Μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος είναι μια λοίμωξη που περιλαμβάνει τα νεφρά, τον ουρητήρα, την ουροδόχο κύστη, ή την ουρήθρα. Αυτές είναι οι δομές μέσα από τις οποίες διέρχονται τα ούρα προτού αποβοβληθούν από το σώμα.

Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν μια ουρολοίμωξη από ό,τι οι άνδρες. Η μόλυνση που περιορίζεται στην κύστη μπορεί να είναι επώδυνη και ενοχλητική. Ωστόσο, τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά, αν η ουρολοίμωξη εξαπλωθεί στους νεφρούς.

Συμπτώματα

Η ουρολοίμωξη δεν έχει πάντοτε ευδιάκριτα σημάδια και συμπτώματα, αλλά όταν έχει, αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν:

-Μια ισχυρή, επίμονη ανάγκη για ούρηση

-Ένα αίσθημα καψίματος κατά την ούρηση

-Μικρή ποσότητα ούρων, όταν ουρείτε

-Θολά ούρα

-Ούρα που εμφανίζεται έχουν κοκκινωπό, ανοιχτό ροζ ή καφετί χρώμα -σημάδι αίματος στα ούρα

-Δύσοσμα ούρα

-Πυελικό άλγος, στις γυναίκες

-Πρωκτικός πόνος, στους άνδρες

Τύποι ουρολοίμωξης

Η ουρολοίμωξη κατηγοριοποιείται, ανάλογα με το ποιο μέρος του ουροποιητικού σας συστήματος έχει μολυνθεί.

Μόλυνση στους νεφρούς: Πόνος στο πάνω μέρος της πλάτης και τα πλευρά, υψηλός πυρετός, ρίγη, ναυτία, εμετός

Μόλυνση στην ουροδόχο κύστη: Πίεση στην πυελική περιοχή, δυσφορία στο κάτω μέρος της κοιλιάς, συχνή και επώδυνη ούρηση, αιματουρία (αίμα στα ούρα)

