Με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το Δημόσιο υποχρεούται να αποζημιώσει με υπέρογκο ποσό ιδιοκτήτη ακινήτου για τη Μεταφορά Συντελεστή Δόμησης, ανοίγοντας παράλληλα και το δρόμο σε όσους έχουν στην κατοχή τους τον ίδιο τίτλο να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη.

Ταυτόχρονα, η απόφαση αυτή θα πρέπει να οδηγήσει την κυβέρνηση στην άμεση νομοθέτηση γιατί σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει υπαρκτός κίνδυνος δημοσιονομικής βόμβας καθώς τα τετραγωνικά Συντελεστή Δόμησης που υπάρχουν αυτή τη στιγμή είναι εκατομμύρια και το κόστος αυτών τεράστιο.

Επί δεκαετίες

Τις τελευταίες δεκαετίες, αυτό που ίσχυε ήταν οι ιδιοκτήτες να έχουν στην κατοχή τους τον τίτλο Μεταφοράς Συντελεστή Δόμησης αλλά λόγω των αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ -που επί σειρά ετών έκριναν αντισυνταγματικό το νομοθετικό πλαίσιο της ΜΣΔ- να μην μπορούν να τον αξιοποιήσουν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην επιτρέπεται στους κατόχους να κτίσουν το ακίνητό τους αλλά την ίδια στιγμή φορολογούνταν ακόμη και με φόρο ακίνητης περιουσίας.

«Πραγματικά πολύ σημαντική απόφαση, η οποία ουσιαστικά ορίζει το αυτονόητο. Δεν μπορεί μια υπηρεσία του κράτους να δεσμεύει την περιουσία των πολιτών και η νομοθετική εξουσία να καθορίζει ότι μπορεί να μεταφερθεί ο συντελεστής δόμησης ενός οικοπέδου – που θεωρούμε το συντελεστή δόμησης σε κάποιο άλλο και στη συνέχεια μια άλλη υπηρεσία του ίδιου του κράτους να λέει ότι οι τίτλοι μεταφοράς συντελεστή δόμησης είναι άχρηστοι και δεν μπορούν να μεταφερθούν πουθενά. Παράλληλα πάντα, ένας άλλος νόμος του κράτους να λέει ότι οι τίτλοι φορολογούνται ακόμη και με φόρο ακίνητης περιουσίας. Η απόφαση αυτή του ΣτΕ είναι η επιστροφή στη λογική», αναφέρει χαρακτηριστικά στον Ελεύθερο Τύπο ο Στράτος Παραδιάς, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ).

Ουσιαστικά αυτό που συνέβαινε ήταν από τη μια το κράτος να παίρνει την περιουσία των πολιτών και από την άλλη τους ακύρωνε τον τίτλο που τους έδινε ως αντάλλαγμα. «Η Μεταφορά Συντελεστή Δόμησης από παντού είχε κριθεί ως ένα χρήσιμο εργαλείο πολεοδομικό, με το οποίο το κράτος και κυρίως οι δήμοι που δεν είχαν χρήματα να αγοράσουν ένα κεντρικό κομμάτι και να το κάνουν πλατεία έλεγαν στον πολίτη “δώσε μου το οικόπεδό σου – εγώ δεν έχω λεφτά να σου δώσω, αλλά θα σου δώσω τους τίτλους ΣΜΔ και αυτό που εσύ θα μπορούσες να το χτίσεις εδώ και εγώ θα το κάνω πλατεία, θα πας να το χτίσεις παραπέρα”. Κάτι τέτοιο φυσικά και δεν γινόταν και έπεφταν οι πολίτες θύματα ενός κράτους-απατεώνα», τονίζει με έμφαση ο κ. Παραδιάς.

Η υπόθεση

Μέσα στο εγκεκριμένο σχέδιο πόλεως του Δήμου Ελευσίνας, πολίτης είχε οικόπεδο 6.600 τ.μ. Με αποφάσεις όμως τόσο της Νομαρχίας Αττικής όσο και του ΥΠΕΧΩΔΕ, το συγκεκριμένο οικόπεδο χαρακτηρίστηκε ως χώρος πρασίνου. Κάτι που σημαίνει την υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης στον ιδιοκτήτη του.

Ο ιδιοκτήτης με τη σειρά του είχε ζητήσει να λάβει τίτλο δικαιώματος ΜΣΔ, αντί για την καταβολή αποζημίωσης – πράγμα που τελικά συνέβη. Βέβαια, δεν πρόλαβε να την παραλάβει στην κατοχή του καθώς η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε για ακόμη μια φορά αντισυνταγματικό το νομοθετικό πλαίσιο της μεταφοράς συντελεστή δόμησης.

Επειτα, το ΥΠΕΧΩΔΕ εξέδωσε εγκύκλιο με την οποία ανεστάλη γενικά η εφαρμογή των διατάξεων για τη ΜΣΔ, όπως ανεστάλη και η «εκτέλεση των τίτλων ΜΣΔ οι οποίοι είχαν ήδη εκδοθεί, προκειμένου να συνταχθεί νέο θεσμικό πλαίσιο εναρμονισμένο προς τις συνταγματικές επιταγές, όπως αυτές καθορίστηκαν από την απόφαση του ΣτΕ».

Μηδενίστηκε η αξία

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μηδενιστεί η αξία του τίτλου της ΜΣΔ και να προσφύγει στη Δικαιοσύνη υποστηρίζοντας ότι υπέστη ζημιά ίση με την αξία του οικοπέδου του, που ανερχόταν στις 532.433 ευρώ. Παράλληλα, ζήτησε να του καταβληθούν 111.794 ευρώ για διαφυγόντα κέρδη. Οπως υποστήριξε, εάν εκμίσθωνε το ακίνητό του από το διάστημα της χορήγησης του τίτλου ΜΣΔ μέχρι την ημέρα κατάθεσης της αγωγής (δηλαδή για διάστημα 21 μηνών), θα εισέπραττε, λόγω της μεγάλης έκτασης και της προνομιακής θέσης του, το ποσό των 111.794 ευρώ. Ακόμα, ζήτησε να του καταβληθεί αποζημίωση 644.149 ευρώ σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα περί αδικαιολόγητου πλουτισμού του Δημοσίου.

Στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών έχασε τη δικαστική μάχη στο σύνολό της και άσκησε έφεση. Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών αποφάνθηκε ότι πρέπει να λάβει αποζημίωση για «την αδυναμία του να πραγματοποιήσει τη ΜΣΔ στο ωφελούμενο ακίνητο, εξαιτίας του ότι ο τίτλος για τη ΜΣΔ που χορηγήθηκε από το ΥΠΕΚΑ ήταν παράνομος, λόγω αντιθέσεως προς τις διατάξεις του Συντάγματος των διατάξεων του ν. 2300/1995, με βάση τις οποίες είχε εκδοθεί ο τίτλος αυτός».

Αντικειμενική αξία

Ακόμη, το Εφετείο αποφάνθηκε ότι η αποζημίωση που δικαιούται να λάβει είναι ίση με την αντικειμενική αξία του ακινήτου του, δηλαδή 447.424 ευρώ, αναφέρει η «Ημερησία».
Από τα Διοικητικά Δικαστήρια δεν έγινε δεκτή η αξίωσή του για διαφυγόντα κέρδη και για αποζημίωση περί αδικαιολόγητου πλουτισμού του Δημοσίου. Το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε αναίρεση στο ΣτΕ κατά της εφετειακής απόφασης. Το Β’ Τμήμα απέρριψε την αναίρεση του Δημοσίου και επικύρωσε την εφετειακή απόφαση.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν ότι ο τίτλος για τη ΜΣΔ «ήταν παράνομος, λόγω αντιθέσεως προς τις διατάξεις του Συντάγματος των διατάξεων του ν. 2300/1995, με βάση τις οποίες είχε εκδοθεί» και επομένως «θεμελιώνεται αξίωση για αποζημίωση λόγω της παρανομίας τίτλου ΜΣΔ».

eleftherostypos.gr/