Επειδή τελευταία τα πιο πολλά trends αφορούν τα διαζύγια και όχι το γάμο, εμφανίστηκε άλλο ένα που αφορά στους χωρισμένους γονείς, το birdnesting.

Αν είσαι και εσύ χωρισμένη μαμά, ξέρεις πώς είναι: το παιδί μένει μαζί σου και κάποια σαββατοκύριακα του μήνα πηγαίνει στο σπίτι του μπαμπά του. Πώς θα σου φαινόταν αν το παιδί είχε μια σταθερή βάση, δεν έφτιαχνε σακ βουαγιάζ και δεν κουβαλούσε πέρα δώθε τα παιχνιδάκια του; Ωραίο ακούγεται.

Πώς θα σου φαινόταν τώρα να έμενες εσύ λίγες μέρες στο σπίτι και τις υπόλοιπες να έφευγες και να ερχόταν στο σπίτι ο μπαμπάς και πρώην σύζυγός σου; Λίγο...τρομακτικό;

Κι όμως αυτή είναι η τελευταία τάση στο διαζύγιο των χωρισμένων γονιών σύμφωνα με το faysbook.gr! Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι το παιδί έχει ανάγκη από σταθερότητα και εφόσον έχει ήδη διαταραχθεί η οικογενειακή ισορροπία, ας έχει τουλάχιστον μια σταθερή βάση. Σαν μια φωλίτσα πουλιού όπου θα νιώθει ασφαλές.

Τώρα κατά πόσο μπορεί να λειτουργήσει κάτι τέτοιο με τους γονείς να πηγαινοέρχονται (και πού να πάνε αλήθεια φεύγοντας;) με τις βαλίτσες στο χέρι, είναι κάτι που μας βάζει σε σοβαρές σκέψεις. Εσένα πώς σου φαίνεται η ιδέα;

Όταν ο νυν γίνεται πρώην, ο καιρός θα δείξει σε ποια από τις παρακάτω κατηγορίες ανήκει.

όλα τα άσχημα πρέπει κάποτε να τελειώνουν, για τα ωραία είναι στο χέρι σου", όπως μου αρέσει να λέω και να πιστεύω για να μην πέσουμε όλοι ομαδικά σε κατάθλιψη. Γι' αυτό λοιπόν όταν χωρίζεις, στην αρχή μπορεί να είναι δύσκολα - μπορεί και όχι, μπορεί να πονάει, αλλά μετά από κάποιον καιρό, καλά είναι να τα θυμάσαι και να γελάς.

Το ladylike.gr αναφέρει πως οι άντρες της ζωής μας λοιπόν, πέρα από το πώς συμπεριφέρονται μέσα στη σχέση, δείχνουν σε πολύ σημαντικό βαθμό ποιοι ακριβώς είναι, αφού τελειώσει η όποια περιπέτειά σας. Σε μια προσπάθεια λοιπόν κατάταξης των αρσενικών, αν και πολλές κατηγορίες θα μπορούσαν να έχουν και γυναικεία συμμετοχή, τους χωρίσαμε σε κατηγορίες σύμφωνα με τη συμπεριφορά τους μετά το περιβόητο "That's all folks", "The end", "Ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα".

Περιλαμβάνονται (ελαφρο)λαϊκά χιτ για να συνοδεύσουν τo ανάλογο mood κάθε περίπτωσης.

Ο "δε μπορώ να το πάρω απόφαση"
Είναι ο τύπος εκείνος που έχει στοιχειώσει το μυαλό και τη ζωή σου (είναι που είμαι ευγενική και δεν τον αποκαλώ ψυχοπαθή). Του είπες στο τηλέφωνο ότι δεν περνάς καλά και απείλησε να έρθει κάτω από το σπίτι σου και να χτυπάει τα κουδούνια για να το πει στη μάνα σου. Υπονόησες τον χωρισμό κι έβαλε τα κλάματα. Ξεστόμισες τη λέξη "τέλος" κι ενώ στην αρχή χάθηκε από προσώπου γης, από την επόμενη μέρα συμπεριφερόταν σα να μην είχε προηγηθεί ποτέ ο διάλογος του αποχωρισμού. Σε παίρνει τρία τηλέφωνα τη μέρα, σου κάνει σκηνή που δεν εμφανίστηκες στο ραντεβού σας (;) και γενικά δε μπορείς να τον ξεφορτωθείς.

