Οικονομία

Ν. Σαντορινιός: Το 0,7% πρωτογενές πλεόνασμα της ελληνικής οικονομίας δείχνει ότι ακόμη και οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις, αποδείχτηκαν λίγες

Απρίλιος 22, 2016

Στην εκπομπή Studio 3 της ΕΡΤ με την Μαριλένα Κατσίμη και τον Σίλα Σεραφείμ ήταν χθες (21/4/16) καλεσμένος ο Νεκτάριος Σαντορινιός.

Ο βουλευτής Δωδεκανήσου αναφέρθηκε στις τελευταίες εξελίξεις σε σχέση με την διαπραγμάτευση και τα αγκάθια που έχουν μείνει, λίγο πριν το κλείσιμο της αξιολόγησης. Ιδιαίτερα σημαντικό ήταν και το κομμάτι της συνέντευξης, όπου σχολιάστηκαν τα στοιχεία που δημοσίευσε η EuroStat, σήμερα, για την ελληνική οικονομία. Τέλος, ο Νεκτάριος Σαντορινιός απάντησε σε ερωτήσεις σχετικά με τις φημολογούμενες πρόωρες εκλογές αλλά και τις συντάξεις των βουλευτών.

Για τα στοιχεία της Eurostat

«Σήμερα είναι η μέρα που η EuroStat ανακοίνωσε τα στοιχεία για την ελληνική οικονομία. Το πλεόνασμα για το 2015 είναι 0,7%. Αυτό δείχνει ότι ακόμη και οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις, αποδείχτηκαν λίγες. Θεωρώ ότι το 0,7% πλεόνασμα είναι ένα πολύ σημαντικό νούμερο, που σημαίνει ότι η οικονομία κατάφερε και υπεραπόδωσε- όπως είπε ο Πρωθυπουργός-, και μπορεί να χρησιμεύσει ως ένα σημαντικό χαρτί στη διαπραγμάτευση και για τα μέτρα που συζητούνται».

«Τα στοιχεία της Eurostatαποδεικνύουν, ακόμη, ότι το ΔΝΤ βρίσκεται πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Ας μην ξεχνάμε ότι ο στόχος που είχαμε ήταν στο 0,25% του ελλείμματος και το ΔΝΤ προέβλεπε, μέχρι και πριν από λίγες μέρες, ότι το έλλειμα είναι στο 0,6%. Οι εκτιμήσεις του έπεσαν έξω κατά 1,3%, τεράστια απόκλιση».

«Και επειδή ακούγεται πάρα πολύ ότι το πλεόνασμα οφείλεται στην μη πληρωμή από το κράτος των ληξιπρόθεσμων, θέλω να δώσω ως απάντηση το εξής παράδειγμα: στον Προϋπολογισμό του 2015, τον οποίο δεν συντάξαμε εμείς, η πρόβλεψη για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών ήταν 2,8. Εμείς πληρώσαμε 3,1 και υπερέβην το στόχο. Με λίγα λόγια, θέλω να πω ότι προφανώς και υπάρχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές- και προς ιδιώτες και προς το Δημόσιο- αλλά μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο στόχος επιτευχθεί. Το 2014, που επαίρεται η Ν.Δ. για το πρωτογενές της πλεόνασμα με το successτης story, είχαμε και τότε ληξιπρόθεσμες οφειλές, το πλαίσιο ήταν ίδιο, και δεν είχαν τα ίδια αποτελέσματα».

«Μέσα στο 2016, από τα χρήματα που θα έρθουν μετά την πρώτη αξιολόγηση, ένα μεγάλο κομμάτι θα πάει για το σκοπό της αποπληρωμής».

«Τα καλά νέα για την πραγματική οικονομία είναι επίσης η απόφαση του κ. Ντράγκι για τη σύνδεση των ελληνικών τραπεζών με τον EFSF. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξει ρευστότητα στην αγορά και νομίζω ότι θα βοηθήσει σημαντικά στην ανάπτυξη- έναν παράγοντα που ιδίως μετά το τέλος της πρώτης αξιολόγησης, πρέπει να συζητάμε μόνο για αυτόν».

Για την διαπραγμάτευση

«Είναι μια κρίσιμη μέρα σήμερα και αύριο. Ολοκληρώνονται οι διαπραγματεύσεις εν όψει του Eurogroupτης 22ας Απριλίου, το οποίο, όμως δε θα συζητήσει μόνο το ελληνικό θέμα. Κατά πάσα πιθανότητα, όπως μας έχει ενημερώσει ο κ. Τσακαλώτος, την Δευτέρα, 25 Απριλίου, θα έχουμε και ένα ακόμη έκτακτο Eurogroup που θα ασχοληθεί αποκλειστικά με την ολοκλήρωση της ελληνικής αξιολόγησης».

«Τα μεγάλα αγκάθια που ακόμη υπάρχουν είναι τα κόκκινα δάνεια και το θέμα των επικουρικών συντάξεων. Η κατεύθυνση της Κυβέρνησης είναι να προστατέψει την πρώτη κατοικία και όσα επιχειρηματικά δάνεια συνδέονται με αυτήν. Για τις επικουρικές, γίνεται προσπάθεια να προστατευθεί το μεγαλύτερο μέρος αυτών που έχουν χαμηλή σύνταξη- μέχρι 1.300 ευρώ».

«Προσωπικά θεωρώ ότι είναι εφικτό να τα καταφέρουμε. Η αξιολόγηση θα τελειώσει, αλλά θα τελειώσει με προβλήματα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα έχουμε, πιστεύω, είναι στους έμμεσους φόρους. Ενώ με το ασφαλιστικό και το φορολογικό, νομίζω, ότι γίνεται μια δίκαιη αναδιανομή, που θα ωφελήσει τους χαμηλόμισθους και τους μεσαίους και θα επιβαρύνει αυτούς που τόσα χρόνια δεν πλήρωσαν μέσα στην κρίση. Αυτό είναι όμως μια κοινωνική δικαιοσύνη που πρέπει, κάποτε, να αποδοθεί».

Για τις Λίστες και την φοροδιαφυγή

«Η έκθεση της Γενικής Γραμματείας Εσόδων που δημοσιεύτηκε, απέδειξε ότι οι έλεγχοι κατά της φοροδιαφυγής αυξήθηκαν σημαντικά και σε μερικές περιπτώσεις διπλασιάστηκαν τα βεβαιωμένα πρόστιμα από φορολογικές παραβάσεις».

«Ταυτόχρονα όμως από τις δυο λίστες φοροδιαφυγής, βεβαιώθηκαν, μόνο το 2015, 175 εκ.€, ενώ το 2014 ήταν μόλις 26 εκ.€. Για τους φοροφυγάδες από τις Λίστες, η Ν.Δ. αναφέρει πόσες περιπτώσεις έλεγξαν, δε αναφέρει καθόλου τα ποσά που συλλέχτηκαν. Και αυτό γιατί η Ν.Δ. ασχολήθηκε με την μαρίδα- έλεγξε από την λίστα αυτούς που είχαν μικροποσά, τους μεγάλους δεν τους έλεγξε. Πράγματι λοιπόν, η Ν.Δ. έκανε περισσότερους ελέγχους, αλλά εισέπραξε πολύ λιγότερα ποσά».

Για τα σενάρια περί εκλογών

«Οι εκλογές είναι δημοκρατικό δικαίωμα και υποχρέωση όλων μας, κάθε τέσσερα χρόνια. Η Ν.Δ. τις ζητά μετ' επιτάσεως αλλά εγώ πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή δεν νομίζω ότι θα βοηθήσουν σε κάτι. Προσωπική μου εκτίμηση, δε, είναι πως ούτε καν η Ν.Δ., η ίδια, ζητά εκλογές. Τις ζητούν αυτοί που σήμερα προσπαθούν να διατηρήσουν τις άδειες των καναλιών τους και αυτοί που μέσα από τις διάφορες λίστες εμφανίζονται τα ονόματά τους και καλούνται από τους οικονομικούς εισαγγελείς. Με λίγα λόγια τις εκλογές τις ζητά η διαπλοκή και βάζει τον κ. Μητσοτάκη να τις ζητήσει και επίσημα μέσα στη Βουλή».

Για τις συντάξεις των Βουλευτών

«Πριν τοποθετηθώ για αυτό το θέμα, πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι εγώ είμαι βουλευτής από το 2015. Όπως καταλαβαίνεται δεν πρόκειται να πάρω βουλευτική σύνταξη- γιατί έχει καταργηθεί αυτή η ρύθμιση- και η αλήθεια είναι ότι δε θέλω κιόλας να πάρω. Από κει και πέρα, πρέπει να πούμε ότι οι βουλευτές πληρώνονται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, και όχι από κάποιο ασφαλιστικό ταμείο. Το νομοσχέδιο δεν τις περιλαμβάνει ακριβώς για αυτό το λόγο- γιατί δεν ανήκουν σε ασφαλιστικό φορέα. Για γραφειοκρατικούς λόγους, δηλαδή, δεν εντάσσονται στο νόμο».

«Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να το θέσουμε και να υπάρξουν αντίστοιχες μειώσεις και στις συντάξεις των βουλευτών. Και είμαι σίγουρος ότι στην τελική μορφή του νομοσχεδίου θα περιλαμβάνεται. Από κει και πέρα, δε μπορώ να πω ότι πρέπει να σταματήσουν εντελώς να δίνονται οι συντάξεις στους βουλευτές, γιατί καταλαβαίνετε, ότι αρκετοί άνθρωποι, για πάρα πολλά χρόνια που είχαν το αξίωμα- αν και δε το θεωρώ υγιές- ίσως και να μην έχουν από πουθενά αλλού λαμβάνειν σύνταξη. »

Διαβάστε περισσότερα...

Οικονομία

ΣΟΚ: ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ «ΚΟΦΤΗΣ»- Εξι «βόμβες» στις συντάξεις

Απρίλιος 19, 2016

«Αυτόματες» μειώσεις σε όλες κύριες συντάξεις μετά το 2017 αν η συνολική δαπάνη για την εθνική, την αναλογική και της επικουρική ξεπεράσει το περιθώριο της αύξησης των 2,5 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ (με έτος αναφοράς το 2009), προβλέπει το νέο Ασφαλιστικό.

Τη «ρήτρα» για τις αυτόματες μειώσεις ακόμη και των ήδη καταβαλλόμενων κύριων συντάξεων - που θα ανακαθοριστούν με βάση τα νέα χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης ώστε να «ενσωματώσουν» τις μνημονιακές περικοπές «κρατώντας» έως το τέλος του 2017 τα τυχόν επιπλέον ποσά ως «προσωπική διαφορά» - περιλαμβάνει το άρθρο 14 του νομοσχεδίου για το νέο Ασφαλιστικό.

Σύμφωνα με το σχετικό άρθρο «από την 1/1/2017 και ανά τριετία η Εθνική Αναλογιστική Αρχή εκπονεί υποχρεωτικά αναλογιστικές μελέτες, οι οποίες επικυρώνονται από την Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αντικείμενο τη συνεχή παρακολούθηση της εξέλιξης της εθνικής συνταξιοδοτικής δαπάνης. Με ειδικό νόμο ανακαθορίζονται οι συντάξεις με στόχο τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος. Το ύψος των ανωτέρω δαπανών για την εθνική, την αναλογική και την επικουρική σύνταξη, προβαλλόμενο έως το έτος 2060, δεν πρέπει να υπερβαίνει το περιθώριο αύξησης των 2,5 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ, με έτος αναφοράς το 2009».

ΕΠΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Στελέχη της κοινωνικής ασφάλισης προεξοφλούν ότι αν εκδοθούν μέσα στην επόμενη διετία οι 132.500 κύριες και οι 129.000 επικουρικές συντάξεις που είναι σε καθυστέρηση πληρωμής και χωρίς να υπολογιστούν τυχόν νέες αιτήσεις (που είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν), η δαπάνη θα «εκτοξευθεί» πάνω από το όριο οδηγώντας σε νέες περικοπές.

