Ο Καρανταγί και ο Σουλεϊμάν, η Ασί, η Φατμαγκιούλ κα η Σεχραζάτ έχουν ήδη πάρει το δρόμο του αποχωρισμού ηττημένοι -και με κατεβασμένα χέρια. Η επέλαση των τουρκικών σειρών πέρασε, ζήτω η επέλαση της κυπριακής σαπουνόπερας!

Μπορεί τα τελευταία χρόνια να είδαμε κατά κόρον αμέτρητες παραγωγές της τουρκικής τηλεόρασης (ενδεικτικά αναφέρω: «Χίλιες και μια νύχτες», «Κισμέτ», «Καρανταγί», «Σουλεϊμάν», «Φατμαγκιούλ», «Σιλά», «Ασί», «Διαμάντια και έρωτας», «Απαγορευμένη αγάπη», «Εκδίκηση», «Θανάσιμη ομορφιά», «Μοιραίος έρωτας», «Τ' αγιάζι του έρωτα», «Εζέλ» κι άλλα πολλά που ουδείς θυμάται -ούτε και θέλει να θυμάται...), όμως το τέλος των τουρκικών σίριαλ είναι πλέον γεγονός μέσα από πληροφορίες του thetoc.gr. Δείτε ο,τι προλάβετε κι αυτό το καλοκαίρι, γιατί η επόμενη τηλεοπτική σεζόν εδραιώνει μια νέα -αλλά μάλλον οπισθοδρομική- εποχή στην ελληνική τηλεόραση: αυτή των κυπριακών σειρών, που εξαπλώνονται σε όλα τα κανάλια ως μια τρανή απόδειξη ότι η τηλεοπτική αγορά της Κύπρου είναι το νέο κελεπούρι των ελληνικών ιδιωτικών σταθμών.

Ο ΑΝΤ1 είχε ξεκινήσει εδώ και δύο σεζόν, αρχικά με το «Βαλς με 12 Θεούς» και εν συνεχεία με το «Μπρούσκο», το οποίο θα συνεχιστεί και τη νέα σεζόν. Στο «χορό» μπήκε και το Mega, αγοράζοντας τα δικαιώματα της κυπριακής σειράς του Κώστα Βαζάκα, «Ονειρο ήταν», την οποία προορίζει για την κρίσιμη απογευματινή ζώνη του lead in στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων τη νέα τηλεοπτική σεζόν.

Στον πειρασμό των κυπριακών δραματικών σειρών ενέδωσε και το Star, το οποίο ανακοίνωσε την επιστροφή του στην ελληνική μυθοπλασία με μια σειρά με τίτλο «Ορκος σιωπής» (και πρωταγωνιστές τους Κάτια Δανδουλάκη, Δάνη Κατρανίδη, Παναγιώτη Μπουγιούρη και Αντιγόνη Δρακουλάκη), ελληνοκυπριακής παραγωγής σε συνεργασία με το κυπριακό κανάλι Σίγμα.

Τα καλά νέα βεβαίως είναι ότι η ελληνική τηλεόραση θα αρχίσει ξανά να μιλάει ελληνικά και θα απαλλαγεί από τον καταιγισμό των τουρκικών που μας είχαν κυριεύσει -σε εξοργιστικό βαθμό.

Ωστόσο, γεγονός επίσης είναι ότι όπως η κρίση έφερε τις τουρκικές σειρές, έτσι φέρνει τώρα και τη νέα τάση στροφής στην κυπριακή τηλεόραση, η οποία σε επίπεδο παραγωγών (επένδυσης και τεχνογνωσίας) είναι πολύ πιο πίσω από τις ενίοτε υψηλών προδιαγραφών σειρές της τουρκικής TV -που διαθέτουν πολλά εξωτερικά γυρίσματα, ακριβά κοστούμια κι αξεσουάρ και είναι συχνά στηριγμένες σε λογοτεχνικά έργα.