Στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας, το Συμβούλιο της Επικρατείας, προσέφυγαν  στις  18 Αυγούστου 2016 , 9 σύλλογοι και 101 πολίτες της Χίου, ως ύστατο μέτρο κατά της  πολιτικής της κυβέρνησης σχετικά με τη διαχείριση του μεταναστευτικού στο νησί τους. Η υπόθεση θα εκδικαζόταν στις 7 Φεβρουαρίου,αλλά τελικά πήρε αναβολή για τις 4 Απριλίου του 2017. 

 Τι αναφέρουν στο κείμενο της προσφυγής τους. 

  Σημειώνουν κατ’ αρχήν ότι οι Χιώτες επέδειξαν και συνεχίζουν να επιδεικνύουν «έμπρακτα και με τεράστιο κόστος την ανθρωπιστική τους αλληλεγγύη και την πλήρη συμπαράστασή τους προς όλους όσους από τους συνανθρώπους μας αποτελούν, πράγματι, τα αθώα θύματα ενός αιματηρού πολέμου και μίας τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης».

Ωστόσο όπως σημειώνουν οι υπογράφοντες τόσο η ελληνική πολιτεία όσο και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί «κρύφτηκαν υποκριτικά και δόλια πίσω από τα ανθρωπιστικά μας αισθήματα και μετέτρεψαν, με διάφορα προσχήματα, τη Χίο από τόπο προσωρινής άφιξης σε τόπο μόνιμης και μακροπρόθεσμης εγκατάστασης, όχι μόνον των πραγματικών προσφύγων, αλλά και όλων όσων εκμεταλλεύονται το καθεστώς και την ιδιότητα του πρόσφυγα, ενώ δεν έχουν στην πραγματικότητα ουδεμία σχέση με αυτή».

Οι κάτοικοι σημειώνουν ότι ο εγκλωβισμός 3.000 ατόμων στη Χίο δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην καθημερινότητα, την ασφάλεια, την υγεία και, γενικότερα, στη δυνατότητα, ομαλής οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξη του νησιού.

Τα αιτήματα

Αναφερόμενοι στα αιτήματά τους οι υπογράφοντες την αίτηση προσφυγής ζητούν όχι μόνον να μην δημιουργηθεί καμία απολύτως άλλη, νέα υποδομή υποδοχής ή εγκατάστασης προσφύγων στο νησί, αλλά και να εξαιρεθεί οριστικά και αμετάκλητα η Χίος από τόπος υποδοχής ή εγκατάστασης προσφύγων, οικονομικών μεταναστών.

Θέμα αναλογικότητας

Σημαντικά είναι και όσα αναφέρουν σχετικά με το ζήτημα της αναλογικότητας προσφύγων και μόνιμων κατοίκων.

«Για την τήρηση της αναλογικότητας και την προστασία της νησιωτικότητας σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή, η περαιτέρω υποδοχή και η μονιμότερη εγκατάστασή τους θα πρέπει να γίνει άμεσα σε άλλα σημεία του εθνικού μας χώρου, με βάση σαφή, ειδικά και επιστημονικά τεκμηριωμένα κριτήρια, τα οποία θα υποδειχθούν και θα επιλεγούν ως κατάλληλα, δυνάμει ενός νομικά δεσμευτικού Εθνικού Χωροταξικού Πλαισίου χωροθέτησης των κατάλληλων υποδομών για την υποδοχή και εγκατάσταση των μεταναστευτικών ροών εντός της επικράτειας».