Με βάση την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου Κατρούγκαλου, στο πλαίσιο της συμμετοχής όλων των συνταξιούχων στα βάρη και της κοινωνικής αλληλεγγύης, οι κύριες συντάξεις αφού επανυπολογιστούν, θα διατηρηθούν μέχρι το τέλος του 2017 στο ύψος που είχαν στις 31/12/2014, δηλαδή θα ενσωματώσουν όλες τις μειώσεις που έκρινε ως αντισυνταγματικές το ΣτΕ καθώς και τις αυξήσεις στις εισφορές ασθενείας. Από την 1/1/2018, εφόσον το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων αυτών είναι μεγαλύτερο από αυτό που προκύπτει από τον επανυπολογισμό τους, το επιπλέον ποσό εξακολουθεί να καταβάλλεται στον δικαιούχο ως προσωπική διαφορά, συμψηφιζόμενο κατ’ έτος και μέχρι την πλήρη εξάλειψή του, με την εκάστοτε αναπροσαρμογή των συντάξεων.

Εάν το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων είναι μικρότερο από αυτό που προκύπτει από τον επανυπολογισμό τους, τότε αυτό προσαυξάνεται κατά το ένα πέμπτο της διαφοράς σταδιακά και ισόποσα εντός πέντε ετών από την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Τα παραπάνω στοιχεία θα αποτυπώνονται από την 1/1/2018 για κάθε συνταξιούχο στο πληροφοριακό σύστημα της ΗΔΙΚΑ.

ΕΞΙ ΑΜΕΣΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ
Αμεσες, ωστόσο, θα είναι οι περικοπές τουλάχιστον για έξι κατηγορίες:

Στις νέες κύριες συντάξεις (για όσους συνταξιοδοτηθούν μετά την ψήφιση του νέου νόμου) καθώς τα ποσά θα υπολογιστούν με τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης (βλ. Πίνακα ανά έτος), την προσθήκη εθνικής σύναξης 384 ευρώ στο αναλογικό τμήμα για όσους έχουν 20 χρόνια και πάνω και 345 ευρώ για 15 έτη και με βάση το μέσο όρο των αποδοχών της τελευταίας 15ετίας. Σύμφωνα με υπολογισμούς οι νέες συντάξεις θα είναι χαμηλότερες έως και 30% σε σχέση με τα ποσά που προέκυπταν με βάση τις αποδοχές της καλύτερης πενταετίας... Αν η διαφορά παλαιού και νέου τρόπου υπολογισμού είναι άνω του 20%, το ήμισυ της διαφοράς θα καταβάλλεται στον δικαιούχο ως προσωπική διαφορά. Για όσους αποχωρήσουν εντός του έτους 2017 ή εντός του έτους 2018 η προσωπική διαφορά θα είναι στο 1/3 και στο 1/4 αντίστοιχα.

Στις επικουρικές που μετά τον επανυπολογισμό τους, μαζί με την κύρια σύνταξη, θα υπερβαίνουν τα 1.300 ή 1.400 ευρώ (το ποσό παραμένει «ανοικτό» στη διαπραγμάτευση καθώς συναρτάται από την αύξηση των εισφορών και το ποσοστό «κάλυψης» του ελλείμματος στα επικουρικά). Ο επανυπολογισμός θα γίνει με συντελεστή 0,45% που δίνει ποσοστό αναπλήρωσης 13,5% για 30 έτη, 15,75% για 35 έτη, 18% για 40 έτη και 18,9% για 42 έτη έναντι του 20% - 45% που είχαν οι συνταξιούχοι με το προηγούμενο καθεστώς. Μειώσεις έχουν «κλειδώσει» και για τα μερίσματα.

Σε καταβαλλόμενη μηναία ατομική σύνταξη που υπερβαίνει το εξαπλάσιο του πλήρους ποσού της εθνικής σύνταξης (2. 304 ευρώ) και σε πολλαπλές το οκταπλάσιο της εθνικής σύνταξης (3. 072 ευρώ).

Στις συντάξεις των απασχολούμενων συνταξιούχων θα γίνεται πλέον μείωση 60%, χωρίς τα πλαφόν μη περικοπής που ισχύουν σήμερα για εργαζόμενους είτε με εξαρτημένη σχέση εργασίας είτε ως αυτοαπασχολούμενοι.

Στις νέες συντάξεις χηρείας επιβάλλεται το 55ο ως όριο ηλικίας ενώ θα δίνεται για τα πρώτα τρία χρόνια το 50% της σύνταξης του θανόντος (αντί του 70%). Περικοπές θα ισχύουν και σε περιπτώσεις που ο γάμος έχει διαρκέσει έως πέντε έτη και υπήρχε μεγάλη διαφορά ηλικίας της συζύγου.

Στις νέες προσωρινές συντάξεις θα δίδονται, έως ότου εκδοθεί η οριστική σύνταξη, χαμηλότερα ποσά (το 50% των συντάξιμων αποδοχών αντί του 80% της σύνταξης).

Διαβάστε περισσότερα...

Κόσμος

Ποιες χώρες έχει «σώσει» το ΔΝΤ: Μικρή ιστορική αναδρομή στον «εκτελεστή» των εθνικών οικονομιών

Απρίλιος 17, 2016

Όλα ξεκίνησαν κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όταν, ανάμεσά σε πολλά άλλα δεινά,

η ανθρωπότητα γνώρισε μια περίοδο εξαιρετικά μεγάλης νομισματικής αστάθειας που περιελάμβανε υπερπληθωριστικές τάσεις με φυσικό επακόλουθο τις συχνές και μεγάλες μεταβολές στις συναλλαγματικές ισοτιμίες.

Έτσι, λίγο πριν την παύση των πολεμικών εχθροπραξιών ανά την υφύλιο, πραγματοποιήθηκε η Νομισματική και Χρηματοοικονομική Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών, ευρύτερα γνωστή ως η Διάσκεψη του “Bretton Woods”.
Στη Διάσκεψη αποφασίστηκε η δημιουργία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της Παγκόσμιας Τράπεζας, της GATT, καθώς και η υιοθέτηση του συστήματος σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών που έγινε γνωστό ως το σύστημα του “Bretton Woods”.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) ξεκίνησε να λειτουργεί το 1945, μετά το πέρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σκοπός του ήταν η εποπτεία του συστήματος σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών που είχε θεσπιστεί με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο είχε στόχο την αποφυγή της ανταγωνιστικής υποτίμησης των νομισμάτων, όπως εκείνη που οδήγησε στις εμπορικές διαμάχες κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου.

Όταν τα κράτη αντιμετώπιζαν κάποιο «προσωρινό» πρόβλημα στο ισοζύγιο πληρωμών, που δημιουργούσε πιέσεις στη συναλλαγματική ισοτιμία, το ΔΝΤ παρείχε βραχυπρόθεσμα δάνεια ώστε να διατηρηθούν σταθερές.

Το ΔΝΤ χρηματοδοτείται από τα κράτη-μέλη του οργανισμού, (188 κράτη το 2016, με τελευταίο μέλος το Νότιο Σουδάν τον Απρίλιο του 2012), ανάλογα με το μερίδιο που υπολογίζεται ότι έχουν στη παγκόσμια οικονομία. Με βάση το ποσοστό χρηματοδότησης, κάθε κράτος έχει και το αντίστοιχο μερίδιο σε ψήφους. Βάσει των συμφωνιών που διέπουν το ΔΝΤ, κάθε χώρα μπορεί να δανειστεί ετησίως το 200% των ποσών που συνεισφέρει και 600% συνολικά -σε εξαιρετικές περιπτώσεις- ποσοστό που παύει να ισχύει, όπως στην περίοδο της κρίσης που διανύουμε.

Με την κατάρρευση αυτού του συστήματος σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών τη δεκαετία του 1970, το ΔΝΤ απέμεινε σχεδόν χωρίς σκοπό. Ο ρόλος του ΔΝΤ απέκτησε ξανά σημασία τη δεκαετία του '80, όταν κατέστη ο βασικός διεθνής φορέας για την αντιμετώπιση της κρίσης εξωτερικού χρέους.
Το ΔΝΤ αποτελεί τον βασικό δανειστή μέσω διαφόρων τυποποιημένων προγραμμάτων και επιβαλλόμενων οικονομικών πολιτικών, εφόσον εκδηλωθεί σχετικό ενδιαφέρον από την υποψήφια χώρα. Το πιο διαδεδομένο πρόγραμμα στο παρελθόν ήταν οι λεγόμενες «Συμφωνίες Υποστήριξης». Είχαν διάρκεια συνήθως ενός ή δύο ετών, αλλά είχαν τη δυνατότητα να επεκταθούν ακόμη και σε τρία έτη, ενώ η αποπληρωμή ολοκληρωνόταν σε διάστημα τριών έως πέντε ετών. Με χαμηλά επιτόκια (τρέχοντα περίπου στο 1,5%, συν όποιο πριμ είχε συμφωνηθεί, έως 2%). Το σημαντικό χαρακτηριστικό ήταν ότι η εκταμίευση του δανείου γινόταν τμηματικά, υπό τον όρο ότι θα είχαν επιτευχθεί οι οικονομικοί στόχοι της συμφωνίας βάσει των τακτικών εκθέσεων (τρίμηνες ή εξάμηνες) από ειδικό κλιμάκιο, με έδρα στη χώρα η οποία είχε αιτηθεί δανεισμού.

Οι συνήθεις πολιτικές του ΔΝΤ
Το ειδικό βάρος του ΔΝΤ προέρχεται από τον έλεγχο των οικονομιών των κρατών στα οποία εμπλέκεται, ώστε να συνεχίσει να εκταμιεύει κανονικά τα δάνεια τα οποία έχουν συμφωνηθεί. Για αυτό το λόγο το ΔΝΤ αποτελεί για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα ένα κέντρο συλλογής και παροχής πληροφοριών, γεγονός το οποίο δίνει τη δυνατότητα να αποστέλλει «μηνύματα» προς τις διεθνείς αγορές χρήματος όσον αφορά στο ποια κράτη ακολουθούν ορθές ή μη οικονομικές πολιτικές. Παρέχοντας βραχυπρόθεσμη ρευστότητα, το ΔΝΤ εγγυάται, μέσω των οικονομικών προγραμμάτων που συμφωνούνται, την επιστροφή της χώρας στις διεθνείς αγορές.

Το ίδιο το ΔΝΤ συγκεντρώνει τα κεφάλαια του από τις τακτικές εισφορές και εγγυήσεις των 188 κρατών-μελών του, με τις ισχυρότερες βέβαια οικονομίες να προσφέρουν τις υψηλότερες χρηματικές εισφορές στο ταμείο, αλλά να έχουν και την ισχυρότερη επιρροή στη στρατηγική και τις αποφάσεις του οργανισμού. Ιδιαίτερα οι ΗΠΑ έχουν σαφέστατα τον πρώτο λόγο, γεγονός που βεβαίως δεν ικανοποιεί συχνά τα ευρωπαικά κράτη, αλλά ούτε τις αναδυόμενες οικονομικές δυνάμεις του πλανήτη που διεκδικούν μεγαλύτερο ρόλο και λόγο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ευρωπαϊκές χώρες δεν επιθυμούσαν αρχικά την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, καθώς με τον τρόπο αυτό η Ουάσιγκτον θα είχε εμμέσως πλην σαφώς μεγαλύτερη ανάμειξη στα εσωτερικά τής Ευρωπαικής Ένωσης και στη δημοσιονομική στρατηγική της.

Στην πράξη, όμως, η δράση του Ταμείου έχει προκαλέσει σοβαρότατες επικρίσεις. Με έδρα την Ουάσιγκτον και δομή που δίνει στις οικονομικά ισχυρότερες χώρες μεγαλύτερη επιρροή στις αποφάσεις του, το ΔΝΤ κατηγορείται για προώθηση και εξυπηρέτηση συμφερόντων του Λευκού Οίκου και των Δυτικών επιχειρηματικών κολοσσών, ανά τον πλανήτη. Παράλληλα, πολυάριθμες μελέτες αποδεικνύουν ότι η εμπλοκή του Ταμείου στις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου συνοδεύτηκε στις περισσότερες περιπτώσεις από δραματική αύξηση της φτώχειας, την ανεργίας και της έλλειψης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης με ό,τι συνεπάγεται αυτό σε θανάτους και διάδοση ασθενειών.

Σύντομη αναδρομή στις παρεμβασεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
Οι παρεμβάσεις του ΔΝΤ έχουν υποστεί έντονη κριτική όχι μόνο για την κοινωνικά άδικη στόχευση προς τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και γενικότερα τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα, αλλά και ως προς την αποτελεσματικότητά τους, αφού δεν είναι λίγες οι φορές όπου η συνδρομή - παρεμβολή του αποδείχτηκε ή χαρακτηρίστηκε ως αποτυχημένη και καταστροφική.

Βρετανία
Η κατάρρευση της στερλίνας έναντι του δολαρίου το 1976 έθεσε τη Βρετανία σε οικονομική και ταυτόχρονα πολιτική κρίση. Η κυβέρνηση των Εργατικών προχώρησε στην ταπεινωτική κίνηση της προσφυγής στο ΔΝΤ (που μέχρι τότε βοηθούσε οικονομικά μόνο χώρες του τρίτου κόσμου) και ζήτησε δάνειο 2,3 δισεκ. στερλινών. Το τίμημα ήταν βαρύ, καθώς το ΔΝΤ απαίτησε από το Λονδίνο επώδυνες περικοπές κρατικών δαπανών.

Ρωσία

Το ιστορικό του ΔΝΤ στη Ρωσία θεωρείται από πολλούς οικονομικούς αναλυτές οδυνηρό. Η χώρα έλαβε δάνεια τουλάχιστον 20 δισεκ. δολαρίων από το 1992 έως το 1996 και άλλα 41,5 δισεκ. δολάρια το 2008, όμως, δεν κατάφερε να ολοκληρώσει ποτέ τις ζητούμενες από το ΔΝΤ μεταρρυθμίσεις. Λανθασμένες οικονομικές πολιτικές και κατηγορίες για κακοδιαχείριση, οδήγησαν εν τέλει στη χρεοκοπία.

Τουρκία

Αποτελεί τακτικό «πελάτη» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, καθώς έχει λάβει κατ' επανάληψη δάνεια από το Ταμείο. Μερικά παραδείγματα αποτελούν τα 4 δισεκ. δολάρια του 1999, τα 7,5 δισεκ. δολάρια του 2000 και το τριετές πρόγραμμα των 10 δισεκ. δολαρίων που συμφωνήθηκε το 2004. Το ΔΝΤ θεωρεί ότι η εμπλοκή του στην οικονομία της Τουρκίας έχει στεφθεί από επιτυχία, όμως, εξαιτίας των αυστηρών όρων που έχει, αποτελεί «κόκκινο πανί» για τους Τούρκους, με αποτέλεσμα τις συχνές διαδηλώσεις και πορείες διαμαρτυρίας κατά του οργανισμού. Για αυτό το λόγο, ο Ερντογάν απέφευγε με κάθε τρόπο κατά τη διάρκεια της τελευταίας οικονομικής κρίσης να προσφύγει στο ΔΝΤ, γνωρίζοντας ότι οι απαιτήσεις του οργανισμού για μειώσεις κρατικών δαπανών και αναδιάρθρωση του προϋπολογισμού θα στοίχιζαν πολιτικά.

Μεξικό

Το Μεξικό ήταν η πρώτη χώρα που υπέγραψε τη λεγόμενη «Γραμμή Ευέλικτης Πίστωσης» με το ΔΝΤ, το οποίο με τη σειρά του συνεργάστηκε με το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ για την παροχή δανείου ύψους 30 δισεκ. δολαρίων το οποίο δόθηκε το 1995. Ως αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων που επέβαλε, ο αριθμός των Μεξικανών που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας ξεπέρασε το 50% και ο κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά τουλάχιστον 20%.

Ασιατική κρίση

Την ώρα που το ντόμινο της ασιατικής κρίσης απειλούσε κατά τη διάρκεια της περιόδου 1997-1998 να φτάσει μέχρι την Ιαπωνία, το ΔΝΤ παρείχε δάνεια 55 δισεκ. δολαρίων στην Κορέα, 17 δισεκ. στην Ταϊλάνδη και 23 δισεκ. στην Ινδονησία. Αποτέλεσε τη μεγαλύτερη μέχρι στιγμής «διάσωση» του ΔΝΤ και συνοδεύτηκεαπό το πρόγραμμα που έμεινε γνωστό ως SAP (Structural Adjustment Policies), μέσω του οποίου επιβάλλονταν μέτρα λιτότητας, όπως η περικοπή των κρατικών δαπανών, η αύξηση των επιτοκίων, η αναδιάρθρωση του χρηματοοικονομικού συστήματος, η ανάκληση αποφάσεων για την προστασία του εμπορίου και η ρευστοποίηση αφερέγγυων επιχειρήσεων. Τα προγράμματα προκάλεσαν σημαντική υποτίμηση των νομισμάτων, κύμα χρεοκοπιών, δραματική απώλεια θέσεων εργασίας και αύξηση των τιμών στα είδη βασικής ανάγκης, πυροδοτώντας κοινωνικές αναταραχές και βίαιες διαδηλώσεις, με αποκορύφωμα την μετατροπή των εθνικών οικονομικών κρίσεων των προαναφερθεισών χωρών σε μία τεραστίων διαστάσεων παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Μαλαισία, η οποία δεν αποδέχτηκε τελικώς τη βοήθεια του ΔΝΤ αλλά προτίμησε κάποιες ανορθόδοξες για το ΔΝΤ οικονομικές πολιτικές, ήταν η πρώτη χώρα που ξεπέρασε την κρίση.

Βραζιλία

Έλαβε 41,5 δισεκ. δολάρια το 1998 και άλλα 30 δισεκ. δολάρια το 2002. Το ΔΝΤ είχε ζητήσει από τη Βραζιλία να εμφανίσει πλεονασματικό προϋπολογισμό, κάτι που σήμαινε χρόνια περικοπή δαπανών και κατάργηση μεγάλου αριθμού θέσεων εργασίας στο Δημόσιο Τομέα οδηγώντας δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία και ύφεση της οικονομίας.

Αργεντινή

Στα τέλη του 2000 και υπό την απειλή χρεοκοπίας, η Αργεντινή εξασφάλισε δάνειο 40 δισεκ. δολαρίων από το ΔΝΤ. Η διαχείριση της κρίσης εκ μέρους του οργανισμού κρίνεται αποτυχημένη, κυρίως γιατί επέβαλε τους ίδιους όρους λιτότητας που είχαν χρησιμοποιηθεί και κατά την ασιατική κρίση του '97. Το 2001 η χώρα δεν απέφυγε τελικώς τη χρεοκοπία (μείωση 22% του ΑΕΠ μεταξύ 1998-2002) και το τραπεζικό της σύστημα κατέρρευσε. Ακολούθησαν τρία χρόνια επώδυνης οικονομικής συρρίκνωσης και πολιτικής κρίσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι από το 1999 έως το 2001, περίοδο εφαρμογής των πολιτικών του, το ΔΝΤ προέβλεπε ρυθμούς μεγέθυνσης 1,5 , 3,7, και 2,6 για κάθε έτος, ενώ οι πραγματικοί ρυθμοί κατέληξαν σε -0,8 , -4,4 και -10,9 αντίστοιχα.

Λετονία

Το ΔΝΤ και η ΕΕ αποφάσισαν να στηρίξουν από κοινού τη χώρα κατά την κρίση του 2008, με ένα δάνειο 1,7 δισεκ. δολαρίων. Ενώ οι κινήσεις περικοπής δαπανών ικανοποίησαν τους Ευρωπαίους, το ΔΝΤ θεώρησε ότι η Λετονία δεν επιδεικνύει επαρκή πολιτική βούληση, με αποτέλεσμα να επιβάλει αυστηρότερους όρους. Το ρήγμα ανάμεσα σε ΔΝΤ και ΕΕ προκάλεσε καθυστερήσεις στην εκταμίευση των δόσεων.

Εστιάζοντας περισσότερο στη δράση του ΔΝΤ, συνάγεται το συμπέρασμα ότι η παρέμβασή του στη χώρα συνδέεται με σημαντική πτώση της οικονομικής δραστηριότητας κατά 18% μέσα σε ένα μόλις έτος. Από μόνο του το μέγεθος συνιστά μέγιστη πολιτική αποτυχία, χωρίς να αναφερθεί η αύξηση της ανεργίας από 6,2% το 2007 σε 22% τον Δεκέμβρη του 2009, καθώς πρόκειται για από τις μεγαλύτερες αυξήσεις στη σύγχρονη ιστορία. Τα αποτελέσματα αυτά προήλθαν από τον στόχο μείωσης του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού από 8% σε 3% έως το έτος 2012 σε συνθήκες κρίσης. Στα μέτρα που χρησιμοποιήθηκαν περιλαμβάνονταν μειώσεις μισθών κατά 20%, συντάξεων κατά 10% και απολύσεις ποσοστού 20-30% των δημοσίων υπαλλήλων. Επίσης, η συμφωνία περιελάμβανε κλείσιμο σχολείων, απολύσεις δασκάλων και κλείσιμο νοσοκομείων, ώστε να μειωθούν οι δαπάνες.

Αυτές οι πολιτικές προφανώς, όπως παραδέχεται και το ΔΝΤ, μείωσαν την εσωτερική ζήτηση και την καταναλωτική δαπάνη, οι τράπεζες συνέχισαν να συστέλλουν την πίστη και οι προοπτικές μεγέθυνσης εξαρτούνταν από την ανάκαμψη της παγκόσμιας ζήτησης που θα «τραβουσε» κάποιον εξαγωγικό τομέα της οικονομίας.

Ισλανδία

Ήταν η πρώτη βιομηχανική χώρα που χρειάστηκε τη διάσωση του ΔΝΤ από τη συμφωνία της Βρετανίας το 1976. Υπό την απειλή χρεοκοπίας, η Ισλανδία πήρε δάνειο 2,4 δισεκ. δολαρίων αφού ανέβασε τα επιτόκια στο 18%, σε μία προσπάθεια να στηρίξει το νόμισμά της, την κορόνα. Ο οργανισμός, όμως, καθυστέρησε την εκταμίευση των δόσεων σε μια εκβιαστική κίνηση που είχε ως στόχο να πιέσει τη χώρα να αποζημιώσει τη Βρετανία και την Ολλανδία για τα χρήματα που έχασαν οι πολίτες τους στις ισλανδικές τράπεζες. Παράλληλα, επέβαλλε σκληρούς όρους, όπως μείωση κατά 10% των δαπανών όλων των υπουργείων και αύξηση των επιτοκίων.

Ουγγαρία

Το ΔΝΤ από κοινού με την Ε.Ε. προσέφεραν συνδυασμένο πακέτο σωτηρίας, ύψους 25 δισεκ. δολαρίων, ενώ η πτώση της τιμής του φιορινιού καθιστούσε αδύνατη την αποπληρωμή χρεών. Σε αντάλλαγμα η Βουδαπέστη υποσχέθηκε να μειώσει τις δαπάνες της στο δημόσιο τομέα και να θέσει υπό έλεγχο το έλλειμμά της.
Εν μέσω προβλημάτων ρευστότητας λόγω της κρίσης του 2008, πήρε δάνειο 16,5 δισεκ. δολαρίων. Όμως, οι απαιτήσεις του ΔΝΤ για περικοπές δαπανών, πωλήσεις τραπεζών και ενίσχυση του χρηματοοικονομικού συστήματος ενέτειναν την πολιτική κρίση της χώρας. Βλέποντας ότι οι όροι του δεν ακολουθούνται, το ΔΝΤ πάγωσε τη συνεργασία του.

Λευκορωσία

Για το ασυνήθιστα μεγάλο (για τα δεδομένα της χώρας) δάνειο των 2,5 δισεκ. δολαρίων, η Λευκορωσία συμφώνησε να προχωρήσει στην υποτίμηση του νομίσματος κατά 20% και να παγώσει τους μισθούς.

Πακιστάν

Η κρίση, σε συνδυασμό με την πολιτική αστάθεια και την αυξημένη απειλή της τρομοκρατίας, έφερε τα οικονομικά του Πακιστάν σε επικίνδυνη κατάσταση το 2008. Το ΔΝΤ συμφώνησε να χορηγήσει δάνειο 7,6 δισεκ. δολαρίων. Για να το εξασφαλίσει, το Ισλαμαμπάντ υποσχέθηκε να θέσει υπό έλεγχο το έλλειμμά του και τον πληθωρισμό. Ως αντάλλαγμα αναγκάστηκε να αναστείλει τις επιδοτήσεις σε ενέργεια, πετρέλαιο και λιπάσματα, να μειώσει τις κρατικές δαπάνες, να αυξήσει τους φόρους και τα επιτόκια.

Σερβία
Το 2009 χρειάστηκε δάνειο 3 δισεκ. ευρώ για να ξεπεράσει την κρίση του 2008. Για να το εξασφαλίσει συμφώνησε σε σκληρούς όρους, όπως η απώλεια του 1/5 των 70.000 θέσεων εργασίας του δημοσίου τομέα και το πάγωμα των μισθών.

Ρουμανία

Οι όροι λιτότητας που επέβαλε το ΔΝΤ για το δάνειο των 20 δισεκ. ευρώ, το 2009, «έριξαν» την κυβέρνηση της Ρουμανίας, προκαλώντας την αναστολή της εκταμίευσης των δόσεων. Η ροή της χρηματοδότησης αποκατστάθηκε σχετικώς, μόνο όταν η νέα κυβέρνηση ενέκρινε μέτρα όπως η σύνδεση των συντάξεων με τον πληθωρισμό, έναντι του μέσου όρου των μισθών.

Σρι Λάνκα

Αν και οι διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών το 2009 ήταν ιδιαίτερα ασταθείς, το ΔΝΤ συμφώνησε να χορηγήσει δάνειο 2,5 δισεκ. δολαρίων στη Σρι Λάνκα προκειμένου να αντιμετωπίσει την τελευταία οικονομική κρίση και να ανοικοδομήσει τη χώρα μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου.

Πορτογαλία, Ισπανία και Ιρλανδία
Τα πρώτα σημάδια αυτοκριτικής και αναγνώρισης του «λάθους» των επιβαλλόμενων πολιτικών στις υπερχρεωμένες χώρες αναγνωρίσθηκαν ΔΝΤ, με την παραδοχή της εσφαλμένης εκτίμησης των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών που χρησιμοποιήθηκαν στα προγράμματα λιτότητας, με συνέπεια τη μεγαλύτερη του προσδοκωμένου ύφεση των οικονομιών αυτών. Η καταστροφική και αδιέξοδη κατάληξη των πολιτικών λιτότητας που επέβαλλε με απλές διακρατικές συγκρίσεις κατέδειξε πως όσο ισχυρότερες είναι οι πολιτικές λιτότητας, τόσο μεγαλύτερη είναι η ύφεση των οικονομιών, οι οποίες τις υφίστανται και τόσο μεγαλύτερη είναι η αύξηση του βάρους των κρατικών χρεών. Όσο ο πληθωρισμός πέφτει, η ανεργία αυξάνεται και η βιομηχανική και οικονομική δραστηριότητα βουλιάζει σε όλη την Ευρώπη.

Source: Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, (Kaele.ondsl.gr).

newsbomb.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Οικονομία

Σταδιακή μείωση του αφορολόγητου ζητάει η Κομισιόν

Απρίλιος 16, 2016

Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων βρίσκεται μία συμβιβαστική πρόταση λύσης από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για σταδιακή μείωση του αφορολόγητου ορίου, σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Καθημερινή».

Στόχος είναι να καλυφθεί η διαφορά μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και του ΔΝΤ σε αυτό το σημείο-«αγκάθι» για τις διαπραγματεύσεις.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η Κομισιόν προτείνει μείωση του έμμεσου αφορολόγητου ορίου από τις 9.100 ευρώ που προτείνει η κυβέρνηση σε 8.182 ευρώ που ζητεί το ΔΝΤ , σταδιακά σε τρία χρόνια. Επί της ουσίας, αυτό σημαίνει πως η έκπτωση φόρου από τις 2.000 ευρώ για τα εισοδήματα του 2016, θα υποχωρήσει στα 1.900 ευρώ το 2017 και στα 1.800 ευρώ το 2018.

Διαβάστε περισσότερα...

Οικονομία

Μπαράζ μέτρων ύψους 7,2 δισ. ευρώ σε 10 μήνες!

Απρίλιος 15, 2016

Συνολικά 32 φορολογικά μέτρα που θα έχει ψηφίσει η ελληνική Βουλή από τον Ιούλιο του 2015 μέχρι τον Μάιο του 2016 – δηλαδή σε περίοδο 10 μηνών- προκειμένου να κλείσει η 1η αξιολόγηση.

Επιβολή φόρων, έκατκτων εισφορών και μειώσεις συντάξεων με έμμεσο τρόπο είναι η βασική φιλοσοφία της κυβέρνησης τους τελευταίους 10 μήνες. Έτσι, από τον περασμένο Ιούλιο μέχρι και τις επόμενες εβδομάδες οι φορολογούμενοι θα έχουν υποστεί:

1. Δύο αυξήσεις συντελεστών στην εισφορά αλληλεγγύης. Η πρώτη έγινε πέρυσι και η δεύτερη προγραμματίζεται τώρα στο πλαίσιο του νέου νομοσχεδίου για τον φόρο εισοδήματος

2. Μαζικές μετατάξεις προϊόντων και υπηρεσιών από τον χαμηλό συντελεστή ΦΠΑ στον κανονικό (από το 13% στο 23%), κατάργηση του ειδικού καθεστώτος στα νησιά αλλά και μια επικείμενη αύξηση του βασικού συντελεστή από το 23% στο 24%

3. Αυξήσεις σε όλες τις προκαταβολές φόρου: των επιχειρήσεων, των ελεύθερων επαγγελματιών ακόμη και των αγροτών

4. Αυξήσεις στους φόρους πολυτελείας, στους φόρους των κρασιών αλλά και μειώσεις στις επιδοτήσεις του πετρελαίου είτε πρόκειται για το θέρμανσης είτε για το αγροτικό.

Από τα μέτρα που ψηφίστηκαν πέρυσι το καλοκαίρι όταν η κυβέρνηση αποφάσιζε τελικώς να προχωρήσει στην υπογραφή του 3ου μνημονίου. Ακόμη δεν έχουν υλοποιηθεί όλα. Για παράδειγμα, οι επιχειρήσεις δεν έχουν υποστεί τις συνέπειες από την αύξηση του φορολογικού συντελεστή από το 26% στο 29% ενώ οι περισσότεροι φορολογούμενοι δεν έχουν βιώσει τις συνέπειες από την πρώτη αλλαγή στους συντελεστές της εισφοράς αλληλεγγύης. Επίκεινται νέες αυξήσεις συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου (γίνεται μάχη για να μην επηρεαστούν τα νησιά με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες) ενώ οδεύουμε επίσης προς πλήρη κατάργηση της επιδότησης στο αγροτικό πετρέλαιο. Πριν λοιπόν προλάβουν οι φορολογούμενοι να χωνέψουν τα περυσινά μέτρα, θα έρθουν τα φετινά. Μέσα στις επόμενες εβδομάδες, έρχεται να προστεθεί ένα καινούργιο «πακέτο» με τουλάχιστον 14-15 καινούργια μέτρα τα περισσότερα εκ των οποίων θα επιβληθούν μέσα στο 2016 (σ.σ το σύνολό τους αναμένεται να ψηφιστεί μέσα στο 2016 αλλά και η ενεργοποίηση ορισμένων εξ’ αυτών θα γίνει το 2017 και το 2018). Ήδη, το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε τις αλλαγές στο κώδικα φορολογίας εισοδήματος οι οποίες θα ισχύσουν για τα εισοδήματα του 2016. Αυτό σημαίνει ότι ειδικά για μισθωτούς και συνταξιούχους, ο αντίκτυπος των μέτρων θα είναι άμεσος λόγω της αύξησης που θα υπάρξει στην παρακράτηση φόρου.

Tο πρώτο πακέτο με τα μέτρα της άμεσης φορολογίας θα περιλαμβάνει:

1. Την νέα κλίμακα υπολογισμού της εισφοράς αλληλεγγύης η οποία όχι μόνο δεν θα καταργηθεί αλλά έχει προϋπολογιστεί να αποδώσει και περίπου 1,3 δισ. ευρώ επιπλέον (ή περίπου ένα δισ. ευρώ αν ληφθεί υπόψη ότι δεν θα πληρώσουν όλοι)

2. Την νέα κλίμακα υπολογισμού του φόρου εισοδήματος για μισθωτούς συνταξιούχους και αυτοαπασχολούμενους. Η κλίμακα αυτή, μαζί με την αύξηση της φορολογίας στα μερίσματα από το 10% στο 15% αναμένεται να αυξήσει την άμεση φορολογία κατά τουλάχιστον 550-600 εκατ. ευρώ.

3. Επιπλέον 100-150 εκατ. ευρώ θα προκύψουν και από τον νέο τρόπο φορολόγησης των εισοδημάτων από ενοίκια (σ.σ προκρίνεται κλίμακα με τρεις συντελεστές 15%, 35% και 45%) που θα αποκτηθούν μέσα στο 2016.

Σε εκκρεμότητα βρίσκεται ακόμη το πακέτο με την αύξηση των έμμεσων φόρων αν και η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται έχει έρθει αρκετά κοντά με τους θεσμούς ειδικά μετά την πρόταση για μια ακόμη αύξηση του βασικού συντελεστή ΦΠΑ από το 23% στο 24% μέτρο που εκτιμάται ότι θα αποφέρει περί τα 500 εκατ. ευρώ επιπλέον στα δημόσια ταμεία αφαιρώντας τα βέβαια από το εισόδημα των φορολογουμένων. Η αύξηση του ΦΠΑ δεν θα είναι φυσικά το μοναδικό μέτρο του πακέτου το οποίο θα πρέπει να αποδώσει και αυτό 1,8 δισ. ευρώ «καθαρά». Έτσι, στο τραπέζι παραμένουν:

1. Η επιβολή τέλους διανυκτέρευσης στα ξενοδοχεία με ένα ευρώ ανά αστέρι

2. Η αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης σε τσιγάρα, βενζίνες, φυσικό αέριο

3. Η θέσπιση ειδικού τέλους στην συνδρομητική τηλεόραση ή ακόμη και η επιβολή φόρου «διέλευσης» για τα ΙΧ με ξένες πινακίδες

4. Η επιβολή ειδικού τέλους στις τραπεζικές επιταγές προκειμένου να εισπραχθούν περί τα 100 εκατ. ευρώ κλπ

Το πλήρες φοροπακέτο (χωρίς να αποκλείονται διαφοροποιήσεις δεδομένου ότι ακόμη η διαπραγμάτευση με τους θεσμούς δεν έχει κλείσει) διαμροφώνεται προς το παρόν ως εξής:

Τα φορολογικά μέτρα του 10μήνου (Ιούλιος 2015-Μάιος 2016)

1. ΦΠΑ: Μετάταξη προϊόντων από το 13% στο 23% 1737

2. ΦΠΑ: Κατάργηση ειδικού καθεστώτος στα νησιά

3. 1η αναμόρφωση συντελεστών εισφοράς αλληλεγγύης 440

4. Αύξηση συντελεστών στο φόρο πολυτελούς διαβίωσης 64,8

5. Αύξηση συντελεστών στο φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων 150

6. Αύξηση συντελεστών στο φόρο ασφαλίστρων 125,6

7. Τροποποιήσεις στη ρύθμιση των 100 δόσεων 15,3

8. Κατάργηση απαλλαγών πληρωμής ΕΝΦΙΑ 38,5

9. Αύξηση προκαταβολής φόρου στα νομικά πρόσωπα 439,2

10. Αύξηση προκαταβολής φόρου στους ελεύθερους επαγγελματίες 114,2

11. Αύξηση προκαταβολής φόρου εισοδήματος στους αγρότες 114,7