Δημοτικές Εκλογές: τώρα όλα δείχνουν ότι θα ακολουθήσουν την πεπατημένη (αντί για το τυπικό σχόλιο της μαύρης επετείου 21-4-1967 λίγες προσωπικές πολιτικές σκέψεις).

-Η τουριστική ανάπτυξη μετέτρεψε την παραδοσιακή αγροτική Κωακή κοινωνία σε σχηματισμό με πλατιά μικρομεσαία τάξη (κυρίως αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών και οικογενειακών επιχειρήσεων) και σε πολυάριθμη εργατική τάξη (με ισχυρό των στοιχείο των μεταναστών).
Τα μεσαία κοινωνικά στρώματα πέρασαν περίοδο ισχυρής οικονομικής (1975-2005) και πολιτικής ισχύος που σήμερα δεν υπάρχει!

-Στις δημοτικές εκλογές  του 2010 ο κ. Καΐσερλης κέρδισε γιατί έπαιξε με τα αισθήματα ανασφάλειας των μικρομεσαίων και της νεολαίας. Τους υποσχέθηκε:
α) δημοτικές πολιτικές απασχόλησης (συνεργατικές, εργολαβίες, αναθέσεις έργων σε ντόπιους κλπ)
β) κλειστά μάτια στην εκμετάλλευση των κοινοχρήστων χωρών, στην παραβίαση της πολεοδομικής νομοθεσίας,
γ) πλαστικοποίηση υπηρεσιών δημοτικών τελών και φόρων-Δηφοδω και
δ) μεγάλα έργα από ΕΣΠΑ και Δανεισμό. Όμως τα 3 χρόνια της τελευταίας πολιτικής του παρουσίας δεν απέδωσαν αφού οι μικρομεσαίοι (μμ) σήμερα βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση απ’ ότι το 2010 και υποσχέσεις για την επομένη 5-ετια δεν … στέκουν! Γι αυτό ο κ. Δήμαρχος τώρα το μόνο που υπόσχεται πλέον υπέρ των μμ είναι ότι: ο Δήμος δεν θα αγγίξει τους επαγγελματίες! Είναι όμως αυτό που χρειάζονται τα μεσαία στρώματα για να τον ξαναψηφίσουν; Προφανώς όχι γιατί αυτό δεν είναι πολιτική ανακοπής της συρρίκνωσης τους! Οι ΚΟΙΝΣΕΠ  (επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας) δημιουργήθηκαν επιλεκτικά ως συνεταιρισμοί επιδοτούμενοι από τον Δήμο που αναλαμβάνουν κοινωνικούς τομείς που είτε καλύπτει η αγορά χαρίζοντας δημοτική περιουσία (καφέ ΑΙΓΛΗ) ή είτε εμπορευματοποιώντας δημοτικές υπηρεσίες (αποκομιδή απορριμμάτων) είτε εκεί που εγκαταλείπει η δεν αναλαμβάνει το κράτος (παιδικοί σταθμοί, σεκιούριτι, βοήθεια στο σπίτι, γραφεία ενοικίασης εργαζομένων) μετακυλώντας έτσι το κόστος στην κοινωνία και προκαλώντας δικαιολογημένες αντιδράσεις.

