Οι επιστήμονες πίστευαν έως τώρα ότι το γήινο μαγνητικό πεδίο είναι 3,45 δισεκατομμυρίων ετών, αλλά μια νέα μελέτη ανεβάζει την ηλικία του στα 4 έως 4,2 δισεκατομμύρια έτη, δηλαδή περίπου 500 έως 750 εκατομμύρια χρόνια παλαιότερο από τις έως τώρα εκτιμήσεις.
Μια πρόωρη εμφάνιση του μαγνητικού πεδίου σημαίνει ότι η κίνηση των τεκτονικών πλακών ξεκίνησε νωρίτερα. Επίσης η ύπαρξη μαγνητικού πεδίου αποτελεί μια αόρατη ‘ασπίδα' προστασίας για την ατμόσφαιρα από τον ηλιακό «άνεμο» (τα ρεύματα φορτισμένων ηλιακών σωματιδίων που «βομβαρδίζουν» συνεχώς τη Γη), συνεπώς θα διευκόλυνε καθοριστικά την πρόωρη ανάπτυξη ζωής στον πλανήτη μας, ο οποίος αλλιώς θα ήταν γυμνός σαν τον 'Αρη.
Το μαγνητικό πεδίο δημιουργείται στο κέντρο της Γης, στο εξωτερικό τμήμα του πυρήνα, που αποτελείται από λιωμένο ρευστό σίδηρο. Αυτό το «γεωδυναμό», για να λειτουργήσει, χρειάζεται περιοδική απελευθέρωση θερμότητας από τον πλανήτη, κάτι για το οποίο βοηθάει η κίνηση των τεκτονικών πλακών, η οποία μεταφέρει θερμότητα από τα έγκατα του πλανήτη προς την επιφάνειά του.
Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν έχουν συμφωνήσει πότε ακριβώς ξεκίνησε η κίνηση των τεκτονικών πλακών και σε ποιό χρονικό σημείο η νεαρή Γη, που σχηματίσθηκε πριν περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια, απέκτησε μαγνητικό πεδίο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γεωφυσικό Τζον Ταρντούνο του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", μελέτησαν μικροσκοπικούς κρυστάλλους ζιρκονίων σε πανάρχαια πετρώματα από τη δυτική Αυστραλία.
Οι κρύσταλλοι αυτοί περιέχουν μαγνητίτη, ένα ορυκτό που διατηρεί ένα μαγνητικό «αρχείο» του μακρινού παρελθόντος. Μετά από γεωχημικές μετρήσεις και με τη βοήθεια μαγνητόμετρου ακριβείας, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι πιθανώς η τεκτονική των πλακών ξεκίνησε πριν από 4,4 δισεκατομμύρια χρόνια και το μαγνητικό πεδίο πριν τουλάχιστον 4 δισ. χρόνια.
Σήμερα μόνο δύο βραχώδεις πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, η Γη και ο Ερμής, διαθέτουν μαγνητικό πεδίο. Ο 'Αρης έχασε το δικό του πριν περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια και μαζί με αυτό χάθηκαν στο διάστημα η ατμόσφαιρά και το περισσότερο νερό του.
zougla.gr
Tα συναρπαστικά ευρήματα του New Horizons στον Πλούτωνα ξεπερνούν κάθε μέρα τις προσδοκίες των επιστημόνων της NASA για τον πλανήτη-νάνο.
Συγκεκριμένα, αυτό που διαπίστωσαν ήταν ότι μια επιφάνεια πάγου έχει μετακινηθεί με τρόπο που θυμίζει την κίνηση των γήινων παγετώνων και ενδεχομένως να βρίσκεται ακόμα σε κίνηση.Μετά τις παγωμένες οροσειρές που εντοπίστηκαν στον Πλούτωνα, οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει μέσα από τις φωτογραφίες του διαστημικού σκάφους μια σειρά από στοιχεία που τους κάνουν να μιλούν για έναν «κόσμο παγο-θαυμάτων». Eκπληκτοι οι επιστήμονες της NASA εντόπισαν σε εικόνες που έστειλε στη Γη το New Horizons σημάδια πρόσφατης γεωλογικής δραστηριότητας στην παγωμένη περιοχή Sputnik Planum, η οποία έχει το μέγεθος του Τέξας.
Μια άλλη φωτογραφία αποκάλυψε την ύπαρξη μιας μεγάλης ομίχλης που περιβάλλει τον πλανήτη, που φτάνει έως 130 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνειά του.
Αυτή αποτελείται μάλιστα από δύο στρώματα, το ένα στα 80 χιλιόμετρα πάνω από τον πλανήτη και το άλλο 50 χιλιόμετρα πάνω από το πρώτο. «Η ομίχλη που ανιχνεύθηκε σε αυτήν την εικόνα είναι στοιχείο-κλειδί στη δημιουργία των σύνθετων συστατικών υδρογονανθράκων που δίνουν στην επιφάνεια του Πλούτωνα την κόκκινη απόχρωσή του», ανέφερε ο ερευνητής του New Horizons Μάικλ Σάμερς και σχολίασε: «Το σαγόνι μου έπεσε στο πάτωμα όταν είδα αυτήν την πρώτη εικόνα μιας εξωγήινης ατμόσφαιρας στο Κουίπερ Μπελτ. Μας θυμίζει ότι η εξερεύνηση μας φέρνει πολύ περισσότερα από απλά απίστευτες ανακαλύψεις, μας φέρνει ασύλληπτη ομορφιά».
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι μια μονταρισμένη εικόνα του Πλούτωνα που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA και αποτελεί συνδυασμό τεσσάρων φωτογραφιών του πλανήτη.
Παγωμένη περιοχή
«Ξέραμε ότι η αποστολή στον Πλούτωνα θα έφερνε ορισμένες εκπλήξεις και τώρα -10 ημέρες μετά την πλησιέστερη προσέγγιση- μπορούμε να πούμε ότι η προσδοκία μας έχει ξεπεραστεί κατά πολύ», δήλωσε ο Τζον Γκρούνσφελντ, αναπληρωτής διοικητής της NASA, σχολιάζοντας ότι «με κινούμενους παγετώνες, εξωτική χημεία επιφάνειας, οροσειρές και μια απέραντη ομίχλη, ο Πλούτωνας εμφανίζει τέτοια γεωλογική ποικιλία που είναι πραγματικά συναρπαστική».
ethnos.gr
H γεύση του λιπαρού ίσως να προστεθεί επίσημα στο μέλλον ως έκτη στις υπόλοιπες πέντε βασικές γεύσεις, αφού, σύμφωνα με τους ερευνητές, φαίνεται πως ο άνθρωπος μπορεί να την ανιχνεύσει και να την ξεχωρίσει από τις άλλες.
Επιστήμονες στις ΗΠΑ απομόνωσαν την ικανότητα του ανθρώπινου ουρανίσκου να αισθάνεται τη γεύση του λίπους ως μιας διακριτής γεύσης σε σχέση με τις άλλες (γλυκό, αλμυρό, πικρό, ξινό, ουμάμι).
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Πέρντιου, με επικεφαλής τον καθηγητή διατροφολογίας Ρίτσαρντ Μάτες, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό χημείας "Chemical Senses", σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», έκαναν δοκιμές με 54 εθελοντές, από τους οποίους οι 28 είχαν καλύτερη ικανότητα γεύσης σε σχέση με τους υπόλοιπους.
Τα πειράματα έδειξαν ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν εύκολα τη γεύση του λιπαρού, όταν έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε μια μεγάλη γευστική γκάμα. Όμως τα καταφέρνουν μια χαρά, όταν το γευστικό φάσμα περιλαμβάνει μόνο δυσάρεστες γεύσεις (πικρό, ξινό, αλμυρό). Οι εθελοντές ήσαν σε θέση να νιώσουν το λιπαρό, ακόμη και όταν οι επιστήμονες σκοπίμως αφαίρεσαν την υφή και την οσμή του λίπους.
Οι ερευνητές πρότειναν η εν λόγω «λιπαρή» γεύση να ονομασθεί «ολεογκούστους» (από τη λατινική λέξη για τη ικανότητα γεύσης του λίπους). Επίσης επεσήμαναν ότι αν και σε πολλούς ανθρώπους τα λίπη αρέσουν, αυτή καθεαυτή η εν λόγω γεύση δεν είναι ευχάριστη.
