Μην ανησυχείτε, κυρία Κεχαγιά. Η Δημοκρατική Αριστερά δεν πρόκειται να διαλυθεί. Και δεν θα διαλυθεί, όχι επειδή το λέω εγώ ή επειδή δεν θα το επιτρέψουν τα μέλη και τα στελέχη της. Δεν πρόκειται να διαλυθεί, επειδή εκφράζει ανάγκες και διεκδικήσεις της κοινωνία. Η παρουσία της είναι επίσης αναγκαία για την πολιτική ζωή και την ανασύσταση του προοδευτικού τόξου. Τα πολιτικά δεδομένα αλλάζουν και εξελίσσονται. Και να είστε βέβαιη πως το συνέδριο μας θα γυρίσει σελίδα…

Τί είδους συνέδριο θα κάνετε τον Σεπτέμβριο με απούσα την μειοψηφία του κόμματος;
Η Κεντρική Επιτροπή της Δημοκρατικής Αριστεράς αποφάσισε ότι η πραγματοποίηση ενός ενωτικού συνεδρίου είναι ο μόνος δρόμος για να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα και να γεφυρωθούν οι όποιες διαφορές. Θεωρώ λανθασμένη την απόφαση των συντρόφων της μειοψηφίας. Οι διαφωνίες δεν επιλύονται στα τηλεπαράθυρα. Στα κόμματα που είναι δημοκρατικά συγκροτημένα, η προσφυγή στη βάση δεν είναι πολυτέλεια. Είναι μονόδρομος και δημοκρατική υποχρέωση .

Θα θέσετε εκ νέου υποψηφιότητα;
Το συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς θα χαράξει το δρόμο του κόμματος για την επόμενη περίοδο και θα εκλέξει νέα ηγεσία. Όλη η εξουσία ανήκει στους συνέδρους. Αυτοί θα κρίνουν.

Τί απαντάτε σε όσους πιστεύουν ότι έπρεπε να παραιτηθείτε μετά τις ευρωεκλογές;
Στις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί το βράδυ της Κυριακής των ευρωεκλογών, η βασική φροντίδα μου ήταν πώς το κόμμα θα βαδίσει συγκροτημένο. Δήλωσα από εκείνες τις στιγμές ότι προτίθεμαι να θέσω σε κίνηση όλες τις εσωκομματικές διαδικασίες που προβλέπονται και δύο μέρες αργότερα υπέβαλα την παραίτησή μου στα όργανα του κόμματος.

Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι εκείνη η κίνησή σας θεωρήθηκε προσχηματική.
Κυρία Κεχαγιά, έχω ήδη απαντήσει: στην Αριστερά, τα αξιώματα δεν τα φέρνει κανείς από το σπίτι του ή από τις παρέες του. Την ηγεσία της Δημοκρατικής Αριστεράς μου την εμπιστεύθηκαν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες μου με συγκεκριμένες εσωκομματικές διαδικασίες. Σ’ αυτούς θεώρησα ότι είχα χρέος να προσφύγω και να υποβάλω την παραίτησή μου κι όχι στα Μέσα Ενημέρωσης, όπως ορισμένοι απαιτούσαν.

Θεωρείτε ότι η στρατηγική των συμμαχιών της Δημοκρατικής Αριστεράς απέτυχε;
Είχα πει και προεκλογικά ότι το εύρος των δυνάμεων που είχε συσπειρώσει η συμπαράταξη «Δημοκρατική Αριστερά – Προοδευτική Συνεργασία» δεν ήταν αυτό που επιθυμούσαμε ή που απαιτούσε η ειδική συγκυρία που διανύουμε. Ήταν ένα πρώτο βήμα, ωστόσο, αυτή η προεκλογική προσπάθεια. Και θα ήταν παράλειψη εκ μέρους μου να μην υπογραμμίσω ότι τα πολιτικά πρόσωπα που συμπαρατάχτηκαν

μαζί μας εμπλουτίζουν με την παρουσία και τις απόψεις τους τις πρωτοβουλίες της Δημοκρατικής Αριστεράς. Τους τιμούμε διπλά, γιατί εκτός του ότι έδωσαν μαζί μας τη μάχη, δεν αποθαρρύνθηκαν και παρέμειναν δίπλα μας ακόμη και μετά από το δυσμενές εκλογικό αποτέλεσμα.

Γιατί αποπέμψατε τον κ. Ψαριανό, ενώ οι διαγραφές δεν προβλέπονται από το Καταστατικό σας;
Διαγραφές, όντως, το καταστατικό της Δημοκρατικής Αριστεράς δεν προβλέπει. Αυτό που προβλέπεται – συνέβη και παλιότερα με τις περιπτώσεις των κ. Βουδούρη και Μουτσινά – είναι η απομάκρυνση από την κοινοβουλευτική ομάδα με απόφαση του Προέδρου της.

Ήταν προσωπικό το θέμα με τον βουλευτή;
Δεν προσωποποίησα ποτέ τις πολιτικές μου ενέργειες κι ούτε προτίθεμαι να το κάνω τώρα. Γνωρίζετε, άλλωστε, τόσο καλά όσο κι εγώ, ότι ο συγκεκριμένος βουλευτής είχε, με τις συνεχείς διαφοροποιήσεις του, ουσιαστικά αποσπαστεί εδώ και καιρό από την κοινοβουλευτική μας ομάδα. Η απόφαση της απομάκρυνσής του ελήφθη μετά και την τελευταία του άρνηση να συνυπογράψει με τους υπολοίπους βουλευτές την πρόταση διενέργειας δημοψηφίσματος του κόμματός μας για τη «μικρή ΔΕΗ».

Η ΔΗΜΑΡ όμως φυλλοροεί. Ο κ. Οικονόμου και η κυρία Μάρκου ανεξαρτητοποιήθηκαν, άλλα δύο στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής παραιτήθηκαν...

Αναφέρεστε σε τέσσερα πρόσωπα… Να αναφερθώ κι εγώ στα εκατοντάδες στελέχη του κόμματος που κάνουν, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα,  ό,τι περνάει από το χέρι τους για την στήριξη και την ανασυγκρότηση της Δημοκρατικής Αριστεράς;

Γιατί αποφασίσατε τώρα συμμετοχή στον διάλογο για την Κεντροαριστερά;
Δεν το αποφάσισα τώρα. Θα σας θυμίσω ότι, προεκλογικά, είχα δηλώσει ότι μετά τις εκλογές θα αναλάβω πρωτοβουλία διαλόγου για την κεντροαριστερά και την προοδευτική διακυβέρνηση. Αυτό κάναμε. Αναλάβαμε μια πρωτοβουλία διαλόγου, που φιλοδοξεί να ανοίξει, με πολιτική ειλικρίνεια, τον διάλογο με τα κόμματα και τις κινήσεις του χώρου της κεντροαριστεράς και της αριστεράς, με στόχο που δεν μπορεί να είναι άλλος από τη διαμόρφωση ενός σχεδίου για την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας.

Πολλοί πιστεύουν ότι λόγω της εκλογικής δύναμης του κόμματός σας αναγκάζεστε να προσέλθετε σε διάλογο.
Δικαίωμά τους… Θα περιοριστώ να σας πω ότι η εμβέλεια των πρωτοβουλιών και η ανταπόκριση σε ανάγκες, όπως είναι η ανάγκη να κυβερνηθεί προοδευτικά ο τόπος, δεν μετρώνται μόνο με ποσοστά. Δεν το βλέπετε;

Στο φόρουμ για την Κεντροαριστερά ποιες προσωπικότητες θα καλέσετε να συμμετάσχουν;
Στο χώρο διαλόγου που θέλουμε να δημιουργήσουμε έχουν θέση τόσο οι αποδέκτες της πρωτοβουλίας που αναλάβαμε, δηλαδή όλες πολιτικές δυνάμεις που μπορούν να συγκροτήσουν ένα νέο μπλοκ προοδευτικής εξουσίας, όσο και άλλες συλλογικότητες ή συσπειρώσεις πολιτών της αριστεράς, της κεντροαριστεράς, του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της πολιτικής οικολογίας και, φυσικά, ανένταχτοι αριστεροί , προοδευτικοί πολίτες, αλλά και πρόσωπα που τηρούν αποστάσεις από το κομματικό σύστημα.

Βάζετε κάποιο προαπαιτούμενο στην ατζέντα διαλόγου με το ΠΑΣΟΚ;
Το μόνο προαπαιτούμενο που βάζουμε είναι η βούληση να ωθήσουμε όλοι μαζί, με ειλικρίνεια και χωρίς μικροκομματικές μεθοδεύσεις, τον άξονα των πολιτικών εξελίξεων προς προοδευτική κατεύθυνση.

Αν σας ζητηθεί να συναινέσετε στην Προεδρική εκλογή;
Θεωρώ ότι το θέμα της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας δεν πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διαλόγου μεταξύ δύο κομμάτων. Θα κριθεί στον κατάλληλο χρόνο, σε συνάρτηση με το πολιτικό κλίμα εκείνης της εποχής και τις πολιτικές που ασκούνται. Η ένταξη , άλλωστε, στον διάλογο -  και ως προαπαιτούμενο μάλιστα -  τoυ θέματος της προεδρίας της Δημοκρατίας είναι στοιχείο που ευτελίζει το θεσμό και τον βάζει σε πολιτικό παζάρι.

Το "Ποτάμι" γιατί σάς απαξίωσε πολιτικά ως κόμμα;
Δεν θεωρώ ότι απαξίωσε εμάς… Δηλώνει, άλλωστε, ότι σέβεται την ιστορία μας. Δικαίωμά του είναι προφανώς να αποδεχθεί ή να απορρίψει την πρόταση διαλόγου που καταθέσαμε. Απαξίωσε ωστόσο κάποιους χώρους όπως το ΠΑΣΟΚ και πρόσωπα που διαχειρίσθηκαν κυβερνητική εξουσία με έναν τρόπο – πρέπει να το πω – σχεδόν ισοπεδωτικό. Ξέρετε, η έννοια της πολιτικής υπήρχε και πριν εφευρεθεί το «Ποτάμι»…

Τελικώς, ποιες είναι οι σχέσεις ΔΗΜΑΡ-ΣΥΡΙΖΑ;
Η Δημοκρατική Αριστερά αντιμετωπίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμη του προοδευτικού χώρου, χωρίς να υποστέλλει την κριτική της. Θεωρούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να επιχειρεί μια επικίνδυνη ακροβασία μεταξύ ρεαλιστικών θέσεων και ανεδαφικών δογματισμών. Είναι θετικό, βέβαια, ότι με πρόσφατες κινήσεις του δείχνει να εγκαταλείπει την αντίληψη της κομματικής αυτάρκειας και να προσανατολίζεται στην αναζήτηση κοινών τόπων με άλλες δυνάμεις σε υπαρκτά κοινωνικά μέτωπα. Σε κάθε

περίπτωση, θεωρώ ότι ο χώρος της κεντροαριστεράς και της αριστεράς οφείλουν χάριν της χώρας και της κοινωνίας να αναζητήσουν προγραμματικές συμπτώσεις.
 
Θα μπορούσατε να επιστρέψετε στην Κουμουνδούρου έστω και ως σύμμαχοι;
Η πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι δεδομένη.  Στην πρόσφατη απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματός μας, όπου αποφασίσθηκε η πρωτοβουλία για το διάλογο στην κεντροαριστερά και τη διαμόρφωση μιας νέας προοδευτικής διακυβέρνησης, υπογραμμίζεται ρητά η ανάγκη να διαφυλαχθεί η αυτονομία μας, την οποία και δεν εκχωρούμε.  

Ποιες είναι οι σχέσεις σας με την μεταρρυθμιστική τάση και τον Σπύρο Λυκούδη;
Θα ήθελα να είναι συντροφικές. Τους λέω, πάντως, ότι κάνουν λάθος, μη αποδεχόμενοι ουσιαστικά τον διάλογο στο εσωτερικό του κόμματός μας. Έχω πλήρη αίσθηση πού μπορούμε να συμπέσουμε και πού ακριβώς διαφωνούμε. Για να το κάνουμε, όμως, θα πρέπει να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι. Δεν κατάλαβα ποτέ ούτε πώς έφθασαν στην απόφαση να μην πάρουν μέρος στο συνέδριο - άρα και στα όργανα - της Δημοκρατικής Αριστεράς ούτε πώς σκέφτονται το μέλλον τους στο κόμμα.

Φοβάστε ότι η ΔΗΜΑΡ κινδυνεύει να μην μπει στην Βουλή στις επόμενες εθνικές εκλογές;
Η Δημοκρατική Αριστερά θα παλέψει και θα πετύχει την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση. Όχι γιατί αυτό είναι αυτοσκοπός, αλλά γιατί το έχει ανάγκη η χώρα. Σας το είπα και εισαγωγικά: η κοινωνία και το πολιτικό σύστημα χρειάζονται έναν χώρο όπως ο δικός μας, που θα ανασυστήσει το προοδευτικό τόξο και θα δοκιμάσει να μειώσει τις αποστάσεις που δημιούργησε μεταξύ της κεντροαριστεράς και της αριστεράς ο νέος διπολισμός.

H χώρα πρέπει να βγει από το τούνελ, στο οποίο παραμένει εγκλωβισμένη. Μπορεί και πρέπει να κατακτήσει μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση, στην οποία έχουν θέση όλοι όσοι αντιπαρατίθενται στις συντηρητικές πολιτικές και συμφωνούν στη θέση ότι η Ελλάδα θα πρέπει να παραμείνει σε σταθερή ευρωπαϊκή πορεία.
Σ’ αυτή την προοδευτική διακυβέρνηση χωρούν όλοι, εκτός από τις πολιτικές που βύθισαν την κοινωνία στην απόγνωση και την οικονομία στο υφεσιακό τέλμα. Χωρούν  και η κεντροαριστερά και η Αριστερά.  Μια Αριστερά απαλλαγμένη από το λαϊκισμό και μια  κεντροαριστερά αυτόνομη και ισχυρή, απεξαρτημένη από τη στρατηγική σύμπλευση με τη ΝΔ, που θα αναζητήσουν κοινούς τόπους με το μοναδικό πολιτικό «εργαλείο» που διαθέτουμε:  τις προγραμματικές συμπτώσεις και τις προγραμματικές συμφωνίες, μέσα από τις οποίες θα προκύψει ένα εναλλακτικό προοδευτικό κυβερνητικό σχέδιο, που θα δώσει ανάσα στους πολίτες και προοπτικές  στη χώρα.  

Πότε πιστεύετε πως θα γίνουν εκλογές;
Εκλογές μπορούν να γίνουν εντός του 2014  για δύο λόγους: είτε λόγω αδυναμίας της παρούσας Βουλής να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας είτε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης και με την επίκληση μείζονος εθνικού λόγου. Θεωρώ ότι και τα δύο ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, αν και το δεύτερο, το ενδεχόμενο ενός εκλογικού αιφνιδιασμού, το φθινόπωρο, μοιάζει να το μπλοκάρει το δυσμενές για την κυβέρνηση αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και η νέα γενιά επαχθών μέτρων που θεωρώ ότι φέρνουν οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί.

Θα έρθει και νέο Μνημόνιο;
Ακόμα και αν δεν έρθει νέο μνημόνιο υπό την τυπική έννοια ενός νέου δανείου και μιας νέας συμφωνίας με τους δανειστές, είναι σαφές ότι ήδη έχουν έρθει νέα μέτρα μνημονιακής προέλευσης και αντίστοιχης λογικής. Άλλα από αυτά, γιατί τα φέρνουν

όντως οι απαιτήσεις της τρόικας κι άλλα γιατί τα προωθεί η ίδια η κυβέρνηση, κλείνοντας το μάτι σε ποικιλώνυμα ιδιωτικά συμφέροντα.
Η χώρα αλλάζει, κυρία Κεχαγιά. Και αλλάζει αρνητικά. Πρέπει να το αποτρέψουμε. Κοιτάξτε τους νέους οικονομικούς συσχετισμούς που διαμορφώνονται. Σήμερα διαλύεται η μεσαία τάξη. Σήμερα συγκροτείται η απόλυτη κυριαρχία του τραπεζικού συστήματος στη διαμόρφωση των οικονομικών συσχετισμών στη χώρα. Αν δεν υπάρξει μια άλλη διακυβέρνηση, το μοντέλο του απόλυτου νεοφιλελεύθερου συντηρητισμού θα ισοπεδώσει τα εργασιακά δικαιώματα και θα εξαφανίσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Αξίζει στη χώρα και στους ανθρώπους της μια τέτοια προοπτική;