Και από επίσημα χείλη «γειώνεται» η νέα επιστημονική εργασία υπό τη διεύθυνση του Αντώνη Μπαρτσιώκα, καθηγητή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και του Juan Luis Arsuaga,που αμφισβήτησε τη θεωρία του ανασκαφέα των βασιλικών τάφων της Βεργίνας, Μανόλη Ανδρόνικου, και υποστήριξε ότι ο Φίλιππος Β' είναι θαμμένος στον Τάφο Ι κι όχι στον Τάφο ΙΙ της Μεγάλης Τούμπας όπως είχε ισχυριστεί ο Ανδρόνικος.

Η επίσημη θέση που εκφράστηκε επιβεβαιώνει δημοσίευμα του TheTOC που μιλούσε για μεγάλες επιφυλάξεις της επιστημονικής κοινότητας γύρω από τη νέα έρευνα.

«Απίθανη η ταύτιση του άνδρα του Τάφου Ι με τον Φίλιππο. Η επιστήμη ενισχύει τη θέση του Ανδρόνικου ότι ο Τάφος ΙΙ είναι του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου»

       «Τα ανασκαφικά δεδομένα καθιστούν απίθανη την προτεινόμενη ταύτιση του άνδρα, οστά του οποίου βρέθηκαν στον Τάφο Ι, με τονΦίλιππο Β΄ και γενικότερα με κάποιο μέλος της βασιλικής οικογένειας», αναφέρει η επιστολή που υπογράφεται από το υπουργείο Πολιτισμού και εστάλη σήμερα, Τετάρτη «αποκαθιστώντας» τον Ανδρόνικο και τη θέση του. Σύμφωνα με την επιστολή, η ταύτιση του Τάφου ΙΙ με τον Φίλιππο Β' από τον Μανόλη Ανδρόνικο «ενισχύεται από όλα τα νεότερα ανασκαφικά δεδομένα των Αιγών, στην οποία επανέρχονται με πληθώρα κατηγορηματικών επιχειρημάτων Έλληνες και ξένοι αρχαιολόγοι, ιστορικοί και παλαιοανθρωπολόγοι».

«Τα ανασκαφικά δεδομένα καθιστούν απίθανη την προτεινόμενη ταύτιση του άνδρα, οστά του οποίου βρέθηκαν στον Τάφο Ι, με τον Φίλιππο Β΄ και γενικότερα με κάποιο μέλος της βασιλικής οικογένειας»

  Συγκεκριμένα, «το επιχείρημα στο  οποίο οι κ.κ. Α. Μπαρτσιώκας και  Juan Luis Arsuaga στηρίζουν την ερμηνεία τους είναι η διαπίστωση τους ότι πρόκειται για άτομο ηλικίας περίπου 45 χρονών με τραύμα στο πόδι, ωστόσο ούτε η μέση ηλικία, ούτε η χωλότητα αποτελούν αποκλειστικό χαρακτηριστικό γνώρισμα του Φιλίππου Β΄», αναφέρει η επιστολή.

   Σύμφωνα με την επίσημη «γνωμάτευση» που έστειλε το υπουργείο, προφανώς ο Τάφος Ι ανήκει στη γυναίκα και το βρέφος που κατά τον πρώτο μελετητή των οστών καθηγητή J. Musgrave ήταν έμβρυο ή νεογέννητο, οπότε είναι πιθανόν η γυναίκα να πέθανε στη γέννα. Τη συσχέτιση με γυναίκα ενισχύει τόσο η θεματική των τοιχογραφιών -Αρπαγή της Περσεφόνης, Δήμητρα, Μοίρες- όσο και τα κτερίσματα που βρέθηκαν στον τάφο -κατάλοιπα κοσμημάτων, μυροδοχεία, μαρμάρινα αγγεία κοχύλια- αλλά και η παντελής έλλειψη όπλων ή θραυσμάτων όπλων.

Η γυναίκα αυτή  δεν αποκλείεται να είναι μια από τις πρώτες συζύγους του Μακεδόνα βασιλιά ο οποίος βρίσκεται ενταφιασμένος στον γειτονικό τάφο ΙΙ και ταυτίστηκε από τον Μανόλη Ανδρόνικο με τον Φίλιππο Β΄, αναφέρει το υπουργείο Πολιτισμού.

Ανάμεσα στα επιχειρήματα που επίσης αναφέρονται ουσιαστικά απορρίπτοντας τις θέσεις της νέας έρευνας είναι τα εξής:

1. Οι κ.κ. Α. Μπαρτσιώκας και Juan Luis Arsuaga εξέτασαν τμήμα και όχι το σύνολο των οστών που βρέθηκαν στο τάφο

2. Ο Τάφος Ι της Μεγάλης Τούμπας των Αιγών, ένα μνημείο που έχει τη μορφή κιβωτίου (κιβωτιόσχημος), είναι ο μικρότερος  και λιγότερο μνημειακός της βασιλικής ταφικής συστάδας που περιλαμβάνει επίσης δύο μεγάλους ασύλητους μακεδονικούς (τον Τάφο ΙΙ που αναγνωρίσθηκε από τον Μανόλη Ανδρόνικο ως Τάφος του Φιλίππου Β΄ και τον Τάφο ΙΙΙ που ομόφωνα αποδίδεται στον Αλέξανδρο Δ΄, γιο του Μεγαλέξανδρου και της Ρωξάνης) και έναν τρίτο επίσης μακεδονικό συλημένο και κατεστραμμένο σε μεγάλο βαθμό («τον Τάφο  με τους ελεύθερους κίονες» που χρονολογείται στις αρχές του 3ου αι. π.Χ. και είναι ο νεώτερος της ομάδας).

3. Ο κιβωτιόσχημος Τάφος Ι, στο εσωτερικό του οποίου σώζεται η τοιχογραφία με την παράσταση της αρπαγής της Περσεφόνης, ήταν συλημένος, ωστόσο περιείχε αρκετά χαρακτηριστικά πήλινα αγγεία που χρονολογούν με ασφάλεια το μνημείο και την ταφή στις τελευταίες δεκαετίες του πρώτου μισού του 4ου αι. π.Χ. με ύστατο όριο το 350 π.Χ.  Ωστόσο, όπως είναι πολύ καλά γνωστό από τις αρχαίες πηγές, ο Φίλιππος Β΄ δολοφονήθηκε το 336 π.Χ., ενώ η Κλεοπάτρα εκτελέστηκε κάποιους μήνες μετά τον θάνατο του συζύγου της, υπάρχει δηλαδή μια σημαντική χρονική απόσταση που είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο να γεφυρωθεί.

4. Τα οστά του νεκρού που η εν λόγω μελέτη επιχειρεί να συσχετίσει με τον Φίλιππο Β΄ και μάλιστα τα οστά των ποδιών (κνήμες, αλλά και τα οστάρια του άκρου ποδός) βρέθηκαν όχι στο δάπεδο του τάφου, όπως τα οστά της γυναίκας και του νεογνού, αλλά ψηλότερα (περίπου 20 εκατοστά )επάνω σε στρώση με πέτρες και θραύσματα  πωρολίθων, μέσα στα χώματα της επίχωσης που εισχώρησαν στον τάφο μετά την τυμβωρυχία . Το γεγονός της ανεύρεσης των οσταρίων σε συνάφεια με τις κνήμες μαρτυρεί «συνάρθρωση» δηλαδή παρουσία μυϊκών ιστών και αποκλείει την πιθανότητα να προέρχονται από την διασάλευση της παλιότερης ταφής (το σώμα της γυναίκας ήταν απολύτως διαλυμένο και τα οστά της βρέθηκαν ανακατεμένα και μαζεμένα σε δυο ομάδες ακριβώς επάνω στο κονίαμα του δαπέδου). Είναι προφανές ότι το σώμα του νεκρού στον οποίο ανήκουν τα εν λόγω οστά αποτέθηκε ή «απορρίφθηκε» στον τάφο μετά την τυμβωρυχία, η οποία, όπως δείχνει η ανασκαφική στρωματογραφία, σχετίζεται με την καταστροφή και την διαρπαγή του γειτονικού υπέργειου «ηρώου».

5. Η καταστροφή της βασιλικής νεκρόπολης των Αιγών είναι ένα γεγονός που μαρτυρείται από τις αρχαίες πηγές και έχει επιβεβαιωθεί απόλυτα από την αρχαιολογική σκαπάνη. Είναι μάλιστα γνωστό ότι συνέβη το 276/5 π.Χ. , όταν οι Γαλάτες μισθοφόροι του Πύρρου κατέλαβαν την αρχαία μακεδονική μητρόπολη.  'Όπως δείχνουν τα ευρήματα από τις  επιχώσεις της (κεραμεική, νομίσματα κλπ.), η Μεγάλη Τούμπα που κάλυψε τη συστάδα των βασιλικών τάφων και σφράγισε τον συλημένο Τάφο Ι και τα κατάλοιπα του «ηρώου»,  το οποίο βρίσκεται ακριβώς δίπλα του, κατασκευάστηκε πριν τα μέσα του 3ου αιώνα π.Χ.  Δηλαδή, το περιστατικό με τον νεκρό άνδρα που τοποθετήθηκε ή «απορρίφθηκε» μέσα στον συλημένο πια κιβωτιόσχημο Τάφο Ι πρέπει να συνέβη ανάμεσα στο 276/5 και 250 π.Χ. Αξίζει να σημειωθεί ότι ανάλογα φαινόμενα «απόρριψης» νεκρών ανδρών έχουν παρατηρηθεί και σε άλλους συλημένους τάφους των βασιλικών συστάδων των Αιγών και έχει ήδη προταθεί από τους ανασκαφείς η πιθανότητα να πρόκειται για τυμβωρύχους.

6. Ο εν λόγω νεκρός δεν είναι καμένος, ωστόσο, όπως μαρτυρείται από τις αρχαίες  πηγές και όπως έχει αποδειχθεί από τα πλουσιότατα ανασκαφικά ευρήματα, ήδη από τις αρχές του 6ου προχριστιανικού αιώνα, η καύση και μάλιστα σε μεγαλοπρεπείς πυρές συνοδεία προσφορών αποτελεί τον κανόνα για τους μακεδόνες βασιλείς, έθιμο που στα χρόνια του Φιλίππου Β΄ και του Μεγαλέξανδρου έχει επεκταθεί και στους Εταίρους.

thetoc.gr

Μια εξαιρετική αρχαιολογική αποκάλυψη έρχεται στο προσκήνιο και φαίνεται πως αλλάζει τα δεδομένα για τους τάφους της Βεργίνας.

Σήμερα, 2.300 χρόνια μετά, οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον παλαιοανθρωπολόγο Αντώνη Μπαρτσιώκα, ανακάλυψαν μεταξύ άλλων ότι το οστό στο γόνατο του Φιλίππου φέρει ακόμα την οπή από τον τραυματισμό του στην μάχη. Παράλληλα μετά από μελέτη κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι βρήκαν και αντικείμενα της πανοπλίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Η νέα επιστημονική εργασία δημοσιεύτηκε στο έγκυρο αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS). Μετά από ενδελεχή μελέτη, η επιστημονική αυτή ομάδα από την Ελλάδα και την Ισπανία, υπό τη διεύθυνση του Αντώνη Μπαρτσιώκα και του Juan Luis Arsuaga, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα σκελετικά υπολείμματα του Φιλίππου Β’ όντως βρίσκονται στη Βεργίνα, όχι όμως στον Τάφο Ι, όπως ήταν η γενική άποψη μέχρι σήμερα αλλά στον Τάφο ΙΙ. Αυτή είναι η πρώτη φορά που τα οστά του Τάφου Ι στη Βεργίνα εξετάστηκαν από παλαιοανθρωπολόγους ενδελεχώς με τις πιο σύγχρονες μεθόδους.

Για πρώτη φορά λοιπόν αποδεικνύεται ότι:

-Ο Φίλιππος Β’ είναι όντως θαμμένος στη Βεργίνα. Πιστοποιήθηκε ότι ένα οστούν από τον Τάφο Ι στη Βεργίνα με μία τρύπα στο γόνατο είναι το κουτσό πόδι του Φιλίππου Β’.


(Τo οστό του Φιλίππου με την τρύπα από το δόρυ)

-Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, τρία χρόνια πριν από τη δολοφονία του το 336 π.Χ., κατά τη διάρκεια μάχης, ο Φίλιππος τραυματίστηκε από ένα δόρυ που πέρασε μέσα από το πόδι του και τον κατέστησε κουτσό. Μετά από 2,300 χρόνια, αυτό το εντυπωσιακό οστούν φέρει ακόμα την οπή που προκάλεσε το δόρυ. Το οστούν έχει επίσης υποστεί αγκύλωση μεταξύ της κνήμης και του μηρού, που δείχνει ότι το άτομο κούτσαινε, γεγονός που συνάδει με αυτά που ξέρουμε για τον Φίλιππο Β’.


(Οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι η συγκεκριμένη άνω και κάτω γνάθος που βρέθηκε στον βασιλικό τάφο της Βεργίνας ανήκει στον Βασιλιά Φίλιππο)

 -Μαζί με τον Φίλιππο Β’ πιστοποιήθηκε ότι είναι θαμμένη η τελευταία γυναίκα του Φιλίππου, Κλεοπάτρα, μαζί με το νεογέννητό της – τους οποίους δολοφόνησε η μητέρα του Μ. Αλεξάνδρου, Ολυμπιάδα.


(Οστά της Βασίλισσας Κλεοπάτρας)

-Επιβεβαιώθηκε ότι στον Ταφο ΙΙ είναι θαμμένος ο ετεροθαλής αδελφός του Μ. Αλεξάνδρου. Η ομάδα μάλιστα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μερικά αντικείμενα από την πανοπλία του Τάφου ΙΙ πρέπει να ανήκουν στον ίδιο το Μ. Αλέξανδρο και όχι στον Αρριδαίο.Ο Αρριδαίος, ετεροθαλής αδελφός του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν ανίκανος για μάχη, αλλά απλά κατά την διάρκεια της στέψης του, είχε χρησιμοποιήσει μερικά από τα αντικείμενα που ανήκαν στον αδελφό του.



Tο σημαντικότερο όμως επακόλουθο της έρευνας είναι ότι για πρώτη φορά μπορεί να υποστηριχθεί με βεβαιότητα ότι η Ελλάδα κατέχει αντικείμενα που ανήκουν στην πανοπλία του γνωστότερου παγκοσμίως βασιλέα της αρχαιότητας, του Μ. Αλέξανδρου.Η εργασία αυτή αλλάζει σημαντικά τα δεδομένα στη Βεργίνα.

"Αυτόν κάπου τον ξέρω", λέμε συχνά, αλλά συχνά γινόμαστε ρεζίλι επειδή δεν θυμόμαστε το όνομα κάποιου που θα έπρεπε να το ξέρουμε. Ωστόσο κανείς δεν φταίει γι’ αυτό. Επιστήμονες που μελετούν τις εγκεφαλικές λειτουργίες μάς... δικαιολογούν απόλυτα και μας λένε πως να θυμόμαστε τα ονόματα των άλλων καλύτερα.   

Ο εγκέφαλος έχει μια συγκεκριμένη περιοχή –περίπου πίσω από τα αυτιά– η οποία είναι η "περιοχή αναγνώρισης προσώπων" (Fusiform Face Area). Η αναγνώριση ενός προσώπου λοιπόν είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από την μνήμη. Τα πρόσωπα δεν τα θυμόμαστε, αλλά τα αναγνωρίζουμε. Πρόκειται για μία εντελώς ξεχωριστή λειτουργία, τόσο έντονη, που μπορούμε να «βλέπουμε» πρόσωπα κι εκεί που δεν υπάρχουν, όπως στα σύννεφα ή στο φεγγάρι. 

Τα ονόματα όμως δεν είναι πρόσωπα, είναι λέξεις. Και τις λέξεις τις ανασύρουμε από την μνήμη μας. Δεν υπάρχει στον εγκέφαλο μηχανισμός "αναγνώρισης" λέξεων. Πρέπει να τις θυμόμαστε. Άλλη λειτουργία είναι η αναγνώριση και άλλη η μνήμη.  Για να θυμόμαστε τα ονόματα, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τα χρησιμοποιούμε συχνά και να τα επαναλαμβάνουμε. Όπως, πολύ έξυπνα, κάνουν όσοι επαναλαμβάνουν το όνομα κάποιου που τους συστήνεται.

Το χειρότερο είναι να "στύβουμε" το μυαλό μας για να θυμηθούμε ένα όνομα ή μία οποιαδήποτε λέξη. Αντίθετα, είναι χρήσιμο όταν μας συστήνουν κάποιον να κάνουμε ένα συνειρμό του ονόματός του με κάτι που μας τον θυμίζει. 

iatropedia.gr

Έρευνα, η οποία χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Bertarelli Foundation και έγινε στο νοσοκομείο Boston Children’s, υποστηρίζει ότι η κληρονομική κώφωση είναι δυνατόν να θεραπευτεί με μια νέα γονιδιακή θεραπεία.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η θεραπεία βασίζεται σε μια τεχνική διόρθωσης του ελαττωματικού DNA με την τοποθέτησης άλλων υγιών γονιδίων. Η μέθοδος δοκιμάστηκε σε κουφά ποντίκια και τους επανέφερε την ακοή.

Επισημαίνουν μάλιστα, ότι μέσα στα επόμενα 5-10 έτη μπορούν να ξεκινήσουν κλινικές δοκιμές ώστε η θεραπεία να είναι διαθέσιμη στο άμεσο μέλλον.

Για την απειλητική εξάπλωση στον πλανήτη ενός νέου στελέχους μικροβίου που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές λοιμώξεις, προειδοποιούν επιστήμονες από τη Βρετανία.

Το μικρόβιο αυτό ανήκει στην οικογένεια των στρεπτόκοκκων τύπου Α, που συνήθως προκαλούν σχετικά ήπιες λοιμώξεις (π.χ. αμυγδαλίτιδα) και αντιμετωπίζονται εύκολα με αντιβιοτικά.

Στις σοβαρές περιπτώσεις, όμως, προκαλούν διηθητικές λοιμώξεις όπως νεκρωτική απονευρωσίτιδα (είναι μία μόλυνση των μαλακών ιστών που τους καταστρέφει), πνευμονία, σηψαιμία (σήψη) και τοξικό σοκ.

Ο ένας στους τέσσερις πάσχοντες από τέτοιου είδους διηθητικές λοιμώξεις, χάνουν τελικά την ζωή τους.

Οι επιστήμονες που μελετούν τους στρεπτόκοκκους διαπίστωσαν ότι την τελευταία 17ετία υπάρχει αύξηση στα κρούσματα των λοιμώξεων από αυτούς που οφείλεται εν πολλοίς στο νέο στέλεχος, το οποίο είναι ένας υποτύπος του στελέχους emm89 και είναι πιο ισχυρό από τα παλαιότερα.
Την εμφάνιση του ίδιου υποτύπου έχουν αναφέρει ερευνητικές ομάδες από την Ιαπωνία, τον Καναδά, τη Γαλλία και τη Σουηδία, γεγονός που υποδηλώνει ότι «εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο», αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «mBio».

Ο νέος υποτύπος του στελέχους emm89 παράγει περισσότερες τοξίνες από τους άλλους τύπους και είναι επίσης μοναδικός επειδή φαίνεται ότι έχει απαλλαγεί από το εξωτερικό περίβλημα που κανονικά φέρουν τα άλλα στελέχη των στρεπτόκοκκων.

Δίχως το περίβλημα αυτό, το βακτήριο προσκολλάται πιο εύκολα στις διάφορες επιφάνειες, οπότε μπορεί να μεταδοθεί πιο εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Επιπλέον, εισβάλλει πιο εύκολα στο εσωτερικό των ανθρώπινων κυττάρων, με συνέπεια να προκαλεί πιο εύκολα σοβαρές διηθητικές λοιμώξεις.
Τη σχετική μελέτη πραγματοποίησε ομάδα επιστημόνων από το Imperial College του Λονδίνου (ICL) και την εκτελεστική υπηρεσία Public Health England (PHE) που υπάγεται στο βρετανικό υπουργείο Υγείας.

onmed.gr