Με μεγάλες τιμές εορτάζεται η Κοίμηση της Θεοτόκου σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, αλλά και στο εξωτερικό. Στη Λέσβο, η οποία φημίζεται για τα θρησκευτικά της μνημεία, στην γραφική κωμόπολη της Αγιάσου γιορτάζει η Παναγιά η Αγιασώτισσα.

Στην Αγιάσο, ο Δεκαπενταύγουστος αποτελεί μια ξεχωριστή εμπειρία για όλους. Χιλιάδες Πιστοί, επισκέπτες και ντόπιοι, απολαμβάνουν ένα από τα ωραιότερα πανηγύρια του ανατολικού Αιγαίου. Από χθες το μεσημέρι ανηφόριζαν για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα της Μεγαλόχαρης. Πολλοί είναι αυτοί που περπατούν 27 χιλιόμετρα για να φθάσουν στον αυλόγυρο της εκκλησίας, όπου και διανυκτερεύουν.

Την ημέρα της γιορτής της Παναγίας γίνεται με ευλάβεια η περιφορά της εικόνας γύρω από το ναό, ενώ ακολουθούν μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις στην πλατεία του χωριού. Εκτός από μουσική, οι μικροπωλητές προβάλουν με το καλύτερο τρόπο τα τοπικά προϊόντα, όπως χαλβά, ξυνόμηλα, αχλάδια και άλλα.

Η εικόνα της Παναγίας, να κρατά στην αγκαλιά της το Χριστό, λένε οι θρύλοι ότι είναι έργο του ευαγγελιστή Λουκά, πλασμένη με κερί και μαστίχα. . Όλη η εικόνα ντυμένη με πλάκα επίχρυση, με καλλιτεχνικά σχέδια και πολύτιμα πετράδια, πού λάμπουν στο φως των κανδηλιών.

Σύμφωνα με την παράδοση, μέσα στο πάχος αυτής της εικόνας ήταν κρυμμένη η παλαιά εικόνα του Αγάθωνα και πού ήταν και αυτή, κατά την παράδοση, έργο του Ευαγγελιστή Λουκά. Όμως η παράδοση έλεγε, και κάτι άλλο: ότι θα πέθαινε αυτός πού θα τολμούσε να ξηλώσει, να ανοίξει κατά κάποιο τρόπο ή για οποιοδήποτε λόγο, το πίσω μέρος της εικόνας. Ωστόσο, τελικά το πίσω κάλυμμα αφαιρέθηκε και βρήκαν ένα ξύλινο κιβώτιο και μέσα σ' αυτό την εικόνα της Παναγίας (τη θολή εικόνα στις φωτο), πού έφερε ο Αγάθων, τυλιγμένη προσεκτικά με ύφασμα βουτηγμένο, εμποτισμένο, σε κηρομαστίχα, που χρησιμοποιείται σαν ζεστός πολτός κατά τα εγκαίνια της Αγίας Τράπεζας των ναών.

Η εικόνα ήταν σαν αύτη πού ήξεραν, δηλαδή αυτή πού έβλεπαν και προσκυνούσαν οι πιστοί στο τέμπλο της εκκλησίας, με την επίχρυση επένδυση, η οποία ήταν πιστό αντίγραφο της κρυμμένης παλαιάς εικόνας του Αγάθωνα.
Αλλά ή εικόνα πού βρέθηκε ήταν φοβερά κατεστραμμένη. Πολλά κομμάτια από ξύλο της εικόνας είχαν αποσαθρωθεί, είχαν μαδύσει. Ένας Ρώσος τεχνίτης κάθισε αρκετό καιρό στη Μυτιλήνη και δούλεψε μερόνυχτα πάνω στην εικόνα προσπαθώντας να την καθαρίσει, και όπου το ξύλο είχε μαδήσει, το αντικαθιστούσε με κομμάτια ειδικού φελλού, πού τον συναρμολογούσε σαν ειδικός συντηρητής εικόνων.

Από τότε αποφασίστηκε να γίνει ένα μαρμάρινο προσκυνητάρι, μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, πού βρίσκεται στο τέμπλο και πάνω σ' αυτό να τοποθετηθεί μόνιμα και ασφαλισμένα μέσα σε ξύλινη θήκη με διπλό κρύσταλλο ή αρχαία πολύτιμη εικόνα. Εκεί την βλέπουμε και την προσκυνάμε σήμερα.

Εμφάνιση IMG_1474.JPG
Πληροφορίες Από το βιβλίο Ιακώβου Γ. Κλεομβρότου, Μητροπολίτη Μυτιλήνης "Ή Παναγία της Αγιάσου" Μυτιλήνη 1982 
Φωτογραφίες από τον Ευστράτιο Παπάνη

 

Η Παναγία κατέχει πρωταρχική θέση στην τιμή και τον σεβασμό των χριστιανών σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Είναι τέτοια η συναισθηματική σχέση των ορθοδόξων με την Θεομήτωρ που εκατοντάδες ναοί, μοναστήρια και ξωκλήσια είναι αφιερωμένα στην Χάριν της.

Την αποκαλούμε Θεοτόκο, αλλά της έχουμε προσδώσει και πολυάριθμα προσωνυμία τα οποία διαφέρουν από μέρος σε μέρος, όπως η Παναγιά του Βράχου, η Σουμελά, η Μεγαλόχαρη, η Δοξάρισσα, η Ζωοδότρα, η Καλλιγού, η Λιόσα, η Ξεσκλαβώτρα, η Νέα, η Μαχαιρωμένη, η Χελιδονού,η Πορταΐτισσα, η Εκατονταπυλιανή, η Χρυσοπηγή, η Μυρτιδιώτισσα, η Φιδούσα, και η Παναγιά η Προυσιώτισσα.

Στων Ελλήνων όλες τις κοινότητες στην εορτή της Παναγίας γίνονται μεγάλα πανηγύρια και μαζεύονται σ’ αυτά όλοι, από όπου κι αν ζουν, από κάθε μέρος του πλανήτη. Η πίστη, η αγάπη, η γόνιμη σκέψη και η εφευρετικότητα όχι μόνο των καλλιτεχνών και των λογίων, αλλά και του απλού πιστού λαού προς την Παναγία φαίνεται και από τις επωνυμίες που της έχουν δώσει, που ξεπερνούν τις τριακόσιες και που μπορούν να χωριστούν σε οκτώ κατηγορίες.

1. Από την παράσταση της Παναγίας στην εικόνα. Τέτοια ονόματα είναι της Βρεφοκρατούσας, της Γλυκοφιλούσας, της Γαλακτοτροφούσας, της Πλατυτέρας των Ουρανών, της Οδηγήτριας, της Εσφιγμένης και άλλα. Είναι ακόμη το επίθετο "Δεξιοκρατούσα", ή "Δεξιά", όταν κρατάει τον Χριστό στο δεξί της χέρι και όχι προς το μέρος της καρδιάς της. Ακόμη "Μεγαλομμάτα", όταν ο εικονογράφος έχει ιστορήσει την Παναγία με μεγάλα μάτια. Υπάρχουν και ονόματα που συνδυάζονται με μιαν ιερή ιστορία.

Λ.χ. Το όνομα της Εικόνας "Αξιον Εστί", που είναι θησαυρισμένη στο Ναό του Πρωτάτου, στις Καρυές του Αγίου Όρους και πήρε το όνομα από το θαύμα που επιτελέσθηκε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ. Κατά την Παράδοση ο Αρχάγγελος έψαλε τον γνωστό ύμνο "Αξιον εστίν.." σε πλάκα και έγινε άφαντος. Επίσης το επίθετο "Τριχερούσα" το πήρε η εικόνα από το ότι υπάρχει σ' αυτήν ένα τρίτο χέρι, που συμβολίζει το θαύμα που συνέβη στον υμνητή και δογματίσαντα για την Παναγία Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό. Το δεξί χέρι του το έκοψαν Μουσουλμάνοι και θαυματουργικά αποκαταστάθηκε. Η Παναγία η "Εσφαγμένη" ονομάστηκε έτσι γιατί κατά την Παράδοση μοναχός θύμωσε μαζί της και με μαχαίρι κτύπησε την εικόνα της Παναγίας στο πρόσωπο.