Α. Η καταστροφή των μικρομεσαίων δεν είναι αυθόρμητη. Η επικράτηση των μεγάλων επιχειρήσεων έναντι των μικρομεσαίων είναι συνειδητή επιλογή του κράτους και γι αυτό υπερφορολογεί την μικρομεσαία επιχείρηση και φοροελαφρυνει την μεγάλη! Η χρηματοδότηση με προγράμματα μικρών-επιχειρήσεων των 15-50.000 ευρώ προορίζονται να καλύψουν έξοδα του πρώτου έτους λειτουργίας τους ενώ απαιτούνται άλλα πράγματα για την επιβίωση τους όπως τόνωση εσωτερικής αγοράς. Η κυριαρχία των μεγάλων τουριστικών και εμπορικών επιχειρήσεων στην τοπική αγορά, του ALL INCLUSIVE και των LIDLE-A.B.-MARINOPOYLOS, δεν αμβλύνεται με δημοτικές υποσχέσεις “KANTE TO OΠΩΣ ΝΟΜΙΖΕΤΑΙ’’! Δεν περιορίζεται με την προεκλογικές συγκεντρώσεις δημοτικών παρατάξεων στα αμφιθέατρα των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων ούτε με υποσχέσεις και τον παραμερισμό των δημοτικών υπηρεσιών για να δίνεται επιχειρηματική ασυλία (χορήγηση άρσης φορολογικής ενημερότητας από τον κ. Καΐσερλη στον όμιλο ΜΗΤΣΗ). Αυτό που χρειάζεται είναι μια παρεμβατική δημοτική πολιτική που συγκρούεται με τα κεκτημένα των κυρίαρχων τοπικά οικονομικών κύκλων! Αυτό μπορεί να γίνει άμεσα με ανακοστολόγηση των δημοτικών υπηρεσιών και την φορολόγηση της κατανάλωσης φυσικών πόρων που είναι ο μοναδικός δημοτικός μηχανισμός αναδιανομής των τεράστιων κερδών αλλά και μηχανισμός εκδημοκρατισμού της τοπικής εξουσίας. Μακροπρόθεσμα με σχεδιασμένες παρεμβάσεις, με κατάλληλο δημοτικό πρόγραμμα, με ιεράρχηση και με ίδια χρηματοδότηση νέων υποδομών μπορεί να προωθηθεί η τοπική παραγωγική ανασυγκρότηση και να στηριχτεί η μικρομεσαία επιχειρηματική δραστηριότητα.

Β. Η στρατηγική ανασυγκρότησης του καπιταλισμού μετά την κρίση του 2008 έχει στο στόχαστρο την ριζική αλλαγή του οικονομικού και κοινωνικού συσχετισμού ανάμεσα σε εργατοϋπάλληλους, συνταξιούχους, μεσαία στρώματα και επιχειρήσεις. Τα εισοδήματα έχουν συρρικνωθεί. Η καταστροφή των μμ είναι αναπόφευκτη λογω συγκέντρωσης των κερδών στις μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ η τεχνολογική εξέλιξη που είναι παράγοντας αλλαγών δεν βοηθά γιατί αξιοποιείται μόνο από το μεγάλο κεφάλαιο με αποτέλεσμα την περαιτέρω πτώση ανταγωνιστικότητας της μεσαίας επιχείρησης. Η ακραία λιτότητα και η ύφεση συνθλίβει την μεσαία επιχείρηση που είναι προσανατολισμένη στην εσωτερική αγορά. Η σύνθλιψη της μεσαίας επιχείρησης εντείνει την φτώχεια και την ανεργία. Ο φαύλος κύκλος μείωσης αμοιβών (εσωτερικής υποτίμησης) και περιορισμού των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν μπορεί να σπάσει με δημοτικά μέτρα τύπου: ‘’ο Δήμος είναι αρωγός σας! Κάνετε ότι μπορείτε για να επιβιώσετε!’’
Β. Η καταστροφή των μμ οδήγησε στην διάρρηξη της συμμαχίας των μεσαίων στρωμάτων με την αστική τάξη και τα κυβερνητικά κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και τοπικά οδήγησε στην διάλυση του κραταιού ΠΑΣΟΚ. Η ηγεμονία τους έχει αντικατασταθεί με την κινδυνολογία για ολοκληρωτική καταστροφή. Η κατάσταση είναι απογοητευτική για τις μικρές τοπικές επιχειρήσεις (ατομικές, αυτοαπασχολούμενες ΟΕ, ΕΕ). Το φαινόμενο αντικατάστασης επιχειρήσεων που κλείνουν με επιχειρήσεις που ανοίγουν δεν δημιουργεί ανάκαμψη στην αγορά αφού δημιουργούνται πάλι μικρές ομοειδείς επιχειρήσεις μικρής βιωσιμότητας (πληθωρική αύξηση των καφέ) χωρίς παραγωγική άξια. Ο εφιάλτης της καταστροφής οδηγεί τους μμ και σε αντιδραστικές επιλογές φοροδιαφυγής, μαύρης εργασίας, κλπ. και εδώ εντάσσεται η πρόταση του κ. Καΐσερλη ‘’ο Δήμος δεν θα αγγίξει τους επαγγελματίες’’! Οι μμ έχουν πειστεί ότι δεν υπάρχει σχεδιασμός ανακοπής της συρρίκνωσης τους ούτε κεντρικά ούτε τοπικά. Όμως η προσφυγή στους τοπικούς μηχανισμούς πελατείας σήμερα αποκτά μεγάλη υλική αξία και εδώ στηρίζεται η διαφαινόμενη κυριαρχία των παραδοσιακών πολιτικών προσώπων (Καΐσερλης, Παυλίδης, Κυρίτσης) στις δημοτικές εκλογές.  

