Η απάντηση του Υπουργείου Πολιτισμού στον καταιγισμό των αντιδράσεων που προκάλεσε η απόφασή του να χαρακτηρίσει αρχαιολογικό χώρο έκταση συνολικής επιφανείας 10.000 στρεμμάτων (που περιλαμβάνει και τα 1615 στρέμματα της παραχώρησης) στην περιοχή του Γκολφ Αφάντου,

ουδόλως καθησυχάζει τις ανησυχίες της τοπικής κοινωνίας για τον κίνδυνο ματαίωσης μιας πολύ σοβαρής επένδυσης.

Απεναντίας, οι ανησυχίες εντείνονται ακόμη περισσότερο, διότι από το κείμενο της ανακοίνωσης προκύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι πρόκειται για μια απόφαση που ελήφθη απολύτως συνειδητά και με πλήρη επίγνωση των επιπτώσεων της στο νησί της Ρόδου και στην αξιοπιστία της χώρας.

Για τον ισχυρισμό του Υπουργείου Πολιτισμού ότι η απόφαση του δεν εμποδίζει την επένδυση, δύο ερμηνείες μπορούμε να δώσουμε : είτε απέχουν πλέον τόσο πολύ από την πραγματικότητα είτε διακατέχονται από τυφλό κυνισμό. Και στις δύο πιθανές ερμηνείες, η δική μας ανησυχία λαμβάνει πλέον δικαιολογημένες διαστάσεις πανικού.

Το Υπουργείο Πολιτισμού δεν δίνει καμία απάντηση στην χρονική συγκυρία κατά την οποία λαμβάνεται η συγκεκριμένη απόφαση, η οποία – σημειωτέον – δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως την ίδια ημέρα που επρόκειτο να ολοκληρωθεί η διαδικασία έγκρισης του νέου ειδικού χωροταξικού σχεδίου (ΕΣΧΑΔΑ) για το ακίνητο, το οποίο προφανώς δεν μπορεί να εγκριθεί πλέον στην παρούσα μορφή του.

Το Υπουργείο Πολιτισμού, δεν δίνει καμία απάντηση, όπως οφείλει, ως προς το επόμενο στάδιο του χαρακτηρισμού της εν λόγω έκτασης ως αρχαιολογικής, που όχι μόνο συνεπάγεται την υπαγωγή του συνόλου της περιοχής σε καθεστώς αυξημένης εποπτείας από τις κεντρικές αρχαιολογικές υπηρεσίες, αλλά και τον καθορισμό ζωνών, οι οποίες ανατρέπουν άρδην τα δεδομένα της περιοχής.

Το Υπουργείο Πολιτισμού δεν δίνει καμία απάντηση στο εύλογο ερώτημα : πρό της αποστολής στο ΣΤΕ του προηγούμενου ΕΣΧΑΔΑ, δεν είχε γνωμοδοτήσει;

Εν κατακλείδι, η απόπειρα απάντησης του Υπουργείου Πολιτισμού ατυχώς προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι, για ένα τόπο που συνεχίζει να πληρώνει πολύ ακριβά τους ακροβατισμούς, την ανευθυνότητα και τις εμμονές των διαφόρων «ευαίσθητων» και μας θυμίζει την εξίσου ατυχή αρχική απόπειρα αιτιολόγησης της επιλογής Φαμπρ για την Επίδαυρο!

Σε όσους κρύβονται πίσω από την επιστήμη για να κάνουν πολιτική στην λογική του αντάρτικου, απαντάμε : «έστιν ουν επιστήμη δόξα αληθής μετά λόγου».