Τόσο οι άνθρωποι όσο και οι κατασκευές μας, έχουμε τα χαρακτηριστικά της εποχής μας. είμαστε κοινωνικά προϊόντα και καθοριζόμαστε από τις συνθήκες της εποχής. Όλος ο δομικός πλούτος της Ιταλικής περιόδου 1920-1940 είναι μοναδικός και γηραιός και χρειάζεται συντήρηση, επισκευή, ενίσχυση και εν μέρει αντικατάσταση ώστε να ταιριάζει στις συνθήκες του 2014.

1.  Η επιλογή της προηγούμενης δημοτικής αρχής να εντάξει στα χρηματοδοτούμενα προγράμματα  το κτήριο του 7ου δημοτικού, ενός από τα κτήρια της εποχής είναι αξιόλογη αν και έχει το στοιχείο της καθυστερημένης πρωτοτυπίας. Από την ένταξη όμως μέχρι την υλοποίηση ο δρόμος είναι σκαμμένος με… αγκάθια, ‘’ως μη όφειλε’’!

Α. Η μελέτη, η δημοπράτηση και η συμβασιοποίηση δεν είχε την αυστηρή συγκρότηση που επιβάλλει η περίπτωση με αποτέλεσμα να υπάρξουν ζητήματα αμφισβητήσεων, διενέξεων και εντάσεων στην φάση της υλοποίησης. Μεγάλη ευθύνη γι αυτό φέρει η τεχνική υπηρεσία του Δήμου μας. Δεν μπορεί να ξεκινά το έργο με την αρχή της τμηματικής επισκευής (πολύ συνήθης τακτική για παρόμοιε μεγάλα έργα) και στην πορεία να προκαλείς την τροποποίηση λέγοντας ‘’φοβάμαι και δεν αναλαμβάνω την ευθύνη’’! Αυτό σημαίνει ότι δεν έκανες καλά την δουλειά σου στις μελέτες, στα πρωτόκολλα ή τις συμβάσεις που έφτιαξες.
Β. Μεγάλη ευθύνη έχει η πολιτική ηγεσία που δεν επιτρέπεται να επεμβαίνει στο έργο των υπηρεσιών γιατί ο ρόλος της είναι να ελέγχει και να εγγυάται την υλοποίηση. Η πολιτική παρεμβατικότητα στις υπηρεσίες τις αχρηστεύει, καταργεί την υπηρεσιακή ευθύνη και την μεταθέτει στην αποκλειστικότητα του πολιτικού διαστρεβλώνοντας  τον χαρακτήρα του.
Γ. Για το έργο ευθύνη έχει και ο ανάδοχος-κατασκευαστής. Αλλά η ευθύνη του καθορίζεται από τις συμβάσεις που έχει υπογράψει. Αν οι συμβάσεις του δίνουν το δικαίωμα να κάνει ωφελιμιστικές κινήσεις, στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς επιτρέπονται οι ακροβασίες του, αλλά η ευθύνη  είναι  στην υπηρεσία που συνέταξε και την δημοτική αρχή που έλεγξε και έβαλε την τελική υπογραφή.

2.  Η αλλαγή της μεθόδου υλοποίησης του έργου που επιβλήθηκε από το έγγραφο των τεχνικών υπηρεσιών έθεσε το θέμα της μεταστέγασης.
Α. για την μεταστέγαση ο πρώτος που υποχρεούται να διατυπώσει συγκεκριμένη θέση είναι η υπηρεσία διοίκησης των σχολείων. Είναι υποχρεωμένη να προτείνει ιεραρχημένες εναλλακτικές λύσεις που να στηρίζονται στην διασφάλιση της άρτιας εκπαιδευτικής διαδικασίας μέσα στις υπάρχουσες συνθήκες.
Β. τις προτάσεις της υπηρεσίας α! βάθμιας και β! βάθμιας μελετούν οι τεχνικές  και οικονομικές υπηρεσίες του δήμου και διατυπώνουν την δική τους ιεραρχημένη λύση.
Γ. το δημοτικό συμβούλιο πάνω σε αυτές τις προτάσεις των δημοσίων εκπαιδευτικών υπηρεσιών και των δημοτικών τεχνικών και οικονομικών υπηρεσιών κάνει τις δίκες του ιεραρχήσεις, αποφασίζει, αναλαμβάνει την τελική ευθύνη και το θέμα λήγει.
Δ. οι σύλλογοι γονέων έχουν συμμετοχή στην επιδίωξη ομαλής εκπαιδευτικής διαδικασίας των παιδιών τους, την οποία όμως καθορίζουν οι υπηρεσίες και όχι οι ατομικές ή ομαδικές αντιλήψεις τους και έχουν καθήκον  να ελέγχουν τους εμπλεκόμενους για τις πράξεις τους.

3. Το θέμα της μετεγκατάστασης, ένα απλό διαχειριστικό ζήτημα έγινε πολιτικό θέμα, με την πλειοψηφία να ταλανίζεται γιατί φορτίζεται από μια συνολική ευθύνη που δεν της ανήκει και την μειοψηφία να κατηγορεί την πλειοψηφία ότι δεν δείχνει την υπευθυνότητα που πρέπει γιατί κάνει άλλες μεθοδεύσεις κλπ. Όταν δεν λειτουργούν οι υπηρεσίες και ο νόμος δεν εφαρμόζεται  τότε  επικρατεί  ο λαϊκισμός, γίνονται λάθη και χάνονται ευκαιρίες.

4. Το 2ο Λύκειο μελετήθηκε και κατασκευάστηκε με προδιαγραφές για να φιλοξενήσει το τεχνικό λύκειο (ΕΠΑΛ), αλλά όταν ήρθε η ώρα κάποιοι φώναξαν και έτσι χαλάσαμε εγκαταστάσεις για την προσαρμογή στην νέα χρήση. Το κτήριο που φιλοξενεί το ΕΠΑΛ μελετήθηκε και κατασκευάστηκε με προδιαγραφες για να φιλοξενήσει το  1ο Λύκειο, αλλά πάλι φωνές και πάλι αλλαγές και νέα προσαρμογή! 

5. Το πρόβλημα της διαχείρισης των τοπικών υποθέσεων είναι μεγάλο. Μπέρδεμα ρόλων, απουσία υπεύθυνων, ολιγωρία υπηρεσιών, πολιτικός ετσιθελισμός, και εν τελεί κοινωνική αναταραχή. Χρειάζεται αλλαγή! Πρέπει να λειτουργήσουμε με βάση τον νόμο και τον
ορθολογισμό.  Αυτό γίνεται με μέθοδο και σταδιακά. Οι προηγμένοι δήμοι έχουν επιτροπή διαχείρισης κρίσεων (με πολιτικά και κοινωνικά στελέχη) που παραπέμπουν ζητήματα που προκαλούν κοινωνικές αντιδράσεις.

6.  Σε λίγο το δημοτικό Καρδαμαίνης και της Κεφάλου μεταστεγάζονται σε νέο κτήριο (και της Αντιμαχειας μπαίνει θέμα νέου σχολείου). Αν εγκαταλειφτούν, θα γίνει ότι έγινε με τα  σχολεία του Ασφενδιού και του Πλατανίου. Η πιο πρόσφορη οικονομική λύση για το 7ο δημοτικό αυτή την εποχή των ‘’ισχνών αγελάδων’’ είναι ανάκληση του εγγράφου των τεχνικών υπηρεσιών όπως αρχικά είχε μελετηθεί. Η αμέσως μετά πιο λογική προσωρινή λύση είναι  η άμεση επισκευή και προσωρινή μετεγκατάσταση στο σχολείο του Πλατανίου. Δεν κινδυνεύει η ύπαρξη του 7ου δημοτικού από την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου όπως προπαγανδίζεται γιατί αυτό είναι θέμα της πρωτοβάθμιας και του Υπουργείου.

----Επαναλαμβάνοντας τον εαυτό μας, μπορούμε να συνυπογράψουμε ότι η μέθοδος της τμηματικής κατασκευής είναι δόκιμη και ότι το κτήριο 7ου δημοτικού δεν είναι επικίνδυνο περισσότερο από ότι το νοσοκομείο, το δημαρχείο, το 1ο  γυμνάσιο, η Μητρόπολη, …ακόμη και το σπίτι που μένουμε αν έχει κτιστεί εδώ και 40 χρόνια!
(το κείμενο δεν δεσμεύει ούτε εκφράζει την δημοτική αρχή και γράφεται υπό την φόρτιση της εντύπωσης  των μαθητών, δάσκαλων και γονέων που διαδηλώναν στην πόλη μας.)
Νίκος Μυλωνάς