Πρωινό τηλεφώνημα: ’Η αστυνομία και ο εισαγγελέας κλείνουν το παρκινγκ της Ζιας και έχετε αφήσει μοναχό του ένα παΐδι να βγάλει το φίδι! Που είστε; Εσείς τι κάνετε;’’ και συνεχίζει ‘’έτσι τα κάνατε και με την πλατεία’’ κλείνοντας ‘’σημασία δεν δίνετε στο χωριό’’.

Β. Είναι ένας παραλογισμός αυτό που γίνεται στην Ζια, χρόνια τώρα. Όλοι σχεδόν συμφωνούσαν στην ανάγκη να φτιαχτεί η πλατεία αλλά όλοι γκρίνιαζαν και κάποιοι το μπλοκάριζαν! Όλοι συμφωνούν για την ανάγκη χώρου παρκινγκ άλλα κάποιοι άλλοι γκρινιάζουν και πετυχαίνουν το ‘’ετήσιο’’ κλείσιμο του! Τα τσαντίρια και το σαρδάμ μαχαλάμ σε 200 μέτρα εμπορικό δρόμο του οικισμού σε κανέναν δεν αρέσει άλλα κανείς δεν βάζει χέρι να μπει μια τάξη και να επικρατήσει ένα χρώμα!
Γ. ΖΙΑ:ένας τυχερός τόπος και τυχεροί κάτοικοι του που θα έπρεπε να κατανοούν την αξία του χώρου και την σημερινή του σημασία. Να συνεργάζονται και να εφαρμόζουν ότι πιο σύγχρονο θα τους συμβούλευαν οι άνθρωποι της αγοράς, οι παράγοντες του τουρισμού, η επιστήμη (περιβάλλοντος, πολεοδομίας, αρχιτεκτονικής, ιστορίας και παράδοσης κλπ) και η διεθνής πρακτική που σήμερα είναι προσιτή στον καθένα μας από το διαδίκτυο! Οι ίδιοι θα έπρεπε να απαιτούν από τον Δήμο και το Κράτος τις πιο ποιοτικά στάνταρτ, κάνοντας δακτυλοδεικτούμενο το χωριό και Δωδεκανησιακό πρότυπο εμφάνισης και λειτουργίας! Αντί αυτού: γκρίνια, φαγωμάρα, ασυνεννοησία, περιχαράκωση σε προσωπικές κοντόφθαλμες πρακτικές και έναν αθεράπευτο ατομισμό που μας έχει οδηγήσει στην λειτουργική και αισθητική αναρχία που μεταφράζεται σε υποβάθμιση και απαξίωση! Τα γεγονότα δείχνουν απουσία συνείδησης κοινότητας. Έλλειψη συλλογικότητας και ωριμότητας στην αξιολόγηση κοινών στόχων.
Ασυνεννοησία και δογματισμός που οδηγεί είτε στην απραξία είτε στις λαθεμένες επιλογές! Δεν υποτιμούμε προσπάθειες που γίνονται από τους ίδιους τους κατοίκους και (λιγότερο είναι αλήθεια) τον Δήμο-Κοινότητα για βελτιώσεις τονίζουμε όμως την ανεπάρκεια τους, και ιδίως της πολιτικής ηγεσίας ως κατ εξοχήν αρμόδιας να πραγματοποιήσει διαδικασίες εκσυγχρονισμού και αλλαγής.
Γ. Δεν είναι πρωτόγνωρες αυτές οι καταστάσεις. Για τα δύσκολα χρόνια όμως που ζούμε αυτή η πραγματικότητα είναι αυτοκαταστροφική. Ένα καλό αλλά ακραίο παράδειγμα ασυνεννοησίας μπροστά στην αυτονόητη κοινή ανάγκη και κοινό σκοπό που έπρεπε να ενώνει αντί να χωρίζει, αναφέρει ο Λουκιανός (συγγραφέας κοινωνικής σάτιρας και φιλοσοφίας 125-180 μΧ. από τα Σαμόσατα της Ελληνιστικής Συρίας)! Έζησε την εξάπλωση και τους διωγμούς των πρώτων χριστιανών της εποχής του και αναφέρει το γεγονός του ‘’λάκκου των λεόντων’’ όπου ο Ρωμαίος αυτοκράτορας έριξε τους χριστιανούς της περιοχής των Σαμοσάτων χωρίς τα λιοντάρια να σκοτώσουν ούτε έναν! Όχι από θαύμα άλλα γιατί οι διωκόμενοι πρώτο-χριστιανοί χωρισμένοι σε δόγματα και φατρίες, σκοτώθηκαν μεταξύ τους πριν τα λιοντάρια βγουν στην αρένα!!!
---Ο τουρισμός είναι μια παλιά τοπική ιστορία για όλους μας και ιδίως για τους Ζιαδιανούς που δεν δικαιολογούν τις νηπιακές συμπεριφορές του σήμερα!
(ναι! το παρκινγκ είναι παράνομο και δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί άμεσα. Ναι! είναι ακριβό όμως προσφέρει αναγκαίες κοινές υπηρεσίες και δεν μπορεί να κλείσει αν δεν βρεθεί μια άλλη λύση. Έχουν προταθεί λύσεις).
Ν. Μυλωνάς