«Η πολιτική ασκείται πάνω στα σώματα των ανθρώπων» ανέφερε ο Κωστής Παπαϊωάννου, εκπαιδευτικός, συγγραφέας, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και συντονιστής του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, χρησιμοποιώντας τα λόγια του Τζόρτζιο Αγκάμπεν για να περιγράψει πόσο εύκολα αίρονται και τα πιο θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, κατά τη συζήτηση που έγινε με τίτλο «No Man's Land: Οι "ου τόποι" του σήμερα», μια παράλληλη δράση στο έργο του Ντρις Βερχόβεν «No Man's Land».

Οι φυλακισμένοι, οι οροθετικοί, οι εξαρτημένοι από ουσίες, οι ψυχικά ασθενείς στοχοποιούνται από τους κυβερνώντες «για να εκτονωθεί ο θυμός που υπάρχει στον υπόλοιπο πληθυσμό, σαν να έχουν κάποιες ομάδες την ευθύνη της υποβάθμισης των ζωών μας και όχι άλλοι», δήλωσε ο Χαράλαμπος Πουλόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Εργασίας, Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Στην ίδια κατεύθυνση αντιμετωπίζονται και οι μετανάστες. «Πρέπει να ανακαλυφθεί ένας κίνδυνος, να στραφεί η προσοχή εκεί για να καλυφθούν άλλα θέματα», τόνισε ο κ. Πουλόπουλος, ενθυμούμενος τη διαπόμπευση οροθετικών γυναικών και τις προφυλακίσεις τους χωρίς καμία κατηγορία τον Απρίλιο του 2012.

Το κοινωνικό κράτος καταργείται σιγά- σιγά, φέρνοντας στη θέση του το κράτος της καταστολής, με φυλακές υψίστης ασφαλείας, ενώ παράλληλα εξαιτίας της συρρίκνωσης των πόρων, οι συνθήκες στα σωφρονιστικά καταστήματα γίνονται όλο και χειρότερες. «Μιλάμε όχι απλώς για εξαθλίωση, αλλά για κατάρρευση του ήδη προβληματικού συστήματος που αποσκοπεί στην αποθήκευση ανθρώπων», περιέγραψε ο Νίκος Κουλούρης, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

«Οι αποκλεισμένοι των αποκλεισμένων είναι οι ψυχικά ασθενείς» υπογράμμισε ο Ευτύχης Φυτράκης, διδάκτωρ Νομικής, μέλος Επιτροπής Προστασίας Δικαιωμάτων Ψυχικά Ασθενών. Η υποβάθμιση των δομών ψυχικής υγείας, οδηγεί σε κλείσιμο των ασύλων και οι ασθενείς βρίσκονται στον δρόμο. «Θέλουμε την αποασυλοποίηση, αλλά να έχουν δημιουργηθεί πρώτα άλλες δομές, είναι ασύλληπτο να πετιούνται οι άνθρωποι στο πεζοδρόμιο» υπογράμμισε ο κ. Φυτράκης.

Στη χρήση της γλώσσας ως όπλο σε αυτό τον «πόλεμο που έχει ως στόχο την ποινικοποίηση της αρρώστιας και της φτώχιας» αναφέρθηκε ο κ. Παπαϊωάννου. «Καθαρή πόλη», «ανακατάληψη του κέντρου», «επιχείρηση σκούπα», «υγειονομική βόμβα» αποτελούν κάποιες γνωστές φράσεις, εκεί που η κατασταλτική πρακτική «μαλακώνει» με τίτλους όπως «ξένιος Δίας», «επιχείρηση Θέτις». Από τα πιο ανησυχητικά φαινόμενα είναι η εξοικείωση του κόσμου σε τέτοιες πρακτικές κι έτσι οι έννοιες του «στρατοπέδου, του εγκλεισμού, της απομόνωσης» γίνονται συνήθεια και το κυρίαρχο σύστημα της ανισότητας και της εκμετάλλευσης «στεριώνει» καλύτερα, σημείωσε ο κ. Παπαϊωάννου.

Η παράσταση του Ντρις Βερχόβεν «No Man's Land» διαδραματίζεται σε εξωτερικό χώρο και θα διαρκέσει μέχρι τις 11 Μαΐου. Οι συναντήσεις γίνονται στον σταθμό Μοναστηρακίου, τις καθημερινές στις 17:00, στις 20:00 και στις 22:00, ενώ το Σαββατοκύριακο στις 15:00, στις 17:00, στις 20:00 και στις 22:00. Είκοσι θεατές συναντιούνται με είκοσι οικονομικούς μετανάστες και πολιτικούς πρόσφυγες. Κάθε θεατής, έχοντας ένα iPod που του δίνει ηχητικές πληροφορίες, ακολουθεί τον «δικό» του μετανάστη-οδηγό σε έναν αποκαλυπτικό περίπατο. Οι θεατές και οι οδηγοί τους βιώνουν την πολυπολιτισμικότητα του κέντρου, ενώ τίθενται παράλληλα ζητήματα για τη σημασία της παραστατικής τέχνης στον δημόσιο χώρο.

Ο Νικόδημος Μάινα Κινίουα από τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση ASANTE επισήμανε πως μια σημαντική πτυχή του έργου αποτελεί το γεγονός πως αυτό που ζούμε στην πόλη, το κάνουμε ορατό για πρώτη φορά. «Έπρεπε να είμαστε πιο τολμηροί και να δείξουμε τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελλάδα» σχολίασε ο κ. Κινίουα και πρόσθεσε ότι «στο Αιγαίο και στον Έβρο, αν αρχίσει κανείς να ψάχνει, θα βρίσκει όλο πτώματα. Είναι τόσοι πολλοί άνθρωποι, που χάθηκαν χωρίς να μάθει κανείς τίποτα».

Πηγή: kathimerini.gr