Υποστηρίζουμε, δηλαδή, με συγκεκριμένα και σαφέστατα νομικά επιχειρήματα , ότι το κρίσιμο και πανευρωπαϊκής εμβέλειας ζήτημα της υποδοχής και εγκατάστασης των μεταναστών σε Κέντρα Υποδοχής εντός του ευρύτερου εθνικού και περιφερειακού χώρου, θα έπρεπε να έχει ήδη αποτελέσει αντικείμενο Στρατηγικού Χωροταξικού Σχεδιασμού και, συγκεκριμένα, ενός εθνικού Χωροταξικού Πλαισίου, σύμφωνα με τις ρητές προβλέψεις των άρθρων 24, 79 παρ. 8 και 106 παρ. 1 του Συντάγματος, αλλά και τις ρυθμίσεις του άρθρου 5 παρ. 1, εδ.δ΄ του ν. 4269/2014.

Μέχρι την εκπόνηση του πλαισίου αυτού, θα έπρεπε να έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί και σταθμισθεί όλα τα διαθέσιμα μέσα χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού της κάθε Περιφέρειας, ενώ θα έπρεπε να έχει ληφθεί ως κριτήριο για την προσωρινή χωροθέτηση των Κέντρων Υποδοχής εντός του εθνικού χώρου η «φέρουσα ικανότητα» της κάθε Περιφέρειας με βάση, μεταξύ άλλων, και πληθυσμιακά κριτήρια.

Εάν είχε γίνει αυτό, θα είχε ήδη αποφευχθεί η υπέρμετρη και ανυπόφορη επιβάρυνση της Χίου, ενός νησιού με συνολικό πληθυσμό 50.000 ανθρώπων, με 2932 μετανάστες-πρόσφυγες, ενώ σε άλλες περιοχές της χώρας, με πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό, δεν φιλοξενούνται καν ,και δεν έχει προβλεφθεί η χωροθέτηση κάποιου Κέντρου Υποδοχή στους».

Αυθαίρετη η αλλαγή χρήσης της ΒΙ.ΑΛ.

Η προσφυγή εκτός των άλλων εστιάζει και στην αλλαγή χρήσης του ακινήτου της ΒΙ.ΑΛ., η οποία αναφέρεται ως «αυθαίρετη» με σκοπό την εγκατάσταση του Κέντρου Πρώτης Υποδοχής «χωρίς καμία προηγούμενη έρευνα ή επιστημονική μελέτη».

«Δεν αποτελεί προϊόν χωροταξικού σχεδιασμό, δεν λαμβάνει υπ’ όψιν τις ιδιαιτερότητες της ευαίσθητης και μεγάλης αγροτικής αξίας της περιοχής, χειροτερεύει υπέρμετρα και αδικαιολόγητα τις συνθήκες ζωής των κατοίκων της περιοχής και όλου του νησιού, υποθηκεύει την ασφάλειά τους (υπάρχουν καθημερινά κρούσματα παραβατικότητας, εισβολές σε σπίτια, άγριες συμπλοκές με μια από αυτές να είναι θανατηφόρος), ενώ, ταυτόχρονα, εκμηδενίζει την αξία της περιουσίας τους», καταλήγουν οι κάτοικοι τονίζοντας ότι την αίτηση ακύρωσης υποστηρίζει εμπράκτως το μεγαλύτερο τμήμα της τοπικής κοινωνίας, με την συγκέντρωση έως τώρα περισσοτέρων των 3000 υπογραφών υποστήριξης από πολίτες της Χίου, καθώς και από εννέα επιστημονικούς και επαγγελματικούς Συλλόγους του νησιού μας.

Σημειώνεται, επίσης, ότι  το Ειρηνοδικείο της Χίου, με απόφασή του στις 16 Ιανουαρίου 2017, έκανε δεκτή την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που είχε υποβάλλει το Ηγουμενοσυμβούλιο της Ιεράς Μονής Μερσινιδίου, κατά του ελληνικού Δημοσίου, σχετικά με το κέντρο κράτησης μεταναστών.

Συγκεκριμένα, με απόφαση που εξεδόθη ένα μήνα μετά τη συζήτηση της αίτησης, το δικαστήριο ζήτησε την απόδοση του ακινήτου του κέντρου κράτησης μεταναστών Μερσινιδίου από το ελληνικό Δημόσιο στην ιερά μονή. Μετά την απόφαση αυτή, το Δημόσιο και ειδικότερα η αστυνομία, δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το ακίνητο ούτε ως απλό χώρο συγκέντρωσης μεταναστών, πόσο μάλλον για κέντρο κράτησης παραβατικών, που αποτελούσε και τον σχεδιασμό των υπουργείων Προστασίας του Πολίτη και Μεταναστευτικής Πολιτικής.

politischios.gr

Την 7η Φεβρουαρίου 2017 θα συζητηθεί ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, η αίτηση ακύρωσης που υπέβαλαν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, της υπό εκκαθάριση Συνεταιριστικής Τράπεζας Δωδεκανήσου για την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Πιστωτικών Ασφαλιστικών Θεμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος με την οποία διατάχθηκε η ανάκληση της άδειας λειτουργίας της, η εκκαθάρισή της και ο διορισμός ειδικού εκκαθαριστή.
Όπως έγραψε η «δημοκρατική», τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Συνεταιριστικής υποστηρίζουν ότι ο νόμος προβλέπει ότι η Τράπεζα της Ελλάδος μπορεί να επιβάλει μέτρα εξυγίανσης, πράγμα όμως που δεν έπραξε, παρότι της είχε υποβληθεί εμπροθέσμως πλήρες σχέδιο.
Ο ίδιος ο νόμος προβλέπει ακόμη παράταση της περιόδου αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου αλλά και το διορισμό επιτρόπου.
Στη Συνεταιριστική Τράπεζα Δωδεκανήσου δόθηκε 3ήμερη προθεσμία για να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα κεφάλαια από 2 έως 6 Δεκεμβρίου, όταν πλέον είχε ενημερωθεί ότι ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειάς της από το 9,85% είχε περιοριστεί στο 7,4%.
Οι εκπρόσωποι της Συνεταιριστικής Τράπεζας έχουν δηλώσει ότι σε σύνολο 265 εκατ. ευρώ, που είναι τα δάνεια, που έχουν χορηγηθεί, εκείνα που κρίθηκαν επισφαλή από την Τράπεζα της Ελλάδος αντιπροσωπεύουν το 24,5%, όταν τα αντίστοιχα για τις συστημικές τράπεζες είναι της τάξεως του 30%.
Η επίδραση της οικονομικής κρίσης, η εφαρμογή του Μνημονίου και οι αρνητικές μακροοικονομικές συνθήκες, οδήγησαν σε περισσότερα μη εξυπηρετούμενα δάνεια το 2012.
Τα δύο τελευταία έτη ουσιαστικό ρόλο στην πτώση των ιδίων κεφαλαίων διαδραμάτισε ο μηδενισμός της κερδοφορίας της Τράπεζας, ενώ το 2011 αρνητική επίδραση είχε και η πρόβλεψη για εκκαθάριση συνεταιριστικών μερίδων προς μεταβίβαση που εκκρεμούσαν, που αντιστοιχούσε σε κεφάλαιο που υπερβαίνει τα 1,9 εκατ. ευρώ.
Θυμίζουμε ακόμη ότι με την υπ’ αριθμ. Ν217/2014 απόφαση του Δ’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκε η αίτηση αναστολής που ασκήθηκε από το διοικητικό συμβούλιο της Συνεταιριστικής Τράπεζας Δωδεκανήσου κατά της ίδιας απόφασης.

dimokratiki.gr

Αντικρουόμενες είναι οι αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η κίνηση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας να κρίνει αντισυνταγματική την απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές σε κάποιες περιοχές με τα εμπορικά σωματεία της χώρας να τάσσονται ανοιχτά υπέρ ή κατά της εξέλιξης.

