Μπορεί να έχουν περάσει περίπου 10 μήνες από τις 15 Ιουνίου του 2017, όταν και το Eurogroup αποφάσισε να υιοθετήσει τη γαλλική πρόταση για ένα μηχανισμό που θα συνδέει την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους με την πραγματική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, ωστόσο κάποιες σημαντικές πτυχές του μηχανισμού αυτού παραμένουν σε εκκρεμότητα.
Ο μηχανισμός για την ελάφρυνση του χρέους με «ρήτρα ανάπτυξης» έχει μεγάλη τεχνική χρησιμότητα. Ουσιαστικά έρχεται να στηρίξει την απομείωση του χρέους σε πραγματικά γεγονότα, καθώς για την ενεργοποίηση της αναδιάρθρωσης των ομολόγων του EFSF κατά την περίοδο μετά το πρόγραμμα δεν θα λαμβάνονται υπόψη οι «στατικές» αναπτυξιακές προβλέψεις της ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους των θεσμών, αλλά «δυναμικές» προβλέψεις , ήτοι οι πραγματικές εξελίξεις και οι πραγματικοί ετήσιοι ρυθμοί ανάπτυξης.
Έτσι, η αλλαγή του προφίλ των ομολόγων του EFSF (π.χ. η επέκταση των διαρκειών τους έως και 15 έτη) θα γίνεται βάσει του μηχανισμού αναπτυξιακής προσαρμογής του χρέους. Τι σημαίνει αυτό; Πως εάν οι ρυθμοί ανάπτυξης είναι αυξημένοι σε σχέση με την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους που θα έχουν συντάξει οι θεσμοί, τότε το χρέος θα αποπληρώνεται ταχύτερα, ενώ εάν οι ρυθμοί είναι πιο αργοί τότε θα γίνεται μεγαλύτερη παρέμβαση στο χρέος , ώστε οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας να παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα.
Το ανακοινωθέν του Eurogroup του προηγουμένου Ιουνίου ανέφερε πως ο συγκεκριμένος μηχανισμός προσαρμογής στην ανάπτυξη θα πρέπει να είναι λειτουργικός (operational). Σε αυτή την ιδιότητα «κολλάνε» μέχρι σήμερα οι διαβουλεύσεις τόσο εντός του EuroWorking Group όσο και μεταξύ των θεσμών.
Πληροφορίες που μετέδωσε το CNN Greece από την Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον ανέφεραν πως η ευρωζώνη έχει καταλήξει σε μια κοινή πρόταση για το πώς θα μοιάζει ο μηχανισμός που θα συνδέει την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους με την πραγματική ανάπτυξη, ωστόσο δεν έχει υπάρξει συμφωνία για το πώς αυτός θα ενεργοποιείται.
Αν και το ΔΝΤ τάσσεται υπέρ της αυτόματης ενεργοποίησης του εν λόγω μηχανισμού, δηλαδή χωρίς να απαιτείται απόφαση του Eurogroup, υπάρχουν κράτη μέλη που δεν το δέχονται αυτό και ζητούν να εφαρμοστεί η απόφαση του Eurogroup του Μάιου 2016 που μιλούσε ρητά για ελάφρυνση του χρέους με «διαδοχική προσέγγιση», όπου το πακέτο μέτρων για το χρέος θα μπορούσε να γίνεται σταδιακά και προοδευτικά.
Πηγές του Ευρωσυστήματος ανέφεραν στο CNN Greece πως εάν υιοθετηθεί το πνεύμα του ανακοινωθέντος της Ευρωομάδας του προηγούμενου Ιουνίου, τότε δεν θα αμφισβητηθεί ο αυτοματισμός του μηχανισμού, καθώς χωρίς αυτοματισμό δεν υφίσταται λειτουργικότητα.
Το ζήτημα είναι πως όσο καθυστερούν οι αποφάσεις για το μηχανισμό τόσο καθυστερούν να μπουν στη θέση τους και τα λοιπά κομμάτια του πάζλ για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, όπως το τι θα γίνει με την επαναγορά των δανείων του ΔΝΤ και με τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα που διακρατούν οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης.