Πλήθος ερωτηματικών πυροδότησε το έγγραφο των μεταρρυθμίσεων που παρουσίασε η Αθήνα στους εταίρους όσον αφορά τις υπό συζήτηση αλλαγές σε εργασιακό και ασφαλιστικό.

Ζητούμενο είναι η εξασφάλιση της μεσοπρόθεσμης ρευστότητας για την καταβολή των συντάξεων αλλά και της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

Κύκλοι του υπουργείου Εργασίας διαβεβαιώνουν ότι δεν θα υπάρξει καμιά μείωση σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, παρόλο που στο κείμενο τον δεσμεύσεων δεν αναφέρεται η κατάργηση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές συντάξεις, αλλά και πως ακριβώς θα βρεθούν οι πόροι για την ενίσχυση των ταμείων από την κατάργηση και των υπόλοιπων πόρων υπέρ τρίτων, αλλά και για την καταβολή της 13ης σύνταξης.

Σε ό,τι αφορά τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, οι ίδιοι κύκλοι αναφέρουν ότι δεν θα θιγούν τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα ασφαλισμένων γυναικών με ανήλικα τέκνα, ατόμων με ειδικές ανάγκες και εργαζομένων σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.

Στο ζήτημα της συγχώνευσης φορέων κοινωνικής ασφάλισης, επισημαίνουν, οι ενοποιήσεις οι οποίες ενδεχομένως χρειαστεί να γίνουν, θα υλοποιηθούν μετά από διάλογο με τους φορείς των ενδιαφερόμενων χωρίς να οδηγούν σε μειώσεις ή περαιτέρω συρρίκνωση ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Επίσης, η κατάργηση φόρων υπέρ τρίτων όπου αποφασισθεί θα γίνει με προηγούμενη διασφάλιση των εσόδων από άλλες πηγές.

το υπουργείο Εργασίας θα επιμείνει στον κοινωνικό, αναδιανεμητικό και καθολικό χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, ενώ διευκρινίζουν ότι η αναφερόμενη στο κείμενο ενίσχυση της σύνδεσης εισφορών με τις παροχές εισοδήματα, αφορά ασφαλισμένους όπως είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες, που επιζητούν οι ίδιοι αυτή τη σύνδεση.

Όσον αφορά τα εργασιακά, αρμόδιοι στο υπουργείο επισημαίνουν ότι θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων με αλλαγή του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου, ενώ οι αλλαγές στον κατώτερο μισθό θα προκύψουν από διαβούλευση των κοινωνικών εταίρων.

Υπενθυμίζεται ότι πολλές από τις μεταρρυθμίσεις για τις οποίες δεσμεύτηκε η κυβέρνηση αποτελούν πάγια αιτήματα των δανειστών, όπως η εξάλειψη των κινήτρων που οδηγούν σε υπερβολική αύξηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων στον τραπεζικό κλάδο και στον δημόσιο τομέα, η σταδιακή κατάργηση των «κοινωνικών πόρων» ή φόρων υπέρ τρίτων, η διασύνδεση μεταξύ συνταξιοδοτικών εισφορών και εσόδων καθώς και ο εξορθολογισμός των παροχών, συμπεριλαμβάνονται στις δεσμεύσεις της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό.

Σύμφωνα με το επίσημο κείμενο οι αρχές δεσμεύονται ότι:

-Θα συνεχίσουν να εργάζονται πάνω σε επιχειρησιακά μέτρα για την ενοποίηση και εξισορρόπηση πολιτικών συνταξιοδότησης και την εξάλειψη της φοροδιαφυγής αλλά και των κινήτρων που αυξάνουν σε υπερβολικό βαθμό την πρόωρη συνταξιοδότηση στο χώρο της οικονομίας , και πιο συγκεκριμένα στον τραπεζικό και δημόσιο τομέα.

-Εδραίωση συνταξιοδοτικών κεφαλαίων για την εξοικονόμηση πόρων.

Σταδιακή κατάργηση των τελών για λογαριασμό "τρίτων" κατά έναν δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο.

-Εδραίωση μιας στενής σχέσης μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και του εισοδήματος , εξορθολογισμό των παροχών , ενίσχυση των κινήτρων που δηλώνουν την αμοιβούμενη εργασία και παροχή στοχευμένης βοήθειας σε εργαζόμενους ηλικίας 50 έως 65 ετών, συμπεριλαμβανομένου ενός προγράμματος του Κατώτατου Βασικού Εισοδήματος , έτσι ώστε να εξαλειφθεί η κοινωνική και πολιτική πίεση για πρόωρη συνταξιοδότηση που επιβαρύνει τα συνταξιοδοτικά ταμεία.

Αγορά εργασίας

-Να υιοθετήσει την βέλτιστη πρακτική της ΕΕ σε όλο το εύρος της νομοθεσίας που αφορά την αγορά εργασίας μέσω διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους, ενώ θα ωφεληθεί από την τεχνογνωσία των ILO, ΟΟΣΑ και της υπόλοιπης τεχνικής συνδρομής.

-Επεκτείνει και αναπτύξει τα υπάρχοντα σχέδια που παρέχουν προσωρινή απασχόληση στους ανέργους, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους και όταν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια. Παράλληλα να αναβαθμίσει τα προγράμματα επιμόρφωσης των μακροχρόνια ανέργων.

-Προχωρήσει σε μια σταδιακή νέα προσέγγιση στους συλλογικές συμβάσεις εργασίας με ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης. Αυτό περιλαμβάνει την φιλοδοξία για εξορθολογισμό και σε βάθος χρόνου την αύξηση του κατώτατου μισθού με ένα τρόπο που θα διαφυλάσσει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης.

Η έκταση και το timing των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα γίνουν με διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους Ευρωπαϊκούς και Διεθνούς Θεσμούς, (συμπεριλαμβάνεται το ILO) και θα λάβει σοβαρά υπόψη τις συμβουλές ενός νέου ανεξάρτητου σώματος για το αν οι αλλαγές στους μισθούς είναι σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην παραγωγή και την ανταγωνιστικότητα.

enikos.gr

Οι Ελληνες εργάζονται 5,5 ώρες περισσότερο την εβδομάδα από ό,τι κατά μέσο όρο εργάζονται οι υπάλληλοι στην Ευρωζώνη, υποστηρίζει η Eurobank στο δελτίο της «7 ημέρες οικονομία».

Σύμφωνα με την τράπεζα, από το πρώτο τρίμηνο του 2008 μέχρι και το τρίτο τρίμηνο του 2014, ο μέσος εβδομαδιαίος αριθμός ωρών εργασίας παρουσίασε πολύ μικρές μεταβολές και συγκεκριμένα το μέγιστο ήταν στις 42,6 ώρες, ενώ το ελάχιστο ήταν στις 41,8. Το στοιχείο αυτό αποδεικνύει «ότι η προσαρμογή προς ένα νέο σημείο ισορροπίας στην αγορά εργασίας επηρέασε περισσότερο την απασχόληση σαν απόλυτο μέγεθος (π.χ. αριθμός απασχολουμένων) παρά την έντασή της, δηλαδή ώρες εργασίας ανά απασχολούμενο».

Αυτή η πολύ μικρή μεταβλητότητα ήταν αποτέλεσμα τόσο των μεταβολών στον τομέα της ζήτησης εργασίας, όσο και των μεταβολών στον τομέα της προσφοράς εργασίας, αναφέρουν οι αναλυτές της τράπεζας.

Στο πλαίσιο αυτό, η Eurobank επισημαίνει ότι η ελληνική οικονομία ήταν και εξακολουθεί να παραμένει η οικονομία με τον υψηλότερο μέσο εβδομαδιαίο αριθμό ωρών εργασίας σε σχέση με την Ευρωζώνη. Στο τρίτο τρίμηνο του 2014, ο μέσος Ελληνας εργαζόμενος δούλευε κατά μέσο όρο περίπου 5,5 ώρες περισσότερο εβδομαδιαίως από τον αντίστοιχο μέσο Ευρωπαίο. «Το στοιχείο αυτό σε συνδυασμό με το επίπεδο της εγχώριας παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών μπορεί να ερμηνευτεί ως ένδειξη χαμηλής παραγωγικότητας», εκτιμούν οι αναλυτές της τράπεζας.

Σύμφωνα με την Eurobank, στην αρχή της μεγάλης ελληνικής ύφεσης, όταν λίγοι ήταν αυτοί που προέβλεπαν το μέγεθος και πόσο μάλλον τη διάρκεια της επερχόμενης τότε οικονομικής συρρίκνωσης, η αρχική μείωση των μισθών μπορεί να δημιούργησε μια τάση για μείωση των προσφερόμενων ωρών εργασίας. Στη συνέχεια, όμως, με την πάροδο του χρόνου, καθώς ενσωματωνόταν στις προσδοκίες των καταναλωτών και των εργαζομένων το μεγάλο πρόβλημα που υπήρχε, και άρχιζε ο πλούτος τους –σε όλες τις μορφές, μετρητά στις τράπεζες, αξία μετοχών, αξία διαμερισμάτων– να μειώνεται με γοργούς ρυθμούς, δημιουργήθηκε μια τάση για αύξηση των προσφερόμενων ωρών εργασίας από την πλευρά των καταναλωτών. Ετσι, παρά τη μείωση του μισθού, εκτίμησαν ότι θα πρέπει να εργαστούν περισσότερες ώρες για να ενισχύσουν το εισόδημά τους, αναφέρει η τράπεζα.

Καιημερινή