Τότε από την εικόνα άρχισε να τρέχει αίμα, ενώ ο μοναχός τυφλώθηκε και έκανε ως τρελός. Ο μοναχός ζήτησε συγγνώμη και συγχωρήθηκε, αλλά το χέρι που κτύπησε την Παναγία τιμωρήθηκε, αφού έμεινε άλυωτο μετά τον θάνατο του μοναχού. Υπάρχει ακόμη η Παναγία η " Πυροβοληθείσα", στη Μονή Βατοπεδίου, αφού την εικόνα της την κτύπησαν με όπλο Τούρκοι. "Σφαγμένη" είναι και η εικόνα της Παναγίας της Πορταϊτισσας, της Μονής Ιβήρων, που ονομάστηκε έτσι με το θαύμα που έκανε η Παναγία, να φανερώσει τη θέληση της να παραμείνει στην είσοδο της Μονής ως θυρωρός, για να την προστατεύει…

2. Από τον τόπο της. Ετσι υπάρχει η Παναγία η Αθηνιώτισσα, η Βουρλιώτισσα, η Κυκκώτισσα, η Καστριώτισσα, η Κάμπου, η Πυργιανή, η Εγκλειστριανή ( από τη Μονή του Οσίου Νεοφύτου του Εγκλείστου στην Κύπρο), η Σπηλιανή, η Μεγαλοσπηλαιώτισσα ( του Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων), η Τουρλιανή, η Θαλασσινή, η Καλαμού, η Καμινιώτισσα, η Βλαχερνίτισσα, η Ολυμπιώτισσα, η Σουμελιώτισσα, η Πλατανιώτισσα, η Καταπολιανή, η Χοζοβιώτισσα ( στην Αμοργό από τη Μονή Χοζεβά των Αγίων Τόπων), η Νεαμονήτισσα της Χίου, η Παμμακάριστος ( από τη Μονή της Κωνσταντινούπολης), η Αγία Σιών, η Μακεδονίτισσα στη Λευκωσία, η Έλωνη, η Τροοδίτισσα, η Κυκκώτισσα, η Μαλεβή (από το όρος Πάρνων, που λέγεται και Μαλεβός), των Χαλκέων (χαλκουργών) στη Θεσσαλονίκη, η Αμπελακιώτισσα στη Θεσσαλία.

3. Από την τεχνοτροπία του Ναού της. Τέτοια επίθετα είναι η Θολοσκέπαστη, η Μολυβδοσκέπαστη, η Πελεκητή, η Κρεμαστή, η Μαρμαριώτισσα.

4. Από το όνομα του κτίτορα του Ναού ή της Μονής της. Τέτοια επίθετα είναι Παναγία η Παχειά, η Γλυκειά ( από το επίθετο Γλυκύς), η Περλιγκού, η Λυκοδήμου, η Κοροβιλιά, η Καπνικαρέα.

5. Από τον μήνα που εορτάζεται η Παναγία: Σοτομπριανή, Βρεχούσα, Αυγουστιανή και Δεκαπεντούσα, Τριτιανή, Μεσοσπορίτισσα, Βροντού, Ακαθή ( από τον Ακάθιστο Ύμνο).

6. Από τα θαύματα της Παναγίας: Γοργοϋπήκοος, Ελεούσα, Ελεήστρα, Γιάτρισσα, Θεραπεία, Αιματούσα ή Γαιματούσα ( σταματά την αιμορραγία), Υγεία, Υπακοή, Ψυχοσώστρα, Παραμυθία, Παρηγορήτρα, Παυσολύπη, Φανερωμένη, Μυροβλύτισσα.

7. Εγκωμιαστικά από την έξαρση της αγάπης των πιστών. Συνήθως χρησιμοποιείται επίθετο με πρώτο συνθετικό τον χρυσό: Χρυσοκελλαριά, Χρυσοσπηλιώτισσα, Χρυσοπηγή, Χρυσογαλούσα, Χρυσοποδαρίτισσα, Χρυσοχεριά… Υπάρχουν όμως και άλλα, όπως Αγγελόκτιστη, Αερινή, Αναφωνήτρα, Επίσκεψις, Παντάνασσα, Τρανή, Χιλιαρμενίτισσα, Ανθοφορούσα, Ασπροφορούσα.

8. Αυτά που τις έδωσαν οι Υμνογράφοι της Εκκλησίας. Κυρίως προέρχονται από τον Ακάθιστο Ύμνο: Αμόλυντος, Υψηλοτέρα, Καθέδρα, Κλίμαξ, Σκέπη, Πόλη, Παράκλησις, Επίσκεψις, Καταφυγή, Κεχαριτωμένη, Χώρα του Αχώρητου, Όρος Αλατόμητον, Ρόδο το Αμάραντον, Αρουρα Βλαστάνουσα και άλλα.

Άνθρωποι κάθε ηλικίας κατακλύζουν τέτοια ημέρα τις εκκλησίες όπου και αν βρίσκονται όπου και αν παραθερίζουν.

Μέχρι σήμερα κανείς δεν γνωρίζει πόσα χρόνια έζησε η Παναγία μετά την Ανάσταση του Χριστού. Ο χρονογράφος Ιππόλυτος ο Θηβαίος υποστηρίζει ότι έζησε 11 χρόνια μετά την Ανάληψη του Κυρίου και σε ηλικία 59 ετών έχοντας πάντα δίπλα της τον Ευαγγελιστή Ιωάννη.

Σύμφωνα με τις γραφές η Θεοτόκος είχε αντιληφθεί πως έφθανε το τέλος και καθημερινά προσεύχονταν στο μέρος που είχε ταφεί ο Ιησούς. Μια ημέρα παρουσιάστηκε μπροστά της ο Αρχάγγελος Γαβριήλ «Χαίρε, η γεννήσασα Χριστόν τον Θεόν ημών. Ο Κύριος άκουσε την προσευχή σου και θα πορευθείς εις την ζωήν την αληθινήν και αδιάδοχον».

Η Θεοτόκος επιστρέφει στον οίκον της, θυμιά και προσεύχεται στον Χριστό να της στείλει τον Ιωάννη και τους λοιπούς αποστόλους για να παρασταθούν στον θάνατό της.

Ο τάφος της Παρθένου Μαρίας βρίσκεται στην Γεθσημανή πάνω στον οποίο ανεγέρθηκε από τον Αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης Μαυρίκιο (582 μ.Χ) ο σωζόμενος μέχρι σήμερα ναός.

Πηγή: www.madata.gr/

Τη λαμπρότερη θεομητορική γιορτή της ζήσει σήμερα, 15 Αυγούστου, η Ορθόδοξη Εκκλησία, που τιμά την Κοίμηση της Θεοτόκου και τη μετάστασή της από τη Γη στον Ουρανό.

Η εορτή του Δεκαπενταύγουστου ονομάζεται και το «Πάσχα του καλοκαιριού».

Χιλιάδες πιστοί προσέρχονται στις εκκλησίες και στις μονές για να υμνήσουν την Κοίμηση, την ταφή, την ανάσταση και τη μετάσταση της Παναγίας στους ουρανούς.

Αμέτρητοι ναοί και μονές έχουν κτισθεί προς τιμήν της Κοιμήσεώς της, θαυμάσιες τοιχογραφίες παριστάνουν την ιερά της κηδεία, και εξαιρετικοί έμπνευσης εκκλησιαστικοί ύμνοι έχουν «στολίσει» την ακολουθία της.
 
Ο Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου, κληρικός του Ιερού ναού της Αγίας Μαρίνας Ηλιουπόλεως, μιλώντας στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων περιγράφει πως καταγράφει η ορθόδοξη παράδοση την Κοίμηση της Θεοτόκου:
«Τρεις μέρες πριν το θάνατό Της, σύμφωνα με την παράδοσή μας, την επισκέπτεται ο άγγελος Γαβριήλ και της αναγγέλλει ότι "τα ανθρώπινα για σένα τελείωσαν". Προετοιμάζεται και διανέμει τα ρούχα της και ότι άλλο είχε στους γείτονες και ετοιμάζεται προσευχόμενη για να συναντήσει το θάνατο. Ο θάνατος που γίνεται για κάθε θνητό απαρχή της πραγματικής ζωής. Και φτάνει μέσα από τον θάνατο να επιστρέψει στο χαμένο παράδεισο και να είναι η μοναδική που έχει ήδη βρεθεί στην κατάσταση που όλοι αναμένουμε. Ζώντες και κεκοιμημένοι».

Ο Αρχιμανδρίτης Κωνσταντίνος Χαραλαμπόπουλος, εφημέριος του Ιερού ναού Άγίου Δημητρίου Παλαιού Ψυχικού,αναφέρεται στην αγάπη του κόσμου για την Μητέρα του Χριστού: «Κανένας άλλος άγιος δεν έχει τόσα πολλά Θεωτοκονύμια όσο η Παναγία. Αυτό δείχνει την αγάπη του κόσμου, οι οποίοι έχτισαν αμέτρητους ναούς στο όνομά της ανάλογα με τον τοποθεσία, αλλά και την στάση που κρατούσε τον Ιησού (Βρεφοκρατούσα, Γαλακτοτροφούσα κλπ), », δηλώνει ενώ προσθέτει: «Η Παναγία κατέχει σημαντικότατη θέση στην εκκλησία, ακολουθούν οι Απόστολοι και τα Τάγματα των αγγέλων και οι άγιοι. Και είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχουμε τη μεσιτεία της Παναγίας»
 
Γιατί ονομάζεται «καλοκαιρινό Πάσχα»

Οι θεολόγοι εξηγούν ότι με το Πάσχα του καλοκαιριού εορτάζεται η  πορεία της Μητέρας του Χριστού και υποδηλώνεται στον κάθε Χριστιανό το αιώνιο Πάσχα, η αιώνια Ανάσταση, που προσφέρεται στον καθένα και μπορεί να βιωθεί απο τον κάθε άνθρωπο.

Πριν την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου προηγείται νηστεία, η οποία καθιερώθηκε τον 7ο αιώνα. Περιλαμβάνει 14 ημέρες και ξεκινά την 1η Αυγούστου.

Ελευθερώτρια, Οδηγήτρια, Γιάτρισσα, Βρεφοκρατούσα, Γλυκοφιλούσα, Ελεούσα, Παντάνασσα, Κεχαριτωμένη, Μολυβδοσκέπαστη, Τουρλιανή, Αθηνιώτισσα. Εκατοντάδες τα λατρευτικά ονόματα που της δόθηκαν και αναρίθμητα τα προσκυνήματα, όπου προστρέχουν σήμερα χιλιάδες πιστών.

Μεγαλύτερο προσκύνημα όλων αυτό της Μεγαλόχαρης στην Τήνο, όπου ο εορτασμός του Δεκαπενταύγουστου αποτελεί τη λαμπρότερη γιορτή. Χιλιάδες πιστών, πολλοί εξ αυτών γονατιστοί, κάθε χρόνο ανηφορίζουν με θρησκευτική ευλάβεια προς το Ναό της Ευαγγελίστριας για να εκπληρώσουν το τάμα τους στην εικόνα της Παναγίας. Η περιφορά του Επιταφίου και η μεγαλοπρεπής λιτάνευση της εικόνας σε ολόκληρη τη πόλη δημιουργούν θρησκευτικό δέος και συγκίνηση.

Στο διπλανό κυκλαδίτικο νησί, την Πάρο, ο παλαιοχριστιανικός ναός της Εκατονταπυλιανής, στο λιμάνι της Παροικιάς, από τις εντυπωσιακότερες εκκλησίες του Αιγαίου, φοράει τα γιορτινά του. Στην πρωτεύουσα του νησιού, χαρακτηριστική είναι η περιφορά του Επιταφίου της Παναγίας, που δίνει το έναυσμα για το παραδοσιακό γλέντι που θα ακολουθήσει με νησιωτικούς χορούς και με το κρασί της Πάρου να ρέει εν αφθονία. Την ίδια ώρα, στο λιμανάκι της Νάουσας, δεκάδες καΐκια με αναμμένες δάδες προσεγγίζουν την προβλήτα και δίνουν το σύνθημα για να αρχίσει η γιορτή.

Από την πλευρά του, ο Ποντιακός Ελληνισμός συναντάται στις πλαγιές του Βερμίου όρους, στην Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά, για να γιορτάσει με θρησκευτική μεγαλοπρέπεια. Χιλιάδες προσκυνητών από ολόκληρη την Ελλάδα συρρέουν στην ιστορική εκκλησία, σύμβολο των «χαμένων πατρίδων» και της ποντιακής πίστης, όπου η Θεία Λειτουργία και ο Μεγάλος Εσπερινός της Κοίμησης της Θεοτόκου τελούνται με μεγάλη ευλάβεια. Στο αποκορύφωμα της γιορτής, ποντιακά συγκροτήματα προσφέρουν μοναδικές στιγμές με παραδοσιακούς σκοπούς και πολύωρο γλέντι.

Ξακουστά τα πανηγύρια για το «Πάσχα του καλοκαιριού» σε όλη την Ελλάδα. Από τον Βορρά μέχρι τον Νότο, από την Ανατολή ως τη Δύση ηχούν παραδοσιακοί ρυθμοί:

– Στην Αττική, πανηγύρι στήνεται το Δεκαπενταύγουστο στην Ιερά Μονή της Παναγίας των Κλειστών. Τις κατανυκτικές λειτουργίες ακολουθεί λαμπρό πανηγύρι σε κατάφυτο περιβάλλον σε υψόμετρο 410, στα βόρεια της Φυλής. Το σημαντικό αυτό μοναστήρι χρονολογείται από το 12ο αι. Στην αρχή λειτούργησε ως ανδρικό μοναστήρι και από το 1932 ανασυστάθηκε ως γυναικεία μονή.

– Στα Ζαγοροχώρια, οι εκδηλώσεις για τη γιορτή της Παναγίας είναι τριήμερες. Οι απόδημοι Ηπειρώτες επιστρέφουν για να τιμήσουν τη μνήμη της και να γιορτάσουν με παραδοσιακούς ηπειρωτικούς σκοπούς στα πατροπαράδοτα πανηγύρια που κορυφώνονται το τριήμερο Παρασκευή – Κυριακή.

– Στην Κοζάνη, οι «καβαλάρηδες της Σιάτιστας» κάθε χρόνο συγκεντρώνουν πλήθος επισκεπτών, όχι μόνο από τη Δυτική Μακεδονία, αλλά από ολόκληρη τη χώρα. Στην πόλη της Σιάτιστας, τη λειτουργία παρακολουθούν προσκυνητές καβαλάρηδες πάνω σε στολισμένα άλογα. Με το πέρας της λειτουργίας επιστρέφουν έφιπποι στην πόλη όπου πλήθος κόσμου τους περιμένει για να δώσουν το έναυσμα της γιορτής. Το έθιμο χρονολογείται από την Τουρκοκρατία, ως μια ευκαιρία για τους σκλαβωμένους Έλληνες να δείξουν τη λεβεντιά και τον πόθο τους για λευτεριά.

-Στα Θεοδώριανα ‘Αρτας, το πρωί η πομπή των προσκυνητών κατεβαίνει στο χωριό από το ξωκκλήσι της Παναγίας πεζή και με την εικόνα της στα χέρια, ενώ το βράδυ με το χτύπημα της καμπάνας συγκεντρώνονται στην πλατεία του χωριού για να διασκεδάσουν και να χορέψουν το «διπλοκάγκελο».

Στην ηπειρωτική Ελλάδα, ξακουστά πανηγύρια γίνονται, επίσης, στο Τσεπέλοβο στην Τύμφη Ιωαννίνων, στην Επισκοπή της Τεγέας στην Αρκαδία, στη Βλάστη Κοζάνης, στην Παναγία Αμπελακιώτισσα στην Ορεινή Ναυπακτία, στην Ευαγγελίστρια του Βόλου, στην Παναγία Κοσμοσώτηρα στις Φέρες Έβρου κ.α.

Αλλά και η νησιωτική Ελλάδα δεν υπολείπεται στα πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου, από τα οποία δεσπόζουν εκείνα:

– στην Κεφαλονιά, όπου πλήθος πιστών συγκεντρώνεται κάθε χρόνο στην αυλή της Iεράς Mονής της Παναγιάς της Φιδούς στην περιοχή Mαρκόπουλου, Kεφαλονιάς για να δουν τα «φιδάκια της Παναγίας». Τα φιδάκια εμφανίζονται στο καμπαναριό και η εκκλησιαστική επιτροπή τα μεταφέρει στο προαύλιο του Iερού Nαού. Σύμφωνα με την παράδοση, τα φιδάκια φέρνουν καλή τύχη στο νησί και αν δεν εμφανιστούν, ο οιωνός είναι κακός, όπως έγινε, για παράδειγμα, τη χρονιά των μεγάλων σεισμών, μερικές δεκαετίες πριν.

– στο νησί του Παπαδιαμάντη, τη Σκιάθο, όπου το βράδυ της παραμονής γίνεται η έξοδος του επιταφίου της Παναγίας υπό τη συγκινητική μελωδία των εγκωμίων της Θεοτόκου που ψάλλουν όλοι μαζί οι Σκιαθίτες.

