Το καταστροφικό σχέδιο νόμου για την ‘’Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας’’ και οι ευθύνες των τοπικών βουλευτών το σχέδιο δεν εξυπηρετεί την ανάπτυξη του τόπου αλλά τα μεγάλα συμφέροντα

Τα τουριστικά επιχειρηματικά συμφέροντα επιβάλλουν μια ακόμη αλλαγή της νομοθεσίας για την δόμηση παρά στην θάλασσα επί το δυσμενέστερο για το περιβάλλον και την ποιότητα των παραθαλάσσιων υπηρεσιών, κινούμενα σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που εφαρμόζουν οι ευρωπαϊκές τουριστικές χώρες. Η Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία αύξησαν τις αποστάσεις δόμησης από την θάλασσα ενώ κάνουν σοβαρές επενδύσεις διάνοιξης θέασης και της ελεύθερης πρόσβασης στις ακτές. Εδώ με ευθύνη των αριστερών και οικολογικών παρακαταθηκών κυβερνητικό σχήμα του κ. Τσίπρα τα πράγματα οδεύουν στην αντίθετη κατεύθυνση. Στο σχήμα μας φαίνεται η ιστορία της ‘’παρά θιν αλός’’ δόμησης στην Ελλάδα. Από τα 100 μέτρα απόστασης από την θάλασσα της εποχής των Πλυτά-Τρίτση φτάνουμε σήμερα στα 30 μέτρα!
Το 2001 επέβαλαν στην τότε κυβέρνηση την μείωση των αποστάσεων δόμησης από την θάλασσα και την θέσπιση ενός ελαστικότερου πλαισίου εμπορικής εκμετάλλευσης της αδόμητης ζώνης αιγιαλού και παραλίας. Οι πιέσεις είναι συνεχείς από τότε για την νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών εντός της αδόμητης παραθαλάσσιας ζώνης των 50 μέτρων από το μέγιστο χειμέριο κύμα και την εμπορική εκμετάλλευση της ζώνης αλλά και της θάλασσας.
Σε σχέδιο νόμου του 2004 ο ‘’συνήγορος του πολίτη’’ γράφει προς τον τότε υπουργό: ‘’ Στις παραχωρήσεις αιγιαλού, είτε για εκτέλεση έργων, είτε για επαγγελματική εκμετάλλευση ή για εξυπηρέτηση λουομένων, καταργείται κάθε περιοριστική πρόβλεψη, η οποία λάμβανε υπόψη τη φέρουσα ικανότητα των παράκτιων οικοσυστημάτων, διασφάλιζε τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού και το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης και απόλαυσης του χώρου (καταργείται η πρόβλεψη ελάχιστου μήκους/ελάχιστης επιφάνειας παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού ή και παραλίας, καταργείται η πρόβλεψη δημιουργίας ελεύθερων χώρων μεταξύ διαδοχικών παραχωρήσεων, προς απόλαυση των λουομένων), ενώ καταστρατηγείται και η αρχή της ίσης μεταχείρισης των πολιτών, σχετικά με την απόλαυση των κοινόχρηστων χώρων/αγαθών. Επεκτείνεται η δυνατότητα παραχωρήσεων αιγιαλού ή και παραλίας, πέραν αυτών που αφορούν στην κατασκευή έργων και σε παραχωρήσεις για ευκαιριακούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, ακόμη και αν επιφέρουν σοβαρές μορφολογικές αλλοιώσεις (επιχωματώσεις θαλάσσιου χώρου – κατασκευή τεχνητών νησίδων), δίχως να ορίζονται περιβαλλοντικά κριτήρια ή να λαμβάνεται μέριμνα για την περιβαλλοντική προστασία του χώρου, τόσο κατά τη λειτουργία της επιχειρηματικής δραστηριότητας, όσο και μετά την περαίωσή της. Συγχρόνως, παρέχεται, για πρώτη φορά, δυνατότητα νομιμοποίησης παρανόμως υφιστάμενων έργων, εκ των υστέρων, υπό τον μανδύα της ενσωμάτωσής τους σε νέα έργα. Με τη διαδικασία αυτή υπάρχει σοβαρή πιθανότητα, μετά τη διακοπή ή την περαίωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, τα έργα να παραμείνουν σε αχρηστία και υφιστάμενα διάβρωση, τελικώς, να επιβαρύνουν τον παράκτιο ή θαλάσσιο χώρο’’.
Σήμερα, με κυβέρνηση κάποιων αριστερών και οικολογικών καταβολών είναι ανεπίτρεπτο να κάνει αυτά που οι προηγούμενοι δεν έκαναν! Και όμως το κάνει και συνδιαλέγεται και ικανοποιεί τις πιο αρπακτικές απαιτήσεις του τουριστικού επιχειρηματικού τομέα.
Στο σχέδιο νόμου με το άρθρο 1 αλλάζει τον ορισμό της ‘’αιγιαλού και παραλίας’’

Στο Άρθρο 5 θεσμοθετεί ότι ‘’Η ζώνη παραλίας δεν μπορεί να υπερβαίνει σε πλάτος τα πενήντα (50) μέτρα’’. Δηλαδή μπορεί να είναι και μικρότερη!!! και έτσι φθάνουμε στα 30 μέτρα.