Γ. Η παραγωγική ανασυγκρότηση δεν θα γίνει σε κενό αντιθέσεων και ταξικής πάλης. Ήδη ευρωπαϊκές επιχειρήσεις ετοιμάζονται να μεταναστεύσουν στην χώρα μας για να αξιοποιήσουν τις προσφερόμενες υπηρεσίες χαμηλού κόστους, επιστημονικής κατάρτισης, ΕΣΠΑ, περιθωριοποιώντας τους μμ.

Δ. Τα μμ στρώματα πλήττονται από την φιλελεύθερη πολιτική και διακατέχονται από ανασφάλεια, οργή αλλά δεν συγκλίνουν αυτόματα σε ενιαία πολιτική. Τα πιο συντηρητικά στρώματα φοβούνται την αριστερά και συσπειρώνονται στον χώρο της ΝΔ ενώ τα πιο προοδευτικά τμήματα στρέφονται στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ διατηρεί σχέσεις γιατί ικανοποιεί κλαδικά αιτήματα. Επιρροή έχει και η Χ.Α.-Νοσταλγοί της Χούντας με ένα ακραίο ακροδεξιό λαϊκισμό γιατί ικανοποιεί αισθήματα αγανάκτησης, απαξίωσης πολιτικής, και εν τέλει εκδίκησης του κοινοβουλευτισμού. Όμως η δυνατότητα κομματικής καθοδήγησης ή κομματικού επηρεασμού της ψήφου στις τοπικές εκλογές είναι μικρή γιατί δεν έχει γίνει αντιστοίχιση πολιτικής εξειδίκευσης των νέων μετά το 2008 κομματικών προγραμμάτων με τις τοπικές πραγματικότητες και δεν ισχύει η ιστορική και η ιδεολογική κομματική συναντίληψη προηγούμενων εκλογών.

Ε. Τι γίνεται στην κοινωνία και στον δήμο μας; Έγινε πολιτικό λάθος από τον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ (με ευθύνη και των άνωθεν ….καθοδηγητικών οργάνων). Αντί να προτάξει την ανάλυση των κοινωνικών αναγκών και του υπαρκτού πολιτικού κενού και να καταθέσει πειστική πρόταση αλλαγής δημοτικής διαχείρισης αξιοποιώντας κάθε πολιτική επιρροή που διέθετε, έβαλε μπροστά μικροπολιτικές εκλογικίστικες σκοπιμότητες και εγωιστικά σύνδρομα. Προέβαλαν το υπαρκτό ζήτημα της αλλαγής προσώπων και της ηλικιακής ανανέωσης του τοπικού πολιτικού προσωπικού και υποβάθμισαν το κυρίαρχο ζήτημα της αλλαγής πολιτικής με αποτέλεσμα να μην συμβάλουν (διακριτικά και με απόσταση ασφαλείας) σε συσπείρωση γύρω από ένα τοπικό κίνημα αλλαγής αλλά επιθετικά συνέβαλαν στην προβολή ενός εκλογικού σχηματισμού με πρόσημο την απόρριψης αδιακρίτως του παλαιού που μόνο προσωρινά αποτελέσματα μπορεί να δώσει και αυτά αμφιβόλου ποιότητας.

Τα μμ στρώματα έπρεπε να είναι στρώματα αναφοράς για τις δημοτικές εκλογές για ένα νέο σχηματισμό εξουσίας στην Κω. Οι μμ έχουν ισχυρή αίσθηση συλλογικού και ατομικού συμφέροντος αλλά πρέπει να πείσουν για τον ρεαλισμό της πρότασης για να ακολουθούσουν. Η υπόθεση ενός ισχυρού τοπικού δημοτικού συνδυασμού έκφρασης των πολιτικών επιδιώξεων της εργατικής τάξης και των μικρομεσαίων στο νησί μας με στόχο την κατάκτηση της δημοτικής αρχής εν όψει των τοπικών εκλογών χάθηκε με ευθύνη του συνόλου της αριστεράς και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ.

Τώρα όλα φαίνεται να ακολουθήσουν την πεπατημένη: Κωστάκης ή Γιωργάκης;

Ν. Μυλωνάς