Όπως είπε ο Μάτες, «η γεύση των λιπαρών οξέων, αν απομονωθεί, είναι πολύ δυσάρεστη. Δεν βρήκα ούτε έναν άνθρωπο που να του αρέσει. Συνήθως σου έρχεται αμέσως να κάνεις εμετό».
Όμως στην πράξη, επειδή τα λιπαρά τρόφιμα αποτελούν μίγματα ουσιών και γεύσεων, η δυσάρεστη λιπαρή γεύση όχι μόνο καλύπτεται, αλλά αναδεικνύει καλύτερα τις άλλες γεύσεις. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με την πικρή γεύση του καφέ και της σοκολάτας.
Για να αναγνωρισθεί ως μια πρόσθετη βασική γεύση, πρέπει να συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις: η λιπαρή γεύση πρέπει να έχει μια μοναδική χημική «υπογραφή», πρέπει να υπάρχουν ειδικοί κυτταρικοί υποδοχείς στο στόμα για να γίνεται αισθητή και, βεβαίως, οι άνθρωποι πρέπει να μπορούν να την ξεχωρίσουν από τις άλλες γεύσεις. Οι δύο πρώτες προϋποθέσεις πληρούνται σίγουρα, ενώ κάπως αβέβαιη είναι η τρίτη, καθώς φαίνεται πως δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια ικανότητα να αισθάνονται το λιπαρό στον ουρανίσκο τους.
onmed
Σύμφωνα με νέα έρευνα, τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που πάσχουν από ημικρανίες ενδεχομένως κινδυνεύουν περισσότερο από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο αλλά μόνο εάν είναι καπνιστές.
Τα αποτελέσματα της έρευνας επιστημονικής ομάδας από το Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι και το Columbia University που δημοσιεύει online η επιθεώρηση Neurology της ΑΑΝ (American Academy of Neurology) έδειξαν ότι από τους 1.292 συμμετέχοντες με μέσο όρο ηλικίας τα 68 έτη που δήλωναν ότι είχαν ημικρανίες, η παρακολούθησή τους σε βάθος χρόνου 11ετίας κατέγραψε 294 εγκεφαλικά, καρδιακές προσβολές και θανάτους.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι 187 εξ αυτών ανέφεραν ημικρανίες χωρίς αύρα και 75 με αύρα, ωστόσο δεν μπόρεσαν να διαπιστώσουν συσχέτιση των δύο τύπων ημικρανίας με εγκεφαλικό ή καρδιακή προσβολή. Αυτό που βρήκαν όμως είναι ότι μεταξύ καπνιστών η ημικρανία συνδεόταν με τρείς φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης εγκεφαλικού. «Τα ευρήματά μας αποτελούν επιπλέον στοιχείο γιατί το σταμάτημα του καπνίσματος είναι σημαντικό για τους ανθρώπους που πάσχουν από ημικρανίες» επισημαίνει η επικεφαλής της σχετικής έρευνας, ιατρός Teshamae Monteith της Ιατρικής Σχολής Miller του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι.
Σημειωτέον ότι αν και η παρούσα έρευνα διαπιστώνει ότι μόνο οι καπνιστές με ημικρανίες αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού, προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι γυναίκες ηλικίας κάτω των 45 ετών που έπασχαν από ημικρανίες με αύρα είχαν επίσης αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν εγκεφαλικό, ασχέτως αν κάπνιζαν ή όχι.
imerisia.gr
Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν νέο εξωπλανήτη, τον πιο παρόμοιο με τη Γη που έχει παρατηρηθεί ποτέ μέχρι σήμερα, ανακοίνωσε η NASA.
Ο πλανήτης αυτός, που εντοπίστηκε χάρη στο τηλεσκόπιο Κέπλερ, είναι κατά περίπου 60% μεγαλύτερος από τη Γη, απέχει 1.400 έτη φωτός και βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου, ανακοίνωσαν οι επιστήμονες σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν. Απέχει επίσης από το άστρο του ίση απόσταση με αυτήν που βρίσκεται η Γη από τον Ήλιο. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατό να διαθέτει νερό σε υγρή μορφή, κάτι που θα επέτρεπε την ύπαρξη ζωής.
Ο εξωπλανήτης, που βαφτίστηκε Kepler 452b, περιφέρεται γύρω από ένα άστρο με χαρακτηριστικά επίσης παρόμοια με του Ήλιου. Το άστρο αυτό είναι μόνο 4% μεγαλύτερο και 10% φωτεινότερο από τον Ήλιο αλλά και 1,5 δισεκατομμύριο χρόνια γηραιότερο από αυτόν. Μια πλήρης περιφορά του Kepler 452b γύρω από το άστρο του διαρκεί 385 ημέρες.
Με την ανακάλυψη αυτή οι επιστήμονες "πετυχαίνουν πρόοδο όσον αφορά τις γνώσεις τους για τον αριθμό των (δυνητικά) κατοικήσιμων πλανητών που θα μπορούσαν να υπάρχουν" στον γαλαξία μας, είπε ο Τζόζεφ Τουίκεν, ο επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής Κέπλερ και ερευνητής στο SETI, το Ινστιτούτο Ερευνών Εξωγήινης Νοημοσύνης.
Ο Kepler 452b έχει ακτίνα 60% μεγαλύτερη από εκείνην της Γης και υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να πρόκειται για έναν βραχώδη πλανήτη με πυκνή ατμόσφαιρα και μεγάλη ποσότητα νερού. Ενδέχεται επίσης, σύμφωνα πάντα με τους αστρονόμους, να έχει και ηφαιστειακή δραστηριότητα.
Ο Kepler 452b είναι ένας από τους δώδεκα νέους εξωπλανήτες που περιλαμβάνονται στον κατάλογο με τις ανακαλύψεις του τηλεσκοπίου Κέπλερ. Για να παραμείνουν σ' αυτόν, οι εξωπλανήτες θα πρέπει να διαθέτουν διάμετρο κατά δύο φορές μικρότερη από εκείνη της Γης και να βρίσκονται σε τροχιά στην "κατοικήσιμη ζώνη" ενός αστεριού—δηλαδή ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακριά από αυτό ώστε να μην είναι πολύ θερμοί ή πολύ ψυχροί για να διαθέτουν νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά τους.
"Η συνέχιση της μελέτης των άλλων εξωπλανητών αυτού του καταλόγου και η τελική εξέταση των άλλων επιστημονικών δεδομένων που μετέδωσε το Κέπλερ θα μας βοηθήσει να βρούμε τους μικρότερους και πιο ενδιαφέροντες πλανήτες", εξήγησε ο Τζόζεφ Τουίκεν. "Αυτό θα μας επιτρέψει επίσης να κάνουμε μια καλύτερη εκτίμηση για τη συχνότητα αυτών των κατοικήσιμων κόσμων" στο ηλιακό μας σύστημα, πρόσθεσε.
Το γεγονός ότι το αστέρι γύρω από το οποίο περιστρέφεται ο Kepler 452b είναι 1,5 δισεκατομμύριο χρόνια γηραιότερο από τον Ήλιο —με τον οποίο κατά τα άλλα έχει πολλά κοινά στοιχεία— μπορεί να δώσει μια ιδέα στους επιστήμονες του ποιο θα μπορούσε να είναι το μακρινό μέλλον της Γης. "Ο Kepler 452b μπορεί να υφίσταται σήμερα αυτό που θα πάθει η Γη σε περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο χρόνια, όταν ο Ήλιος μας θα γεράσει και θα γίνει πιο φωτεινός", εξήγησε ο αστρονόμος του SETI Νταγκ Κάλντγουελ.
Μέχρι σήμερα, ο κατάλογος που έχει συντάξει η NASA με τις ανακαλύψεις του τηλεσκοπίου Κέπλερ περιλαμβάνει συνολικά 4.696 εξωπλανήτες. Το διαστημικό τηλεσκόπιο παρουσίασε βλάβη στα μέσα του 2013, όταν δύο από τα γυροσκόπιά του σταμάτησαν να λειτουργούν. Οι εξωπλανήτες αυτοί παρατηρήθηκαν πριν διαπιστωθεί η βλάβη στο Κέπλερ.
e-typos.com