως σχεδίαζε μαζί με τον Πρωθυπουργό, τον εκβιασμό ή τον εξαναγκασμό της Ευρώπης να αποχωριστεί και να σκίσει τα μνημόνια; Και μάλιστα, δηλώνει ο Υπουργός ότι οδήγησε τη χώρα στα capital controls, δηλαδή στο κλείσιμο των τραπεζών.

Πώς να μας εμπιστευτούν οι δανειστές και οι τράπεζες, τα διανοείστε όλα αυτά;
Πώς μπορούν να μας εμπιστευτούν ακόμα και στην σημερινή κυβέρνηση που στηρίζεται σε οριακή πλειοψηφία; Με δύο κόμματα που ιδεολογικά απέχουν πάρα πολύ και που όταν έρχεται κάποιο νομοσχέδιο στην Επιτροπή όπως η ιθαγένεια, θα το ψηφίσουν άλλα κόμματα που δεν μετέχουν στη κυβέρνηση για να περάσει.
Είναι δυνατόν ο επενδυτής να έρθει και να φέρει τα λεφτά του για να επενδύσει χωρίς να είναι σίγουρος ότι δεν θα τα χάσει;
Είναι δυνατόν χωρίς ένα ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο το οποίο θα προσυπογράφουν όλα τα κόμματα του ευρωπαϊκού τόξου, να δημιουργήσουμε συνθήκες αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης για τη χώρα μας;

Πλήρης ο αποπροσανατολισμός του πολίτη. Ακόμα και τώρα, ιδρύονται νέα κόμματα -με αιτήματα δίκαια, δεν λέω - αλλά ανεδαφικά για τη σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα. Αιτήματα που είχαν άλλα κόμματα προηγουμένως και που σήμερα, ως Κυβέρνηση, αναγκάζονται να εφαρμόζουν αυτά που παλιά τα ίδια κατάγγελλαν.
Αναγκάζονται, γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα. Να γιατί είναι αναγκαία κατά τη γνώμη μου -το λέω από το 2010 - η δημιουργία κυβέρνησης των κομμάτων του ευρωπαϊκού τόξου με μοναδικό στόχο, να βγάλουν τη χώρα από το τρίτο μνημόνιο και μόνον αυτό.

Ήδη τα προληπτικά μέτρα που μας ζητούν οι δανειστές να ψηφίσουμε στη Βουλή, προοιωνίζουν δυστυχώς την αρχή νέων μέτρων δηλαδή τέταρτου μνημονίου, εάν τελικά τα ψηφίσουμε.

Για αυτό και οι ευθύνες όσων παραμένουν τώρα στην εξουσία υπό τις σημερινές συνθήκες, αλλά και όσων ζητούν εκλογές εδώ και τώρα, όπως ζητούσαν παλιότερα άλλοι πρωθυπουργοί, θα είναι ιστορικές αν χειροτερέψει η οικονομική κατάσταση της χώρας και αν ξανάρθει στην Βουλή νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο χειρότερο από το σημερινό.
Βεβαίως, υπάρχει και το ερώτημα το οποίο θα μου κάνει ο Υπουργός Εργασίας κ. Κατρούγκαλος «εσείς τι θα κάνετε;». Προσωπικά, δεν είναι δυνατόν να αποστώ της γραμμής που αποφασίζει η κοινοβουλευτική μου ομάδα, γιατί πραγματικά αυτό πρέπει να κάνει ο κάθε βουλευτής αν σέβεται αυτό που λέγεται δημοκρατία και κοινοβουλευτικό πολίτευμα. Εκείνο, όμως, που πρέπει να πω είναι ότι όλες οι κοινοβουλευτικές ομάδες θα πρέπει να αρχίσουν να προβληματίζονται για το μέλλον αυτού του τόπου, γιατί αν δεν το πράξουμε θα είμαστε όλοι, που βρισκόμαστε αυτήν τη στιγμή στη Βουλή, ανάξιοι των περιστάσεων.

Οι δομικές αδυναμίες του ασφαλιστικού συστήματος εξαιτίας των πολιτικών που ασκήθηκαν από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το έχουν καταστήσει άναρχο, κοινωνικά άδικο, αναποτελεσματικό και μη βιώσιμο.

Οι συνεχείς περικοπές συντάξεων από τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ κατά τη διάρκεια της κρίσης επιδείνωσαν αντί να θεραπεύσουν τα προβλήματα.
Ακόμα και σήμερα η ΝΔ δια του Προέδρου της κ. Μητσοτάκη τάσσεται υπέρ νέων περικοπών στις συντάξεις, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΔΝΤ.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του εξορθολογισμού του συστήματος, της ενιαίας αντιμετώπισης των ασφαλισμένων και της εξοικονόμηση δαπανών, χωρίς να πληγούν τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, προχωρά στη συνολική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, ώστε όλοι οι πολίτες να έχουν σύνταξη, αξιοπρεπή διαβίωση και κοινωνική προστασία, με όρους ισότητας, κοινωνικής δικαιοσύνης, αναδιανομής και αλληλεγγύης γενεών.
Όλοι οι πολίτες κατανοούν ότι, αν δεν υλοποιηθεί μια τέτοια μεταρρύθμιση, με σύνταξη και ασφάλιση για όλους, το ασφαλιστικό σύστημα θα καταρρεύσει και η κοινωνία μας θα βρεθεί σε αδιέξοδο.

Τι ισχύει με το νέο ασφαλιστικό
• Ίδιοι κανόνες και ίσες απολαβές με τα ίδια κριτήρια για όλους. Τέλος στις αδικίες του παρελθόντος. Εθνική σύνταξη 384 ευρώ για 20 χρόνια ασφάλισης, στην οποία προστίθεται το αναλογικό κομμάτι της σύνταξης σύμφωνα με τις εισφορές κάθε ασφαλισμένου. Δημιουργείται έτσι ασπίδα κατά της φτώχειας και προστασία των μακροχρόνια ανέργων. Τη δικαιούνται όλοι, χωρίς εισοδηματικά κριτήρια και διασφαλίζεται από το κράτος.
• Μεγαλύτερα ποσοστά αναπλήρωσης για τα χαμηλά εισοδήματα. Αυξημένο ποσοστό αναπλήρωσης στους χαμηλόμισθους και αυταπασχολούμενους με χαμηλά εισοδήματα για αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.
• Αποτελεσματικός μηχανισμός προστασίας των χαμηλοσυνταξιούχων μέσω της εθνικής σύνταξης που συνδέεται με το διάμεσο εισόδημα και αυξάνεται με την άνοδο του ΑΕΠ.
• Ως επιπλέον μηχανισμός αναπλήρωσης θα λειτουργήσει και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, ώστε όλοι να ζουν με όρους αξιοπρέπειας.
• Ένα ταμείο με ενιαίους, δίκαιους κανόνες τόσο για τις εισφορές όσο και για τις παροχές. Τόσο για τον ιδιωτικό όσο και για τον δημόσιο τομέα.

Οι λύσεις που χρειαζόμαστε δεν μπορούν να προκύψουν από τις δυνάμεις και την λογική της “ελεύθερης αγοράς”, αλλά από τη στήριξη των κοινωνικών αναγκών, την αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοκρατία.