Τό πρωί τῆς Τετάρτης 25ης Μαρτίου 2020 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ λειτούργησε, κεκλεισμένων τῶν θυρῶν μέ τήν παρουσία τῆς Δημοτικῆς Τηλεόρασης, στό ἑορτάζον Μητροπολιτικό Παρεκκλήσιο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου.

Στή συνέχεια, ἔψαλε ἐπιμνημόσυνη δέηση στό Ἡρῶο τῆς Κῶ καί στό Μνημεῖο τῶν δύο Ἀρχιεπισκόπων Κώου, Ζαχαρία καί Γερασίμου, ψάλλοντας τόν Ἐθνικό Ὕμνο καί καταθέτοντας, ὡς ἔνδειξη τιμῆς καί δόξας, κλαδί δάφνης.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κώου Ζαχαρίας (1790-1798) ἔνθερμος πατριώτης συμμετεῖχε σέ ἐπαναστατικές κινήσεις μέ σκοπό τήν ἀπευλευθέρωση. Αὐτή ἡ δραστηριότητά του ἔγινε ἀντιληπτή ἀπό τούς Ὀθωμανούς. Τήν ἄνοιξη τοῦ 1798 ὁ Ὀθωμανός ναύαρχος τοῦ στόλου πού βρισκόταν στά ἀνοιχτά τῆς Κῶ τόν κάλεσε στή ναυαρχίδα καί τόν ὑπέβαλε σέ βασανιστήρια προκειμένου νά ἀποκαλύψει τούς συνεργάτες του. Τήν ἄρνησή του ἀκολούθησε μαρτυρικός θάνατος καί ρίψη τοῦ σώματος του στή θάλασσα.

Μετά τή ναυμαχία τοῦ Γέροντα (29 Αὐγούστου 1824), στήν ὁποία ὁ ἑλληνικός στόλος νίκησε κατά κράτος τήν τουρκοαιγυπτιακή ἀρμάδα, αὐτή κατέπλευσε στό λιμάνι τῆς Κῶ καί ἐπακολούθησαν φοβερές ὠμότητες ἐναντίον τοῦ τοπικοῦ ἄμαχου πληθυσμοῦ. Βλέποντας ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος Κώου Γεράσιμος Β΄ (1801-1838) τό ποίμνιό του νά σφαγιάζεται ἄγρια καί τό αἷμα νά τρέχει στούς δρόμους τῆς Κῶ, διακινδυνεύοντας τήν ἴδια του τή ζωή, παρουσιάστηκε στόν Τοῦρκο διοικητή καί «γονυπετής», ὅπως μᾶς λέει ὁ Ἰάκωβος Ζαρράφτης, παρακάλεσε μέ ταπείνωση τόν πασά νά δείξει ἔλεος. Ἐκεῖνος βλέποντας τή στάση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κάμφθηκε, σταμάτησε τή σφαγή καί μέ αὐτόν τόν τρόπο διασώθηκαν οἱ Κῶοι.

Περισσότερα..