Η λύση: Μια κουβέντα τόσο σκληρή όσο και το τηγάνι που θα έπρεπε να του φέρεις στο κεφάλι που δεν καταλαβαίνει με το καλό και πρέπει ντε και καλά να γίνεις η κακιά της υπόθεσης.

Αφιερωσέ του:

Ο "θέλω να μείνουμε φίλοι"
Αυτό το αστείο πρέπει κάποια στιγμή να τελειώνει. Η μόνη περίπτωση να είσαι φίλη με τον πρώην σου, είναι να μην ήταν τίποτα σημαντικό για σένα όσο ήσασταν μαζί. Αν υπήρξες ερωτευμένη με κάποιον, του έκανες σκηνές ζήλειας και κάνατε σχέδια για το κοινό σας μέλλον, δεν υπάρχει περίπτωση να είστε πραγματικοί φίλοι μετά τον χωρισμό. Το κλισέ "είμαι φίλη με όλους τους πρώην μου" είναι πιο προβλέψιμο κι απ' τον θάνατο. Το ότι λέτε "γεια" δεν σας κάνει φίλους. Αν αποδεχτείτε και οι δύο και ο εγωισμός σας αντέξει το "πλήγμα" ότι δεν υπήρξατε τίποτα σπουδαίο στην (ερωτική) ζωή του άλλου, τότε η φιλία σας μπορεί να έχει λίγο πιο σταθερά θεμέλια. Αλλιώς πώς θα τον ακούς να σου μιλάει για την καινούρια του γκόμενα;

Η λύση: Η απόλυτη φράση "Δε μπορώ να σε δω σαν φίλο".

Αφιερωσέ του:

Ο "ό,τι θυμάμαι χαίρομαι"
Είχατε χωρίσει κάποια στιγμή το 2001. Ούτε κι εσύ θυμάσαι πώς και γιατί. Σου στέλνει μήνυμα και για κακή σου τύχη έχεις ακόμα τον ίδιο αριθμό. Μέχρι κι εσύ απορείς πώς και γιατί. "Χρόνια Πολλά, τι γίνεσαι;" "Ποιος είναι;" "Ο Άκης; Που γνωριστήκαμε στην Κίμωλο και βγαίναμε όταν το "Κων/νου και Ελένης" παιζόταν για 1η φορά σε επανάληψη;" Αψυχολόγητο το πώς λειτουργεί έτσι αναδρομικά η μνήμη στους άντρες (και στις γυναίκες καμια φορά), αν και η εξήγηση μπορεί να δοθεί σε μια άλλη κατηγορία παρακάτω.

Η λύση: Η ευγένεια. Δεν κοστίζει τίποτα και αγοράζει τα πάντα. "Ναι, ναι θυμάμαι. Καφέ; Φυσικά, θα το κανονίσουμε κάποια στιγμή." Ποτέ ξαναζεσταμένο φαγητό.

Αφιερωσέ του:

Ο stalker
Του ζήτησες να χωρίσετε κι έχει φτιάξει τα απίστευτα σενάρια στο κεφάλι του για την αιτία που μπορεί να σε οδήγησε σ' αυτή την απόφαση. Προσλαμβάνει ντετέκτιβ και hacker, βρίσκει τον κωδικό σου στο facebook, αντιγράφει και σου στέλνει οποιαδήποτε συνομιλία θεωρήσει ύποπτη με το μυαλουδάκι του. Μιλάει στο chat προσποιούμενος πως είναι εσύ και μόλις κάποιος στον οποίο είπε "πού είσαι μωράκι", του απαντήσει αντιστοίχως, γίνεται Τούρκος, σε παίρνει τηλέφωνο και σε βρίζει. Οι φίλοι του δε μπορούν να τον μαζέψουν κι εσύ δεν ξέρεις τι να κάνεις.

Η λύση: Η μάνα του. ΠΑΡΕ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ!

Αφιερωσέ του:

Ο (και καλά) "το ξεπέρασα"
Μέχρι χτες σε ρωτούσε τι κάνεις, σου έλεγε ότι του λείπεις και "ελπίζω να περνάς καλά χωρίς εμένα". Την ημέρα της γιορτής του έστειλες ένα ανθρώπινο "Χρόνια πολλά, είσαι καλά;". Δεν πήρες απάντηση. Ανησυχείς και παίρνεις ένα απόλυτα φυσιολογικό τηλέφωνο "Τι έγινε; Όλα καλά; Ανησύχησα που δεν απάντησες." "Το είχα στο αθόρυβο. Όλα καλά μωρέ, εδώ στο μπαμπά μου με την κοπέλα μου, εσύ;". Φυσικά και είναι απόλυτα θεμιτό να προχωρήσει μετά από σένα. Η κατινιά της γνωστοποίησης φυσικά παίρνει άριστα 10 στο βλακόμετρο. Όπως επίσης και οι απανωτές profile pictures με το νέο του αμόρε με γαργαλιστικές λεπτομέρειες περί των προσωπικών τους (εννοείται ότι έκανε και μαζί σου τα ίδια, αλλά μετά το 6μηνο).

Η λύση: Βάλε μια φίλη σου να του γράψει σχόλιο στη φωτογραφία στο facebook "Έχεις καταντήσει αηδία".

Αφιερωσέ του:

Ο "σαν να μην υπήρξε ποτέ"
Ήσασταν μαζί καιρό και χωρίσατε φυσιολογικά. Φυσικά οι τελευταίες κουβέντες ήταν περί αληθινής αγάπης, αλληλοεκτίμησης και συμπάθειας. "Θέλω να είσαι καλά και να γελάς". Έκτοτε δεν έχεις ακούσει νέα του. Περνούν τα χρόνια, γιορτές, γενέθλια, αφορμές για να δει αν είσαι καλά, αλλά τίποτα. Απορείς αν ζει κι αρχίζεις να αναθεωρείς για το τι πραγματικά σήμαινες γι' αυτόν. Αν βιώνεις τα "100 χρόνια μοναξιάς" στειλ' του εσύ, αλλά 100 δυνητικές φίλες σου, συνιστούν να μην το κάνεις, για το δικό σου καλό. Και του εγωισμού σου.

Η λύση: Κάνε σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Αφιερωσέ του:

Ο "τι δουλειά είχα εγώ μαζί του;"
Σε βρίσκει στο facebook, ένας τύπος του οποίου το όνομα κάτι σου θυμίζει. Κοιτάζεις τις φωτογραφίες του και ξάφνου το σημάδι στο δεξί του αυτί σου προσφέρει την ανάμνηση που αποζητούσες, ο Λάμπης! Τα είχατε στο πρώτο έτος και είναι ξεχασμένος κι απ' τον ίδιο το θεό. Τότε ήταν πολύ ωραίο αγόρι βέβαια, τώρα ντρέπεσαι να πεις σε άνθρωπο πως είναι πρώην σου. "Τι σκεφτόμουν;" Ένα boost εγωισμού, είναι όλο δικό σου και μπορείς με όλη σου την καρδιά να λες πώς ασχημαίνουν οι άνθρωποι όταν δε συναναστρέφονται μαζί σου. Πολύ καλά έκανες που είδες το μέλλον σαν άλλη Πυθία και τον χώρισες. Κλαπ κλαπ!

Η λύση: Θα τον δείχνεις στο νυν αγόρι σου όταν απειλεί να σε χωρίσει: "Να έτσι θα γίνεις μακριά μου".

Αφιερωσέ του:

Ο βλαμμένος αναποφάσιστος
Τον χώρισες/ σε χώρισε, πάντως έφταιγε εκείνος. Φυσικά και σε εξόργισε η όποια πράξη του σε πλήγωσε, οπότε τον ξεφτιλίζεις και τον διαγράφεις από παντού, φυσικά και από το facebook. 3-4 μήνες μετά σε ξανακάνει add. Διαγράφεις το αίτημα. Σε ξανακάνει add. Το ξαναδιαγράφεις. Επιμένει. Κάνεις accept να δεις προς τι η επιμονή. Δε σου λέει τίποτα και δυο βδομάδες μετά σε διαγράφει εκείνος. Δυο χρόνια μετά σε ξανακάνει add. Καμία λογική, κανένα ίχνος συγκροτημένης σκέψης. Once βλαμμένο, always βλαμμένο.

Η λύση: Γίνεται σημείο αναφοράς και μονάδα μέτρησης για το πόσο βλαμμένος είναι κάθε τύπος που γνωρίζει κάποια από την παρέα. "Τόσες μονάδες Γιώργος". Να χρησιμεύσει και κάπου.

Αφιερωσέ του:

Ο "δεν έπρεπε να τον είχα χωρίσει"
Ήσουν μικρή κι ανόητη κι εκείνος πολύ καλός για να τον κρατήσεις για πολύ καιρό (είπαμε ΜΙΚΡΗ ΚΙ ΑΝΟΗΤΗ). Πού να ήξερες όμως το σκουπίδι που θα χρειαστεί να καταπιείς σαν τεράστιο απορριματοφόρο του δήμου στις επόμενες προσπάθειές σου να βρεις το άλλο σου μισό; Karma is a bitch και τώρα που τον ξανακοιτάς, ο Γιαννάκης, έχει ομορφύνει πολύ μεγαλώνοντας και σου είχε πάρει και το καλύτερο δώρο και ήταν και ο πιο τρυφερός απ' όλους. Καλά να πάθεις! Να μάθεις να εκτιμάς αυτό που έχεις την ώρα που το έχεις, γιατί μετά πάει πέταξε... ο Γιαννάκης!

Η λύση: Το διάβασμα. "If way to the better there be, it exacts a full look at the worst.", είπε κάποτε ο Thomas Hardy και είναι αρκετά αισιόδοξο. Παραφράζοντας, πρέπει να φας τα μούτρα σου για να έρθει το καλό.

Αφιερωσέ του:

Αυτός που βρήκε καλύτερη από σένα
Αν έχεις έστω και μια στάλα εγωισμού, ποτέ, κανένας πρώην σου δε θα βρει κοπέλα καλύτερη από σένα. Θα είναι λιγότερο όμορφη, ή πιο κοντή, ή πιο χοντρή, ή δε θα έχει στιλ, ή "είναι χαζή φαίνεται", ή "δεν τον αγαπάει όπως εγω".

Η λύση: Βρες ξανά τον εαυτό σου και μετά έναν καινούριο γκόμενο.

Αφιερωσέ του:

Την εποχή του Facebook, του Twitter και του Instagram όλα είναι πιο εύκολα. Οι φιλίες, οι σχέσεις, το φλερτ, οι συνεννοήσεις και οι παρεξηγήσεις.

Αρκεί να ξέρεις πως θα τις χειριστείς, ποιες θα σου διδάξουν πράγματα, ποιες θα κρατήσεις και ποιες θα σβήσεις. Σε μια εποχή που αν δε σου αρέσει κάποιος ή κάτι μπορείς να το σβήσεις, ξαφνικά όλα είναι πανεύκολα. Δε σε ενδιαφέρει αν αυτό εξαφανίζει την προσωπική επαφή και μετέπειτα την προσωπικότητά σου, αφού έτσι σου έχει μάθει η φαύλη αυτή κοινωνία. Να τα δέχεσαι και να τα σβήνεις όλα με ένα κουμπί. Πρόκειται για ένα παιχνίδι που ο καθένας εκεί έξω καλείται να παίξει δίχως να το βαριέται και να το πετά στην άκρη όπως όταν ήτανε μικρός, αλλά να το ζητά ξανά και ξανά.

Το savoirville.gr λέει πως ανοίγεις, λοιπόν, το facebook, βλέπεις ένα, δύο, τρία, δεκατρία αιτήματα φιλίας, τσεκάρεις ποιος θέλει να γίνει φίλος/η σου, βλέπεις αν έχετε κοινούς φίλους, αν οι φωτογραφίες του σε πείθουν πως δεν πρόκειται για έναν μανιακό stalker και τελικά αποφασίζεις. Πριν πατήσεις όμως, το κουμπί της αποδοχής που θα επισφραγίσει τη διαδικτυακή σας «φιλία» σκέφτεσαι «Άραγε, υπάρχει διαδικτυακή φιλία και τι είναι αυτό που τη διακρίνει από την πραγματική φιλία;».

Πριν σου απαντήσω σε αυτή τη ρητορική ερώτηση θα σου πω μία ιστορία. Ίσως και δύο. Όσα είναι και τα σημαντικότερα άτομα που έχω στη ζωή μου και γνώρισα μέσω διαδικτύου.

Επειδή, ladies first την κολλητή μου τη Χρυσάνθη, τη γνώρισα στο Γυμνάσιο κάπου μεταξύ Facebook και ενός forum μόδας, από εκείνα τα γλυκούλικα, κοριτσίστικα, υπαρξιακά και λίγο bitchy. Ανάθεμα και πόσα κορίτσια μπορεί να γνωρίσει κάποια εκεί μέσα. Είναι από εκείνα τα κορίτσια που όταν τα γνωρίζεις θες αμέσως να τα κάνεις φίλες σου, να τους πρήξεις με τα ψυχολογικά και υπαρξιακά σου ερωτήματα, να τα ρωτήσεις αν ο Ερμής είναι ανάδρομος επειδή θα σου απαντήσουν με απόλυτη φυσικότητα και να τα βγάλεις έξω για ατελείωτο clubbing. Όσο για την απόσταση που μας χωρίζει; Είναι από εκείνα τα κορίτσια που θα ταξίδευες παντού για αυτές ή με αυτές, γιατί αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από εκείνα που μας χωρίζουν.

Πριν προλάβεις να βγάλεις το χαρτομάντηλο για την ιστορία με τη σχέση εξ αποστάσεως που μόλις διάβασες θα σε πάω στο αγόρι της παρέας, τον Δημήτρη. Τον κολλητό μου τον γνώρισα, επίσης, μέσω Facebook κάπου στο τέλος των αγαπημένων Πανελληνίων. Αν με ρωτήσει κανείς αν φανταζόμουν ποτέ πως το άτομο που θα με ρωτούσε για βάσεις, μόρια και σχολές θα κατέληγε να είναι το άτομο με το οποίο έχω αγοράσει σουτιέν μαζί του και κάθε φορά που τρώω φρίκες στα ερωτικά θα είναι εκεί να με προσγειώνει με το «Μαρία, όχι πάλι!», θα του πω όχι. Πριν προλάβεις να πεις πως δεν υπάρχει πραγματική φιλία ανάμεσα σε ένα αγόρι και σε ένα κορίτσι θα σου πω πως αυτό πίστευα κι εγώ μέχρι που τον γνώρισα από κοντά. Ο Δημήτρης είναι από εκείνα τα αγόρια που ζητάνε όλα τα κορίτσια, που θες να τα βλέπεις ευτυχισμένα μέχρι αηδίας, να τα γνωρίσεις στις φίλες σου και να τους μιλάς 24/7 για τη σκάρτη ερωτική σου ζωή ή για τον βαρετό καθηγητή της σχολής σου χωρίς καν να χασμουριέται. Και αν βαρεθεί μπορείς απλά να του τάξεις μία έξοδο με εμένα και τη Χρυσάνθη.

Η σκοπιμότητα των δύο αυτών ιστοριών δεν αποτελεί ούτε κοινωνικό πείραμα ούτε κάποιο μύθο με πρίγκιπες και πράσσειν άλογα. Είναι μία πραγματικότητα που κρύβεται καλά κρυμμένη πίσω από οθόνες και πληκτρολόγια. Σημασία δεν έχει πώς γνωρίζεις κάποιον, κάθε πόσο τον βλέπεις ή από πότε γνωρίζεστε, αλλά ότι κάθε φορά που βρίσκεστε πρόσωπο με πρόσωπο δε φοβάστε να δείξετε τον πραγματικό σας εαυτό, γελάτε και τρώτε μέχρι σκασμού δίχως να ντρέπεστε και κάνετε όνειρα μαζί. Οπότε κάθε φορά που αναρωτιέσαι τι είναι αυτό που κρύβεται πίσω από την οθόνη σου έχω να σου πω να μη φοβηθείς να δείξεις τον πραγματικό σου εαυτό γιατί που ξέρεις… μπορεί σε μερικά χρόνια από τώρα να τριγυρνάτε μαζί μεθυσμένοι και να προγραμματίζετε το επόμενό σας ταξίδι.