Στο Άρθρο 11: θεσμοθετεί την παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας σε πρόσωπα που εκμεταλλεύονται όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κατασκηνώσεις (κάμπιγκ) και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, απευθείας, για όσο χρόνο διαρκεί η επιχείρηση!!! Δηλαδή στην ουσία πάγια παραχώρηση-ενοικίαση!!!

Στο Άρθρο 13.5. φροντίζει να ‘’Επιτρέπεται η επιχωμάτωση θαλάσσιου χώρου, για την εξυπηρέτηση επιχειρήσεων που ασκούν σε όμορη με τον αιγιαλό έκταση επιχειρηματική δραστηριότητα τουριστικών μονάδων η οποία έχει ενταχθεί στο θεσμικό πλαίσιο των Στρατηγικών Επενδύσεων ή για την οποία έχει εγκριθεί ΕΣΧΑΔΑ ή ΕΣΧΑΣΕ (δηλαδή στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις). Για κάθε κλίνη που διαθέτει η όμορη τουριστική μονάδα μπορούν να επιχωματωθούν μέχρι πέντε (5) τετραγωνικά μέτρα θαλάσσιου χώρου! Δηλαδή μια μονάδα 3000 κλινών μπορεί να μπαζώσει 5Χ3.000=15 στρέμματα!!! Πολύ αριστερό και πιο πολύ οικολογικό!

Στο Άρθρο 15 έχουμε την Νομιμοποίηση των αυθαίρετων κατασκευών!

Το νομοσχέδιο μπαίνει στον χωρο των λιμενικων εγκαταστασεων και της διαχειρησης των λιμενικων ταμειων και των ιδιωτικών λιμανιων. Νομιμοποιεί παράνομα λιμενικά έργα με απόφαση του διορισμένου από την κυβέρνηση Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης (βγάζοντας τον Δήμο εκτός) από τον οποίο εξαρτώνται όλα τα μικρά και μεγάλα επισκευαστικά έργα στα λιμάνια ελέγχοντας πλήρως τα λιμενικά ταμεία ενώ απελευθερώνει την διαχείριση των ιδιωτικών λιμανιών!
Στο Άρθρο 24 Μεταβατικές και τελικές διατάξεις αναφέρεται στο ειδικό καθεστώς της πρόσθετης 12-μετρης ζώνης προστασίας της θάλασσας που ισχύει στα Δωδεκάνησα λέγοντας Οι διατάξεις του παρόντος νόμου έχουν εφαρμογή και στα νησιά του Νομού Δωδεκανήσου, εφ’ όσον δεν ορίζεται διαφορετικά στις διατάξεις του Κ.Δ. 132/1929 περί Κτηματολογικού Κανονισμού Δωδεκανήσου, που διατηρήθηκαν σε ισχύ με το άρθρο 8 του Ν. 510/1947 (Α 298).
Γιατί αλλάζουν την πρόβλεψη του ισχύοντος νόμου ‘’περί παράλληλης εφαρμογής του κυβερνητικού διατάγματος 132/1929 του κτηματολογικού κανονισμού Δωδεκανήσου’’ με την ύποπτη διατύπωση ‘’εφ όσον δεν ορίζεται διαφορετικά’’; Αυτή η διατύπωση μαζί με την πρόβλεψη ότι το εύρος του αιγιαλού ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να υπερβαίνει τα 50 μέτρα οδηγεί στην κατάργηση της 12-μετρη λωρίδα προστασίας ακτών στα Δωδεκάνησα. (οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την καθοριστική συμβολή του κ. Α. Παυλίδη στην κατάργηση του νόμου Λάσκα 1989 και την επαναφορά του μέτρου το 2001).

ΕΡΩΤΗΣΗ στους Βουλευτές Δωδεκανήσου του ΣΥΡΙΖΑ: Θα καταργήσετε τη 12-μετρη λωρίδα που οι κατακτητές Ιταλοί άφησαν στα νησιά μας, όπως έκανε και ένας προηγούμενος υπουργός της Αριστεράς το 1989; Η διατύπωση είναι τουλάχιστον ασαφής και δρομολογεί την κατάργηση μιας ευνοϊκής για τον τόπο μας πρόβλεψης που θα έπρεπε να έχει επιβληθεί σε όλη την Ελλάδα.

σημείωση: στο σχήμα φαίνεται η συνεχής προσέγγιση των κτισμάτων των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων από τα 100 μέτρα της δεκαετίας του ’80 στα 40 μέτρα το 2019, από την θέση Α στη θέση Ε. Αυτό δεν είναι ανάπτυξη. Αυτό είναι αυτοκαταστροφικός ωφελιμισμός και περιβαλλοντικός τυχοδιωκτισμός. Ο ΣΥΡΙΖΑ απλά επιβεβαιώνει τον ιδιοκτήτη FIAT της Tζιάνι Ανιέλλι: ‘’ έχουμε και μια αριστερά που μας κάνει ότι δεν μπορεί να μας κάνει η δεξιά’’.

Νίκος Μυλωνάς

---Την κακή κατάσταση της πόλης και του νησιού σε σχέση με την αδυναμία του Δημου να παίξει τον ρόλο του ως μηχανισμός συντήρησης, ανανέωσης και ανάπτυξης του δημοτικών υποδομών και των φυσικών αποθεμάτων του νησιού, την συναντάς παντού.

Την αδυναμία του Δημου συμπληρώνει η αδυναμία της κρατικής και κυβερνητικής μηχανής. Αρκεί να περπατήσεις στο λιμάνι του Μανδρακίου, να δεις τους δρόμους, τα δημοτικά κτήρια, το κάστρο, το τέρμιναλ του λιμανιού, την οδό των Φοινίκων και τον χώρο του Πλατάνου. Θλίψη και απογοήτευση! Κανονικά θα έπρεπε να νιώθουμε οργή και να κινούμαστε στην διεκδίκηση της αλλαγής.
---Η αλλαγή έχει πάντα πολιτικό πρόσωπο. Το αναζητούμε στο πρόσωπο των επερχόμενων δημοτικών εκλογών που έχει πλέον σχεδόν διαμορφωθεί. Η κριτική μας γίνεται υπό το βάρος των ιδεολογικών αντιλήψεων και των εμπειριών μας για την αναγκαία νέα πολιτική της δημοτικής διαχείρισης. Προϋπόθεση της είναι να έχουν μελετηθεί όλα τα δημοτικά ντοκουμέντα και τα πεπραγμένα στον Δήμο μας.
1. Τα διαχειριστικά χαρακτηριστικά της 25-ετίας στον τοπική αυτοδιοίκηση της Κω ήταν: υποκοστολόγηση δημοτικών υπηρεσιών, υποκοστολόγηση δημοτικών υποδομών, πελατειακές σχέσεις, κομματισμός και παραγοντισμός, αδιαφορία για το περιβάλλον, τους φυσικούς πόρους και το πολιτιστικό απόθεμα της τοπικής κοινωνίας. Η πολιτική αυτή δημιούργησε παράγοντες με εκλογικούς μηχανισμούς που ήλεγχαν την τοπική αυτοδιοίκηση της Κω! Δημιούργησαν πάγιας μορφής πολιτικές εκπροσωπήσεις που κυριάρχησαν. Δυστυχώς και οι επερχόμενες εκλογές γίνονται κατ επέκταση και κατ επιρροή των ίδιων παραγόντων που διαμόρφωσαν και το σημερινό εκλογικό σκηνικό, με την εθελοντική συνεισφορά θα λέγαμε των επικεφαλής τους (εξαιρώντας την κ. Μακρή)! Γι αυτό στο πολιτικό τους πρόγραμμα, δεν θέτουν τα αγωνιώδη τοπικά ζητήματα! Αντίθετα περιστρέφονται είτε γύρω από ένα σκληρό παιγνίδι ανταγωνιστικής επικράτησης καταφεύγοντας σε γενικότητες περί σκανδάλων και σε αφορισμούς περί κακοδιαχείρισης που καταλήγουν σε προσωπικές επιθέσεις, είτε σε οραματικων διαστάσεων υποσχέσεις (Κως 2023, Ισχυρή Κως, Οραμα κλπ). Ωραία, μπορεί να ειπωθούν και αυτά. Όμως είναι άκρως καταστροφικό η τοπική πολιτική αντιπαράθεση να περιορίζεται στο ψυχολογικό επίπεδο της εγωιστικής επικράτησης αποσιωπώντας την κακή κατάσταση που υπαρχει στον Δήμο και στο νησί μας. Το να μην στέκεται ο προεκλογικός λόγος κριτικά απέναντι στο χθες, το να μην απορρίπτονται πρακτικές και κακώς κείμενα και να μην οικοδομούνται νέες προτάσεις και μέτωπα αλλαγών, σημαίνει συνέχιση της ίδιας κατάστασης.
2. Η πολιτική της ίδιας 25-ετίας καθορίστηκε από την εμπλοκή των κυβερνητικών παραγόντων στα τοπικά παρουσιάζοντας μια (δήθεν) προνομιακή αντιμετώπιση των δημοτικών μας προβλημάτων οφειλόμενη στο ‘’ικανό’’ τοπικό και κυβερνητικό παράγοντα. Η οικονομική κρίση του 2010 επέβαλε την μνημονιακή πολιτική μείωσης των κρατικών επιχορηγήσεων και απόσυρσης του κράτους από τις δημοτικά πράγματα! Οι πολιτικές της εσωτερικής υποτίμησης, ιδιωτικοποίησης, εκκαθάρισης, η πώληση τραπεζών σε διεθνή ‘’κεφάλαια-founds’’, η εξαγορά ξενοδοχειακών μονάδων από μεγάλες αλυσίδες και η άμεση εμπλοκή των μεγάλων tour operators στην χρηματοδότηση ξενοδοχειακών μονάδων και η κυριαρχία των πολυεθνικών στο λιανικό και χονδρικό εμπόριο είναι η νέα πραγματικότητα! Μια νέα κατάσταση ‘’ανάπτυξης’’ δρομολογείται για το νησί με δυσμενείς όρους για τον γηγενή πληθυσμό, την εργατική της τάξη, τους φυσικούς πόρους και το περιβάλλον. Σε αυτή την κατάσταση θα κινηθεί η νέα δημοτική περίοδος και οι παρατάξεις και οι επικεφαλής τους δεν φαίνονται να έχουν συνειδητοποιήσει. Πιστεύουν ότι με τα χρηματοδοτικά πρωτόκολλα των ευρωπαϊκών και κρατικών προγραμμάτων και έχοντας τα καλά με τους μεγάλους οικονομικούς παράγοντες θα δώσουν λύσεις! Αυτό σημαίνει άγνοια και της πραγματικότητας και της ιστορίας.
3. Η δυσκολία και της επομένης δημοτικής περιόδου είναι προφανής. Η απουσία του κράτους και τα σημερινά πτωχά οικονομικά των δήμων σε συνδυασμό με τα οξυμμένα κοινωνικά και δημοτικά προβλήματα επιβάλλουν αλλαγές στην τοπική πολιτική. Επιβάλλουν την δημοτική και την κοινωνική αυτενέργεια. Είναι δύσκολο να επιβάλεις τοπικό τουριστικό τέλος σε οικονομικούς παράγοντες του μεγέθους της ΤUI που ελέγχει το 35% της εισερχόμενης τουριστικής κίνησης και της FRAPORT που συνεργάζεται με την ΤUI και ελέγχει το δίκτυο μεταφορών στο νησί μας! Αλλά η δημοτική αρχή που θα εκλεγεί αν θέλει να κάνει κάτι, πρέπει να αποκτήσει οικονομική ευρωστία. Πρέπει να ανακτήσει κατ αρχάς το τουριστικό τέλος του 2,5%! Πρέπει να ανακτήσει τα 4 εκ του δημοτικού φόρου με νέο τρόπο! Αυτό θα σημάνει αύξηση των ίδιων εσόδων του Δημου μας κατά 6 εκ ευρώ ετησίως και θα είναι αυτά που θα χρηματοδοτήσουν τον εκσυγχρονισμό και την ανανέωση! Δεν είναι επαναστατικά αιτήματα! Ίσχυαν μέχρι το 2009! Έχουμε ευθύνες γι αυτές τις απώλειες δημοτικών εσόδων! Δεν δικαιολογείται σήμερα ο Δήμος μας να συνεχίζει την πολιτική του χθες βάζοντας πάνω από τις τοπικές ανάγκες την απρόσκοπτη κερδοφορία υπερεθνικών κολοσσών και πολυεθνικών επιχειρήσεων!
4. Φίλοι και συνεργάτες από την Συμπαράταξη Ελπίδας σκέφτονται την εκλογική τους συμμετοχή. Δυστυχώς η συλλογικότητα της Σ.Ε. δεν υπαρχει, έχοντας αναστείλει την λειτουργία της. Είναι προσωπικό θεμα το καθενός η εμπλοκή του στην πολιτική σκηνή.
Κάποιοι θέτουν θέμα και δικής μας ατομικής εμπλοκής-συνεργασίας. Δοκιμάσαμε την συνεργασία την προηγούμενη περίοδο με καλές προϋποθέσεις. Ήταν μια εποχή που η αλλαγή πολιτικής ήταν προ των πυλών με την στροφή της κοινωνίας προς τα αριστερά! Ηταν εποχή απόρριψης μιας εντελώς φθαρμένης διαχειριστικής πρακτικής και όλα προμηνούσαν την ανάγκη για μια νέα πολιτική! Αφού η Σ.Ε. οδηγήθηκε στο περιθώριο, αποφασίσαμε να ρισκάρουμε ‘’μήπως’’…. Το βήμα δεν απέδωσε. Σήμερα δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις αλλαγής! Αυτό οδηγεί στον σκεπτικισμό και την αποχή.
---Παρ όλα αυτά: Αν υπάρξει δημοτική παράταξη που θα θέσει ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ:
1. το ζήτημα της ανακοστολόγησης των δημοτικών τελών με κατεύθυνση να ανακτήσει ο Δήμος μας τα έσοδα του 2,5% από την τοπική τουριστική βιομηχανία, (αυτό σημαίνει ότι θα μιλήσουμε για αύξηση των δημοτικών τελών στα τουριστικά καταλύματα 4* και 5* της τάξης του 30%)
2. το ζήτημα της απόφασης για το ειδικό τέλος τουριστικής ανάπτυξης που θα χρηματοδοτήσει αποκλειστικά την κατασκευή πεζοδρομίων, πεζοδρόμων και συναφών έργων στα σημεία του νησιού με συγκέντρωση τουριστικών κλινών,
τότε έχουμε καθήκον και να σταθούμε δίπλα της και να συμπαραταχθούμε εκλογικά.
(Ακούγεται παραγοντίστικο ή και εκβιαστικό να θέτεις όρους, άλλα δεν είναι!
Είναι προϊόν ανάγκης, μετά από μελέτη της οικονομικής κατάστασης στα δημοτικά μας πράγματα όλα αυτά τα χρόνια).
Νίκος Μυλωνάς

‘’λίγες πληροφορίες για τις δημοτικές εκλογές στην γειτονική Αλικαρνασσό’’

Έχει ενδιαφέρον να δούμε το αυριανό τοπικό εκλογικό σκηνικό στο γειτονικό Πετρούμι- Bodrum.

Στην Τουρκία οι δημοτικές εκλογές είναι υπόθεση κομματική. Κάτι όπως ήταν στην χώρα μας μετά το 1974 όταν η κατάκτηση των δήμων οδηγούσε στην κατάκτηση της κυβέρνησης! Αυτά μέχρι την κατάρρευση του πολιτικού κατεστημένου! Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο πρόεδρος της Τουρκίας κ. Ερτογάν έχει πάρει στους ώμους του την προεκλογική εκστρατεία των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, συμπεριφερόμενος πέρα από κάθε δεοντολογία απροκάλυπτα ως κομματάρχης. Δεδομένου ότι στην Τουρκία υπάρχει συγκεντρωτικό πολιτικό σύστημα με περιορισμένες αρμοδιότητες για την τοπική αυτοδιοίκηση, είναι φυσικό επόμενο: ο κομματισμός. Διαβάζουμε ότι:

Ο σημερινός δήμαρχος Bodrum με Κωακή καταγωγή κ. Kocadon, (δήμαρχος από το 2009) δεν ξαναπροτάθηκε από το κόμμα του, το κεντροδεξιό κεμαλικό (CHP), για λόγους εμπλοκής του σε κάποιες υποθέσεις εξυπηρέτησης φίλων! Γι αυτό μεταπήδησε στο κεντροδεξιό κόμμα του Μεντερές, το Δημοκρατικό Κόμμα (DP), και ορίστηκε υποψήφιος του για τον μητροπολιτικό Δήμο (κάτι μεταξύ νομάρχη και περιφερειάρχη) στα Muğla
Αντί του κ. Kocadon υποψήφιος του κεμαλικού CHP είναι ο κ. Aras Αhmet με Κωακή καταγωγή: Έχοντας το βάρος των διαχειριστικών λαθών του ομοϊδεάτη προκατόχου του, εμφανίζει μια σύγχρονη θεματολογία μιλώντας για την αστική ταυτότητα της Αλικαρνασσού, την ιστορία, τον πολιτισμό, τη διατήρηση της φυσικής και αρχαιολογικής αξίας της, την δημιουργία εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Αναφέρεται στους πάνω από 1 εκατομμύριο τουρίστες στην Αλικαρνασσό και τις αναγκαίες υποδομές και συμπληρώνει με νόημα: ‘’Ο λαός του Bodrum δεν θα ψηφίσει για το Bodrum μόνο! Θα ψηφίσει για εκατομμύρια τουρίστες που έρχονται στην Αλικαρνασσό και θέλουν να συναντήσουν ένα σύγχρονο, δημοκρατικό, κοσμικό, φιλικό, αδελφικό κλίμα. Εάν αποκλίνουμε από αυτό, θα χάσουμε αυτούς τους ανθρώπους’’! υπονοώντας τις προοπτικές να περάσει ο Δήμος του Bodrum στο κόμμα του Ερτογάν!
Από το κυβερνών δεξιό ισλαμιστικό κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚP) υποψήφιος είναι ο γιατρός Tahir Ates. Ίσως γι αυτό θεματα του είναι ο τουρισμός υγείας και των ηλικιωμένων, η δημιουργία κέντρων αποκατάστασης και η ανάπτυξη του τουρισμού για άτομα με ειδικές ανάγκες. Μιλά για τουριστική ποικιλομορφία για συνέδρια και πολιτιστικά κέντρα, αθλητικά τουρνουά και ακραία αθλήματα στο Bodrum. Για αξιοποίηση των πολύτιμων βοτάνων της περιοχής, για επενδύσεις σε φαρμακευτικά και αρωματικά βότανα. ‘’Η πρώτη μας δουλειά είναι να λύσουμε το πρόβλημα της υποδομής και των σκουπιδιών που είναι η αιμορραγική πληγή του Αλικαρνασσού. Θα μετατρέψουμε την Αλικαρνασσό σε μια παγκόσμια τουριστική πόλη’’.
Από το επίσης δεξιό κόμμα ‘’Καλό κόμμα’’ (ΙP) ο υποψήφιος του Μehmet Tosun μιλα με γενικότητες του τύπου : «Θα εργαστούμε στην Αλικαρνασσό, θα δουλέψουμε για το καλύτερο, θα πετύχουμε θα διαχειριστούμε τον Δήμο μακριά από τον κομματισμό, ο καθένας θα έχει την προστασία του νόμου! υπόσχομαι μια δημοτική με όραμα που έχει επίκεντρο τον άνθρωπο’’.
Ο υποψήφιος για το κεντροδεξιό δημοκρατικό κόμμα (DP) που είναι το κόμμα του Ετσεβίτ κ. İbrahim Kaynar, μας πληροφορεί ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα του Δημου είναι η διαχείριση των σκουπιδιών και η έλλειψη νερού.
Βάση της μελέτης του International Foundation for Electoral Systems παρατηρητηρίου τοπικών εκλογών(επισυνάπτεται), στην Τουρκία 13 κόμματα συνολικά έχουν υποψηφίους στους 912 Δήμους. Αναζητώντας στην Wikipedia (βικιπαιδεία) τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά των 13 κομμάτων, εξαιρούμε το κόμμα των Λαών της Τουρκίας (HDP) και το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας (ΚΤP), όλα ειναι δεξιών, εθνικιστικών και ισλαμικών κατευθύνσεων. Υπάρχει ένα θλιβερό και επικίνδυνα συντηρητικό κλίμα στην γειτονική χώρα που στριμώχνει αφάνταστα τους πολίτες που έχουν φιλελεύθερες και κοσμοπολίτικες αρχές. Να τι μας είπε για την εκλογική διαδικασία:

‘’Ζούμε αμφιλεγόμενες, αντιφατικές και ισως παραπλανητικές εκλογές!

Για μένα το πρόβλημα είναι μεταξύ των δημοκρατικών δυνάμεων και των δυνάμεων που αγωνίζονται για την εξάλειψη της δημοκρατίας! Υπάρχει μια άνιση αντιπαράθεση! Η ταχύτατη και υπερβολική τουριστική ανάπτυξη της χερσονήσου της Αλικαρνασσού έχει σαν αποτέλεσμα την παράδοση του Bodrum στον κατασκευαστικό τομέα. Η απουσία σχεδιασμού και οργάνωσης του χώρου, τα παράνομα και κακο-σχεδιασμένα κτίρια, η εμπορευματοποίηση της πολιτικής με όλα είδη δωροδοκίας και οι άδικες αποφάσεις, οδήγησαν σε πλουτισμό τους δημάρχους και τους πολιτικούς αλλά οι παράνομες και αυθαίρετες αποφάσεις τους δημιουργούν τεράστια τοπικά κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά προβλήματα!

Τι θα ψηφίσετε; ‘’Θα δώσουμε την ψήφο μας στον Ahmet Aras του CHP που κατάγεται από την Κω, απλώς γιατί τον θεωρούμε ως το μη χείρον!’’

Υπάρχει κάποιος υποψήφιος με οικολογικό και αριστερό προφίλ; ΟΧΙ! μας απάντησε.

---Για την περιφέρεια Μούγλων-Muğla που ανήκει το Πετρούμι στην προηγούνται ο σημερινός μητροπολιτικός δήμαρχος Osman Gürün και ο υποψήφιος του AKP Mehmet Nil Hıdır.

Έτσι, για να ξέρουμε τι γίνεται δίπλα μας και για τις αναγκαίες πολιτικές σχέσεις Δήμων Κω-Bodrum.

Νίκος Μυλωνάς

Το κείμενο μας ‘’νέο δήμαρχο θα βγάλουμε, νέα δημοτική πολιτική δεν θα έχουμε!’’ προκάλεσε αντιδράσεις.

Συμβαίνουν αυτά. Είναι αυτονόητο αλλά θα το διευκρινίσουμε: ότι αναφέρεται είναι προσωπικές μας απόψεις τις οποίες υπογράφουμε επώνυμα. Όμως είναι λογικό ότι: ‘’τα λόγια μου, πολλών ανθρώπων είναι λόγια’’ όπως λέει ο ποιητής! Δεν μεταφέρω γνώμες άλλων και κανένας συνδημότης μας δεν εμπλέκεται στο κείμενο. Όσο για την φράση ‘’στα καφενεία που συχνάζει’’ είναι μια συνηθισμένη έκφραση που θέλει να πει ότι η πολιτική καλά είναι να διεξάγεται υπό το φως του ήλιου με συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες, και είναι μια φράση που την χρησιμοποιώ από το 2004 συνεχώς σε παρόμοια κείμενα μου.
Ν. Μυλωνάς

‘’Κάθε απώλεια ένα κομμάτι μας παίρνει’’

για την παρακαταθήκη του Διονύση Αρβανιτάκη

Βραβευμένος ευρωπαίος πολίτης, βραβείο της Κοινωνίας των Πολιτών το 2016 από την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.

Σπουδαίος συμπολίτης! Απλός άνθρωπος!

--- «Ευρώπη είναι ο φούρναρης στην Κω που δίνει το ψωμί του σε πεινασμένες και ταλαιπωρημένες ψυχές» Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
---Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας: «μπόλιασε τον Πολιτισμό της Ευρώπης με τον αξιακό κώδικα του Ελληνικού Πολιτισμού, μέσ’ από τις εμβληματικές αρχές του Ανθρωπισμού και της Αλληλεγγύης»

---Πρωθυπουργός της Ελλάδας: ‘’στάθηκε καθημερινά και έμπρακτα με αλληλεγγύη στο πλευρό των κατατρεγμένων προσφύγων, μέχρι το τέλος της ζωής του. Η προσφορά του θα αποτελεί πάντοτε παράδειγμα ευαισθησίας και ανθρωπιάς.’’

---Εφημερίδες της χώρας μας: ‘’Ο φούρναρης της Κω, είχε γίνει γνωστός σε όλη την Ευρώπη για την καθημερινή και συνεχή βοήθεια του στους πρόσφυγες και τους μετανάστες που είχαν έρθει στο νησί’’.

---‘’Χρόνια πολλά σιορ Διονύση’’! 3 Οκτωβρη, Διονυσίου του Αρεοπαγίτη.
---να μου ευχηθείς στις 17 Δεκέβρη, την μέρα του πολιούχου της Ζακύνθου!
--- ‘’ Αρβανιτάκης’’! καταγωγή από Ζάκυνθο αλλά γεννήθηκε στην Αμαλιάδα. Έφυγε μικρός για την Αθηνά και τον Πειραιά. Μετά στην Αυστραλία και επιστροφή στην Κω!’’. Από πού έφτασες εδώ και τι σου μένει από την διαδρομή σου;
--- Πρέπει να έχουμε αρβανίτικη καταγωγή, όπως τόσοι και τόσοι. Άκουσα ότι κάποιος αλληλοσκοτωμός στην Ζάκυνθο για θέματα τιμής, μια ‘’μπέσα’’ ανάγκασε ένα μέρος της οικογένειας στην Πελοπόννησο. Τα υπόλοιπα τα έφερε η ζωή.
--- Κάθε πρωί, από τις 5.00 στο μικρό ζαχαροπλαστείο της οδού Κανάρη. Ο καφές στο τραπέζι. Καλημερίζει με χαμόγελο χαιρετώντας με την ψιθυριστή του φωνή τους περαστικούς.
Σχολιασμός της καθημερινότητας που διακόπτεται από άγνωστους μπαίνουν στο μαγαζί. Σηκώνεται, πηγαίνει πίσω από τις βιτρίνες και οι αδύναμες και σιωπηλές ανθρώπινες φιγούρες φεύγουν με μια κίτρινη πλαστική τσάντα στο χέρι.
---Είναι ‘’αυτοί που δεν έχουν’’ μας λέει.
--- Έφυγα για την Αυστραλία παίρνοντας το πιστοποιητικό φρονημάτων με την βοήθεια ενός συμπατριώτη μου αστυνομικού που ανέλαβε να θολώσει το οικογενειακό ''στίγμα'' του θειου μου του ‘’Μακρονησιώτη και μετα Ελασσίτη αντάρτη’’ και την αριστερή συμπάθεια του πατέρα μου. Η οικογένεια μας είχε ματώσει από τη μικρασιατική εκστρατεία. Μετά ήρθαν τα προβλήτα του εμφυλίου και αυτά που ακλούθησαν. Με τις διώξεις, το κυνήγι, το κάρφωμα, τον φόβο και την φτώχεια μας.
--- απογεύματα στις 5.00 ακριβώς στην πλατεία Ψαρών και Μανδηλαρα με το μικρό του αυτοκινητάκι περιμένει να δώσει τις τσαντούλες του σε αυτούς που τις περιμένουν.
--- Ο φόβος και η φτώχεια είναι τα χειρότερα συναισθήματα στον άνθρωπο. Στην Αυστραλία τα πράγματα δεν ήταν τόσο καλά. Ήμασταν δεύτερης και τρίτης κατηγορίας. Κάναμε ότι δουλειά μας ζητούσαν. Ο μετανάστης νιώθει το βαρος του δυνατού. Ξένος σε ξένο τόπο. Στρώθηκα στην δουλειά και είχα ένα σκοπό: να γυρίσω στην πατρίδα μας!
--- Ο Διονύσης είχε ένα δικό του πελατολόγιο των φτωχών και πληγωμένων συνανθρώπων μας πολύ πριν γίνει γνωστός για την καθημερινή του προσφορά στο προσφυγικό κύμα. Τα γεγονότα του ’15 αύξησαν υπέρμετρα τις ''υποχρεώσεις'' του: ‘’κάνω κάτι παραπάνω τώρα, αλλά δεν με φτάνει ο χρόνος για περισσότερα’’!
--- Καλοκαίρι 2015, πρωί, Επαρχείο, δρόμοι γύρω από το κάστρο, πλημμυρίδα ανθρώπων, χρώματα, ήχοι, κινήσεις, ομιλίες και ουρά, ο ένας πίσω από τον άλλο πέρναγε από την ανοικτή πόρτα του μικρού βάν με τα ψωμιά, τα κουλούρια, τις τυρόπιττες, τα κρουασάν, τους ζαχαρωτούς λουκουμάδες! Αλαμπ, μπαβ, αμπους, μπαμπα, al'ab, bav, abus, Pitā, baba! Ευχαριστούμε Πατέρα!
--- Αυτός ο άνθρωπος, αυτοί οι άνθρωποι του λαού, σιωπηλά κουβάλησαν τα βάρη μιας ολόκληρης εποχής, κράτησαν μέσα τους τις φοβερές πίκρες της ζωής όπως κράτησαν και τις μεγάλες αξίες τους που καθόρισαν το είναι τους. Σαν έτοιμοι από παλιά ήταν ώριμοι να προσφέρουν την αγάπη και το ‘’έχειν’’ τους στους άλλους. Αυτοί κουβάλησαν το μεγάλο βαρος της πορείας της κοινωνίας μας από την καταστροφή των πολέμων και των εμφυλίων σπαραγμών στο σήμερα. Ένας, ένας φεύγουν και αφήνουν ένα τεράστιο κενό. Εμείς είμαστε κάτι διαφορετικό. Τα παιδιά μας κάτι πιο διαφορετικό. Το φορτίο αξιών που μας αφήνει ο Διονύσης είναι ανεκτίμητο.
Κάθε απώλεια ένα κομμάτι μας παίρνει.

Μια μήνη παραμένει
που σαν τη σελήνη,

μια νύχτα ζοφερή
Η παλίρροια την παίρνει.

(Each that we lose takes part of us;
A crescent still abides,
Which like the moon, some turbid night,
Is summoned by the tides.)

(ποίημα της Έμιλυ Ντίκινσον, μήνη = Σελήνη)

Ν. Μυλωνάς