– στη Λέσβο, όπου στη γραφική κωμόπολη της Αγιάσου στο επίκεντρο της ημέρας είναι η ξακουστή εκκλησία της Παναγίας της Αγιάσου, όπου η ομώνυμη εικόνα είναι έργο του ευαγγελιστή Λουκά, πλασμένη με κερί και μαστίχα.

Πολλοί προσκυνητές με αφετηρία την πόλη της Μυτιλήνης περπατούν 25 χιλιόμετρα για να φτάσουν στον αυλόγυρο της Παναγιάς της Αγιασώτισσας και να διανυκτερεύσουν. Την ημέρα της γιορτής, μετά τη λειτουργία, γίνεται η περιφορά της εικόνας γύρω από το ναό και ακολουθεί ένα από τα ωραιότερα πανηγύρια του Ανατολικού Αιγαίου

– στη Θάσο, στο χωριό Παναγιά, όπου μετά τη λιτάνευση της εικόνας, που συνοδεύεται από πολυμελή μπάντα, οι πιστοί μαζεύονται στο προαύλιο της εκκλησίας και παρακάθονται στο γιορτινό τραπέζι που περιλαμβάνει πατάτες, ρύζι και μοσχάρι στιφάδο

– στην Κάρπαθο, στην οποία το πανηγύρι της Κοίμησης της Θεοτόκου, στην Όλυμπο, είναι από τα πιο κατανυκτικά. Αποκορύφωμα του παραδοσιακού εορτασμού είναι ο χορός που γίνεται στη μικρή πλατεία, μπρος στην εκκλησιά της Παναγίας, με τους οργανοπαίκτες να παίζουν τον Κάτω Χορό, αργόσυρτο και με σοβαρή διάθεση. Ξεκινά από τους άντρες και ακολουθούν οι γυναίκες ντυμένες με τις εκπληκτικής ομορφιάς παραδοσιακές γιορτινές στολές τους

– στην Πάτμο, το νησί της Ορθοδοξίας, όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το ιστορικό Μοναστήρι της Αποκάλυψης, ο χρυσοποίκιλτος επιτάφιος περιφέρεται από τους μοναχούς στα σοκάκια του νησιού, ενώ οι καμπάνες ηχούν ασταμάτητα

– στην Κάσο και στο χωριό Παναγιά, όπου γίνεται το μεγαλύτερο πανηγύρι του νησιού. Όλα τα πατροπαράδοτα έθιμα τηρούνται με ευλάβεια και δεν είναι λίγοι οι ξενιτεμένοι Κασιώτες που επιλέγουν αυτή τη μέρα για να επισκεφθούν τον τόπο τους

– στα Κουφονήσια, όπου γιορτάζει η Παναγιά στο Κάτω Κουφονήσι. Μετά τη λειτουργία προσφέρεται φαγητό από τους ντόπιους και κατόπιν όλοι μεταφέρονται με καΐκια στο Πάνω Κουφονήσι για γλέντι με θαλασσινούς μεζέδες μέχρι πρωίας

– αλλά και στην Παναγία Σπηλιανή στη Νίσυρο, στο Μοναστήρι Παναγίας του Χάρου στους Λειψούς, με την εικόνα της Παναγίας που δεν κρατά τον Χριστό στην αγκαλιά της όπως συνηθίζεται αλλά τον Σταυρό με τον Ιησού επάνω του, στην Παναγία Φανερωμένη και στην Παναγιά τη Θαλασσινή στην ‘Ανδρο, στην Παναγία Κρεμαστή στη Ρόδο, στην Παναγιά Καστριανή στην Τζια, στην Παναγιά Πανοχωριανή στην Αμοργό, στην Παναγία στη Σέριφο και στο Φιλότι της Νάξου, στην Πορταΐτισσα στην Αστυπάλαια και σε άλλες γωνιές της Ελλάδας, η ημέρα της Κοίμησης της Θεοτόκου εορτάζεται με μεγαλοπρέπεια. Τα ήθη και τα έθιμα της ημέρας συνεχίζονται από γενιά σε γενιά, σε μια προσπάθεια να κρατηθούν στο χρόνο.

Η γιορτή της Παναγίας, της Μητέρας όλων μας, ας γεμίσει Πίστη και Ελπίδα. Δύναμη και κουράγιο την ψυχή μας για να ανταπεξέλθουμε στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Ας μας χαρίσει υγεία και ευτυχία..Η Kostoday εύχεται χρόνια πολλά σε όλες τις εορτάζουσες και τους εορτάζοντες και καλή δύναμη σε όλους..!

Το Σάββατου 11 Ιουλίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ χοροστάτησε στον Μ. Πανηγυρικό Εσπερινό στο ιερό εξωκκλήσιο της Παναγίας Τριχερούσας στὴν περιοχή Χάνδακας της ενορίας Αγίου Γεωργίου Πυλίου.

Ο Σεβασμιώτατος κατά την ομιλία του μετέφερε τις ευχές και τις ευλογίες του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου στους συγκεντρωμένους πιστούς και σημείωσε τη σπουδαιότητα της παρουσίας της Παναγίας στη ζωή μας. Με το πέρας του εσπερινού ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ με έντονη την συγκίνηση του και με εξαιρετική επεξήγηση, αφηγήθηκε στους πιστούς για ποιον λόγο η Παναγία ονομάζεται και Τριχερούσα, ένα από τα τιμητικά προσωνύμια που αποδίδει η εκκλησιαστική και λαογραφική παράδοση στην Υπεραγία Θεοτόκο.

Δείτε στα βίντεο που ακολουθούν την ομιλία του Σεβασμιώτατου και απόσπασμα από το Μ. Εσπερινό.

Ένα πραγματικό χάος στο αγαπημένο μας δάσος ''Παναγιά Τσουκαλαριά''. Μια θλίψη ''σχηματίστηκε'' στα μάτια όλων μας... Ένα ήταν το ερώτημα μας, ΓΙΑΤΙ;; Γιατί η φύση μας, ο ''κόσμος'' μας, το οξυγόνο μας να είναι σε τέτοια κατάσταση;
 
Γιατί όλοι μας να καθόμαστε με τα χέρια σταυρωμένα; Πότε επιτέλους θα ''ενεργοποιήσουμε'' την ευαισθησία μας; Γιατί αυτή η εικόνα είναι αναισθησία... Επιτέλους κάντε κάτι και αν δεν νοιάζει τον δήμο ή την περιφέρεια, ας μην τους νοιάζει, ας κάνουμε κάτι όλοι εμείς.
Μαρία  Δεμερτζή
 
Πρόσφατα περπάτησα στο δάσος στην ευρύτερη περιοχή της Παναγίας Τσουκαλαριάς (Ζωοδόχου πηγής).  Η κατάσταση παραμένει η ίδια και χειρότερη. Περπατώντας λίγη ώρα βλέπεις παντού τριγύρω σου σκουπίδια κάθε λογής. Σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί και πως; Λάδια αυτοκίνητου, πλυντήρια, μπουκάλια, σακούλες κτλ. Η αρρώστια άλλα και οι λαθροϋλοτόμοι έκαναν «καλή» δουλεία.. Δεν φτάνει πού κόψανε τόσα δέντρα άφησαν και πλήθος πίσω τους κομμένα, σαν να ήθελαν να γυρίσουν πίσω να τα πάρουν και αυτά. Αλλά δεν πήγαν πότε.. Τόσο άπληστοι… Η πολιτεία πρέπει επιτέλους να λάβει δράση για να σταματήσει το «πανηγύρι» οπού λαμβάνει μέρος μέσα στους πνεύμονες πράσινου του νησιού μας. Είναι ένα μέρος της κληρονομιάς πού θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές και δεν γίνεται να το καταστρέφουν 5-10 ανόητοι. Δράση, εδώ και τώρα!!
Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου
 
(Τμήμα φωτογραφίας ΚΕΚ ΕΝΑ, Φωτορεπορτάζγια το δασός στην ευρύτερη περιοχή της Παναγίας Τσουκαλαριάς.
Κείμενα Μαρία  Δεμερτζή, Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου.

Φωτογραφίες Αμάντου Χρυσάνθη, Δεμερτζή Μαρία, Καραλή Δήμητρα, Παπαδημητρίου Κωνσταντίνος)
https://energoenko.wordpress.com

ferriesingreece2

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot