Στο κόστος μιας πιθανής εξόδου της Ελλάδας από το Ευρώ αναφέρθηκε, σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του ο Ζαν Πιζανί-Φερί, στο Project Syndicate.

Σε κάθε διαπραγμάτευση, μια βασική μεταβλητή που επηρεάζει τη συμπεριφορά των πρωταγωνιστών, γράφει ο διάσημος οικονομολόγος, είναι το κόστος της αποτυχίας για τα δύο μέρη. Στη συγκεκριμένη διαπραγμάτευση το ζήτημα είναι “το κόστος της εξόδου της Ελλάδας («Grexit») από την ευρωζώνη - μια προοπτική που συζητήθηκε ευρέως στα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε όλη την πρόσφατη διαπραγμάτευση, με εικασίες γύρω από τη στάση των διαφόρων παραγόντων, ιδιαίτερα της ελληνικής και της γερμανικής κυβέρνησης.

Από την πλευρά της Ελλάδας, η έξοδος από το ευρώ θα προκαλούσε μεγάλη αναστάτωση, γεγονός που εξηγεί γιατί υπάρχει πολύ μικρή υποστήριξη για αυτό στη χώρα. Αλλά τι γίνεται με το κόστος ενός Grexit για την υπόλοιπη ευρωζώνη; Από τότε που το ζήτημα τέθηκε για πρώτη φορά το 2011-2012, υπήρξαν δύο αντίθετες απόψεις”.

Σύμφωνα με την μία άποψη - που ονομάστηκε η θεωρία του ντόμινο - “αν η Ελλάδα βγει, οι αγορές θα αρχίσουν αμέσως να αναρωτιούνται ποιος θα είναι ο επόμενος” και η μοίρα των άλλων χωρών θα τεθεί υπό αμφισβήτηση, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια των νομισμάτων κρίσεων της Ασίας το1997-98 ή την Ευρωπαϊκή κρίση χρέους στην περίοδο 2010-2012”. Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να επιφέρει ακόμα και τη διάλυση της ευρωζώνης.

“Η άλλη άποψη - που συχνά αποκαλείται η θεωρία του έρματος - ισχυρίζεται ότι η ευρωζώνη θα στην πραγματικότητα θα ενισχυόταν με την απόσυρση της Ελλάδας. Η νομισματική ένωση θα πρέπει να απαλλαγεί από ένα επαναλαμβανόμενο πρόβλημα, και μια απόφαση της ευρωζώνης να επιτρέψει ή να καλέσει την Ελλάδα να φύγει, θα ενίσχυε την αξιοπιστία των κανόνων της”. Καμία χώρα, όπως υποστηρίζει η δεύτερη άποψη, δε θα τολμούσε να εκβιάσει τους εταίρους της πια, γράφει ο Πιζανί-Φερί, που υποστηρίζει ότι το 2012, η θεωρία του ντόμινο φαινόταν αρκετά ρεαλιστική και οι πιστώτριες χώρες εγκατέλειψαν την επιλογή του Grexit.

Σήμερα, όμως, η κατάσταση είναι διαφορετική. Η ένταση στις αγορές έχει μειωθεί σημαντικά: Η Ιρλανδία και η Πορτογαλία δεν βρίσκονται πλέον στο πλαίσιο των προγραμμάτων βοήθειας, το χρηματοπιστωτικό σύστημα της ευρωζώνης ενισχύθηκε από την απόφαση προς μια τραπεζική ένωση και υπάρχουν πια μέσα για την διαχείριση κρίσεων. Μια αλυσιδωτή αντίδραση από ένα Grexit θα ήταν πολύ λιγότερο πιθανή.

Όμως σύμφωνα με τον Πιζανί-Φερί, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι η απώλεια δε θα είχε συνέπειες. Υπάρχουν τρεις λόγοι για τους οποίους ένα Grexit θα μπορούσε ακόμα να αποδυναμώσει σοβαρά τη νομισματική ένωση της Ευρώπης. Πρώτον, μια ελληνική έξοδος θα διέψευδε την σιωπηρή παραδοχή ότι η συμμετοχή στο ευρώ είναι αμετάκλητη. Κάθε έξοδος από την ευρωζώνη θα αύξανε την πεποίθηση ότι άλλες χώρες μπορεί, αργά ή γρήγορα, να ακολουθήσουν. “Δεύτερον, η έξοδος θα δικαίωνε όσους θεωρούν το ευρώ είναι απλώς μια ενισχυμένη συναλλαγματική ισοτιμία και όχι πραγματικό νόμισμα. Ο οικονομικός κατακερματισμός έχει υποχωρήσει, αλλά δεν εξαφανίστηκε, πράγμα που σημαίνει ότι ένα δάνειο σε μια εταιρεία στην Αυστρία δεν έχει ακριβώς το ίδιο επιτόκιο όσο ένα δάνειο προς την ίδια εταιρεία στην Ιταλία. Οι επικριτές όπως ο Γερμανός οικονομολόγος Χανς Βέρνερ Ζιν παρακολουθούν στενά την έκθεση σε κίνδυνους διάλυσης.”

Ο Πιζανί-Φερί υποστηρίζει μεταξύ άλλων ότι “οι Ευρωπαίοι πολίτες είναι βέβαιο ότι θα ανταποκρινόταν στην αποχώρηση μιας χώρας (ή απέλαση) από την ευρωζώνη, βλέποντας το νόμισμα με διαφορετικό τρόπο. Οι ντόπιοι και ξένοι επενδυτές θα εξέταζαν προσεκτικά εάν η αξία ενός περιουσιακού στοιχείου θα επηρεαζόταν από μια πιθανή διάλυση της νομισματικής ένωσης. Οι κυβερνήσεις θα γινόταν πιο καχύποπτες ως προς τους κινδύνους στους οποίους θα μπορούσαν να τους εκθέσουν οι εταίροι τους. Και με τη σειρά της, η καχυποψία θα γινόταν μη αναστρέψιμη και θα αντικαθιστούσε την πίστη στην μη αναστρεψιμότητα της ευρωζώνης.

Τέλος, γράφει ο Πιζανί-Φερί πρώην επικεφαλής του think tank Bruegel, μια έξοδος θα ανάγκαζε τους Ευρωπαίους πολιτικούς να επισημοποιήσουν τους μέχρι τώρα άγραφους και αδιευκρίνιστους κανόνες για 'ένα διαζύγιο'. Ένα Grexit θα όριζε τους κανόνες περιγράφοντας τι αξίζει το ευρώ, ανάλογα με το ποιος το κατέχει, που και υπό ποια μορφή. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν θα έβγαζε απλώς τον κίνδυνο διάσπασης από τη σφαίρα της φαντασίας αλλά θα τον έκανε και συγκεκριμένο. “Τίποτα από τα παραπάνω δεν σημαίνει ότι τα μέλη της ευρωζώνης θα πρέπει να είναι έτοιμα να πληρώσουν οποιοδήποτε κόστος για να κρατήσουν την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης. Αυτό προφανώς θα ισοδυναμούσε με παραίτηση. Αλλά δεν θα πρέπει να τρέφουν και αυταπάτες, καταλήγει το άρθρο για το ότι μπορεί να υπάρξει ευτυχισμένο Grexit, καταλήγει ο γνωστός καθηγητής.

thetoc.gr

Προβάδισμα 23,8% στην πρόθεση ψήφου καταγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ΝΔ, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Metron Analysis για την εφημερίδα «Παραπολιτικά», η οποία πραγματοποιήθηκε μετά τη συμφωνία του Eurogroup και θα δημοσιευθεί το Σάββατο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει 42,1% έναντι 18,3% της ΝΔ. Στην τρίτη θέση ακολουθεί το Ποτάμι με 5,7% και στην τέταρτη η Χρυσή Αυγή με 5,3%. Το ΚΚΕ έπεται με 4,1% , οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 3,8% και το ΠΑΣΟΚ με 3%, η Ένωση Κεντρώων με 2,5% και το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών 1,4%.

Στην εκτίμηση ψήψου ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει 47,6%, η ΝΔ 20,7%, το ΠΑΣΟΚ 3,4%, οι ΑΝΕΛ 4,3%, η Χρυσή Αυγή 5,9%, το ΚΚΕ 4,8%, Ποτάμι 6,4%, Ένωση Κεντρώων 2,8%, ΚΙΔΗΣΟ 1,6%, ΑΝΤΑΡΣΥΑ: 1,3%.

Όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους, το 68% δηλώνει ικανοποιημένο, ενώ το 23% θεωρεί λαθεμένους τους χειρισμούς της κυβέρνησης, με επτά στους δέκα να τάσσονται υπέρ της συμφωνίας στο Eurogroup.

Παράλληλα, το 76% αποτιμά θετικά την πορεία της κυβέρνησης, ενώ το 18% κρίνει αρνητικά τα μέχρι τώρα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ως προς την πρωθυπουργική καταλληλότητα, ο Αλέξης Τσίπρας προηγείται με 55% του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος ανέρχεται στο 13%.

Τέλος, το 81% τάσσεται υπέρ της παραμονής στο ευρώ και το 15% υπέρ της επιστροφής στη δραχμή.

naftemporiki.gr

Έχουμε ένα χρόνιο κουσούρι ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ: Δεν ακούμε συνήθως τον συνομιλητή μας με προσοχή.

Έτσι γεννιούνται παρανοήσεις, παρεξηγήσεις, απογοητεύσεις και δυσπιστία μεταξύ μας.
Συγχωρέστε μου εξαρχής το μακροσκελές του κειμένου. Ελπίζω να ικανοποιήσει όσους το πάνε μέχρι κάτω. Κάποια πράγματα δεν λέγονται συνοπτικότερα.
Τείνει να υιοθετηθεί αυτές τις μέρες απο μεγάλο μέρος ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ η άποψη περί ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑΣ.
Η διατύπωση μιας τέτοια άποψης αποδεικνύει το βάσιμο του παραπάνω ισχυρισμού μου και εξηγώ αμέσως τί εννοώ για να συννενοηθούμε:
Ο ΣΥΡΙΖΑ αξίωσε προεκλογικά την ψήφο των Ελλήνων εκλογέων και πέτυχε να την κερδίσει προβάλλοντας και υποστηρίζοντας

ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΑΡΧΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ:
Α - Το μνημόνιo και η απορρέουσα απ’ αυτό πολιτική λιτότητας και απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων ξεπέρασε τα αποδεκτά όρια αποπληθωρισμού και ανεργίας μιας σύγχρονης Ευρωπαικής χώρας και τυχόν συνέχισή της θα καθιστούσε σύντομα την Ελληνική κοινωνία και οικονομία έρημο.
Β - Μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θα αναπτέρωνε την ΕΛΠΙΔΑ για τους Έλληνες αλλά και άλλους λαούς ΕΦΟΣΟΝ οι ΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΕΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ θα μπορούσαν να τύχουν αποδοχής, συμμερισμού και υποστήριξης απο δυνάμεις εντός και εκτός ΕΕ και κατά συνέπεια να υιοθετηθούν ως ένα νέο συμβόλαιο αμοιβαίας εμπιστοσύνης της Ελλάδας με τους εταίρους και δανειστές της.
Γ - Η πολιτική που εξήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ - το γνωστό ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ - τελούσε ΥΠΟ ΤΟΝ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΟ ΟΡΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΖΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ της κυβέρνησης ΤΕΛΟΥΣΑΝ ΥΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ.
Ήταν διακυρηγμένο σε όλους τους τόνους: ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ στην όποια διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους εκπροσώπους των δανειστών μας ήταν η παραμονή της χώρας στο ευρώ..
ΔΕΝ υπάρχει συνεπώς αγαπητοί μου ΚΑΜΙΑ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ του ΣΥΡΙΖΑ.
Κινείται μάλιστα με αξιοθαύμαστη ΣΥΝΕΠΕΙΑ στην κατεύθυνση της εξασφάλισης της παραμονής της χώρας στην Ευρωζώνη. Και προεκλογικά ΚΑΙ μετεκλογικά.
ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Κινούμαστε στα όρια και στα αυστηρά πλαίσια που καθορίζει η ΕΥΡΩΖΩΝΗ. Η όποια «Εθνική» πολιτική κόβεται και ράβεται στην σύγχρονη ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΕΙΑ ΚΛΙΝΗ του Ευρώ.
Η κυβέρνηση προσερχόμενη στην επαναδιαπραγμάτευση βρέθηκε ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΔΙΛΛΗΜΑ που της τέθηκε αμείλικτα και αποφασιστικά απο τους εταίρους – δανειστές μας:
Συνέχιση της ίδια πολιτικής με ΕΥΕΛΙΞΙΑ και μικρές ανάπαυλες για ανάσες μέχρι να δουν ΟΛΟΙ μέχρι πού μπορεί και πόσο να συνεχιστεί αυτό χωρίς να επέλθει ξαφνικός θάνατος του συστήματος.
Ή
Αυτονόμηση απο την Ευρωζώνη και εφαρμογή του συνόλου των εξαγγελιών της σε μια χώρα την οποία είχαν ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΑ οδηγήσει σε οικονομική ασφυξία και παραγωγική παράλυση με οτι αυτό συνεπάγεται για ΟΛΟΥΣ ( ΕΛΛΑΔΑ – ΚΥΠΡΟ – Ε.Ε )
(Εξηγώ παρακάτω στο κείμενο τον μηχανισμό αυτής της μεθόδευσης).
Η κυβέρνησή μας πήρε σύντομα, αν και επώδυνα, τις αποφάσεις της: Αναδίπλωση και άνευ όρων συμβιβασμός μέχρι να δούμε Τι μπορούμε να κάνουμε αργότερα και πάντα ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ.
ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΣΕ ΜΑΛΙΣΤΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΩΣ ΝΟΜΙΜΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΟ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ, κάτι το οποίο Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕ στο παρελθόν ΩΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑ.
Τα υπόλοιπα είναι ΙΣΤΟΡΙΑ.

Ουδέν κακόν αμιγές καλού όμως.
Μετά απ’αυτήν την εξέλιξη το τοπίο γίνεται πιο ξεκάθαρο για τους Έλληνες και άλλους λαούς.
Οι αποφάσεις που θα κληθούμε σύντομα να πάρουμε θα είναι περισσότερο ΩΡΙΜΕΣ, ΣΥΝΕΙΔΗΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΕΣ για το μεσομακροπρόθεσμο μέλλον μας, το οποίο βρίσκεται φανερά πιά στα χέρια μας και όχι στα χέρια κυβερνήσεων...
Να έχουμε τα αυτιά μας και το μυαλό μας ΑΝΟΙΧΤΑ.
Να ακούμε και να κρίνουμε προσεκτικά.
Επιτρέψτε μου να εκθέσω σύντομα την προσωπική μου τοποθέτηση απέναντι ΣΕ ΑΥΤΗΝ την κυβερνητική πολιτική.
Η πτώχευση της Ελλάδας είναι πλέον αδιαμφισβήτητη.
Οικονομικά και κοινωνικά είμαστε ζωντανοί νεκροί.
Έχει παιχτεί και η τελευταία πράξη του μοντέρνου αποικισμού της χώρας μας από την Ελίτ του Ευρωπαικού Βορρά.

Ο μηχανισμός είναι ο εξής:
Ιστορικά η παραδοσιακή αποικιοκρατία υλοποιούνταν με στρατιωτική εισβολή σε μια ανεξάρτητη χώρα, απόκτηση του φυσικού ελέγχου των εδαφών της και δήλωσή της ως Νέας αποικίας στην κατοχή της.
Στο παραδοσιακό αποικιακό μοντέλο, υπήρχαν δύο βασικά πλεονεκτήματα που εξασφάλιζαν τα οφέλη στον αποικιοκράτη:
1. Η αποικιοκρατική δύναμη εξάγει πολύτιμες πρώτες ύλες και χαμηλό εργατικό κόστος από την αποικία της
2. Η αποικιοκρατική δύναμη πωλεί με υψηλό περιθώριο κέρδους τα προιόντα που κατασκευάζει στην αγορά των αποικιών της αποκομίζοντας διπλή υπεραξία.
Αυτό ακριβώς είναι η ΟΥΣΙΑ της παραδοσιακής αποικιοκρατικής πολιτικής: Aγοράζεις ΦΤΗΝΑ, πουλάς ΑΚΡΙΒΑ.
Το μοντέλο όμως αυτό, όπως άλλωστε ΟΛΑ τα μοντέλα, έχουν ιστορικά πεπερασμένο χρόνο.

Η Αποικιοκρατία αυτού του τύπου κατέρρευσε βίαια στην διάρκεια των δεκαετιών του 1940-1960.
Επαναστατικά κινήματα αναδείχτηκαν στην εξουσία των αποικιοκρατούμενων χωρών και αποκατέστησαν την πολιτική τους ανεξαρτησία.
Δημιουργήθηκε έτσι μια κατάσταση ΟΠΟΥ οι χώρες που πλούτιζαν απο την αποικιοκρατία βίωναν σύν τω χρόνω τις συνέπειες απο την μείωση του ρυθμού πλουτισμού τους αφενός και της αποδυνάμωσης της παγκόσμιας ηγεμονίας τους αφετέρου.
Εφόσον ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ των περιφερειακών χωρών δεν ήταν πλέον άμεσα εφικτός, μπήκε σε εφαρμογή η μεθόδευση του ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥΣ ως υποκατάστατο του πρώτου μοντέλου.
Στην θέση της ωμής στρατιωτικής εισβολής μπήκε η Χρηματοοικονομική εισβολή.
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΙΔΙΑ.
Υλοποιείται όμως πιά με την γενικευμένη χρήση μοντέρνων Χρηματοικονομικών εργαλείων (Υψηλή μόχλευση, παραγωγή χρέους, κερδοσκοπία, φούσκες ) ως εξείς:
Φτηνό χρήμα για όλους με δύο στόχους:
1. Την πρόκληση αύξησης της ζήτησης στις αγορές με περιορισμένη πρόσβαση σε κεφάλαια, με δέλεαρ το φτηνό προσφερόμενο χρήμα
2. Την αποκόμιση διπλού οφέλους: Αύξηση των εξαγωγών του πυρήνα προς την περιφέρεια και αποδοχή απο τον δανειολήπτη της παγίδευσής του σε υψηλά επιτόκια δανεισμού απο τις Τράπεζές τους.

Πρόκειται για την λεγόμενη πολιτική πιστωτικής επέκτασης η οποία όμως έχει κι αυτήΟΡΙΑ:
Όταν φθάνει σε επίπεδα που δεν μπορούν να υποστηριχθούν, οι δανειστές απαιτούν εξασφαλίσεις.
Σε αυτήν την κατάσταση βρίσκεται σήμερα η χώρα μας.
Το ΕΥΡΩ είναι ΑΚΡΙΒΩΣ το ΕΡΓΑΛΕΙΟ με το οποίο οι χώρες του ΠΥΡΗΝΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ χρηματιστικοποίησαν την οικονομία της χώρα μας και των άλλων χωρών της περιφέρειας.

Ο σύγχρονος Νεοαπαοικιοκρατικός μηχανισμός στην ΟΥΣΙΑ του λειτουργεί ακριβώς όπως ο παλιός:
Oι περιφερειακοί άποικοι δανείζονται χρήματα για να αγοράσουν τα έτοιμα προϊόντα που κατασκευάζονται στις οικονομίες του πυρήνα, εξασφαλίζοντας στην αποικιοκρατική ελίτ
Α) Τα κέρδη απο την πώληση των εμπορευμάτων τους με υψηλό περιθώριο κέρδους στους οφειλέτες
Β) Αύξηση του καθαρού πλούτου τους απο τους τόκους των δανείων προς τις περιφερειακές αποικίες και
Γ)Μετοχοποιώντας την δημόσια περιουσία και χρηματιστικοποιώντας τα δημόσια αποθεματικά, οι συστημικές Τράπεζες της Ευρωζώνης αποίκισαν τις περιφερειακές χώρες μέσω του εισαγωγής του ευρώ ως κοινό νόμισμα των οικονομιών της Ευρωζώνης.

Με την τεχνική του φθηνού δανεισμού στήθηκε ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ Η «ΑΝΑΠΤΥΞΗ» που γνωρίσαμε στην Ελλάδα.
Αυτός ακριβώς ο μηχανισμός επέτρεψε την μαζική επέκταση του χρέους και της κατανάλωσης στην περιφέρεια. Οι τράπεζες και οι εξαγωγείς του πυρήνα της Ευρωζώνης έχουν αποκομίσει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΕΡΔΗ από αυτή την αύξηση του χρέους και της κατανάλωσης στις χώρες της περιφέρειας
Είναι νομίζω τώρα φανερό αυτό που έχω υποστηρίξει και σε παλιότερο άρθρο μου:
Ο πυρήνας της Ευρωζώνης αφαιμάσει μέσω της ΕΚΤ και των συστημικών Τραπεζών των χωρών του πυρήνα τα περιουσιακά στοιχεία και τα εισοδήματα των Ελλήνων εργαζομένων.

Η Ε.Ε. μας καταπίνει.
Είναι κοινός τόπος ότι το 95% των ΝΕΩΝ δανείων της δήθεν διάσωσης της χώρας, «διέσωσαν» όχι την χώρα αλλά τις συστημικές τράπεζες της Ευρωζώνης. Μόλις το 5% ήρθε στην χώρα και εντούτοις ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΑ ΕΞΟΦΛΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ ΣΥΝ ΤΟΚΟΥΣ , ΧΡΕΟΛΥΣΙΑ ΚΛΠ...ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
Το να αντιμετωπιζόμαστε ΚΑΙ απο την ίδια την κυβέρνησή μας ΩΣ ΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΟΙ, των οποίων η εργασία είναι αφοσιωμένη στην επίτευξη της αποληρωμής των δανείων στους Νεοαποικιοκράτες των ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ, ε ΌΧΙ! ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ!
Αγαπητέ κύριε Πρωθυπουργέ και αξιότιμε κύριε Υπουργέ των οικονομικών, με συγχωρείτε αλλά δεν έχεται κανένα ηθικό δικαίωμα και καμία εξουσία επάνω μου που θα δικαιολογούσε την αποδοχή της υποβάθμισης του προσώπου μου σε σύγχρονο δουλοπάροικο κανενός διορισμένου Βρυξελλιώτη, κανενός Τραπεζίτη, κανενός θεσμού.
Αναλάβατε ελεύθερα να κυβερνήσετε Ελεύθερους ανθρώπους.
Αρθείτε στο ύψος αυτού του καθήκοντός σας.

Το χρέος ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΠΟΠΛΗΡΩΘΕΙ.
Άλλωστε κύριε Βαρουφάκη, θα με ενδιέφερε πάρα πολύ να μου εξηγήσετε πως μια ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΗ – ΟΠΩΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΔΗΛΩΣΑΤΕ – ΧΩΡΑ είναι σε θέση να αποπληρώσει τα χρέη της και μάλιστα ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ!!!...
Δεν ξεχνώ δε, πως πήγατε για ομόλογα στο διηνεκές και γυρίσατε με λιτότητα στο διηνεκές.
Εντάξει, αλληλοδουλευόμαστε με τους «κουτόφραγκους» εις γνώσιν όλων, αλλά να δουλευόμαστε και μεταξύ μας, παραπάει.
Η ελίτ των Βρυξελλών γνωρίζει – όπως και εσείς - οτι δεν υπάρχουν άλλες διαθέσιμες αποικίες που να εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη συνέχιση του συστήματός τους «κλέβω τον Πέτρο για να πληρώσω τον Παύλο» ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΣΥΡΘΕΙ.

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΛΥΤΟ δίλλημα μπαίνει για τις Βρυξέλλες:
ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΓΓΥΗΣΕΩΝ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΓΓΡΑΦΕΙ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ Η ΕΚΤ ΩΣ ΦΕΡΕΓΓΥΕΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΧΡΕΕΣ. ΜΑ αν οι εγγυήσεις που κρατά η ΕΚΤ αποδειχτεί οτι είναι ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΑΝΕΥ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑΤΟΣ σε πραγματικά περιουσιακά στοιχεία και σε φορολογικές ροές, το σύστημά τους θα καταρρεύσει με απρόβλεπτες συνέπειες για τους λαούς όχι μόνο της Ευρώπης...
Δεν θέλω να πω περισσότερα.
Κλείνοντας, νομίζω οτι αυτήν την στιγμή δεν έχουμε άλλη επιλογή απο την δημιουργική αναμονή και επιμελή προετοιμασία:
-Η εξυπηρέτηση του χρέους να γίνει ΜΕΣΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΚΟΠΟΣ
-Η προετοιμασία εξόδου της χώρας απο την ευρωζώνη να αντιμετωπιστεί ΟΧΙ ΩΣ ΤΕΧΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΛΛΑ ΩΣ ΜΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΚΑΙ

ΧΤΙΣΙΜΑΤΟΣ ΕΠΩΦΕΛΩΝ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ (κοινωνικό - οικονομικό – αμυντικό).
Θα χρειαστεί χρόνος για μια κατά το δυνατόν ομαλή μετάβαση σε αυτοδύναμη οικονομία, κατά τον οποία πιστεύω οτι θα βοηθήσει η ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΓΙΑ ΟΣΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΚΡΙΘΕΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ - ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΕΥΡΩ στις συναλλαγές της χώρας μέσα και έξω αντίστοιχα.
Όταν λέω αυτοδύναμη οικονομία δεν εννοώ περιχαρακωμένη οικονομία. Είμαστε σε έναν διασυνδεδεμένο κόσμο. Δεν υπάρχει επιστροφή σε κλειστές οικονομίες.

Πρόχειρη και άτακτη έξοδο της Χώρας μας απο την Ευρωζώνη ελοχεύει απροσδιόριστους Εθνικούς κινδύνους τους οποίους οι λαμβάνοντες τέτοιας σημασίας αποφάσεις θα πρέπει να προσδιορίσουν και να ελαχιστοποιήσουν.
Δεν είμαστε αυτή την στιγμή έτοιμοι για ηρωική έξοδο.

Σε κάθε περίπτωση, Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, Ο ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, Η ΕΚΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΗΣ ΕΛΙΤ ΠΟΥ ΑΠΟΜΥΖΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΟ ΠΛΟΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ ΜΑΣ.

Ευχαριστώ,
Φιλικά
Γιώργος Κανετάκης
@kanetakisgiorgi

Το νέο τραπεζογραμμάτιο, το οποίο έχει ανανεωμένο σχέδιο και ορισμένα ενισχυμένα χαρακτηριστικά ασφαλείας, θα τεθεί σε κυκλοφορία στη Ζώνη του Ευρώ στις 25 Νοεμβρίου 2015.

Το νέο 20ευρω περιλαμβάνει ένα καινοτόμο χαρακτηριστικό ασφαλείας, το παράθυρο με προσωπογραφία, στο ολόγραμμα.

Όταν παρατηρείται στο φως, το παράθυρο γίνεται διαφανές και αποκαλύπτει μία προσωπογραφία της «Ευρώπης» - μορφής της Μυθολογίας - η οποία είναι ορατή και στις δύο όψεις του τραπεζογραμματίου.

Όπως και τα νέα τραπεζογραμμάτια των 5 και των 10 ευρώ, το νέο τραπεζογραμμάτιο των 20 ευρώ περιλαμβάνει επίσης έναν αριθμό με βαθυπράσινο χρώμα και μια προσωπογραφία της «Ευρώπης» στο υδατογράφημα.

Οι διαφορές νέου και παλιού

Β' ΟΨΗ