Να υπενθυμίσουμε ειδικότερα πως η Ολομέλεια του ΣτΕ, με την απόφαση υπ’ αριθμ. 100/2017 έκανε δεκτή την αίτηση των επαγγελματικών Ενώσεων, που ζητούσαν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική, η  υπουργική απόφαση της 7ης Ιουλίου 2014, η οποία επέτρεπε τη δοκιμαστική λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων σε τρεις περιοχές και σε οκτώ υποπεριοχές της χώρας.

Β. Κορκίδης: «Η απόφαση δικαιώνει τη μικρομεσαία επιχείρηση»

Ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ (Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας), κ. Βασίλης Κορκίδης μιλώντας στο Reporter εξέφρασε την ικανοποίησή του για την απόφαση του ΣτΕ, τονίζοντας πως με την εξέλιξη αυτή μπαίνει «φρένο» στα σχέδια κάποιων για λειτουργία των καταστημάτων 52 Κυριακές το χρόνο. Παράλληλα, εξήγησε πως η εξέλιξη δικαιώνει την ελληνική μικρομεσαία επιχείρηση.

«Στην Ελλάδα μετράμε τις περισσότερες Κυριακές με ανοιχτά καταστήματα και εξαιτίας του γεγονότος πως είμαστε μια τουριστική χώρα οι μέρες αυτές έφτασαν να είναι 29 το έτος και όχι 8 όπως προέβλεπε ο νόμος του ’13», σημείωσε ο κ. Κορκίδης προσθέτοντας πως κακώς η συζήτηση έλαβε τέτοιες διαστάσεις.

Όπως επισήμανε στη συνέχεια, οι περισσότερες μικρές αλλά και μεγάλες επιχειρήσεις δεν αντέχουν να λειτουργούν πάνω από 8 Κυριακές το χρόνο από πλευρά κόστους, υπερεργασίας αλλά και κατανάλωσης.

«Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως η επισκεψιμότητα φέτος στα καταστήματα ήταν 52 επισκέπτες με μέσο όρο απόδειξης 29 ευρώ, την ώρα που το 2014 οι επισκέπτες ήταν 89 με μέσο όρο απόδειξης 59 ευρώ. Η κυριακάτικη λειτουργία απαξιώθηκε από μόνη της τόσο από τους έμπορους όσο και από τους ίδιους τους καταναλωτές. Δεν μπορείς να κατευθύνεις μονοπωλιακά την κατανάλωση, είναι άλλο η επιλογή και άλλο η επιβολή», υπογράμμισε, προσθέτοντας πως αρμοδιότητα της ΕΣΕΕ είναι να εξασφαλίσει στις 614.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις την ισονομία.

Α. Μακρής: «Η Ελλάδα γυρνά έναν αιώνα πίσω»

Με μια χιουμοριστική ατάκα σχολίασε το ίδιο θέμα στο Reporter o πρόεδρος του ΣΕΛΠΕ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Λιανικής Πωλήσεως Ελλάδος), κ. Αντώνης Μακρής, σημειώνοντας πως με την απόφαση αυτή η χώρα γυρνά έναν αιώνα πίσω. «Καλή χρονιά στην Ελλάδα του 1900», είπε χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας την ίδια στιγμή πως σε κάθε περίπτωση ο Σύνδεσμος έχει εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της. Ο κ. Μακρής τέλος τόνισε πως ο ΣΕΛΠΕ δεν έλαβε απαντήσεις για τα καταστήματα που λειτουργούν στην περιφέρεια αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα ούτως ή άλλως τις Κυριακές καλώς μεν, παράνομα δε.

Σημειώνεται ότι τον Σεπτέμβριο του 2014, η Ολομέλεια του ΣτΕ, με πρόεδρο τον Σωτήρη Ρίζο (στο μεσοδιάστημα συνταξιοδοτήθηκε) και εισηγήτρια την σύμβουλο Επικρατείας, Μαρία Καρακανώφ (στο μεταξύ προήχθη σε αντιπρόεδρο του ΣτΕ), με απόφαση του Τμήματος Αναστολών είχε «παγώσει» προσωρινά την επίμαχη υπουργική απόφαση, μέχρι να εκδοθεί η οριστική απόφαση της Ολομέλειας, η οποία εκδόθηκε τώρα.

