Τι συμβαίνει όμως όταν πρόκειται για την καριέρα; Ποιες είναι εκείνες οι εκφράσεις του σώματος που φανερώνουν πόσο επιτυχημένος είσαι ή όχι;

Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε ώστε να μην σαμποτάρουμε την καριέρα μας; Το έγκυρο QZ.com, παρουσιάζει τις 15 εκφράσεις του σώματος που σχετίζονται με την επιτυχημένη πορεία μας δεν είναι και τόσο προφανείς όσο νόμιζαν κάποιοι μέχρι τώρα.  

Όταν καμπουριάζουμε υποδηλώνουμε πως δεν επιθυμούμε να βρισκόμαστε στο χώρο που είμαστε. Το σώμα με αυτή τη στάση φανερώνει πόσο πολύ βαριόμαστε, και δημιουργούμε έτσι μια άσχημη εικόνα για εμάς στους γύρω μας. Δεν θα έλεγες ποτέ στο αφεντικό σου «Δεν θέλω να κάτσω να σε ακούσω», αλλά το σώμα σου το λέει με σαφήνεια. Το μυαλό είναι κωδικοποιήμενο να χρησιμοποιεί τόσο χώρο, όσο χρειάζεται ανάλογα με τους ανθρώπους που υπάρχουν σε αυτό. Όταν καθόμαστε σε ίσια στάση και με τους ώμους υψωμένους τότε υποδηλώνουμε πως διαθέτουμε εξουσία στο χώρο. Αντίθετα, το καμπούριασμα φανερώνει πως πιεζόμαστε από το χώρο, νιώθουμε άβολα και λιγότερο δυναμικοί. Σε συζητήσεις η σωστή στάση του σώματος προκαλεί το σεβασμό και από τις δύο πλευρές.    

Όταν χρησιμοποιούμε έντονες και υπερβολικές χειρονομίες τότε υποδηλώνουν ότι ίσως να προσπαθούμε υπερβολικά για την αλήθεια. Αυτό επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα συχνά γιατί οι συνομιλητές μας ίσως να νομίζουν ότι προσπαθούμε έντονα να τους πείσουμε για κάτι. Ο στόχος είναι να χρησιμοποιούμε μικρές, ελεγχόμενες κινήσεις που υποδηλώνουν εξουσία, δύναμη και αυτοπεποίθηση –χρησιμοποιώντας διάπλατα τους ώμους, ή τις παλάμες των χεριών. Αυτές οι κινήσεις επικοινωνούν στους άλλους ότι δεν έχουμε να κρύψουμε τίποτα.    

Ξεκάθαρο σημάδι ασέβειας προς τον συνομιλητή μας, υπερβολικού εγωϊσμού και ανυπομονησίας. Φαίνεται προς τους άλλους ως ένδειξη αδιαφορίας για τα όσα λένε, με άλλα λόγια, δεν βλέπουμε την ώρα για να τους αφήσουμε.    

Αυτό δηλώνει πως δεν ενδιαφερόμαστε για τη συζήτηση, γυρνάμε την πλάτη μακριά από τους συνομιλητές μας ή ακόμη δεν συμμετέχουμε σε αυτή. Αυτή είναι μια ένδειξη αδιαφορίας, ακόμη και καψυποψίας προς αυτόν που μιλά.    

Η αποφυγή της άμεσης επαφής με τα μάτια δείχνει ότι κάτι κρύβουμε, ότι δεν έχουμε μεγάλη αυτοπεποίθηση ή ενδιαφέρον για όσα λέει ο συνομιλητής μας, στοιχεία που δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να διαμορφώσουν την εικόνα μας όταν πρόκειται για επαγγελματικές συζητήσεις. Όταν συμβαίνει αυτό, τότε φαίνεται πως δεν έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη στα λεγόμενά μας και ότι τα λόγια μας δεν έχουν καμία ισχύ. Είναι, πραγματικά πολύ σημαντικό να διατηρούμε την επαφή με τα μάτια ειδικά όταν πρόκειται για σημαντικές συζητήσεις. Στον αντίποδα η διαρκής επαφή υποδηλώνει έντονη αυτοπεποίθηση, εξουσία, δύναμη και εξυπνάδα. Επειδή κάποιοι δεν είναι εξοικειωμένοι με την άμεση οπτική επαφή και την απεφεύγουν, αυτό προκαλεί τα αντίθετα αποτελέσματα στον επαγγελματικό τομέα.

Το παραπάνω, παρουσιάζει την εικόνα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να εξαπατήσει τους συνομιλητές του αφού φαίνεται σαν ό,τι λεει να μην είναι αληθινό. Ένα πολύ συνηθισμένο παράδειγμα είναι το νευρικό -ασυναίσθητο- χαμόγελο που έχει κάποιος όταν αρνείται μια προσφορά κατά τη διάρκεια μιας διαπραγμάτευσης. Αυτό φανερώνει πόσο άβολα αισθάνεται η άλλη πλευρά για συνεργασία αφού φαίνεται σαν κάτι να υποβόσκει.    

Κάποιοι άνθρωποι γνέφουν διαρκώς ασυνείδητα, ως ένδειξη ότι συμφωνούν σε όλα ή ότι κατανοούν πλήρως κάτι που ενδεχομένως και να μην συμβαίνει στην πραγματικότητα. Είναι ένα από τα πολλά σημάδια που υποδηλώνουν άγχος.      

Ως ένα βαθμό αυτό φανερώνει πως δεν είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο ώστε να μας πλησιάσει ο άλλος. Φαινόμαστε μπλοκαρισμένοι ακόμη και αν χαμογελάμε ή συμμετέχουμε στη συζήτηση αφού οι άλλοι έχουν την αίσθηση ότι το μόνο που θέλουμε είναι να τους κάνουμε να σταματήσουν. Σε περίπτωση που δεν θέλουμε να δώσουμε τη λάθος εντύπωση για την εικόνα μας τότε καλό θα ήταν να αποφύγουμε τέτοιου είδους κινήσεις.    

Αυτό το άλλο άκρο υποδηλώνει προσπάθεια κυριαρχίας στον άλλο και επιθετική συμπεριφορά. Επειδή μπορεί να φαίνεται παράξενο από τη μια να κοιτάμε άμεσα τον άλλο στα μάτια και από την άλλη να μην ξεπερνάμε τα όρια, το ιδανικό σύμφωνα με Αμερικάνους μελετητές είναι από 7 εως 10 δευτερόλεπτα κάθε φορά που ακούμε ή μιλάμε με τον συνομιλητή μας. Ωστόσο, ακόμη και ο τρόπος με τον οποίο σταματάμε την επαφή περνά έμμεσα ένα μήνυμα. Για παράδειγμα, η απότομη απομάκρυνση του βλέμματος προς τα κάτω δείχνει την υποταγή.    

Τα μάτια, όπως φαίνεται, είναι ο καθρέπτης της ψυχής και της ψυχοσωματικής μας κατάστασης. Οι γρήγορες, χωρίς διάρκεια οπτικές επαφές φανερώνουν μια αποτυχημένη προσπάθεια να κερδίσουμε τον σεβασμό. Το μόνο, ωστόσο, που κατορθώνουμε είναι το αντίθετο. Παρότι μπορεί να είναι μια συνήθεια για πολλούς, είναι ελεγχόμενη και μπορεί να σταματήσει ή έστω να περιοριστεί.    

Αυτό είναι ένα ακόμη δείγμα άγχους, έλλειψης αυτοπεποίθησης, ή ακόμη και απόσπασης της προσοχής. Αυτό που ίσως, δεν γνωρίζαμε είναι ότι με αυτό τον τρόπο δείχνουμε ότι ενδιαφερόμαστε περισσότερο για την εξωτερική μας εμφάνιση και όχι για την καριέρα μας.    

Γενικά μια θλιμμένη έκφραση φανερώνει πως είμαστε αναστατωμένοι για ό,τι συμβαίνει γύρω μας, ακόμη και αν αυτό δεν ισχύει για την δική μας διάθεση. Είναι μια έκφραση του προσώπου που αποθαρρύνει τους άλλους από το να μας πλησιάσουν καθώς αισθάνονται ότι τους κρίνουμε. Το χαμόγελο, αντίθετα, κερδίζει τους γύρω μας αφού υποδηλώνει πως είμαστε ανοιχτοί σε συζητήσεις, έμπιστοι και φιλικοί προς αυτούς. Έρευνες του MRI έχουν αποδείξει πως ο εγκέφαλος ανταποκρίνεται καλύτερα σε έναν χαμογελαστό άνθρωπο που εκπέμπει μια θετική αύρα.    

Αυτό είναι ένα ξεκάθαρο δείγμα της έλλειψης αυτοκυριαρχίας και εμπιστοσύνης προς τον εαυτό μας. Έρευνες έχουν καταδείξει πως οι χειραψίες τέτοιου είδους δίνουν την αίσθηση στους άλλους ότι είμαστε εύκολα διαχειρίσιμοι και ότι υποτασσόμαστε γρήγορα. Από την άλλη,ωστόσο, μια υπερβολικά δυνατή χειραψία απωθεί τους άλλους αφού παρουσιάζουμε έντονο χαρακτήρα και διάθεση για κυριαρχία προς αυτούς.    

Λειτουργούν όπως ακριβώς τα σταυρωμένα χέρια και πόδια, αφού δείχνουν πως μπλοκάρουμε τις ιδέες και τις απόψεις των άλλων. Παρουσιάζουν μια εσωστρεφή εικόνα για εμάς καθώς φαίνεται ότι δεν αφήνουμε περιθώριο για διάλογο και είμαστε έντονα επιθετικοί.    

Ένα ακόμη δείγμα ασέβειας προς τον προσωπικό χώρο του άλλου. Καλό είναι να μην ξεπερνάμε μια συγκεκριμένη απόσταση ειδάλλως φαίνεται πως δεν έχουμε κανένα σεβασμό για την προσωπικότητα του συνομιλητή και καμιά αίσθηση των νοητών ορίων μεταξύ μας.

Πηγή: www.lifo.gr