Μόλυνση στην ουρήθρα: Αίσθημα καψίματος κατά την ούρηση

http://www.mayoclinic.org/

Η Βορρελίωση ή Νόσος του Lyme είναι μια ασθένεια που προκαλείται από το βακτήριο Borrelia burgdorferi.
Το βακτήριο αυτό μεταδίδεται μέσω τσιμπήματος από το τσιμπούρι Ixodes ricinus  
Ο αριθμός των ανθρώπων που προσβάλλονται από τη νόσο του Lyme (βορρελίωση) έχει τετραπλασιαστεί τα τελευταία 12 χρόνια - κάτι που οδηγεί πάσχοντες και επιστήμονες να την περιγράψουν ως «την πιο σημαντική απειλή για την ανθρώπινη υγεία» της εποχής μας.  
Όπως μεταδίδει το Sky News, περισσότεροι από 1.100 άνθρωποι είχαν διαγνωστεί με τη νόσο το 2013, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε η εφημερίδα Daily Telegraph.   Η βακτηριακή αυτή μόλυνση μεταφέρεται στον άνθρωπο από τσιμπούρια και, αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να προκαλέσει νευρολογική ζημιά και εξουθενωτική κόπωση στον άνθρωπο.  
Το βακτήριο μεταδίδεται ως επί το πλείστον τους καλοκαιρινούς μήνες και καταλήγει μετά το τσίμπημα, μέσω του σάλιου του τσιμπουριού, στο κυκλοφορικό σύστημα των ανθρώπων
Διασημότητες όπως η Avril Lavigne, η Selena Gomez και η Bella Hadid είναι γνωστό ότι πάσχουν από τη νόσο του Lyme.  
Ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής του Phones 4U, John Caudwell, η πρώην σύζυγός του και τα τρία παιδιά είναι όλοι θετικοί στη νόσο.  
Ο ίδιος δήλωσε στο Sky News: «Γι αυτή την ασθένεια, έχει γίνει η μικρότερη έρευνα και είναι η πιο σημαντική απειλή για την ανθρώπινη υγεία. Αυτό πρέπει να αλλάξει γρήγορα». «Το τρομακτικό είναι ότι ο γιος μου ξεκίνησε να έχει άγχος πριν από 10 χρόνια. Είναι τώρα 20. Αυτή η ανησυχία έγινε τόσο σοβαρή που δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι». «Παρά το γεγονός ότι τον εξέτασαν δεκάδες γιατροί, ψυχολόγοι, ψυχίατροι, αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί, καθώς κατά τα 10 πρώτα χρόνια της ζωής του, ήταν υγιέστατος».   Το βακτήριο μεταδίδεται ως επί το πλείστον τους καλοκαιρινούς μήνες και καταλήγει μετά το τσίμπημα, μέσω του σάλιου του τσιμπουριού, στο κυκλοφορικό σύστημα των ανθρώπων  
«Τον είχε καταβάλλει μια ψυχική ασθένεια και κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί. Στη συνέχεια, τα ψυχολογικά συμπτώματα μετατράπηκαν σε σωματικά. Το σοκ μας ήταν τεράστιο. Είχε χάσει 10 χρόνια από τη ζωή του, λόγω βακτηρίων».  
«Ήταν επίσης μια τεράστια αίσθηση ανακούφισης, επειδή ξαφνικά μάθαμε με τι είχαμε να κάνουμε και ίσως μπορούσαμε να το θεραπεύσουμε». Πολλοί παθολόγοι δεν γνωρίζουν την ασθένεια, υποστηρίζουν τα ιδρύματα που στηρίζουν την καταπολέμηση της νόσου.  
Πιθανές αιτίες για την αύξηση του ποσοστού μόλυνσης είναι η αύξηση της δόμησης σε αγροτικές περιοχές, οι θερμότεροι χειμώνες που παρατείνουν τη ζωή των τσιμπουριών και η μετανάστευση από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, όπου η νόσος του Lyme είναι πιο συχνή. Ένας τρόπος για να μειωθεί η πιθανότητα να προσβληθούν από την ασθένεια είναι να καλύψει έως και όταν επισκέπτονται δασικές περιοχές.  
Μερικά πράγματα για τη βορρελίωση  Η Βορρελίωση ή Νόσος του Lyme είναι μια ασθένεια που προκαλείται από το βακτήριο Borrelia burgdorferi. Το βακτήριο αυτό μεταδίδεται μέσω τσιμπήματος από το τσιμπούρι Ixodes ricinus.   Η παρουσίαση της νόσου ποικίλει και μπορεί να περιλαμβάνει συμπτώματα γρίπης στα αρχικά στάδια και έπειτα εκδηλώνεται με μυοσκελετικά, αρθριτικά, νευρολογικά, ψυχιατρικά και καρδιακά συμπτώματα. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η νόσος θεραπεύεται με αντιβιοτικά, ειδικά εάν η θεραπεία ξεκινήσει στα αρχικά στάδια της ασθένειας. Καθυστερημένη θεραπεία συχνά οδηγεί σε «προχωρημένη» βορρελίωση η οποία είναι δύσκολο να θεραπευτεί.  
Το βακτήριο, αναφέρει το healthyliving.gr, εισέρχεται στο γαστρεντερικό σωλήνα των τσιμπουριών όταν τσιμπήσουν ζώα με τη συγκεκριμένη μόλυνση στο αίμα τους. Στο επόμενο τσίμπημα, τα τσιμπούρια μεταφέρουν από το στομάχι τους το βακτήριο της βορρέλιας στα θηλαστικά ή στους ανθρώπους που θα τσιμπήσουν. Τσιμπούρια με βορρέλια εμφανίζονται παγκοσμίως σε δασώδεις περιοχές.  
Το βακτήριο μεταδίδεται ως επί το πλείστον τους καλοκαιρινούς μήνες και καταλήγει μετά το τσίμπημα, μέσω του σάλιου του τσιμπουριού, στο κυκλοφορικό σύστημα των ανθρώπων.  
Συμπτώματα
Η ασθένεια Λάιμ εφόσον δεν αντιμετωπιστεί θεραπευτικά εξελίσσεται σε τρία στάδια:  
Στην 1η φάση, στο σημείο όπου δάγκωσε το τσιμπούρι αναπτύσσεται μια συμπαγής κόκκινη σκληρία από όπου εξαπλώνεται στη συνέχεια, μέσα σε ένα διάστημα 7 ημερών έως 6 εβδομάδων, μια δακτυλιοειδής κοκκινίλα που στο κέντρο της γίνεται υποκίτρινη. Αυτή η κοκκινίλα στο δέρμα εξαπλώνεται σαν δαντέλα.   Ταυτόχρονα, μπορεί να κάνουν την εμφάνιση τους συμπτώματα γρίπης, όπως πυρετός και πόνοι στα άκρα και τα κόκκαλα. Στα παιδιά πρήζονται οι λεμφαδένες στην περιοχή όπου τα έχει δαγκώσει το τσιμπούρι.  
Τα συμπτώματα της νόσου Λάιμ εξαφανίζονται, εφόσον δεν αντιμετωπιστούν θεραπευτικά, ύστερα από 2 με 3 εβδομάδες, μπορεί όμως και να επιμείνουν για μήνες.  
Στη 2η φάση, αρκετές εβδομάδες ως και μήνες μετά την 1η φάση, εμφανίζονται στο 10% ως 20% των περιπτώσεων φλεγμονές στον εγκέφαλο, στις αρθρώσεις, και στα νεύρα. Ακολούθως, μπορεί να εκδηλωθούν μηνιγγίτιδα, νευρική παράλυση (ως επί το πλείστον στο προσωπικό νεύρο με πάρεση των βλεφάρων και της γωνίας του στόματος) και φλεγμονή του μυοκαρδίου με καρδιακή αρρυθμία.  
Η 3η φάση μιας ως τότε μη θεραπευμένης βορρελίωσης οδηγεί ύστερα από καιρό σε χρόνιους αρθριτικούς πόνους και χρόνιες επώδυνες διαταραχές αιμάτωσης στα δάχτυλα ποδιών και χεριών, τα οποία μπορεί τελικά να νεκρωθούν.
Πηγή: www.lifo.gr

Στο πλαίσιο των αυτοάνοσων νοσημάτων, δηλαδή των ασθενειών κατά τις οποίες το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται λανθασμένα σε υγιή κύτταρα ιστών, εκλαμβάνοντας αυτά σαν ξένους οργανισμούς, η χρόνια φλεγμονή των αρθρώσεων και των στοιχείων που περιβάλλουν αυτές ονομάζεται ρευματοειδής αρθρίτιδα.

O ρευματοειδής παράγων είναι συνήθως θετικός στις αιματολογικές εξετάσεις (δηλαδή Ra test θετικό).

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί στα παιδία και στους ενήλικες. Η κατανομή της στα φύλα παρουσιάζει μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες από ότι στους άνδρες. Στη λευκή φυλή η νόσος είναι συχνότερη.

Πού οφείλεται η νόσος και παράγοντες που την πυροδοτούν

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια από τις κολλαγονώσεις και τα αίτια τους είναι άγνωστα. Κατά καιρούς έχουν ενοχοποιηθεί διάφοροι ιοί. Η νόσος έχει κληρονομικό χαρακτήρα.

Πως εκδηλώνεται η νόσος - Συμπτώματα

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα αρχικά εκδηλώνεται με δυσκινησία στις μικρές αρθρώσεις (δάκτυλα) και ακολούθως στις μεγάλες (ισχία). Οι πόνοι και η δυσκινησία στις αρθρώσεις έχουν κυρίως πρωινό χαρακτήρα. Πρήξιμο, αύξηση θερμοκρασίας και παραμόρφωση των αρθρώσεων αποτελούν επίσης χαρακτηριστικά συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Όλα τα ανωτέρω έχουν σαν αποτέλεσμα την οστεοαρθρίτιδα (καταστροφή αρθρώσεως).

Θεραπεία – Μέθοδοι αντιμετώπισης

Η συντηρητική αγωγή με χρήση αντιφλεγμονωδών μη στεροειδών, αναλγητικών, ειδικών αντιρρευματικών φαρμάκων ακόμη και σκευασμάτων κορτιζόνης, φυσικοθεραπεία και κινησιοθεραπεία, αποτελούν κατά βάση το στάδιο της θεραπείας πριν την ολική καταστροφή της άρθρωσης.

Πρόσφατα έχουν χρησιμοποιηθεί βιολογικοί παράγοντες (τροποποιητές των λευκών αιμοσφαιρίων) και αναστολείς των αυξητικών παραγόντων των καρκινικών κυττάρων για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Σε προχωρημένες καταστάσεις η χειρουργική αντικατάσταση των αρθρώσεων (ολικές αρθροπλαστικες) είναι η τελική λύση για την αντιμετώπιση των κινητικών δυσχερειών.

Πώς να προφυλαχτείτε από τη νόσο

Με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι σημαντικής αξίας η διατήρηση της κίνησης των αρθρώσεων με φυσιοθεραπευτική προσέγγιση. Έχει παρατηρηθεί ότι οι καπνιστές επηρεάζονται περισσότερο όσον αφορά την εμφάνιση επιπλοκών. Η νόσος είναι εξελικτική.

iatropedia.gr

Εγκεφαλικό επεισόδιο είναι μια οξεία νευρολογική δυσλειτουργία αγγειακής αιτιολογίας που προκαλείται όταν η παροχή του αίματος σε μία περιοχή του εγκεφάλου σταματήσει, οπότε τα εγκεφαλικά κύτταρα που δεν παίρνουν οξυγόνο πεθαίνουν.

Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο μπορεί να είναι ελαφρύ ή πολύ σοβαρό και τα αποτελέσματά του προσωρινά ή μόνιμα.
Τα εγκεφαλικά επεισόδια ταξινομούνται σε ισχαιμικά και αιμορραγικά. Το 80% είναι ισχαιμικά και το 15% είναι αιμορραγικά. Ορισμένα άτομα έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να υποστούν εγκεφαλικό επεισόδιο:

Άτομα προχωρημένης ηλικίας
Άνδρες
Διαβητικοί
Άτομα με ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου

Πως εκδηλώνεται η νόσος - Συμπτώματα

-Αδυναμία, μουδιάσματα, παράλυση σε ένα μέρος του σώματος (πρόσωπο, χέρια, πόδια)

-Δυσκολίες ομιλίας, κατανόησης, σύγχυση

-Δυσκολίες όρασης (απώλεια ή μείωση της όρασης στο ένα ή και στα δύο μάτια)

-Ζαλάδες, απώλεια ισορροπίας, δυσκολίες βαδίσματος, απώλεια συντονισμού των κινήσεων

-Έντονος επίπονος πονοκέφαλος που εμφανίζεται ξαφνικά χωρίς να υπάρχει γνωστή αιτία

-Σπασμοί - Πυρετός

-Ημιπληγία (οταν παραλύει η μια μερια το σώματος)

-Δυσκολία στην κίνηση της γλώσσας

-Έντονη όσφρηση καμένου

Πώς να προφυλαχτείτε από τη νόσο

Τα εγκεφαλικά επεισόδια αποτελούν την τρίτη αιτία θανάτου μετά τις καρδιοπάθειες και τον καρκίνο, ως εκ τούτου είναι απόλυτα αναγκαίο να εξαλειφθούν οι παράγοντες κινδύνου και να ληφθούν μέτρα προστασίας. Η πρόληψη του εγκεφαλικού επιτυγχάνεται μέσα από την αντιμετώπιση των παραγόντων που συντελούν στην εμφάνισή του.

Οι παράγοντες που δεν τροποποιούνται είναι:

-Η ηλικία. Η πλειοψηφία των εγκεφαλικών επεισοδίων συμβαίνουν σε άτομα άνω των 65 ετών.

-Το φύλο. Συχνότερα στους άνδρες.

-Η φυλή. Μεγαλύτερος κίνδυνος για τους μαύρους και Ασιάτες

Υπάρχουν όμως παράγοντες οι οποίοι τροποποιούνται και σε αυτούς πρέπει να δοθεί η μεγαλύτερη σημασία. Αυτοί είναι :

-Υπέρταση

-Kάπνισμα

-Υψηλές τιμές λιπιδίων (χοληστερόλη/τριγλυκερίδια)

-Σακχαρώδης διαβήτης

-Καρδιοπάθεια όπως κολπική μαρμαρυγή (συχνό είδος αρρυθμίας), στένωση μιτροειδούς βαλβίδας, στεφανιαία νόσος κ.α

-Καθιστική ζωή, όχι φυσική άσκηση

-Υπερβολικό βάρος σώματος, κυρίως κεντρικού τύπου παχυσαρκία (συσσώρευση λίπους στην κοιλιακή περιοχή)

-Αντισυλληπτικά με υψηλή δόση σε οιστρογόνα αυξάνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου σε γυναίκες άνω των 35 ετών, καπνίστριες, υπερτασικές. Χαμηλή δόση σε οιστρογόνα δε συνιστά παράγοντα κινδύνου εγκεφαλικού επεισοδίου.

-Προηγούμενο εγκεφαλικό επεισόδιο ή παροδικό εγκεφαλικό επεισόδιο.

Για να προφυλαχτείτε από το εγκεφαλικό επεισόδιο θα πρέπει να :

Παρακολουθείτε τακτικά την αρτηριακή πίεση. Η υψηλή πίεση αντίθετα με αυτό που πολλοί πιστεύουν μπορεί να μη δώσει κανένα σύμπτωμα όπως πχ κεφαλαλγία. Συνεχείς τιμές άνω των 150/90mmHg ανεξάρτητα ηλικίας ή φύλου χρειάζονται ρύθμιση. Πολύ σημαντική η τακτική σωματική άσκηση γύρω στα 30 λεπτά τις περισσότερες ημέρες της βδομάδας καθώς και η διατήρηση κανονικού σωματικού βάρους.

Διακόψετε το κάπνισμα

Τρώτε υγιεινά π.χ. χωρίς αλάτι και λιπαρά

Οι διαβητικοί πρέπει να ακολουθείτε τις οδηγίες του γιατρού σας σχετικά με την άριστη ρύθμιση του σακχάρου αίματος.

Υπάρχει συχνός έλεγχος για τυχόν ύπαρξη κολπικής μαρμαρυγής η οποία ευθύνεται για το σχηματισμό θρόμβων που μπορούν να προκαλέσουν απόφραξη εγκεφαλικών αρτηριών και εγκεφαλικό επεισόδιο.

Σε περίπτωση που διαπιστώσετε ότι εμφανίζεται κάποιο από τα συμπτώματα, όπως ξαφνική αδυναμία σε κάποιο άκρο ή σε μια πλευρά σώματος, αιφνίδια απώλεια όρασης ή ζάλη ή κεφαλαλγία θα πρέπει να σας προβληματίσουν και να σας οδηγήσουν στο ιατρό σας.

iatropedia.gr

Μία πρωτοποριακή χειρουργική τεχνική αποκατέστησε σε ικανοποιητικό βαθμό την κίνηση στα χέρια εννέα ασθενών, οι οποίοι ήσαν παράλυτοι από τον λαιμό και κάτω, με αποτέλεσμα σήμερα να μπορούν να τρώνε και να χειρίζονται αντικείμενα μόνοι τους..

Οι εννέα ασθενείς είχαν αναπτύξει τετραπληγία έπειτα από τραυματισμό του νωτιαίου μυελού χαμηλά στον αυχένα.

Οι χειρουργοί από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον στο Σαίντ Λούις (WUSTL) που τους ανέλαβαν, δημιούργησαν μία «παράκαμψη» στη νεύρωση των χεριών τους, συνδέοντας τα υγιή νεύρα που ξεκινούσαν από το νωτιαίο μυελό πάνω από το σημείο του τραυματισμού, με τα νεύρα των χεριών που είχαν ακινητοποιηθεί εξαιτίας του τραυματισμού.

Αν και οι ασθενείς χρειάσθηκαν στη συνέχεια 6 έως 18 μήνες εντατικής φυσιοθεραπείας για να μάθουν τα νεύρα των χεριών τους να κινούν τους μυς με τη νέα σύνδεση, όλοι τους κατάφεραν να ανακτήσουν κάποιου βαθμού κίνηση στα δάκτυλά τους.

Ο νωτιαίος μυελός είναι μία μακριά δέσμη νευρικών κυττάρων, που αρχίζουν από τον εγκέφαλο και διατρέχουν όλο το κέντρο της σπονδυλικής στήλης, δημιουργώντας στην πορεία «παρακλάδια» (νεύρα) που το καθένα με τη σειρά νευρώνει και κάποιο όργανο ή ιστό του σώματος.

Μοιάζει, δηλαδή, με ένα καλώδιο που αποτελείται από πολλά σύρματα, κάθε ένα από τα οποία προβάλλει από την κατάλληλη θέση προς την κατεύθυνση που πρέπει ώστε να ενωθεί με ένα όργανο ή ιστό.

Όταν κοπεί σε κάποιο σημείο ο νωτιαίος μυελός, παύουν να λειτουργούν όλα τα νεύρα (επομένως, και τα αντίστοιχα όργανα και ιστοί) που «βγαίνουν» από το σημείο αυτό και κάτω, ενώ εκείνα που βρίσκονται από πάνω μένουν υγιή.

Αυτός είναι λ.χ. ο λόγος που εκδηλώνει παραπληγία ένας άνθρωπος ο οποίος τραυματίζει το νωτιαίο μυελό στη μέση, ενώ όταν τραυματίζεται στον αυχένα εκδηλώνει τετραπληγία.

Η εγχείρηση

Στη νέα εγχείρηση, οι λεπτομέρειες της οποίας δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «PlasticandReconstructiveSurgery», η χειρουργική ομάδα του WUSTLκατόρθωσε να δημιουργήσει νέες συνδέσεις, αποκαθιστώντας την επικοινωνία ανάμεσα στον εγκέφαλο και τα νεύρα των χεριών των ασθενών.

Έτσι, τους επέτρεψε να ανακτήσουν αρκετή ανεξαρτησία, αφού μπορούν πλέον να τρώνε μόνοι τους ή να γράφουν με στυλό.

Μάλιστα ο ένας από τους ασθενείς είναι γιατρός στο WUSTL, ο δρ Μίκαελ Μπάβλσικ, ο οποίος είναι ωτολαρυγγολόγος και είχε μείνει τετραπληγικός σε ατύχημα το 2012.

Όπως εξηγούν η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Άιντα Κ. Φοξ, επίκουρη καθηγήτρια Χειρουργικής στο πανεπιστήμιο, και οι συνεργάτες της, η εγχείρηση είναι κατάλληλη για ασθενείς με τραυματισμούς στον έκτο ή τον έβδομο αυχενικούς σπονδύλους (συμβολίζονται C6 και C7 ή A6 και Α7) οι οποίοι, λόγω της θέσης του τραύματος, διατηρούν κάποιου βαθμού νεύρωση προς τους ώμους και τα μπράτσα.

Αντιθέτως, δεν είναι κατάλληλη για όσους είναι τραυματισμένοι από τον πέμπτο αυχενικό σπόνδυλο και πάνω, διότι δεν υπάρχουν υγιή νεύρα για να γίνει η νέα σύνδεση, παρακάμπτοντας το νωτιαίο μυελό.

Τα υγιή νεύρα με τα οποία ενώνονται τα ακινητοποιημένα των χεριών είναι συνήθως εκείνα των ώμων ή και του αγκώνα.

Πηγή: tanea.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot