Οι Έλληνες κτηνοτρόφοι πληρώνουν περισσότερα ως και 70% για τη σίτιση των ζώων τους, έναντι των Ευρωπαίων συναδέλφων τους

Το κόστος παραγωγής, το έλλειμμα γνώσης και ενημέρωσης των κτηνοτρόφων, αλλά και η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού με ορίζοντα 10ετίας τουλάχιστον, είναι τα βασικά προβλήματα που πλήττουν σήμερα τον κλάδο, όπως τονίστηκε στο Διεθνές Συνέδριο, με θέμα την Γαλακτοπαραγωγό κτηνοτροφία στη Νότια Ευρώπη.

Όπως επισήμανε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής του τμήματος Κτηνιατρικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γιώργος Αρσένος, σήμερα οι Έλληνες κτηνοτρόφοι πληρώνουν περισσότερα, από 40% και ως 70% για τη σίτιση των ζώων τους από τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους, ενώ την ίδια στιγμή απολαμβάνουν μια από τις υψηλότερες τιμές παραγωγού στην ΕΕ, με το υψηλότερο να καταγράφεται μόνο στην Κύπρο.

«Άρα κακώς γκρινιάζουν για τις τιμές στο γάλα οι Έλληνες κτηνοτρόφοι», υπογράμμισε, προσθέτοντας ότι «θα πρέπει να εστιάσουμε στο υψηλό κόστος παραγωγής και πώς μπορούμε να το μειώσουμε σημαντικά». Μεταξύ άλλων σημείωσε ότι «οι Έλληνες κτηνοτρόφοι κάνουν σπατάλες με τη σίτιση των ζώων τους και έτσι αυξάνεται το κόστος. Μήπως θα πρέπει να ενημερωθούν καλύτερα; Μήπως θα πρέπει να σταματήσουν να ταΐζουν ζώα που δεν αποδίδουν;»

Κατά τον κ.Αρσένο θα πρέπει να δούμε σοβαρά το θέμα με τις ζωοτροφές, «να δούμε γιατί είναι τόσο υψηλό το κόστος παραγωγής στην Ελλάδα, να δούμε τι είναι αυτό που πρέπει να αλλάξει. Είναι ο τρόπος παραγωγής ζωοτροφών, πρέπει να γίνει αύξηση της παραγωγής τους; Να δούμε πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό και σε ποια μέρη της χώρας γίνεται καλύτερα». Στο μεταξύ, στη διάρκεια του συνεδρίου, οι εργασίες του οποίου ολοκληρώθηκαν σήμερα, το ΑΠΕ-ΜΠΕ μίλησε με τον Ιταλό καθηγητή του Πανεπιστημίου Σασάρι, Σαρδηνίας, Αντονέλο Καννά. Σύμφωνα με τον κ. Καννά, ενώ πριν από έξι χρόνια οι τιμές του γίδινου και του πρόβειου γάλακτος ήταν απελπιστικές για τους εκτροφείς, σήμερα αυτές καταγράφονται διπλάσιες και οι εξαγωγές πάνε «θαυμάσια».

Όπως ανέφερε, αυτό επετεύχθη με τη δημιουργία ισχυρών ομάδων παραγωγών και με την παροχή οικονομικών κινήτρων από την πολιτεία, ώστε να διατηρούν άριστα ζώα με υψηλές αποδόσεις και άρα, άριστο παραγόμενο προϊόν. «Πολλοί κτηνοτρόφοι στη Σαρδηνία διατηρούσαν μεγάλο αριθμό ζώων, προκειμένου να πάρουν τις αντίστοιχες επιδοτήσεις, αλλά ξόδευαν διπλάσια ποσά προκειμένου να σιτίσουν τα ζώα τους, που ορισμένα από αυτά δεν απέδιδαν τα μέγιστα», υπογράμμισε, προσθέτοντας: «τους είπαμε, με νόμο, ότι εάν καταφέρουν την παραγωγή υψηλής ποιότητας παραγόμενο γάλα θα τους πριμοδοτήσουμε. Και έτσι έξι χρόνια μετά πάμε πολύ καλύτερα».