Θέμα: διατήρηση μειωμένων συντελεστών Φ.Π.Α.

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Δυστυχώς είμαι στη δυσάρεστη θέση να επανέλθω για μία ακόμη φορά σε ένα θέμα το οποίο βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας των θεμάτων που απασχολούν την τοπική κοινωνία, και δεν είναι άλλο από την – κατά τα φαινόμενα – δρομολογημένη εξομοίωση των συντελεστών Φ.Π.Α. στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου με αυτούς της ηπειρωτικής χώρας.
Όπως πολύ καλώς γνωρίζετε, οι μειωμένοι συντελεστές έχουν από ετών θεσμοθετηθεί όχι ως «προνόμιο» για τις νησιωτικές μικρο-οικονομίες, αλλά ως στοιχειώδες αντίμετρο άμβλυνσης των ανισοτήτων που αποτελούν απόρροια της γεωγραφικής ιδιαιτερότητας των νησιών. Δεδομένου αυτού του ιδιότυπου «αποκλεισμού» των νησιών, και δη εκείνων που εντοπίζονται στην ελληνοτουρκική μεθόριο, τα τοπικά προϊόντα και υπηρεσίες καθίστανται εγγενώς λιγότερο ανταγωνιστικά, αφού επηρεάζονται από το πρόσθετο κόστος της μεταφοράς από και προς την ηπειρωτική Ελλάδα. Αυτός είναι και ο λόγος που έχουμε θέσει ως πάγιο αίτημα προς την κεντρική πολιτική εξουσία την υλοποίηση – επιτέλους – του περίφημου «μεταφορικού ισοδυνάμου», με την ανάληψη συγκεκριμένων πολιτικών και δράσεων που θα το κάνουν πράξη, αφού δυστυχώς και διαχρονικά μέχρι σήμερα το μεταφορικό ισοδύναμο έχει παραμείνει κενό γράμμα.
Η νησιωτική ιδιαιτερότητα μάλιστα βρίσκει νομικό έρεισμα σε κανόνες δικαίου υπέρ-νομοθετικής ισχύος, όπως το ελληνικό σύνταγμα και η κοινοτική νομοθεσία, γεγονός που σημαίνει ότι η ικανοποίηση των συναφών αιτημάτων έμπρακτης αναγνώρισης της νησιωτικότητας, δεν αποτελεί μόνο θέμα στρατηγικών πολιτικών επιλογών της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά προσέτι συνιστά ζήτημα στοιχειώδους τήρησης της συνταγματικής και κοινοτικής έννομης τάξης.
Παρά ταύτα, αντί να καταγράφουμε σταθερά βήματα προς τα εμπρός σε ό,τι αφορά σε θέματα πολιτικών νησιωτικότητας, παρατηρούμε εσχάτως το εξοργιστικό φαινόμενο να έχουμε απωλέσει και στοιχειώδεις – εκ των ων ουκ άνευ – συνθήκες, όπως η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών Φ.Π.Α. Το μέτρο αυτό, σε συνδυασμό με το νέο αναλογικό φόρο διαμονής που έχει θεσμοθετήσει η κυβέρνηση, με εφαρμογή από 1-1-2018, πρόκειται να καταβαραθρώσει την ανταγωνιστικότητα των τοπικών επιχειρήσεων και κυρίως των τουριστικών, τη στιγμή που ανταγωνιστικοί προορισμοί όπως λ.χ. η Τουρκία και η Αίγυπτος κάνουν επιθετική πολιτική τουριστικού μάνατζμεντ, με προσφορά πολύ οικονομικών πακέτων και με το μόνιμο πλεονέκτημα του «μη σκληρού» νομίσματος.
Επιπροσθέτως, εντός της «νησιωτικής ιδιαιτερότητας» έχει αναπτυχθεί η ιδιαιτερότητα της Λέρου, η οποία είναι το μοναδικό από τα πέντε νησιά που φιλοξενούν προσφυγικές δομές φιλοξενίας με τόσο μικρό μέγεθος και πληθυσμό, το οποίο στερείται μάλιστα διεθνούς αεροδρομίου. Από 1-1-2018 λοιπόν θα βρεθούμε στην πολύ άσχημη θέση να έχουμε συντελεστές Φ.Π.Α. επιπέδου ενδοχώρας, με πρόσθετο φόρο διαμονής στα τουριστικά καταλύματα, ελλιπή ακτοπλοϊκή σύνδεση, ειδικότερα τους χειμερινούς μήνες (περίπου τρεις προσεγγίσεις πλοίου την εβδομάδα από και προς Πειραιά και δυο πτήσεις εβδομαδιαίως από και προς Αθήνα) και το μέγιστο πρόβλημα διαχείρισης των προσφυγικών δομών, τόσο σε επίπεδο τήρησης τοπικών/κοινωνικών ισορροπιών, όσο και σε επίπεδο αποτελεσματικής προώθησης του τουριστικού προϊόντος.
Είναι αυταπόδεικτο ότι η ακριτική Λέρος των 8.000 περίπου κατοίκων δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει την ίδια φορολογική μεταχείριση ούτε σε σχέση με νησιά – τουριστικούς προορισμούς όπως η Μύκονος, η Σαντορίνη και η Ρόδος, ούτε σε σχέση με τα υπόλοιπα τέσσερα νησιά – γίγαντες που φιλοξενούν προσφυγικές δομές, ούτε – πολλώ μάλλον – με το λεκανοπέδιο Αττικής και την υπόλοιπη ηπειρωτική χώρα. Η διατήρηση μειωμένων συντελεστών Φ.Π.Α. είναι πλέον όρος οικονομικής επιβίωσης και όχι κάποιο «καπρίτσιο» της τοπικής κοινωνίας και πρέπει να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο εφαρμογής πολιτικών νησιωτικότητας. Εάν δεν γίνει αυτό αντιληπτό από την κεντρική πολιτική εξουσία, αυτή θα καταστεί υπόλογη για μία άνευ προηγουμένου ερημοποίηση των νησιών και ειδικότερα της Λέρου, η οποία για τους λόγους που αναφέρω παραπάνω, αποτελεί πανελλήνια ιδιαιτερότητα.
Με εκτίμηση,
Ο Δήμαρχος Λέρου
Κόλιας Μιχάλης