Τέλος, να αναφέρουμε ότι το 1909 με νόμο καθιερώθηκε, για πρώτη φορά, η Κυριακή ως ημέρα αργίας των καταστημάτων, εκτός από ορισμένες κατηγορίες (καταστημάτων), όπως είναι κέντρα διασκεδάσεως, εστιατόρια, ταβέρνες, ζαχαροπλαστεία, καφενεία, τουριστικών ειδών κλπ.

Κυριακή Αξιώτη-reporter.gr

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματική την απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης που επέτρεπε τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές, σε τρεις περιοχές (και σε οκτώ υποπεριοχές) της χώρας.

Ειδικότερα, η Ολομέλεια του ΣτΕ, με την υπ’ αριθμ. 100/2017 απόφασή της, έκανε δεκτή την αίτηση επαγγελματικών Ενώσεων, κλπ, που ζητούσαν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική, η από 7.7.2014 υπουργική απόφαση, που επέτρεπε δοκιμαστικά τη λειτουργία των εμπορικών κλπ καταστημάτων σε τρεις περιοχές (και σε οκτώ υποπεριοχές) της χώρας.

Υπενθυμίζεται ότι τον Σεπτέμβριο του 2014, η Ολομέλεια του ΣτΕ, με πρόεδρο τον Σωτήρη Ρίζο (στο μεσοδιάστημα συνταξιοδοτήθηκε) και εισηγήτρια την σύμβουλο Επικρατείας, Μαρία Καρακανώφ (στο μεταξύ προήχθη σε αντιπρόεδρο του ΣτΕ), με απόφαση του Τμήματος Αναστολών είχε «παγώσει» προσωρινά την επίμαχη υπουργική απόφαση, μέχρι να εκδοθεί η οριστική απόφαση της Ολομέλειας, η οποία εκδόθηκε τώρα.

Εξάλλου, να σημειωθεί ότι το 1909 με νόμο καθιερώθηκε, για πρώτη φορά, η Κυριακή ως ημέρα αργίας των καταστημάτων, εκτός από ορισμένες κατηγορίες (καταστημάτων), όπως είναι κέντρα διασκεδάσεως, εστιατόρια, ταβέρνες, ζαχαροπλαστεία, καφενεία, τουριστικών ειδών κλπ.

Αναλυτικότερα, με τους νόμους 4177/2013, 4208/2013 και 4254/2014, προβλέφθηκε ότι με απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης, θα ορίζονται τρεις τουριστικές περιοχές της χώρας, που θα επιτρέπεται πιλοτικά για ένα χρόνο η προαιρετική λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές, χωρίς να απαιτείται για αυτό η έκδοση απόφασης του αντιπεριφερειάρχη.
Κατόπιν αυτών, εκδόθηκε η από 7.7.2014 απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης, με την οποία επιτράπηκε πιλοτικά για ένα χρόνο η προαιρετική λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές, στις νομαρχίες:

1) Αττικής: α) Ιστορικό κέντρο Αθηνών και β) Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου,

2) Κεντρική Μακεδονία: α) Ιστορικό κέντρο Θεσσαλονίκης και β) Χαλκιδική και 3) Νότιο Αιγαίο: Οι δήμοι: α) Ρόδου, β) Κω, γ) Σύρου Ερμούπολης, δ) Μυκόνου και ε) Θήρας.

Στη συνέχεια προσέφυγαν στο ΣτΕ η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών- Βιοτεχνών- Εμπόρων Ελλάδος, η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος, ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης και 20 καταστηματάρχες και έμποροι και ζητούσαν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και παράνομη η επίμαχη υπουργική απόφαση.

Παράλληλα, παρέμβαση υπέρ της εφαρμογής της υπουργικής απόφασης, έκαναν στο ΣτΕ οι: 1) Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) 2) Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων 3) Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Λιανικής Πώλησης Ελλάδος και 4) Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Μετά απ’ όλα αυτά, η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι η νομοθετική εξουσιοδότηση στον υπουργό Ανάπτυξης να εκδίδει απόφαση για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές σε τρεις τουριστικές περιοχές, «χωρίς συγκεκριμένο προσδιορισμό» είναι αντίθετη στο άρθρο 43 του Συντάγματος, που επιτάσσει για παρόμοια θέματα να εκδίδονται Προεδρικά Διατάγματα και όχι υπουργικές αποφάσεις.
Και αυτό, σημειώνεται στην δικαστική απόφαση, ανεξαρτήτως των λόγων οι οποίοι αναφέρονται στο δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας των χριστιανών.

Στη συνέχεια κρίθηκε μη νόμιμη και ακυρώθηκε η επίμαχη υπουργική απόφαση.

Παράλληλα, στη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ καταγράφονται τα συνταγματικά δικαιώματα των εργαζομένων και των πολιτών, σε σχέση με την αργία της Κυριακής.
Συγκεκριμένα αναφέρεται:

«Το Σύνταγμα κατοχυρώνει για τους πάσης φύσεως εργαζομένους και απασχολούμενους (ελεύθερους επαγγελματίες, κλπ) το δικαίωμα ελεύθερου χρόνου και της απόλαυσης του ατομικού και του από κοινού με την οικογένεια τους, ως τακτικό διάλειμμα της εβδομαδιαίας εργασίας.

Το διάλειμμα αυτό υπηρετεί την υγεία και την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου με τη φυσική και ψυχική ανανέωση που προσφέρει η τακτική αργία στον εργαζόμενο άνθρωπο εντός της κάθε εβδομάδας (άρθρο 5 και 21 Συντάγματος).

Συναφώς, προσφέρει και την δυνατότητα οργάνωσης της κοινωνικής και οικογενειακής ζωής του, θέματα για τα οποία μεριμνά επίσης το Σύνταγμα (άρθρο 21).
Περαιτέρω το ως άνω δικαίωμα προσλαμβάνει πρακτική αξία για τους εργαζόμενους όταν αυτοί δύνανται μόνοι ή από κοινού με την οικογένειά τους να μετέχουν στην συλλογική ανάπαυλα μιας κοινής αργίας ανά εβδομάδα, ως τέτοια ημέρα έχει επιλεγεί κατά μακρά παράδοση, τόσο στην Ελλάδα όσο και στα λοιπά κράτη της Ευρώπης, η σχετιζόμενη με την Χριστιανική θρησκεία».

Οι πρώτες αντιδράσεις
«Η απόφαση του ΣτΕ μίλησε στην ψυχή την αγοράς και δικαίωσε τις θέσεις της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας για τη μικρομεσαία εμπορική επιχείρηση». Αυτό δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης για την απόφαση της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία κρίθηκε αντισυνταγματική η υπουργική απόφαση (7.7.2014), που επέτρεπε δοκιμαστικά τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές, σε τρεις περιοχές της χώρας.
Πηγές του υπουργείου Οικονομίας, σχολίασαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι θα εξεταστεί αναλυτικά το σκεπτικό της απόφασης, αλλά υπογράμμισαν πως η θέση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου στην απαίτηση του ΔΝΤ για πλήρη απελευθέρωση της Κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων είναι αρνητική. «Το υπουργείο πάντως - όπως σχολίασαν στο ΑΠΕ οι ίδιες πηγές - προτίθεται να αναλάβει πρωτοβουλία για την τροποποίηση της νομοθεσίας προκειμένου να θεσπιστούν γενικά κριτήρια, βάσει των οποίων θα προσδιορίζονται οι τουριστικές περιοχές. Γι' αυτές, οι αντιπεριφερειάρχες θα αποφασίζουν σε συνεννόηση με τους εμπορικούς φορείς την επέκταση της λειτουργίας των καταστημάτων και επιπλέον Κυριακές από αυτές που ισχύουν στην υπάρχουσα νομοθεσία (οκτώ ετησίως)».

Υπενθυμίζεται δε, ότι πρόσφατα, η γενική γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή του υπουργείου Οικονομίας, διευκρίνισε σχετικά με την προαιρετική λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές, ότι τα εμπορικά καταστήματα μπορούν να λειτουργούν οκτώ Κυριακές. Όμως, όπως συνεχίζει, «με την ψήφιση του άρθρου 114 του νόμου 4446/2016 ... τις υπόλοιπες Κυριακές του έτους, η προαιρετική λειτουργία επιτρέπεται μετά από απόφαση αντιπεριφερειάρχη, μόνο για τα καταστήματα που πληρούν τις προϋποθέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 16 του νόμου 4177/2013 και συγκεκριμένα:

α) τα εμπορικά καταστήματα με συνολική επιφάνεια εμβαδού, όπως αυτό αναγράφεται στο λογαριασμό παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, μέχρι διακόσια πενήντα (250) τετραγωνικά μέτρα β) τα εμπορικά καταστήματα που δεν ανήκουν υπό οποιαδήποτε νομική σχέση σε αλυσίδα καταστημάτων, εξαιρουμένων των περιπτώσεων συμβάσεων δικαιόχρησης (franchise) γ) τα εμπορικά καταστήματα που δεν λειτουργούν με συμφωνίες συνεργασίας τύπου «κατάστημα εντός καταστήματος» ("shops-in-a-shop") και να μην βρίσκονται σε εκπτωτικά καταστήματα ("outlet"), εμπορικά κέντρα ή εκπτωτικά χωριά.
Σημειώνεται ότι οι αντιπεριφερειάρχες έχουν αυτή τη διακριτική ευχέρεια από το 2013».

imerisia.gr

Ενα ακόμα πλήγμα στην πρακτική που ακολουθούν οι φοροελεγκτικές αρχές κατά τον έλεγχο φορολογικών υποθέσεων και συγκεκριμένα στην αποκάλυψη αδήλωτων εισοδημάτων προκαλεί η νομολογία των δικαστηρίων που ακυρώνει τα υπέρογκα πρόστιμα που επιβάλλονται στους φορολογούμενους.

Κατά το φορολογικό έλεγχο οι ελεγκτές θεωρούν τις διαφορές που προκύπτουν μεταξύ των τραπεζικών λογαριασμών και των δηλωθέντων εισοδημάτων ως αδήλωτο εισόδημα και παράνομη προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη αιτία και στη συνέχεια προχωρούν στην επιβολή υψηλών προστίμων, επειδή δεν εκδόθηκαν τα απαραίτητα φορολογικά στοιχεία.

Ανατρέποντας αντίθετη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε μη νόμιμη τη συγκεκριμένη πρακτική υπογραμμίζοντας ότι η εφορία φέρει το βάρος να αποδείξει ότι τα ποσά αυτά εισέπραξε ο ελεύθερος επαγγελματίας ή επιτηδευματίας ως αμοιβή για παροχή υπηρεσιών, κ.λπ.

Ειδικότερα, το ΣΔΟΕ πραγματοποίησε έλεγχο σε δικηγόρο των Αθηνών, ενώ στη συνέχεια προχώρησε σε άρση του τραπεζικού απορρήτου του και διασταύρωση των τραπεζικών καταθέσεων που προέκυψαν με τα δηλωθέντα εισοδήματά του. Από την αντιπαραβολή των τραπεζικών καταθέσεων του δικηγόρου και των δηλωθέντων εισοδημάτων του προέκυψε ότι, οι τραπεζικές καταθέσεις του υπερέβησαν τα δηλωθέντα εισοδήματά του.

TA ΠΟΣΑ 
Συγκεκριμένα, οι φορολογικές αρχές θεώρησαν ότι τα ποσά που υπήρχαν στον τραπεζικό λογαριασμό του δικηγόρου και ήταν πάνω από τα ποσά που αναγραφόντουσαν στα δελτία παροχής υπηρεσιών, αποτελούσαν αποκρυβείσα αμοιβή, που εισέπραξε για «την υπ ’αυτού παροχή υπηρεσιών στο πλαίσιο άσκησης του επαγγέλματός του». Κατόπιν αυτών σε βάρος του δικηγόρου επιβλήθηκαν πρόστιμα σύμφωνα, με τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (Κ.Β.Σ.), συνολικού ύψους 634.178 ευρώ , λόγω μη έκδοσης αποδείξεων παροχής υπηρεσιών, κατά τα έτη 2001- 2009.

Από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών τα πρόστιμα των 634.178 ευρώ μειώθηκαν στα 316.554 ευρώ. Η υπόθεση οδηγήθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας μετά από αναίρεση του δικηγόρου.

Το ΣτΕ έκρινε ότι οι φορολογικές αρχές φέρουν καταρχήν, το βάρος απόδειξης των στοιχείων που συγκροτούν την παράβαση του ΚΒΣ για υποχρέωση του ελεύθερου επαγγελματία προς έκδοση απόδειξης παροχής υπηρεσιών και η φορολογική αρχή «πρέπει, ιδίως, να διαπιστώσει, κατά τρόπο αρκούντως τεκμηριωμένο (ακόμα και με έμμεσες αποδείξεις), ότι ο επιτηδευματίας εισέπραξε το επίμαχο ποσό ως αμοιβή για την παροχή υπηρεσιών, στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας». Ακόμη, αναφέρει το ΣτΕ η φορολογική αρχή εάν δεν προβεί σε τεκμηριωμένη κρίση, αλλά «απλώς θεωρεί ότι πρόκειται για περιουσιακή προσαύξηση άγνωστης προέλευσης (επομένως, δυνάμενη να προέρχεται και από πηγή ή αιτία μη αναγόμενη στην άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος) και, συνακόλουθα, βάσει των διατάξεων του άρθρου 48 παρ. 3 του ΚΦΕ, για εισόδημα από υπηρεσίες ελευθέριων επαγγελμάτων», τότε στην περίπτωση αυτή δεν ανταποκρίνεται στο βάρος της απόδειξης όπως έχει την υποχρέωση και τα πρόστιμα ακυρώνονται. Μετά την απόφαση του ΣτΕ τα πρόστιμα ακυρώθηκαν.

«ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑΣ» 
Η απόφαση του ΣτΕ που ακύρωσε τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν μη νόμιμα, ανοίγει ουσιαστικά τον δρόμο για να βρεθούν «στον αέρα» πολλά παρεμφερή πρόστιμα που έχουν μπει στο πλαίσιο φορολογικών ελέγχων και έχουν προσβληθεί με πληθώρα αγωγών στα διοικητικά δικαστήρια της χώρας.

Λόγω «μείζονος σπουδαιότητας», η υπόθεση απασχόλησε μεγάλη σύνθεση του φορολογικού τμήματος ΣτΕ, καθώς θα είχε συνέπειες για ευρύτατο κύκλο προσώπων και με δεδομένο ότι η νομολογία έχει ήδη «προειδοποιήσει» εκδίδοντας ακυρωτικές αποφάσεις για πρόσθετους φόρους και πρόστιμα που σχετίζονται με ανοίγματα τραπεζικών καταθέσεων, ενώ έχει βάλει στο τραπέζι και το πρόβλημα των παράνομων αλλεπάλληλων παρατάσεων του χρόνου παραγραφής των φοροελέγχων και κυρώσεων.

imerisia.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot